ten eerste wat ontzettend veel topics zeg al 3 blz…
Het lijkt meer over het geloven te gaan, dan over het vreemdgaan…![]()
Zal ook ff mijn reaktie geven,
ben zelf totaal niet gelovig opgevoed, heb op een openbare school
gezeten waar je kon kiezen voor Godsdienst of niet.
Mijn vriend leren kennen die wel christelijk is opgevoed.
hij heeft op een christelijke school gezeten, maar er werd verder niet naar de kerk gegaan, maar goed je kunt evengoed geloven en niet naar de kerk gaan…
Wij hebben beide wel belijdenis gedaan, ik ben dan wel gedoopt en heb belijdenis gedaan, maar zo heel veel weet ik er gewoon niet van.
Hebben onze kinderen wel gedoopt, (wat ze er later mee doen, moeten ze zelf weten) maar het is niet verkeerd dat ze iets meekrijgen.
Zelf heb ik wel zoiets van , ik wilde dat ik er wel iets meer mee groot gebracht werd, kun je er toch meer over meepraten…
De kinderen zitten wel op een christelijke school en moeten bidden (maandags
en vrijdags)
Wij bidden niet met het eten of voor het slapen gaan, ik geloof persoonlijk best dat er wat is, en mijn vriend ook , maar we gaan bijvoorbeeld zelden naar de kerk toe.
Zou het wel moeilijk vinden als de kids wat ouder worden en dingen gaan vragen over het geloof, te moeten zeggen, dat ik het niet weet.
Snappen jullie wat ik bedoel?
Heb hier trouwens in ons dorp een keer een dienst meegemaakt waar ook een soort “handjesklap” gebeuren was (vrienden van ons zitten bij die kerk)
Vond het best gezellig zo’n dienst, maar het is zooooo ontzettend anders dan een “gewone” kerkdienst met kerkorgel enzo…
Moest ik ff aan wennen…
Alles kon en alles mocht, heel apart…
Je moet iedereen zijn mening respecteren vind ik, als iemand gelooft prima.
Gelooft iemand niet, ook prima…
JE moet elkaar wel in zijn /haar waarde laten.
Mijn vader was anti geloof en kon zich vreselijk ergeren aan mensen die 2x per dag zondags in de kerk zaten, en door de week iedereen bedonderden, en er totaal niet naar leefden…
Succes allemaal, Gr. mama van 2 kids![]()