Vanmorgen hadden we onze 2e echo en oh wat kijken we er naar uit ons kindje weer te zien. En we hebben het gezien… maar het leefde niet meer. Het is zo moeilijk te bevatten, ik ben nog zo misselijk, mijn borsten zijn een cupmaat gegroeid, mijn buik is gegroeid, ik heb geen bloeding gehad maar toch leeft ons kindje niet meer. En dat terwijl we met 7,5 week een mooie echo hadden waarbij we het hartje hebben zien kloppen.
Omdat we Tim al hebben gooien ze het op domme pech. Maar ja dan denk ik hoeveel pech kan een mens hebben als dit alweer de 3e miskraam is na Tim.
Vanavond wordt ik gebeld om te vragen wat ik wil. De miskraam afwachten, medicijnen of curretage. Op dit moment weet ik het gewoon echt niet…kan alleen maar huilen.
Groetjes,
Sandra
