Quote
"En Sje zag dat het goed was…".
AMEN
Ik heb geen eigen evangelie ofzo hoor! Wel een eigen bijbelboek! (Sje =van Esje =van Esther)
En weet je wat nou zo toevallig is? Het bijbelboek Esther is het enige bijbelboek waarin de naam God niet voorkomt. Dat kan toch haast geen toeval zijn dan, dat ik weinig met het geloof heb? Maar ik ben wel zo’n type wat nogal eens zegt “Hé, dat kan haast geen toeval zijn! Dat heeft zo moeten zijn!”. En dat soort situaties komt ook voor in het bijbelboek Esther! Waardoor daar dus toch sprake is van een soort hogere macht.
Heb ik toch meer met het geloof dan ik zelf in de gaten heb!
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 28 Oct 2009 21:22:14
Weet dat jullie het niet verkeerd bedoelen … maar omdat het in mijn ogen nu toch een beetje spotten wordt … ga ik hier verder niet meer op deze topic er over door.
Evt via mail…
Oh lieve schat, het was helemaal niet spottend bedoeld. Sorry dat je het zo opgevat hebt!
Groetekes, Sje
Weet ik wel (oeps nu reageer ik toch )… maar wil geen heilig boontje zijn. In het reglement van ikkeben staat dat je niet mag vloeken (dacht ik) en in onze ogen is de naam van God (wat je vaak zie ook hier) onnodig te gebruiken. En net als het woordje Amen. En (… zag dat het goed was) … tja dat stuit toch in tegen mijn geloof … vandaar dat ik zo reageerde. Echt niet boos want ben niet beter dan een niet gelovige (misschien juist wel niet) maar… kan het ook niet accepteren.
ik vind dat je mooi hebt geschreven wil.
kan me ook in jou vinden.
ook om die reden begrijp ik veel dingen niet en geloof ik ook niet (meer)
Ik denk dat het geloof altijd een moeilijk discussiepunt blijft. Je gelooft of je gelooft niet. Daar zit niks tussen. En dat kan voor heftige discussies zorgen waar je niet uitkomt.
Daarom is het alleen maar fijn als we in staat zijn om gewoon elkaars andere gedachten, standpunten, meningen met betrekking tot het geloof te respecteren.
Zo heeft mijn schoonmoeder de neiging om ons op elke kaart die ze stuurt (verjaardag, kerst, wat dan ook) Gods zegen te geven. Ik vind dat niet haar taak. Als er een God is en als die mij Zijn zegen wil geven, dan gebeurt dat echt wel (als ik dat verdien als niet-gelovige ). Dat hoeft mijn schoonmoeder niet te regelen.
Ik kan dat dus ook niet waarderen dat ze dat in elke kaart schrijft. Gaan me de haren recht overeind staan. En niet omdat ik anti-God zou zijn, absoluut niet, maar ik vind het niet aan haar om die zegen cadeau te doen.
Ik respecteer het dat zij gelovig zijn, ben ook altijd keurig stil als ze een momentje willen hebben om voor het eten te bidden etc. (niet alleen aan hun eettafel maar ook aan de mijne!), maar ik vind niet dat ze het ons op moeten dringen, want zo voelt dat als ze die teksten in kaarten schrijft. Ze weet dat wij er weinig mee hebben en ik krijg dan altijd het gevoel dat ze het geloof er bij ons toch door wil drukken.
Dus in dat geval komt dat respecteren van elkaars andere mening niet van twee kanten en dat vind ik jammer.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 28 Oct 2009 21:52:54
Ik wil niet reageren over het feit dat de een zijn kindje wel laat inenten en de ander niet. Daar is denk ik genoeg over gezegd.
Wil even kwijt dat ik het zo mooi en knap vind van mini-boy dat ze zo open en eerlijk over haar geloof verteld. Dat zou denk ik niet iedereen durven, omdat de meeste hier toch een andere mening hebben.
Groetjes,
Sandra
Ben ik helemaal met je eens Sandra.
Ondanks dat ik niet gelovig ben, en ook niet geloof, respecteer ik alles van een ander… of het me aan staat of niet.
je moet alle mensen in hun waarde laten net wat Sje zegt!
Liefs, Melanie, (mama van Noah)
Dat vind ik ook,
Mini-boy is een geweldig mens naar mn hart, maar dat weet ze zelf wel (anders nam ik het niet voor je op toen weet je nog wel)
iedereen kiest voor hetgeen wat bij diegene past.
en dat maakt niemand beter of slechter dan een ander, dus mini-boy ik wil niet meer horen dat dat jou misschien juist een haar slechter zou maken,
doe normaal, je bent een topper hoor!
@mini boy…vind het goed van jou om achter jouw geloof te staan en de normen en waarden die daaraan vast zitten na te streven.
Dus niet inenten…prima…als dat jullie het beste gevoel geeft dan heeft iedereen dat gewoon te accepteren!
Ik heb alleen bij een misje in de klas gezeten die van Jehovas Getuigen was en die haar vader was verloren.
Toen we vroegen waaraan vond ik het een bizar verhaal.
Om het kort te maken: hij had een bloedtransfusie nodig maar in het geloof van jehovas getuigen mag je geen bloed van anderen aannemen.
Dus eigenlijk…(vind ik) hebben ze die man dood laten gaan voor niks (hij was te redden!
Hij liet een vrouw en 2 kinderen van 6 en 9 jaar achter.
Kijk …dan heb ik wel zoiets van…laat je geloof voor wat het is en strijd ervoor dat je blijft leven!
Gr, danielle
Danielle…
Het geloof van Jehovas Getuigen is weer een heel ander geloof (jammer dat er zoveel geloven zijn hé) dan die van mij/ons. Jehova’s Getuigen moeten werken en punten verdienen voor hun geloof en wij zeer zeker niet. Door goede werken wordt je niet zalig.
Kijk wat jij daar aankaart van die vader… ik wed dat ik gelijk zo’n transfusie zou aannemen. Dit is juist het moment (in mijn ogen) dat God de middelen tot beschikking geeft. En dat je er dan ook zeker gebruik van mag/moet maken…
Snap je beetje wat ik bedoel?
Als hier Jehova’s Getuigen voor de deur staan … stuur ik ze ook door. Ik kan niet met hun praten over mij geloof etc. Want dat strijd in alles tegen elkaar in.
Tuurlijk mag je dat vragen. Als ik hier neerzet wat voor geloof ik heb … rennen jullie gillend weg. Haha maar … nee ik heb die keuze echt zelf bewust gemaakt. Mijn ouders hebben mij ermee opgevoed… toen ik puber werd/volwassen werd ging ik er tegenaan trappen en juist de dingen doen die mijn ouders veel verdriet deden. Ook mijn man. We hebben elkaar in de discotheek leren kennen… Dat zegt in ons geloof genoeg. Voor ons trouwen hebben de keuze gemaakt dat we ons in het geloof (waar we mee groot gebracht zijn) willen verdiepen. Hier nooit spijt van gehad/gekregen. Al is het niet altijd makkelijk.
Wij zijn lid van de Hersteld Hervormde Kerk. Verder wat wij doen is elke Zondag 2x naartoe om naar Gods Woord te luisteren. We (vrouwen) dragen een rok. We hebben geen tv. We bidden/lezen en danken bij het eten. Ook bidden bij het slapen gaan en danken voor het wakker worden.
Tja hoe moet je je geloof nu uitleggen. Het is niet zwart/wit en saai… Maar kan me voorstellen dat dit bij jullie wel zo kan overkomen. Ik ben ook net als jullie een vrouw/moeder/meid die op mijn manier geniet van het leven. Maar die ook de ernst van het leven wil inzien… en geloofd dat er een leven na dit leven is. Of de hel of de Hemel geen tussenweg.
Is er echt niemand op dit forum die mij kan helpen met het uitleggen wat ons geloof in houdt? Voel me beetje eenling…
Gewijzigd door - mini-boy op 29 Oct 2009 12:40:14
Hey mini boy…als ik eerlijk moet zijn: ik heb nog NOOIT van dat geloof gehoord!
is dat dom of is het niet een heel bekend geloof?
Gr, danielle
Ik denk dat men in jouw omgeving meer Rooms geloof voorkomt of niet?
Hier in onze omgeving komt het veel voor… (gelukkig wel …). Hier is het zondags rustig op straat. Als je mensen tegenkom dan gaan ze naar de kerk of gewoon een rondje lopen. Maar verder weinig of niet …
Dom is het nooit… als je jezelf er niet in verdiep en je ben er niet mee groot gebracht dan is dat heel logisch!
Mini boy: ik woon in tilburg daar zit van alles wat…zo’n beetje!
Ik ben gedoopt (RK) maar ga niet naar de kerk alleen voor doopsel/overlijden/trouwen.
Hier is de Zondag net zo druk als alle andere dagen…kinderen voetballen net zo goed op het plein en steppen op straat.
Maar in een dorp is dat toch anders…welk dorp dan ook!
Gr, Danielle