Nou, dat klinkt positief! Wel een gebroken nacht, maar een stuk minder heftig dan een paar nachten terug. Fijn. En ook fijn dat papa zo meedenkt en -helpt, dat scheelt ook een hoop denk ik.
Ach, alles gaat over. Straks slapen ze heerlijk door en dan komt er weer een nieuwe fase waarvan we denken: wat nu? M’n moeder zei laatst: je kinderen houden je bezig tot je doodgaat. En zo zal het wel zijn, haha. Ze heeft tenslotte 31 jaar ervaring…
De nacht hier was iets minder relaxed dan eergisteren, maar nog steeds goed te doen. Wel bizar, meneer werd ineens om 21.50 uur wakker. Hij slaapt anders altijd nog als we de laatste fles geven, dus was een beetje verbaasd. Ik was nog bezig m’n tanden te poetsen (ik ben graag zelf klaar met alles zodat ik gelijk naar bed kan na de fles), dus ik deed maar even z’n speentje er weer in. Hij bleef rustig en toen ik 'm kwam halen voor de fles was 'ie bezig weer in slaap te vallen. En toen ging ik twijfelen: werd 'ie wakker uit gewoonte en zou 'ie gewoon doorslapen zonder laatste fles? Geven of niet? Toch maar gedaan, haha. Durfde nog niet goed te gokken, helemaal niet omdat de fles wel altijd nog helemaal opgaat. Dus na de fles weer in bed gelegd en om 3.30 uur: gehuil. Speentje erin en meneer sliep weer door. Helaas gaat de wekker van m’n vriend altijd om 4.00 uur en die snoozed graag altijd nog even (ik lig dan klaarwakker, zucht), dus zelf tot half vijf niet meer geslapen. En toen werd om half zes Erik weer wakker. Dus ook een ietwat gebroken nacht, maar redelijk goed te doen.
Groetjes!


