Er is al zoveel gezegd en ik sluit me er helemaal bij aan… Je bent een super sterke vrouw. Vind het echt knap van je dat je altijd probeer weer iets positiefs te zien … terwijl het eigenlijk zo donker/somber om je heen is.
Dikke knuffel…
Weer een miskraam
aaron
#182
Hey Sandra,
Hoe gaat het nu met je?
Ishet bloedverlies al gestopt?
Ik heb zo je verhaal gelezen en ik ben toch wel beter behandeld dan jij hoor!
Zo zie je…ieder ziekenhuis gaat er weer anders mee om.
Gr, Danielle
Michele1
#183
@ Sandra ik heb op mijn 19e een borstverkleining gehad dus in eerste instantie vond ik het niks, gelukkig was ik niet terug gegaan naar die maat, maar nu kan ik er wel mee leven. Ik ben toen van DD naar B gegaan en zit nu op C. Maar grote kans als ik nog een paar kilo afval ik ook weer terug ga naar B.
Groetjes,
Michèle
MamavanRico
#184
dat is niet gek meid,
vaak denk je er het vaakste aan als je of net wakker bent of net naar bed gaat.
het is niet te vergelijken natuurlijk maar ik denk s’ochtends ook vaker aan dingen die mij b.v. dwars zitten,
omdat je dan nog niks te doen hebt en je gedachten van die dag zijn nog leeg, het eerste wat dan in je opkomt is DAT waar je het meeste mee zit.
dat blijft dan malen.
geef het de tijd lieverd. alle tijd die je nodig hebt.
liever dat je er voorlopig nog veel aan denkt en dat je je verdriet goed kan uiten, dan dat je er helemaal niet aan wil denken en het dus gaat wegstoppen.
je moet het een plekje kunnen geven, en door eraan te denken kun je dat!
echt meis je bent sterk!
Sandra1980
#185
Danielle, het bloedverlies is al gestopt. Sterker nog, het is bijna niet begonnen. Ik heb de eerste 2 dagen af en toe een druppel verloren en verder helemaal niets. Soms hoor je wel eens dat het bloedverlies meteen heel heftig is of na een paar dagen pas gaat beginnen. Maar ja we zijn nu dinsdag een week verder, dus dat verwacht ik toch niet. Ze zeiden dat sex, zwemmen en in bad weer kon als het bloedverlies gestopt was. Het lijkt me dus dat ik dat toch nu allemaal wel weer kan doen.
Gelukkig maar Michelle, dat je niet teruggegaan bent naar de cup van voor de borstverkleining. Zou toch jammer zijn als meteen de hele borstverkleining dan voor niks was geweest.
Op zich gaat het best goed met me. Ik probeer overal het positieve van in te zien en ondertussen volop te genieten van Tim. Dat lukt allemaal best goed, maar ja het verdriet is nog wel heel sterk aanwezig. Het is natuurlijk allemaal net gebeurd. En ondanks dat ik het iedereen gun om zwanger te zijn blijft het soms best confronterend. Nogmaals dat is niet vervelend bedoeld, maar de 1e miskraam was ik tegelijk uitgerekend met mamasnoekie en die is inmiddels bevallen en nu de 3e miskraam tegelijk met Rainbow. Dus ja soms wordt je er wat sneller aan herinnerd. Maar goed zoals ik al zei ik gun het iedereen en hoop dat het bij ons ook niet lang meer gaat duren. Maar dat laten we nu even op zijn beloop. Eerst dit allemaal verwerken en dan zien we het wel.
Groetjes,
Sandra
Saro
#186
Meid, respect voor je hoe je met alles omgaat!
Verder sluit ik me aan bij de andere meiden!
Liefs
Michele1
#187
@ Sandra ben ik ook hoor, al ben ik nu wel wat breeder gebouwd dan toen.
Maar ik snap je helemaal hoor meid. Tuurlijk doet het pijn om iedereen zwanger te zien en waarschijnlijk voor jou is ook iedereen zwanger op het moment. Maar geef het tijd, dit is ook een rouwproces en dat doet iedereen op zijn eigen manier verwerken.
Groetjes,
Michèle
moon1983
#188
Sandra ik vind het echt top zoals je hier mee omgaat. heel erg sterk. fijn om te horen dat het goed gaat ondanks het grote verdriet. Gun jezelf ook de tijd om je verdriet een plekje te geven.
Ik kan me goed voorstellen dat het moeilijk is dat je geconfronteerd word met andere zwangeren, daarom vind ik het ook zo top hoe je hiermee omgaat.
Ik hoop dat jij ook snel weer zwanger bent en dat alles dan wel goed gaat, al neemt dat het verdriet van de miskramen natuurlijk niet weg.
En als je je rot voelt weet dan dat je hier je verhaal kwijt kunt. We denken allemaal aan je.
Dikke knuffel,
Ramona
Rainbow
#189
Ik begrijp dat het inderdaad confronterend is om dingetjes over mijn zwangerschap te lezen, zeker omdat we toen samen positief hadden getest. Maar ik weet dat je het me helemaal gunt hoor, dat merk ik ook als je reageert op een topic. Da’s hartstikke lief van je! Ik heb ons kindje ook nog niet in mijn armen, het is en blijft altijd spannend. Je weet nooit of het allemaal goed mag blijven gaan en of het kindje gezond is. Ik vertrouw er maar op dat het goed blijft gaan. Natuurlijk hoop en duim ik tegenlijk voor jou dat ook jullie nog een tweede kindje mogen krijgen. Wat zegt je vk eigenlijk over opnieuw zwanger worden?
Groetjes Rainbow, trotse mama
Sandra1980
#190
Bedankt allemaal weer voor jullie lieve berichtjes, echt heel fijn.
Gelukkig Rainbow dat je me begrijpt. Het blijft idd de hele zwangerschap door spannend, maar gelukkig ben je in ieder geval de meest kritische maanden voorbij. Maar ik begrijp je gevoel, tenslotte ben je pas helemaal blij als je je kindje in handen hebt. Heel lief in ieder geval dat je met ons mee hoopt en duimt. De verloskundige gaf aan dat medisch gezien ons niets in de weg staat om gewoon weer te proberen zwanger te worden. Ze gaf alleen aan dat het in verband met de berekeningen beter was 1 menstruatie af te wachten. Maar als we er meteen weer voor gaan is het ook prima.
Sinds 2 weken ben ik vandaag weer voor het eerst aan het werk. Aan de ene kant had ik wel weer zin om te werken, maar aan de andere kant zag ik er ook wel tegenop. Tenslotte was ik sinds die echo niet meer geweest. Iedereen komt even naar me toe om te vragen hoe het is etc. Heel fijn natuurijk dat iedereen belangstelling toont, want als er niemand wat zou zeggen dan zou ik dat heel vervelend vinden. Maar ik merk wel dat het onbewust veel met me doet. Heb nu ontzettende hoofdpijn en ben erg moe.
Groetjes,
Sandra
lalala
#191
Logisch hoor, dat het je nu allemaal meer energie kost!
Zeker als iedereen er om vraagt en je er onbedoelt weer veel mee bezig bent.
Fijn natuurlijk dat ze er naar vragen, maar het jou gewoon veel energie.
Ik denk dat dat ook vanzelf minder wordt! Gun je zelf tijd en ga vanavond lekker op tijd naar bed.
Wanneer heb je weer kans om ongesteld te worden?
En willen jullie er gelijk weer voor gaan, of weet je het gewoon nog niet?
Liefs, Anne
Sandra1980
#192
Gemiddeld ben je 6 weken na de curretage weer ongesteld. Dit omdat de meeste eerst nog ongeveer 2 weken bloedverliezen. Maar het duurt bij sommige zelfs 8 weken voordat ze het weer worden. Maar dat zijn volgens mijn verloskundige de uitzonderingen. Er is dus geen peil op te trekken, aangezien het gemiddelde zijn en het voor iedereen weer anders is. Ik verlies helemaal geen bloed, alleen de eerste paar dagen een paar druppels. Maar dat was echt niet noemenswaardig. Ben dus heel benieuwd.
Als je de wens hebt zwanger te willen zijn is het heel moeilijk om te wachten. Maar ik merk gewoon dat ik nog heel veel verdriet heb wat eerst een plaatsje moet krijgen. Hoe moeilijk het ook is, wil ik er in ieder geval deze maand nog niet voor gaan. Ik heb wel zoiets van als het gebeurd ga ik het niet ineens veilig doen. Dus ja mocht het wel deze maand raak zijn dan zijn we superblij. Maar in principe eerst alles verwerken en mijn lichaam wat rust gunnen. En dan zien we wel wanneer we er echt weer voor gaan.
Groetjes,
Sandra
coramora
#193
Ey Sandra, Fijn dat het al wat beterder met je gaat.
Heel veel sterkte en goede toegewenst.
Greetz Cora
lalala
#194
Logisch hoor, dat jullie nog even willen wachten. Zodat je er goed de tijd voor kan (kunnen) nemen!
Ik was gewoon nieuwsgierig hoe je er tegenover stond.
Ik kan me wel goed voorstellen dat je kinderwens nu nog sterker is geworden! Heb ik al als ik merk dat er allemaal mensen zwanger zijn.
Vind het erg goed van je, hoe je er allemaal mee om gaat!
Heb je je dag op het werk overleeft?
Goede nacht toegewenst!
Liefs, Anne
Sandra1980
#195
Bedankt Cora.
Het is idd erg moeilijk je kinderwens even los te laten als je graag zwanger wilt worden. Maar goed zoals ik al zei vind ik het ook belangrijk dat we dit eerst helemaal goed verwerken en mijn lichaam wat rust te gunnen. Dus ja we zien wel hoe het gaat lopen. Natuurlijk hoop ik heel hard dat het niet al te lang duurt, maar helaas heb je dat niet altijd zelf in de hand.
Ik ben blij dat ik vandaag weer gewerkt heb, maar ik was ook blij toen ik weer thuis was. Het was een heftige en emotionele dag, omdat iedereen toch even bij me kwam zitten en naar mijn verhaal vroeg. Ik was dan ook heel moe toen ik thuis kwam. Maar goed ook daar moet je doorheen. Ik ben heel blij dat ik de afgelopen 2 weken thuis geweest ben. Maar het was nu wel weer goed om te werken. Niet om mijn verdriet weg te stoppen, maar wel om weer afleiding te hebben. En je moet tenslotte eens weer aan het werk.
Bedankt Anne en jij ook een goede nacht!
Groetjes,
Sandra
Mriek
#196
Fijn dat je weer hebt kunnen werken, Sandra. Logisch dat het een vermoeiende dag was. Vandaag weer?
Groetjes,
M
[img]http://b2.lilypie.com/89Wep1.png" alt=“Lilypie Tweede Ticker” border=“0” />
Sandra1980
#197
Ik heb idd gisteren ook weer gewoon gewerkt Mriek en toen ging het gelukkig alweer een stuk beter. Heb wel ineens sinds maandagavond bloedverlies. Niet heel veel maar toch. Met bloedverlies mag je niet in bad, terwijl ik net van plan was dat te doen Helaas moet ik dat dus nog even uitstellen.
Groetjes,
Sandra
mini-boy
#198
Beetje domme vraag maar waarom mag je dan niet in bad? Als je ongesteld ben mag je toch ook in bad of douche? Of begrijp ik het verkeerd…
Sandra1980
#199
Domme vragen bestaan niet he mini-boy
Zolang ik bloedverlies heb mag ik niet in bad, niet zwemmen, geen tampons gebruiken en geen sex hebben. Dit ivm infectiegevaar. Er is iets weggehaald, waardoor er een wond is ontstaan.
Groetjes,
Sandra
mini-boy
#200
ok. Ja logisch eigenlijk. Maar nu we toch aan het verhoren zijn hoelang is dit gevaar er dan? Wel balen … want van een lekker warm bad/douche kan je soms zo opknappen…!!