Verlatingsangst?

[Family_Man]

Onze kleine zoon is nu 9 maanden. Een verschrikkelijk lief mannetje en gesteld op zijn ouders. Echter, dit laatste slaat tot in het extreme door. Naar bed gaan is een absolute crime aan het worden. Zodra hij zijn slaapzakje aangetrokken krijgt, weet de man al hoe laat het is. Tijd voor bed. Zodra ik hem erin leg, draait hij zich direct om gaat aan het voeteneinde staan en gilt het uit. Bang om alleen te zijn. We proberen hem zo lang mogelijk “op te laten” en uitgeput naar bed te brengen, zo rond half 11 als hij knikkebollend op schoot zit, maar de adrenaline die vrij komt als hij in bed moet geeft hem de kracht om letterlijk nog uren te huilen.

Het laten huilen is dus amper een optie, wat dat kost onze complete nacht en leidt alleen maar tot meer paniek bij de kleine. Er naartoe gaan biedt amper rust. Hij wil er gewoon uit en hij gaat ook niet slapen omdat hij de zaken niet vertrouwd. Pappa en/of mamma, gaan vroeg of laat toch de kamer weer uit.

Een matras naast het bedje om zijn handje vast te houden werkt deels. Hij valt zeer onrustig in slaap en wordt vaak wakker, op zoek naar een handje die tussen de spijlen moet liggen en geeft een gil als hij mij of mijn vrouw niet ziet liggen. Het is om gek van te worden.

Op internet komt dit issue vaak aan de orde, maar gaat dan vaak over oudere kinderen en wordt bijvoorbeeld de wekker gebruikt.

Heeft iemand wellicht een tip of stappenplan om uit deze impasse te komen. Zeker nu mijn vrouw opnieuw zwanger is, is haar nachtrust echt nodig en we kunnen niet toch niet gescheiden blijven slapen?

Tot nu toe hebben we hem vaak tussen ons ingelegd om allemaal wat rust te krijgen, maar dit is nou niet echt een oplossing voor dit verhaal.

Alvast bedankt!

[MamavanRico]

zou het geen sprongetje kunnen zijn?
koop het oei ik groei boek (hier de gouden tip!)
of typ bij de zoekfunctie hier sprongetjes in
dan vind je al veel informatie.
maar volgens mij klopt het niet echt met het schema, is jullie zoontje te laat geboren?

[gidget]

Rond negen maanden krijg je wel de eenkennigheidsfse… maar of dat gepaard gaat met verlatingsangst.
Ik vindt het ook wl extreem klinken.
Hebben jullie het CB om advies gevraagd?

Succes ermee

Gidget

[Sje]

Tja, en hoe moeilijk het ook is en hoeveel nachtrust het je ook kost, toch zit er niks anders op dan doorzetten.

In eigen bed, niet bij jullie in bed nemen want dan is het eind zoek.
Niet bij hem op de kamer op een matras erbij blijven liggen.
Niet uit bed halen en weer naar beneden halen.
Niet terug naar de nachtvoedingen.

Het gaat je een paar nachten kosten om hem te laten huilen tot hij zelf in slaap valt maar als het goed is, is-ie er na die paar nachten wel doorheen en gaat weer gewoon slapen zonder problemen. Zolang jullie uiteindelijk toch zijn kamer op blijven komen, weet-ie dat-ie dat voor mekaar krijgt en blijft huilen.

Dus als je een paar nachten echt zijn kamer niet op komt, heeft-ie snel genoeg door dat-ie maar beter kan gaan slapen en dat papa en mama er de volgende ochtend toch wel weer zijn.

Wat je evt. zou kunnen doen is een paar nachten een knuffeltje of spuugdoekje bij jezelf in bed leggen. Na die paar nachten dat knuffeltje of doekje bij je kindje in bed leggen en dan ruikt-ie je lichaamsgeur. Dat wil weleens geruststellen.

En wat ook nog weleens wil helpen is zijn bedje een kwartslag of halve slag draaien. Klinkt heel suf maar in veel gevallen is het een wondermiddeltje.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 09 Jun 2009 17:05:53

Gewijzigd door - Sje op 09 Jun 2009 17:07:07

[MamavanRico]

Vanaf de leeftijd van ongeveer 8-9 maanden heeft een baby door dat je komt als hij of zij huilt. Hij zal dit dan ook ‘met opzet’ doen. Rond deze periode kan ook verlatingsangst ontstaan, wat het huilgedrag nog eens versterkt.
Er zijn natuurlijk meerdere manieren waarop je het probleem kunt aanpakken, en je kunt de methode kiezen die het best bij je past. Wel is het belangrijk om je consequent te zijn en ervan uit te gaan dat dit niet in een paar dagen is op te lossen. Het is erg belangrijk om je te realiseren dat niets sterker prikkelt tot de instandhouding van gedrag dan onregelmatige beloning (vergelijk: een hond die zo nu en dan iets krijgt tijdens het eten, zal altijd bij de tafel blijven zitten).

Verlatingsangst kun je verminderen door overdag kiekeboe-spelletjes te spelen. Je kind leert met deze methode dat je even weg kunt zijn maar altijd weer terugkomt. Anders dan bij het stappenplan reageer je bij deze methode vanaf het begin hetzelfde op je kind. Dat betekent dat wat je kind ook doet, jouw gedrag hetzelfde blijft: als hij ’s nachts huilt ga je erheen (wel kijken (ruiken) of hij b.v. niet heeft gepoept, natuurlijk), je geeft hem een aai en zegt vriendelijk dat hij moet gaan slapen en je gaat weg. Na een tijdje (zelf bepalen, bijv. 3 of 5 minuten) ga je opnieuw en doe je hetzelfde. Dit herhaal je tot hij slaapt. In het begin zal hij heftig tekeer gaan, hij zoekt jouw grens op, maar als je volhoudt, zal het na een aantal nachten effect hebben.

En…laten huilen
Je gaat in eerste instantie even kijken of alles in orde is: niet te koud of warm, geen vieze luier, als alles goed is laat je hem vervolgens huilen tot hij in slaap valt (hier moet je tegen kunnen). Na een paar nachten zal hij doorslapen.

[Jolan]

Ik zou indd kiekeboe-spelletjes doen.
Wat jullie doen met er naast gaan liggen en hem in bed nemen, is in mijn ogen not-done!! Nog even en hij slaapt standaard bij jullie in bed todat hij een jaar of 8 is.

Misschien kun je een nachtlampje aanmaken op de kamer, een muziekje laten draaien, tegen hem blijven praten als je weg loopt.
Doorbreek het ritueel voor het slapen gaan, dus doe het eens anders. Bijv; Doe hem in de slaapzak en lees een verhaaltje voor (als jullie dat nog niet doen), muziekje aan, daarna een aai over de bol, lekker gaan slapen en de kamer uitlopen.

Ik hoop voor jullie dat hij hier snel mee stopt.

Succes en sterkte!

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>

[MamavanRico]

wij hebben die fase ook gehad (en nog steeds soms) echt lastigg!
maar goed ik kom maximaal 3x kijken, helpt echt niks, en na een uur huilt ie nog haal ik m eruit.
s’nachts is een ander verhaal…dan slaapt rico eigenlijk erg goed dus dan gelden mijn vorige tips, en de tips van Sje zijn ook super!

[mini-boy]

Oh wat lastig… en dan vooral savonds/snachts…

Hoe gaat het overdag met slapen?

Wij hebben een huilbaby gehad en die ook tot in de late uurtjes op gelaten. Zodat hij bijna op schoot in slaap viel. Maar eenmaal naar bed gingen zijn ogen wijd open en was het mis. Achteraf gezien was het juist onze grote fout om hem zolang wakker te houden. Daardoor krijgen ze té veel prikkels en raken ze oververmoeid maar slapen… ho maar! Wij zijn uiteindelijk begonnen met inbakeren maar dat heeft bij een zoontje van 9 maanden geen succes meer.

Als ik het verhaal zo lees is dit echt verlatingsangst. Papa en mama zijn veilig. Is hij eenkennig? Doe hem anders 1 nachtje uit logeren… grote kans dat hij het daar niet heeft. En als hij dan terug komt gelijk beginnen met bovenstaande tips. En echt het moeilijkste van alles is het toverwoord DOORZETTEN. (makkelijk gezegd van iemand waarvan het kindje slaapt … maar het is bewezen… hoe moeilijk/pittig het ook voor jezelf / evt buren etc is) Uiteindelijk is het voor jullie zoontje ook beterder.

Hoe is zijn schema ongeveer voor overdag? Krijgt hij té veel prikkels? Deze moet hij ook verwerken. Wie weet als je je kindje toch rond 20.00 uur naar bed doe… (dan kan je er zelf ook beter tegen als het dan ‘uren’ huilt dan wanneer hij om 23.00 uur gaat beginnen met huilen). Gaat hij huilen dan kort duidelijk zeggen dat hij moet gaat slapen, aai over de bol en weggaan. Na 10 minuten kijken (maar wel zo dat hij jullie niet kan zien) en dit zo totdat hij gaat liggen en hopelijk slapen…

Is misschien beetje rommelig verhaal maar ben gelijk aan het werk… dus elke keer tussendoor weg.

Succes… vertel je ons het verloop …

[Asje]

Hier staat ons verhaal
http://www.ikkeben.nl/forum/topic.asp?topic_id=2283

Het advies van het CB was na een consult aan huis, toch laten huilen. De ervaring van het CB was de eerste nacht huilen ze ongeveer 4 uur, de 2e nacht 3 uur, de 3e nacht 2 uur enz… Wel elk half uur even naar boven, aai over het koppie, lekker slapen lievie en dan weer weg gaan ! Het druiste tegen mijn hele gevoel in, maar we hebben deze methode toch toegepast omdat we verder geen opties meer hadden. En ra ra, vanaf het moment dat wij vastberaden hiermee aan de slag wilden, ging het snel goed. Geen 4 uur huilen en weet ik wat. Het leek erop dat ze merkte dat we vastberaden niet van plan waren om haar uit dr bedje te halen of wat dan ook. Inmiddels is ze 6 jaar en we hebben nooit geen problemen meer gehad.
Maar let erop dat mocht je dit gaan proberen, je ook samen ervoor staat en volhoud !!! Mocht je echter twijfelen of dit niet zo willen proberen, het CB is er voor dit soort dingen je kunt ze gerust even bellen.

Verder kun je proberen om samen op het kamertje te spelen, speel dan samen bv ook kiekeboe om het hoekje van de deur zodat je kleintje leert dat je er wel bent, maar niet altijd in het zicht. Inderdaad kan het verplaatsen van het bedje ook een optie zijn.

Heel veel succes en ik ben zeer benieuwd wat je met deze adviezen wel of niet doet en hoe het gaat.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

Gewijzigd door - Asje op 10 Jun 2009 09:34:10

[Family_Man]

Dank voor al jullie berichten. Ik heb zojuist de tiplijn van het CB gebeld. Zij vertelde ook dat wanneer je zeker weet dat de baby gezond is, je niets anders kan doen dan laten huilen. Na een week zou het probleem dan eigenlijk al opgelost moeten zijn. Vanavond maar eens proberen om gewoon om half 10 in bed te leggen en te laten huilen. Jammer alleen dat we nu nog op een flat wonen en de hele avond het hartverscheurende gekrijs aan moeten horen.

Het fijne is dat een baby geen haatgevoel zal ontwikkelen en de volgende dag ons met open armen zal ontvangen. Pffff, het zal heftig worden.

Nogmaals veel dank en ik hou jullie op de hoogte.

[Family_Man]

quote:

---

Oh wat lastig... en dan vooral savonds/snachts...

Hoe gaat het overdag met slapen?

Wij hebben een huilbaby gehad en die ook tot in de late uurtjes op gelaten. Zodat hij bijna op schoot in slaap viel. Maar eenmaal naar bed gingen zijn ogen wijd open en was het mis. Achteraf gezien was het juist onze grote fout om hem zolang wakker te houden. Daardoor krijgen ze té veel prikkels en raken ze oververmoeid maar slapen… ho maar! Wij zijn uiteindelijk begonnen met inbakeren maar dat heeft bij een zoontje van 9 maanden geen succes meer.

Als ik het verhaal zo lees is dit echt verlatingsangst. Papa en mama zijn veilig. Is hij eenkennig? Doe hem anders 1 nachtje uit logeren… grote kans dat hij het daar niet heeft. …

---

Leuk dat je dat zegt. Wanneer mijn schoonouders een nachtje op hem passen heeft hij er inderdaad geen last van en slaapt hij als een roosje. Des te frustrerender voor ons. Veel prikkels val reuze mee. Helaas zitten we nog even op een flat (zijn bezig met een nieuwbouwwoning) en speelt hij 's avonds gewoon in de woonkamer. 2 dagen in de week gaat hij naar de KDV waar hij redelijk speelt. Het lijkt wel: Hoe nieuwer de omgeving, des te beter hij slaapt. We zijn verhuist van KDV omdat we niet zo enorm tevreden waren of de vorige en daar sliep hij uit zichzelf zomaar ANDERHALF uur. Misschien beter om hem nog eerder in bed te leggen en zijn slaapje tussen eind van de middag wat in te korten. Eten, spelen, bad en bed.

[Sje]

Kijk, dat bedoel ik dus. Zodra hij weet dat jullie wel in de buurt zijn doet hij er alles aan om jullie zo dichtbij mogelijk te hebben.
Niet meer op ingaan dus. Nogmaals, dat kost je een paar nachten maar dan is het wel afgelopen met die smoesjes.

Groetekes, Sje

[Asje]

Rust en regelmaat werkt ook goed hiervoor. Ik ben er al eventjes uit weer, maar is half 10 niet laat ? ( kan me erg vergissen hierin hoor ! ) Wellicht dat oververmoeid dan ook wel meespeelt. Als ze hier te moe zijn, gaat het naar bed brengen ook niet van een leien dakje en met veel tegen gesputter ( 4 en 6 jaar ). Voordeel van eerder naar bed is ook dat het niet zo laat is als je de kleine naar bed brengt en wellicht nog een tijd naar gehuil moet luisteren ( zeker in een flat met veel buren is dit lastig he ). Zet om beurten even een koptelefoon op of zo om even op adem te komen als je het moeilijk vind om naar dit oooo zo verscheurende gehuil te luisteren. Hoe gaat hij s middags eigenlijk slapen ? Ook met zo veel drama ? Is dit nl niet zo, dan is het gek dat het alleen verlantingsangst in de avonduren zou zijn he. Samen even sterk zij als je deze methode toepast, maar daarna is het als het goed is inderdaad afgelopen en baden jullie s avonds weer lekker in rust. Tenminste, totdat nr 2 zixh aangekondigd heeft dan!
Ben benieuwd hoe het gaat, succes !

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

Gewijzigd door - Asje op 10 Jun 2009 11:48:00

[Family_Man]

Het gaat 's middags vaak anders omdat ik graag weg ben met de kleine. Ik wandel hele stukken naar de kinderboerderij of om de maarsseveense plassen of ga naar mijn ouders die een mooi huis op het platteland hebben. Hij slaap dan vaak in de auto of in de wandelwagen. Ook de supermarkt is vaak een plaats waar hij langzaam in slaap valt. Ik laat het dan gewoon maar in de wandelwagen liggen.

Kortom, hij slaapt middag weinig in zijn bedje. Als hij toch in zijn bedje slaapt, zijn het hazenslaapjes. Wel met huilen, maar omdat hij veel gerommel in huis hoort kan hij zijn rust toch redelijk vinden.

[Asje]

Misschien toch goed om dat middagslaapje naar een vaste tijd te brengen en in zijn eigen bedje ( rust en regelmaat dus + wennen aan eigen bedje ). Veel kinderen slapen beter als er bedrijvigheid in huis is, volgens mij bestaan er zelfs cd`s met sofzuigergeluiden hiervoor.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

[mini-boy]

als ze ouder zijn en 1 slaapje hebben is dat eerder de middag dan de avond. Dus misschien je activiteiten in de ochtend plannen en meneer smiddags 2 uurtjes laten slapen (hier ook met 9 maanden. 1uur in de ochtend en 2 op de middag) Helaas voor mama die zit vaak thuis … maar we weten waar we het voor doen

Hahaha … wij hier ook in een appartement (starters en Jurian is dus enigste baby)… dus als er gehuild wordt is het bij ons … Jammer dan … weten de buren ook gelijk dat er geluid uit komt! Wij gaan november naar nieuwbouw huis… daar kijk in ondanks alles wel naar uit… kan Jurian tenminste lekker buiten spelen!

[Mriek]

@Family_Man: ik zou de kleine overdag ook in z’n eigen bedje laten slapen. Als je zoon er niet aan gewend is om in bed te slapen kan dat ook meespelen bij het drama 's avonds. Misschien dat als hij overdag in bedje slaapt, hij hieraan went en 's avonds minder moeilijk gaat doen over naar bed gaan. Het is het proberen waard zou ik zeggen!

Groetjes!

[Family_Man]

Nu 2 nachten “nieuwe stijl” erop zitten. De eerste nacht heb ik em om half 9 in bed gelegd. Gewoon de deur achter me dicht getrokken met het idee “hier kom ik niet meer terug vanavond”. Om kwart voor 11 viel het mannetje eindelijk in slaap. 's nachts is hij wakker geweest. Heeft een kwartier gehuild en sliep daarna weer.

Afgelopen nacht ging het al iets beter. Hij huilde een uur en heb hem daarna niet meer gehoord. Vanmorgen om 8:00 is hij wakker gemaakt.

We zijn al met al niet ontevreden over hoe het gaat. Zo heb ik hem vanmorgen om 11:00 in bed gelegd en hij heeft een klein half uurtje gejankt. Daarna toch weer een een geslapen.

Conclusie kan dan ook niet anders zijn dan: Hartelijk dank voor jullie goede adviezen. Laten huilen werkt echt. De volgende dag houdt je kindje weer net zoveel van je als wanneer je de hele nacht naast hem ligt en hem krampachtig niet probeert te laten huilen.

[Sje]

Oh wat super dat het inderdaad goed werkt zo! Fijn dat we je hebben kunnen helpen en dat de kleine man nu weet dat er met papa en mama niet te sollen is! En hou vol he?!

Groetekes, Sje

[mini-boy]

oh wat een goed nieuws!! Fijn… dat geeft moed om door te zetten!!