Update: Max eindelijk helemaal ok!


#41

Hey lieve Rainbow,
Ben een weekendje weg geweest, dus lees nu pas je verhaal.
En oh wat herkenbaar is dit voor mij. Ik kan me het gevoel van de eerste periode met Dani ook nog zo goed herinneren. Dani was een hele onrustige baby en wij konden hem ook vaak niet goed troosten, omdat hij daar gewoon veel te druk voor was.
Dani heeft natuurlijk ook ingebakerd gelegen en dat hielp bij hem in zoverre dat hij gewoon veel beter en dieper sliep. Dit hebben we natuurlijk pas gedaan toen uitgesloten was dat hij verder nergens lichamelijk last van had.
De dingen die jij vertelt over Max wijzen toch lijkt mij ook wel op pijn of in ieder geval een ongemakkelijk gevoel. En dit misschien in combinatie met een hongerige en wat temperamentvol mannetje…dat is gewoon heel heftig.

En wat jij voelt over het niet genieten van je kindje (wat naar mijn idee helemaal losstaat voor de liefde voor je kind, die trouwens ook weer moet groeien natuurlijk) en het af en toe denken was hij er maar even niet. Zo herkenbaar…ik voelde me zo verschrikkelijk schuldig over dat gevoel, maar het zorgen voor een klein babytje die niet lekker in zijn vel zit is gewoon heel zwaar. Gelukkig weet je met Eva dat het allemaal echt heeeel veeel leuker gaat worden en dit gaat met Max ook zeker gebeuren. Wss zullen de behandelingen bij de osteopaat al verschil gaan maken.
Veel sterkte en ik vind het heel goed dat je hier je verhaal doet en hulp inschakelt bij familie. Mijn fout bij Dani is geweest dat ik geen hulp heb ingeroepen toen die tijd en me ook erg schuldig voelde over mijn gevoel en het eigenlijk hier op het forum pas voor het eerst durfde te zeggen. Ik hoop dat ik daar bij mijn volgende kindje wat beter mee om ga.
Maar meid wat jij doet…heel goed…petje af en je bent een TOP mama!!!

Lilypie Pregnancy tickers


#42

Zo, we zijn weer terug van de osteopaat. We konden gelukkig meteen terecht, toen ik had gezegd dat Max echt zo veel huilt. Hij werd meteen behandeld. Het is ons niet helemaal duidelijk waar hij nu precies pijn heeft. Het is niet zo, dat bv zijn ene wervel niet lekker zit. Hij had spanning op zijn buik en bij zijn schedel, maar volgens de osteopaat doet zijn huid ook pijn. Dat had iets te maken met zijn hersenstam. Die regelt ook weer de stoelgang, waardoor Max ook weer darmkrampen kan krijgen. Dat hangt blijkbaar met elkaar samen. Het was niet een heel duidelijke diagnose, zo van: dat is het. Max huilde constant toen hij op de behandeltafel lag, heel zielig. Maar het maakte wel duidelijk dat er echt iets mis is. We hoeven geen oefeningen te doen, volgende week moeten we terug komen. Hij heeft nu dus echt een behandeling gehad en er zou dan al enige verbetering moeten zijn. Zo niet, dan vond de osteopaat dat we toch ook bij het CB aan de bel moeten trekken. Het kan natuurlijk ook aan bv de voeding liggen. Vanmorgen was hier een verpleegkundige van het CB, ze komen de eerste keer altijd aan huis en zij zei ook dat we wel hulp moeten zoeken als Max zo blijft of als het erger wordt. Er wordt dus aan gewerkt, al blijft het een beetje zoeken naar wat nu DE oorzaak is. Ik hoop dat deze eerste behandeling Max’ pijn al een beetje verlicht.

Wij mogen hem trouwens gewoon inbakeren, dat heb ik gevraagd. De osteopaat heeft het woord KISS niet gezegd, dus of Max dat dan heeft? Maar de adviezen m.b.t. inbakeren zijn allemaal heel wisselend: de een zegt ‘niet doen’, de ander zegt ‘wel doen’. Maar ik neem aan dat zo’n osteopaat weet wat hij zegt en dat we er dus mee door kunnen gaan? Hij viel in de auto weer in slaap en was heel rustig toen hij zijn fles kreeg. Ik legde hem toen zo los in bed en toen ging hij wel meteen weer los. Papa ligt dus alweer met hem op zijn buik…Natuurlijk slaat zo’n behandeling niet meteen aan, we moeten even door de zure appel heen. Maar het is dus de vraag of we met osteopathie alleen geholpen zijn, of dat er meerdere redenen zijn voor zijn gehuil. We moeten wel de moed erin houden, al heb ik niet meteen een ‘hoera-gevoel’, omdat ook de osteopaat niet echt een eenduidige diagnose kon stellen en we eigenlijk nog niet echt veel weten…Maar goed, meneer is behandeld (o.a. zijn nek is behandeld en zijn buik en rug) en nu is het dus afwachten hoe zijn reactie is…Spannend…Ik hoop dat hij wat beter in zijn vel gaat zitten, want het is zo maandag en dan sta ik er dus alleen voor…

Groetjes Rainbow, trotse mama

Lilypie First Birthday tickers

Lilypie Third Birthday tickers


#43

@Bakmama, eh…niemand heeft gezegd dat Max iets mankeert, of dat het aan zijn voeding ligt hoor? Dus eh…Het ZOU kunnen als de osteopaat niet helpt, maar het is niet gezegd dat het dat is. Hij reageert gewoon normaal op zijn voeding, poept en plast goed en spuugt niet, dus vooralsnog hebben wij geen reden om aan te nemen dat hij allerlei speciale voedingen moet hebben???

Groetjes Rainbow, trotse mama

Lilypie First Birthday tickers

Lilypie Third Birthday tickers


#44

Hi Rainbow,

Goed dat jullie direct terecht konden bij de osteopaat! Nou maar hopen dat de behandeling gaat helpen. Lastig dat het geen duidelijke diagnose was, dan blijft het een beetje hopen en afwachten natuurlijk. Maar hij erkende in elk geval dat er echt wat aan de hand is en toch ook even de zijweg naar het cb als hij niet goed op de behandeling reageert. Maar ja, als die verpleegkundige zegt dat je hulp moet zoeken als het zo blijft, gaat het dan echt om een kinderarts?

Even heel praktisch en niet perse oplossingsgericht: Je hebt het twee keer over de maxi cosi waarin hij lekker slaapt. Wij hadden een standaard die een beetje kon wiegen waar je de mxi cosi zo in kon hangen. Nora had veel last van krampjes en daarom was voor haar de houding heel prettig. Natuurlijk kunnen ze er niet heel de dag of nacht in, maar soms even een uurtje is dan ideaal. Volgens mij heb je die standaard voor een tientje ofzo, kan niet duur zijn.

In elk geval, fingers crossed voor jullie dat de behandeling aan gaat slaan en het geen eindeloos verhaal wordt.

Kan me voorstellen dat het moeilijk is, maar probeer je nu nog niet te druk te maken over maandag. Misschien kun je iets regelen voor hulp, maar als je je een week van tevoren al allerlei rampscenario’s voor de geest gaat halen dan maak je het jezelf moeilijker dan nodig is. Ik weet dat het makkelijk gezegd is, maar zo te lezen ben je er heel veel mee bezig in je hoofd. Je hebt al genoeg stress as it is. Eerst nog 6 hele dagen samen de zorg. Er kan een hoop gebeuren die dagen!

Nou, ik gun jullie een rustige avond en nacht. Even bijtanken hebben jullie allemaal wel verdiend!

Sterkte meid!

Liefs!

Lilypie Third Birthday tickers

Lilypie Pregnancy tickers


#45

Ik ga voor je duimen dat deze behandeling al wat verlichting geeft voor het mannetje en natuurlijk ook voor jullie.

Rainbow als je hem op zijn zij legt in zijn bedje huilt hij dan ook?

Liefs Michelle

Lilypie - Personal pictureLilypie Kids Birthday tickers

Lilypie - Personal pictureLilypie Third Birthday tickers


#46

@ Rainbow mijn gevoel zegt nog even niet inbakeren weet niet waarom. Ik hoop dat jullie mannetje snel beter is en jullie allemaal tot rust kunnen komen. Morgan heeft toen 2 behandelingen gehad en toen was het over.

Groetjes,

Michèle


#47

Lieve Rainbow,
Er is al zo veel gezegd en ik weet niet of ik nog iets heb toe te voegen. Het is (net als meerdere) of ik mijn eigen verhaal lees, maar dan alleen niet met twee kids maar met eentje. En dat vond ik al moeilijk! Kan het zijn dat Max in zijn regeldagen zit waardoor hij op dit moment meer voeding wil?

Dat huilen…het maakt je moederhart kapot he. Je wilt dat hij gelukkig is zonder pijn en het voelt zo machteloos dat je niets kunt doen omdat je niet weet wat hem mankeert. Ik was pas alle foto’s van het eerste jaar hier in een boek aan het doen en zag dat ook de onze de eerste paar maanden erg veel bij papa op de buik heeft geslapen. Het blijkt dat de zwaardere ademhaling van de mannen de kleintjes rustig krijgen (apart he).

Ben je nog op zoek naar tips of heb je er al zo veel gekregen dat je door de bomen het bos niet meer ziet? Ik zou je toch graag willen vertellen wat bij ons hielp.

  • fopspeen van avent bood hier troost, die van bibi e.d. werkten hier niet
  • voeding van Kruidvat bracht hier rust in het buikje
  • babydraagdoek op de buik, ik kon er mee stofzuigen e.d. terwijl de kleine man sliep
  • puckababy ipv inbakeren, inbakeren gaf spanning, puckababy gaf meer vrijheid maar wel rust
  • de wandelwagen NIET gebruikt om te wandelen, wel de maxicosi
  • babyschommel in de kamer die aardig plat kon waardoor zoonlief er al vroeg in kon en mama rustig kon koken oid
  • ledikantje aan het hoofdeinde een beetje omhoog gezet met een paar houten plankjes

En…met een maand of 3 (hadden we eerder moeten doen) hebben wij een kinderfysio ingeschakeld ivm het overstrekken. Deze man heeft ons super goede adviezen gegeven over hoe we hem het beste konden dragen zodat hij zich niet meer kon overstrekken. Die tips zijn moeilijk uit te leggen, maar benader anders eens een kinderfysio. Die weet vast wel wat ik bedoel. Het voeden werd in een andere houding gedaan en het naar beneden dragen ook. Dit werkte hier echt heel goed!

Oh ja, slaapt Max in een wiegje bij jullie op de kamer? Of slaapt hij al in zijn eigen kamertje. Kan zijn dat hij zich daar erg alleen voelt…geen bekende geurtjes en bekende ademhalingen… Ik heb wel eens gehoord dat het opnemen van je stem (bijv. verhaaltje voorlezen) en dat afspelen terwijl de kleine man op bed ligt kan werken.

Nou Rainbow, nog meer tips erbij

Je bent een kei van een moeder hoor, die gevoelens die je nu hebt horen er bij. Maar pas op dat je er niet in blijft hangen, trek op tijd aan de bel als je het echt niet meer ziet zitten. Vergeet jezelf dus niet


#48

Rainbow, bedankt voor het kaartje. Hij is zo leuk! Fijn dat jullie direct naar de osteopaat konden, maar jammer dat er niet iets duidelijks uitkwam. Oorzaak > oplossing. Helaas. Maar hopelijk gaat de behandeling toch aanslaan en wordt Max spoedig een vrolijker mannetje.

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers


#49

Dank jullie voor alle tips! Het duizelt me een beetje…Het zijn er zo veel, haha. Mijn vriend en ik hebben besloten een second opinion te vragen aan een andere manueel therapeut/osteopaat, die volgens mij wel wat duidelijker is. Ik sprak hem aan de telefoon en hij gaf wel wat concrete voorbeelden waar ik wat meer mee kon. We mogen woensdag komen. We zijn benieuwd…

Enne…inbakeren doe ik nu zeker niet. Dat durf ik even niet. Ik vraag eerst advies bij de manueel therapeut en ook aan de arts van het CB, zodat ik zeker weet dat het veilig is en we er geen kwaad mee doen.

Weten jullie wat raar is? Max wil alleen op zijn buik slapen, maar NIET in bed. Alleen bij papa. Als hij eenmaal slaapt, wil hij wel op zijn buikje in de box of in bed liggen, maar alleen als hij slaapt! Als we hem wakker op zijn buik leggen, gaat hij direct met zijn neus op de matras liggen en gaat hij huilen. Alsof hij het dan niet snapt? Als hij slapend op de buik wordt gelegd, is hij zo uren vertrokken. Hij slaapt nu al 3 uur in de box op zijn buik…Hoe zou dat komen?

Ik ben wel nog op zoek naar DE speen. Max kan namelijk niet overweg met de Bibi - waar Eef gek op was en is - en ook niet met Difrax. Hij kan hem niet in houden en frummelt hem met zijn tongetje weer uit. Misschien die van Avent eens proberen? Ik doe alles om mijn hummeltje te helpen!

@Liske, zo’n standaard zoeken wij dus. Max vindt het ook fijn om op en neer te ‘jumpen’. Waar koop je dat ding?

@Michele, was die man van Morgan ook een manueel therapeut? En wat is het verschil met een osteopaat dan? Wat deed hij bij Morgan?

Groetjes Rainbow, trotse mama

Lilypie First Birthday tickers

Lilypie Third Birthday tickers


#50

Wat fijn dat jullie gisteren al bij de osteopaat terecht konden. Jammer dat hij niet concreet kon vinden wat de oorzaak is, maar toch fijn dat hij het een en ander heeft kunnen doen. Wellicht dat het toch geholpen heeft. En idd een 2e osteopaat inschakelen kan nooit kwaad. Wie weet dat hij wel een oorzaak kan vinden. Kan me heel goed voorstellen dat je nu ook niet te veel dingen wilt uitproberen. Want dan weet je op een gegeven moment ook niet wat je wel en niet het beste kunt doen. Het is in ieder geval fijn dat er aan alle kanten aan gewerkt wordt. Ik hoop met jullie mee dat Max weer snel helemaal rustig is. Gun het jullie echt dat jullie lekker met zijn viertjes kunnen genieten. En dat kleine Max weer helemaal pijnvrij is.

Bedankt trouwens voor het geboortekaartje, echt een heel leuk kaartje.

Dikke knuffel,
Sandra



#51

Als hij bij papa heerlijk in slaap valt en daarna uren kan slapen in de box oid zou ik hem die liefde en aandacht van papa geven En hij valt binnenkort ook op jouw buik in slaap, geloof me

Waar wij de eerste weken mee de mist in gingen was hem overdag laten slapen zolang hij wilde, ook al sliep hij door een voeding heen…hierdoor kreeg hij totaal geen dag/nachtritme en wilde hij in de nacht om de 2 1/2 á 3 uur gevoed worden terwijl hij overdag zo een slaap maakte van 5 1/2 uur. Die slaap moest hij dus eigenlijk na zijn ‘laatste’ voeding rond 23.00 uur maken! :S We zijn hem overdag wakker gaan maken voor zijn voedingen, hebben toen niet langer dan 4 uur tussen een voeding laten zitten en dit werkte!

Er is wel degelijk verschil tussen een manueel en een osteopaat. Vraag me niet wat precies, al is het alleen maar de achterliggende gedachte en de oorsprong van de geneeswijze. Osteopathie wordt ook al snel als alternatief gezien, manuele therapie niet… Maar een second opinion vind ik een heel goede keuze van julllie!


#52
quote:

@Liske, zo’n standaard zoeken wij dus. Max vindt het ook fijn om op en neer te ‘jumpen’. Waar koop je dat ding?


Hmm… wij hebben hem gekregen van mn broer, dus hij is al een jaar of 5 geleden aangeschaft. Ik dacht ik zoek even een link voor je, maar kan em nergens vinden! Zelfs niet op marktplaats… Als ik eraan denk zal ik vanavond mn schoonzusje even bellen om te vragen hoe zij eraan kwamen. Wij hebben er echt veel plezier aan gehad en ik hoop bij de volgende weer.

Goed dat jullie voor een second opinion gaan, het is belangrijk genoeg! Ben benieuwd hoe dat bezoek gaat woensdag.

Liefs!

Lilypie Third Birthday tickers

Lilypie Pregnancy tickers


#53

Hoi hoi,

de manueel therapeut gaat echt alleen uit van het “tastbare” zeg maar, dus als de werveltjes vast zitten, behandelt hij/zij alleen de wervels (andere techniek ook dan de osteopaat). De osteopaat kijkt ook naar de organen, waar zit de spanning en behandeld dan ook alles waar spanning zit. Wij zijn eerst naar de manueel therapeute geweest en toen die niks meer kon doen omdat de werveltjes goed zaten, zijn we naar de osteopaat gegaan, omdat Lisa veel spanning had opgebouwd in het schedeltje en de darmpjes. Ook had ze reflux in mindere mate, maar de osteopaat heeft gezorgd dat dit minder werd. Ik hoop dat je hier iets aan hebt!


#54

Ey Raibow,

Wat een getob hé met zo’n klein hummeltje.
Wij hadden voor Jony ook zo’n schommel, wat volgens mij Liske benoemde.
http://link.marktplaats.nl/385839341
Je kan het zo duur maken als je zelf wilt, wij wilden toen niet met alle toeters en bellen. En hebben deze simpele http://link.marktplaats.nl/382722944
Heel veel sterkte…

Greetzz Cora


#55

Cora, het is niet hetzelfde al wat ik bedoel, maar wellicht ook bruikbaar voor Max!

Wat ik bedoel is eigenlijk een paar buizen die je in elkaar kunt klikken en daarin kun je de maxi cosi klikken. Met dezelfde handeling als waarop je de maxi cosi op het onderstel van je wagen klikt. Het is echt heel simpel. Hij kan een beetje wiegen doordat de onderkant licht is afgebogen, zoals een schommelstoel zeg maar.

Ik ga vanavond even vragen bij mn schoonzusje…

Liefs!

Lilypie Third Birthday tickers

Lilypie Pregnancy tickers


#56

@ Rainbow. De meeste osteopaten zijn manueel therapeuten. Alleen een Manueel therapeut behandeld alleen de beschadigde gewrichten zeg maar en een Osteopaat kijkt ook naar de gevolgen voor de rest van het lichaam. Alleen hoef je volgens mij als Osteopaat niet geregistreerd te staan en als manueel therapeut wel.

Overigens het feit dat ie wel op zijn buik slaapt en niet op zijn rug is al een vorm van voorkeurshouding he,

Groetjes,

Michèle

Gewijzigd door - Michèle op 12 Oct 2010 12:13:02


#57

Nou ik weet wel de rede waarom je het beter niet kunt doen en dat is wat ik schreef, hij heeft totaal geen bewegingsvrijheid omdat ie ook last heeft van zn nekje.
wat ik al zei; je wordt zelf ook knettergek als je jezelf helemaal niet kunt bewegen.
en als het alleen je lijfje is prima maar als je je hoofdje ook niet normaal kunt bewegen zonder dat het pijn doet.
rico’s therapeut zei iets in de zin van; doordat hij moeite heeft met zn nek te bewegen gaat hij automatisch meer de rest van zijn lijfje bewegen.
als je dan gaat inbakeren MOET hij zijn nekje wel bewegen en dat is te pijnlijk waardoor hij dus meer gaat huilen, zowel door de pijn als door de beperking van zijn bewegingsvrijheid.
je moet het zelf weten meid, maar ik zou hem echt niet inbakeren nu.


#58

Max is nu weer stil in zijn maxi cosi, al zie ik hem af en toe met zijn voetjes bewegen en hoor ik hem een beetje hijgen. Dat betekent dat hij niet helemaal ‘out’ is, maar hij is stil in elk geval. Vanmorgen hadden we hem op zijn buik in bed gelegd, maar ook dat hielp niet. Het lijkt alsof hij zijn nek gewoon niet kan draaien en dat hij dan ‘raar’ moet gaan liggen om geen pijn te hebben. Ik hoop echt, echt, echt dat we morgen verder komen. Mijn vriend begint er nu ook wel een beetje aan onderdoor te gaan. Wat wil je ook? Hij had gedacht twee weken bij te kunnen komen van zijn drukke baan, met zijn gezinnetje te gaan wandelen…in plaats daarvan slapen we maar een paar uur per nacht (stukjes van 3 uur steeds) en ligt hij hele dagen met Max op de bank. Niet omdat hij dat nu zo graag wil, maar omdat het de enige manier is om stilte in huis te krijgen. Eigenlijk erg triest allemaal. Zijn ogen staan ook dof, net als die van mij. En dan ligt Max weer op bed en dan begint het huilcircus weer. Zucht. Soms denk ik terug aan de tijd dat ik nog zwanger was en dat het nog rustig was in huis. Dat ik alleen Eva had. Of ik kijk naar ouders met oudere kinderen en denk: daar in huis klinkt geen babygehuil meer. Zo ga je dan toch vaak kijken. Soms ligt hij bij mij en kijkt hij me zo wijs aan, dan denk ik: jij kunt er ook niks aan doen. Ik knuffel hem wel, al voelt het soms nog alsof hij niet van mij is. Omdat ik niet voluit van hem kan genieten en blij ben als ik - in stilte - in de Appie loop. Dan zie ik er soms tegenop om weer naar huis te gaan. Ik hoor hem dan vaak al buiten…Op de een of andere manier haal je altijd ergens energie vandaan om door te gaan, maar eens houdt dat denk ik ook wel op. Er moet wel iets gebeuren, want er is gewoon iets met hem.

Een hangmat, een draagdoek, de wikkeldoeken, drie soorten spenen, de wipstoel, de maxi cosi…we hebben het allemaal geprobeerd, zonder resultaat. Ik lees bij andere mama’s met huilbaby’s dat het uiteindelijk goed is gekomen, dus daar hou ik me maar aan vast. Maar vrienden van ons hebben een jaar getobt, hij is zelfs in de ziektewet gegaan om voor zijn kind te zorgen…dat is dus een schrikbeeld van ons. Zij zijn er nooit achtergekomen wat het nu was…Nu is hun zoontje gewoon volkomen normaal, maar hij heeft wel een jaar gebruld!

Pfff, ik ga zo even op de bank…Ik ben bek-af. En vanmiddag maar even wandelen, dat doet een mens ook goed!

Groetjes Rainbow, trotse mama

Lilypie First Birthday tickers

Lilypie Third Birthday tickers


#59

Ik weet niet of het al geschreven is, want ik heb op het moment geen tijd om de lange teksten te lezen, maar is al gecheckt of tijdens de bevalling zijn sleutelbeentje gebroken is?

Hij is per slot van rekening niet echt op een zacht matrasje geland toen-ie uit mama’s buik kwam.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 12 Oct 2010 13:42:18


#60

Nog even een dingetje voor jezelf: Misschien is het wat om deze week dat jullie nog samen zijn ook af te spreken dat je allbei bijv. 1,5 uur even de deur uit gaat. Of dat nou is om te gaan hardlopen, te gaan shoppen, even bij vrienden langs, ik noem maar wat. Even uit de hectiek van thuis om het daarna weer een beetje aan te kunnen. Eventjes je hoofd vrij maken. Net iets langer dan de Appie, maar ook jezelf die tijd gunnen. dat maakt je absoluut gen slechtere ouders, maar geeft je juist de mogelijkheid betere ouders te zijn op de momenten dat je er bent.

Kan me voorstellen dat het voor je mannetje ook zwaar is. Wij hadden het in de zomervakantie die we ook echt allebei nodig hadden, die helemaal in het teken van mijn misselijkheid stond. De plannen van even bijkomen vielen helemala in het honderd, mn man moet iedere dag vroeg op voor Noor, ik bekaf doordat ik me zo beroerd voelde, Nora vol aan het peuterpuberen en ondertussen maar in je achterhoofd: Dit is nou mijn vakantie, ik word alleen maar moeier. Ik hoop voor jullie dat er snel een doorbraak komt. Ook voor de kleine max natuurlijk. je leventje direct met zoveel pijn beginnen is ook geen leuke binnenkomer!

Succes meid! Hopen dat Max nog even blijft doezelen in zn maxi cosi! Enn… tis bijna woensdag, op naar de wonderdokter

Liefs!

Lilypie Third Birthday tickers

Lilypie Pregnancy tickers