Oh lieverd, ik heb zo met jullie te doen! En met Max, het zint me niks hoe jij hem omschrijft. Wat moet hij ergens veel last van hebben. Het kleine poppie. Heel veel succes en kracht gewenst meissie, het genieten komt straks wel, daarvan ben ik overtuigd. Nu is het overleven en doen wat jullie denken dat goed is. Dikke knuffel!!
Groetjes,
M
Wat een gedoe meid…
Ik leef met jullie mee, maar heb helaas geen tips.
Net wat de rest zegt, als je dichterbij had gewoont was ik je even komen opzoeken om je te helpen, of je te ontlasten door lekker met je kleine mop op de bank te gaan liggen.
Ik snap wel dat je je schuldig voelt, maar hier kun jij ook niks aan doen meid!
Wel fijn dat het CB zo snel reageerd, en dat je vandaag mag komen.
Hoelaat moet je er zijn?
Laat je het ons weten?!
Ik zal aan je denken!
[[[[[[[[[[[[[[Rainbow]]]]]]]]]]]]]]]
Liefs, Melanie
Ik lees je hele verhaal nu en ik heb ook het idee dat het niet helemaal goed zit met Max.
Je hebt al zoveel te lezen hier en ik kan je geen tips geven, ik zou willen dat ik voor een dag de last van je schouder weg kon nemen…
Lieve Rainbow, voel je niet schuldig. Je hebt zo’n vreselijk hectische bevalling achter de rug, waar je nog niet overheen bent en die je ook nog niet verwerkt hebt. Niet gek dat je in een spagaat zit met je gevoelens en emoties…
Ik ben zo benieuwd wat ze op het CB gezegd hebben vandaag.
Groetjes van Sascha en Senne
och meid toch, wat vind ik dit erg voor je, dat het zo slecht gaat! Ik herken je gevoel helemaal , Bo was ook een huil/krijs baby. JE wordt er moedeloos van, en ook ik had in de eerste weken totaal geen binding met hem. Ik vond het heel moeilijk om toe te geven, maar ik zat echt in de overleving modus toen. Pas toen hij wat rustiger werd , kon ik ervan genieten, en is de binding helemaal goed gekomen. . Ik zou echt nu al aandringen voor een opname in het ziekenhuis, even zelf bij tanken, en dan goed onderzoeke n wat er mis is met het kleine ventje, dit houd je niet lang vol, en je bent al zo sterk!!
Meid een hele dikke knuffel van mij en van Bo, en ook hier is het zo dat ik wou dat je dichterbij woonde , om je te kunnen helpen, al was het maar op de bank liggen met Max, zodat jij je rust kan pakken.
liefs woezel
Oh lieve meid, wilde dat ik je even persoonlijk zou kunnen omhelzen. Dit is gewoon mega zwaar waar jullie nu doorheen moeten.
Schuldgevoelend moed je allemaal aan de kant schuiven hoor (lekker makkelijk gezegd he), maar dat je je schuldig voelt zegt al genoeg over je gevoel voor Max. Natuurlijk kan je nu niet van hem genieten, hoe graag je ook wilt.
En dan natuurlijk ook de zorgen van wat er nou aan de hand is. Ik vind het erg goed dat de verpleegkundige van het CB het allemaal heel serieus neem en actie onderneemt. Ik hoop dat er snel duidelijkheid komt.
Stom dat mensen in je omgeving zo kunnen reageren. Die snappen het dan echt niet hoor!
Ben ook erg blij dat je je verhaal hier doet. Je hebt ergens een uitlaatklep nodig. Dit kan je allemaal niet alleen. En aangezien je vriend natuurlijk ook aan zijn eind is dan is het wel lekker als je hier even je hart kan luchten.
Hebben jullie de mogelijkheid om even met z’n 2tjes te zijn. Ook al is het alleen even een avondje ofzo. Gewoon even geen gehuil etc om je heen?
En dat moet je dan niet zien als Max “dumpen”, maar wel even om een avondje een klein beetje rust aan je hoofd. Het is geen oplossing, maar geeft je misschien wel een beetje lucht.
Lieverd een hele dikke knuffel van mij en hoop dat de afspraak vandaag misschien al wat meer duidelijkheid geeft.
Liefs!!!
Vanmorgen ben ik bij het CB geweest. De arts heeft Max onderzocht en constateerde dat er verder niets medisch met hem aan de hand is. Hij was bij haar opvallend rustig! Ze vroeg wat hij dronk en ik zei dat hij zo vaak trek had. Dat was geen probleem, zijn gewicht was prima en we mogen hem nu gewoon voeden op verzoek (eventueel met Forte/Friso Extra). Wel iets kleinere porties, maar desnoods om de 2 uur. Ze denkt dat hij wil drinken omdat hij nog flink moet wennen aan het leven buiten de buik en hij zich nog niet veilig voelt hier. Ze legde hem op zijn zijtje en hij viel vrijwel meteen in slaap, hij was net een lappenpop. Terwijl hij hier vanmorgen weer lag te krijsen in bed! Ze adviseerde me om, met een speciaal bedje, rolletjes te maken, zodat hij op zijn zij kan liggen en wat steun heeft en dus geborgen ligt.
Ze dacht wel dat mijn onrust op hem afstraalt. Ze zei dat ik natuurlijk geen rust had gehad door zijn gehuil en dus mijn bevalling niet goed heb verwerkt. Ik dacht dat dat niet nodig was, want ik denk daar al niet meer zo heel sterk aan. Zeker omdat het goed is afgelopen. Maar blijkbaar hakt het er onbewust toch in? Doordat papa en ik onrustig zijn en voelen dat het niet lekker loopt, wordt Max ook onrustig. Tja, daar zit wat in. Bij opa lag hij vanochtend bv ook heel rustig…Ik vroeg nog naar die reflux, maar daar ging ze verder niet op in eigenlijk…het leek alsof ze ‘verborgen reflux’ niet kende? Ik heb bij haar zitten brullen en dat luchtte wel op. Vanmiddag krijgen we wat tips van de verpleegkundige, o.a. over hoe ik die rolletjes in zijn bed moet leggen. Ik mocht hem van de arts gewoon inbakeren trouwens?
Wij gaan hoe dan ook wel door met de osteopaat, ook al zeggen medici dat hij niks mankeert. Kwaad kan dat niet. Maar wel gek dat artsen zeggen dat zijn nek allemaal oké is en dat hij toch niet op die nek wil liggen? Dat merkten zij ook wel. Maar hoe verklaar je dat dan? Ik ga morgen gewoon terug naar de osteopaat, baat het niet…
Zo staat het er nu dus voor. Fijn dat er niks mis is met hem, medisch gezien dan, maar waarom hij dan toch huilt? Dat wordt moeilijk te achterhalen zo. Misschien dat hij toch warmte zoekt? Ik zal eens kijken voor een draagdoek, al vond hij de Lodger Shelter akelig omdat die dicht viel toen hij er in lag. Misschien een soort sling kopen? Hij ligt blijkbaar graag bij mensen en dat herken ik ook wel.
Verder komt opa donderdag weer langs om met Eva te spelen, zodat ik het huishouden kan doen en boodschapjes enzo. Het komt allemaal wel goed. Maar mijn gevoel zegt wel dat ik die osteopaat wel moet aanhouden, dus dat doen we ook. Tot ik echt merk dat hij minder onrustig is (de arts vond hem trouwens helemaal niet onrustig). Moeilijk zo he?
Groetjes Rainbow, trotse mama
Wel bijzonder dat Max daar zo rustig was. Zo krijgen ze nog geen duidelijk beeld van hem. Oh wat lastig!
Over de draagdoek: ik had de ByKay, erg fijn ding. Tis een enorm gevaarte om om te doen, je krijgt er een 7 stappenplan bij, maar het ligt heerlijk (denk ik dan…!) Ik heb er veel plezier van gehad. Je hebt toch je kindje bij je en ook je handen vrij!
Wat fijn dat je een goed gesprek hebt gehad op het cb.
Als jou gevoel aangeeft dat je die osteopaat wel moet doen, oke toch.
Qua draagdoek heb ik zo’n tricotslen gebruikt van babylonia, daar kun je ze ook rechtop tegen je aanleggen wat een erg fijne houding is voor babies met ( verborgen) reflux.
Fijn dat er volgens hen niets aan de hand is. Ik herken je verhaal heel erg. Bij ons was Juul ook onrustig, bij anderen was hij rustig. Ook ik heb gezocht naar zo’n speciaal zijslaapkussentje (die zijn wel te vinden via mp) maar uiteindelijk hebben we hem overdag gewoon bij ons laten slapen, tegen ons aan. In de shelter of de gewone buikdrager (babybjorn active oid). Hij lag dan heerlijk tegen ons aan en wij konden toch nog wat doen of wij sliepen dan gewoon met hem mee op de bank Wij hadden het ons ook anders voorgesteld: slapen doe je in bed e.d. maar uiteindelijk hebben we ons er bij neer gelegd en dat gaf hier al rust.
Als je Max nu wat hoger in de shelter legt, valt de shelter dan niet minder snel over zijn gezichtje heen? En in bed: verwarm je zijn bedje nog voor met een kruikje? Dat hebben wij hier heel lang volgehouden en was ook echt nodig. Anders wilde hij 's avonds niet in zijn bedje slapen, veel te koud brrrrrrr Wat betreft de voeding herinner ik me opeens dat wij ook heel lang op voedingen om de twee uur hebben gezeten. Als hij wakker werd, wilde hij eten! En hij groeide als kool maar niet té zeg maar
Ik vind het echt nog super dat jullie de hulp van het cb hebben ingeschakeld. Hier hebben we het niet gedaan omdat we onze wijkverpleegkundige niet echt een prettig persoontje vonden. Veeeeel kritiek, zo van: ik weet het wel even en ik zal het jullie wel eens even vertellen… (moet je niet zeggen tegen een moeder die jaren op een babygroep heeft gewerkt, dan valt het verkeerd )
Succes met jullie ventje en het gaat goed komen hoor! Lekker veel knuffelen met het ventje en dan slaapt ie maar lekker tegen jullie aan
ach lieve schat toch, ook wij hebben vreselijk met je te doen.
heb geen verdere tips voor je, behalve dat je echt je moedergevoel moet blijven volgen zoals je nu ook al die tijd hebt gedaan.
veel sterkte
{{{{RAINBOW}}}}
liefs,
Rinske
Wat fijn dat het contact met de wijkverpleegkundige zo goed is. Wat zou er dan zijn, als er niets lichamelijks is? Die verwijzing naar de kinderarts, is die er nou wel of niet? Je gevoel blijven volgen, dan komt het goed. Zet 'm op meis!
Groetjes,
M
Wat fijn dat je even goed je hart hebt kunnen luchten bij het CB. Toch wel heel fijn dat ze je zo serieus nemen en Max goed is onderzocht. Het blijft idd vreemd dat zij aangeven dat zijn nek goed is en een osteopaat zegt van niet. Heb je de KISS wel besproken met de wijkverpleegkundige of niet?
Ik zou zeker doorgaan met de osteopaat. Natuurlijk kan het heel goed zijn dat Max onrustig is, doordat jullie onbewust ook onrustig zijn. Maar ik kan me echt niet voorstellen dat daar al het huilen vandaan komt. Het kan natuurlijk heel goed een combinatie zijn. En een hele snelle bevalling voor zowel jou als Max, een leventje buiten de buik waar hij aan moet wennen en toch iets met zijn nek. Want dat hij daar geen pijn heeft kan ik me niet voorstellen. Osteopaten voelen dat vaak beter dan artsen en wijkverpleegkundige. Tenminste dat denk ik, ik heb er zelf geen ervaring mee. Maar ja hij is toch zo in de toiletpot gevallen zeg maar. Dus ja kan me voorstellen dat hij daar best een tik van gehad heeft. En dat hij daar flink van geschrokken is.
Volg dus je gevoel en ga idd weer naar de osteopaat.
Dikke knuffel en heel veel sterkte!
Groetjes,
Sandra
@ Rainbow nu ik dit zo lees bedenk ik me dat morgan ook no vrij lang op der zij geslapen heeft. Denk tot ze een week of 3 was. Pas toen ze helemaal van der kiss af was is ze weer op der rug gaan liggen. Misschien helpt het, ik hoop het wel.
En ik zou zeker met die osteopaat door gaan. Baad het niet… Maar eh is het misschien zinvol dat jullie zelf ook eens met iemand gaan praten gezien de bevalling. Het is niet niks en wat je zegt onbewust kan er heel veel onrust ontstaan en dat pakt Max ook op, wegstoppen heeft geen zin want dan komt het 3 keer zo hard terug.
Groetjes,
Michèle
Merel heeft erg lang in de babysleep gelegen omdat ze een extreme voorkeurshouding had en we niet wilden dat ze een afgevlakt hoofdje zou krijgen. Dit is een zijligkussen en hier sliep ze erg rustig in. Misschien had ze ook wel een gevoel van geborgenheid omdat ze tussen de kussentjes van de babysleep lag. Misschien ook wat voor jullie?
Groetjes Natasja
Hier ook hele goeie ervaringen met zijslapen.
Job heeft tot een maand of 6 zo geslapen in een zijligkussen.
Ik ben het helemaal eens met wat Sandra schrijft. Ik kan me ook niet voorstellen dat Max ‘alleen maar onrustig is door onze onrust’. Kijk, het zal heus wel effect hebben, maar dat kan niet de reden zijn waarom hij zoveel huilt! Ik voel intuitief gewoon dat hij door de val in de wc iets verschoven heeft en dat voelt een arts misschien niet? Ik ga hoe dan ook door met de osteopaat en dat kon de wijkverpleegkundige zich ook voorstellen. Ook al mogen zij het niet adviseren. Vanmiddag hebben ze me hier gefilmd, om te zien of Max contact met me maakte. Dat was heel positief. De vrouw die filmde viel het wel op dat hij alleen op één kant lag en dat hij gewoon fysiek niet in staat is om zijn hoofdje te draaien. Daardoor kon hij mij niet altijd vinden zeg maar. Maar ze vond dat ik heel goed met hem om ging en dat ik goed tegen hem praatte. Je zag op de film ook dat hij, ook al kon hij zijn kopje niet draaien, toch met een schuin oog naar me bleef kijken. Ze heeft me o.a. gezegd dat ik moet zorgen dat ik in zijn gezichtsveld blijf als ik met hem praat, omdat mijn stem hem rust geeft. Je zag hem op de film heel rustig op het waskussen liggen (ik moest hem verschonen). Het was fijn om te zien dat hij wel contact maakt en voelt dat ik zijn mama ben!
De verpleegkundige heeft me ook tips gegeven over het voeden van Max, we mogen naar 120cc om de 2,5 uur. We moeten wat ritme gaan krijgen. Verder koop ik morgen die babysleep, die hebben ze hier bij de Babydump. Hij ligt dan lekker op zijn zij in die rolletjes. Ik heb vanavond toch maar mooi beide kids in bed gelegd (papa is naar school) en ook nog de vaat opgeruimd. Was even aanpoten, maar is prima gelukt. Zo moeten we toch meer naar het gewone leventje! Ik blijf het moeilijk vinden dat Max veel huilt, maar ik weet hem nu beter te troosten door hem vast te houden en oogcontact met hem te maken. Wat dat betreft ben ik daar al goed mee geholpen. En verder dus de osteopaat. Als dat niet helpt, ga ik naar dokter Rik, van Inge. Want dat Max KISS heeft, dat geloof ik zeker. Maar KISS is ook weer zo’n term die niet bekend is bij de heren en dames medici, dus ik ben daar niet over begonnen.
@Mriek, geen verwijzing voor de kinderarts, want dat is nu in elk geval niet nodig.
@Michele, ik ben niet zo van het praten met iemand over de bevalling eigenlijk…Je hebt wel gelijk hoor, onbewust blijft het denk ik wel ergens hangen, maar ik hoop er in eerste instantie zelf uit te komen. Ik heb er wel over gepraat met de verloskundigen, de huisarts, vrienden, familie…noem maar op. Maar als ik merk dat het moeilijk valt, zal ik zeker aan de bel trekken!
Groetjes Rainbow, trotse mama
Al met al vind ik het positief klinken. Wat fijn dat de wijkverpleegkundige er echt werk van maakt, helemaal met film en alles erbij! Ook fijn om te horen dat je het goed doet en dat hij jou in de gaten probeert te houden. Als hij natuurlijk niet overal kan kijken en zn gehoor op kan richten doordat dat nekje vastzit, voelt hij zich waarcshijnlijk inderdaad sneller alleen.
Goede tip over het praten tegen hem en het oogcontact! En lekker de osteopaat erbij houden, hij kan alle zorg en aandacht even gebruiken nu lijkt me zo.
Ik denk echt dat jullie er wel komen en over de zware start heen komen. Het zal best nog even flink aanpakken zijn hoor, maar volgens mij… zijn dit toch wel positieve ontwikkelingen. Jullie zijn echt op de goede weg.
En als het lukt deze week ook nog ergens wat tijd voor jezelf pakken! Al is het alleen maar even uitgebreid in bad. Even tijd met jezelf kan ook een stuk verwerking betekenen, zonder dat je alles weer op hoeft te rakelen.
Fijne avond.
Liefs!
Tjonge meissie, wat een verhaal. Fijn dat er medisch gezien niks aan de hand lijkt te zijn. Goed om wel gewoon naar die osteopaat te gaan. Baat het niet, het schaadt ook niet.
En die redenering dat Max jullie onrust voelt, daar zit ook wel wat in. Die kleintjes hebben daar zo’n gevoelig sensortje voor. Maar ja, doorbreek die cirkel maar eens.
Want Max wordt onrustig doordat-ie jullie onrust voelt, daardoor worden jullie nog onrustiger en wordt Max ook onrustiger. Dat moet je dus blijkbaar ook zien te doorbreken. Moeilijke situatie hoor!
Zou de osteopaat daar tips voor hebben?
Nogmaals alle liefs en sterkte.
Groetekes, Sje