Oke volgens mij was vanacht het hoogte punt van ellende. Morgan kwam weer om 2 uur en dat terwijl ze toch 930cc gedronken had gister. Maar goed 70 cc gegeven en ze viel weer in slaap. Tot stipt half vier, toen knapte er iets bij mij geloof ik want ik begon me toch te huilen. Me vriend werd er wakker van en is eruit gegaan met de babyfoon. Hij is steeds heen en weer gaan lopen en op de bank heeft ie ondertussen verder geslapen. Om half zeven liep mijn wekker af en werd Morgan wakker voor haar ochtendfles. Die gegeven waarvan ze maar 160 gedronken heeft. En toen gebeurde het meest rampzalige. Ik ging haar terug naar boven brengen om te slapen toen ik bijna boven de laatste tree miste, waarschijnlijk van vermoeidheid of zo. Maar daar lag ik met Morgan in mijn armen. Gelukkig had ik mijn hand onder haar hoofd want ik lag op me knieeen en zij lag op ge grond met mijn armen om haar heen. Zij hard huilen ik hard huilen, echt dat die vent van mij niet ter plaatse de deur uitgelopen is vind ik knap.
Maar goed ze heeft niks gelukkig alleen schrik want ik stond nog te gieren in de gang en zij lachte naar me vanaf pappa’s arm. Maar goed ik weer slapen hij weer waken. Net overlegd wat we hier aan kunnen doen want niemand trekt dit meer.
op dit moment is morgan tussen de een na laatste en laatste fles beneden. Vanaf vandaag krijgt ze dus 18.30 de fles, 19.30 in bad en 20.30 naar bed (of eerder) en dan willen we haar laten slapen tot ze zelf komt. Ze heeft dan maar 4 flessen op die dag en zal zeker wel komen, maar hopelijk slaapt ze daarna weer door, want ik kan haar niet blijven voeren 's nachts en dit houd niemand vol. En ik ben een beetje wanhopig aan het worden en begin te vrezen voor na volgende week als ik weer aan het werk moet. Mijn vriend kan ook niet elke nacht op gaan zitten natuurlijk.
Groetjes,
Michèle
