zoooo herkenbaar!! ik kreeg ooit een reactie toen rico dingen uit het rek trok en ik hem daar heel boos op corrigeerde van: och hij is nog zo klein.
ja een kleine draak ja! sneerde ik toe. en ze keken me idd allemaal aan, ja boeien! ze kunnen wel klein zijn maar juist daarom moet je nu beginnen met concequent zijn en duidelijke grenzen stellen, idd ik merk dat ik meer op mn tenen moet gaan lopen in de winkel of buiten omdat mensen misschien wel is denken: ooh wat is zij onaardig omdat ze haar peuter terechtwijst… dat vind ik dus onzin. als rico niet luisterd en echt vervelend doet, behandel ik hem op straat hetzelfde als thuis, en als het daarvoor nodig is om mijn stem te verheffen dan is dat maar zo. en dan moeten mensen niet zeggen: doe dat dan thuis en niet buitenshuis. ja waarom? ik heb toch zeker niks te verbergen, ik ga niet stiekem buiten anders tegen mijn kind doen dan in huis kom nou toch op!
Klets op de billen
Niemand zegt toch dat iemand z’n kind zou mishandelen? Het is op een gegeven moment gewoon wat breder getrokken en daar gaan die opmerkingen van onder ander mijzelf over.
En je kan wel zeggen dat je van een corrigerende tik niet minder bent geworden, maar hoe weet je dat nou? Hoe weet je nou hoe je was geweest als dat niet was gebeurd? Precies, dat weet je niet, dus dat kan je ook niet zeggen.
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
@Mriek: nee dat weet je niet maar andersom net zo goed niet, vind dat niet echt een argument sorry het is van beide opties niet bewezen. maar nogmaals be3n ik het met je eens het voelt echt niet goed om te doen en ben 100% van mening dat andere dingen beter werken. Maar kan me wel voorstellen dat het ooit gebeurd bij mensen als ze het echt helemaal zat zijn b.v.
soms en dat is dus WEL bewezen… heb je mensen die nooit een corrigerende tik geven en ze ineens als een gek uitvallen tegen hun kind, en vind ik de uitspraak die her en der wordt rondgestrooid dat een corrigerende tik het begin is van… gewoon ontzettend overtrokken.
want in feite vergelijk je dan kinderen die echt geslagen zijn door hun ouders met kinderen die ooit is een tikje tegen de billen of op het handje hebben gekregen. maar nogmaals als ik naar mijn mannetje kijk en ik bedenk van hoe zou hij dat vinden als ik dat zou doen… of sterker nog hoe zou ik dat vinden als iemand dat bij mij zou doen… nee niet leuk nee. en ik denk ook wel dat als je dat te vaak toepast dat kinderen wat onzeker kunnen raken. maar als het sporadisch ooit is gebeurd… nee dat kun je mij niet wijsmaken dat dat echt schade geeft. en nogmaals dat doet 1 keer slaan al wel want dat vergeet je van je leven niet.
Jawel, het is wel door wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat de ontwikkeling van kinderen schade oploopt door een fysieke bejegening door hun ouders. En een corrigerende tik KAN uitmonden in mishandeling, als ouders geen enkel alternatief hebben en het kind op een gegeven moment niet meer onder de indruk is van ‘dat tikje’. Dan moet je dus groffer te werk gaan wil je nog indruk maken.
Ik zeg dus duidelijk KAN. Het hoeft dus niet.
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
@ Mriek, je kan wel zeggen dat het ’ wat breder’ getrokken is, nou ik vind het nogal veel breder getrokken en omdat het een topic betreft wat ik geopend heb krijg ik er zo toch een naar gevoel bij. Alsof het idd over mij en die corrigerende tik gaat. Daar kan ik echt boos over worden omdat ik mijn kind nooit en te nimmer zou slaan en het in mijn geval meer een hevige schrikreactie was omdat ze drijgde te stikken in een kraaltje waar ik haar vooraf voor gewaarschuwd had. nee, het was me nog nooit eerder gebeurd en het zal ook niet snel weer gebeuren omdat ik er dus zelf dusdanig van onder de indruk was om er een topic over te openen. Om die reden vind ik het niet fijn en niet correct om het ’ wat breder’ te trekken. En nee, ik ben van die schop onder mijn kont echt niet slechter geworden. Ik heb geleerd om voor mezelf op te komen, zelfstandig te zijn en ben sterk van geest, maar heb ook normen en waarden geleerd en er is mij bijgebracht rekening te houden met anderen . Dat is wat mij is bijgebleven van mijn opvoeding en die schop onder mijn kont, ach we kunnen er nu beiden om lachen als mijn vader het verhaal vertelt dat ik doodleuk zijn nieuwe auto die hij 1 dag had met steentjes stond te ’ wassen’ en hoe hij daar toen op reageerde uit wanhoop. Net wat mama van rico zegt, dat is iets heel anders dan 1 keer echt slaan of vaker geslagen worden als kind. Dat noem ik gewoon machtsmisbruik en mishandeling. Dat is nu wat ik bedoel met die studies, onderzoeken etc etc, zo overdreven allemaal… dat zouden ze 50 jaar geleden eens gedaan moeten hebben, toen kreeg je zelfs op school nog een tik op je vingers van de leraar. Niet dat ik daarvoor ben hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ik wil alleen maar zeggen dat die generatie ook groot is geworden zonder dat ze allemaal psychische problemen hebben gehad of hun kinderen hebben mishandeld. Ik vind dat nogmaals echt geen vergelijking. ja, die studies tonen aan dat kinderen die fysieke straffen krijgen daardoor veranderen en er onder leiden. nogal wiedus! Daar hoef je niet voor te studeren, maar dat gaat wat mij betreft echt om kinderen die dat meermaals en regelmatig meemaken, echt niet van een tik op je billen met je broek aan op je 2e.
mama1980
@Mriek: ik snap wel wat je zegt hoor, ik vind het ook sneu als het gebeurd… maar toch…naar wat ik overal lees is er nooit aangetoond dat een tikje geven schadelijk is en dat slaan dat wel is. wat ik idd ook wel lees is dat het altijd ergens mee begint (pedagogische tik b.v.) en dat dat idd wat jij zegt zo kan zijn dat je op den duur harder gaat optreden. maar dan nog vind ik dit nogal over 1 kam geschoren want ik heb vroeger heus wel een tik gehad, maar ben nooit geslagen. dat is dus het ene kant van het verhaal hoe jij hem nu beschrijft…andere kant is OOK aangetoont dat mensen die juist nooit een pedagogische tik gegeven heben en het opkroppen ineens de pan uitvliegen. zo kan het dus OOK. dan wil het ook neit zeggen dat mensen die nooit een tik gegeven hebben allemaal uit de pan vliegen. snap je mn punt een beetje? je kunt gewoon niet elke situatie mbt een tik over 1 kam scheren.
Ik ben van mening dat schreeuwen tegen een kind veel meer schade geeft dan een tikje.
en daarbij… is er ook nog een verschil tussen ouders die hun kind een pedagogische tik geven (en dan niet dagelijks maar echt als laatste “redmiddel”) maar verder onwijs lief voor hun kids zijn en alles voor ze doen… en mensen die een pedagogische tik geven en minder aandacht geven aan hun kind… Wat ik wil zeggen is dat als een kind genoeg aandacht liefde en verzorging krijgt maar toch soms die tik krijgen echt wel weten dat de ouders van ze houdt en ze gelukkig zijn.
en dit baseer ik eigenlijk op mijn eigen jeugd, ik heb nooit getwijfeld aan de liefde van mijn ouders, en die tik, tja ik weet dat hij gegeven is maar kan het me niet herinneren ofzo en de band met mijn ouders is nog steeds goed
Gewijzigd door - MamavanRico op 14 Mar 2012 21:08:15
Dit is wat ik bedoel met een pittig onderwerp. De meningen zijn zo verdeeld en de grenzen zijn voor iedereen anders net zoals alle kindjes ook anders zijn. Een topic hierover is interessant maar ook moeilijk.
Ik ga er hier zeker niemand van beschuldigen dat hij of zij zijn kind mishandelt, ik geef en gaf er alleen mijn idee van. Je vraag was duidelijk, " Hoe denken jullie over een pets op de billen als peuterpubers echt niet willen luisteren en je zo aan het testen zijn? "
quote:
Mijn grens was echt bereikt en ik schrok me natuurlijk rot. Hoe denken jullie over een pets op de billen als peuterpubers echt niet willen luisteren en je zo aan het testen zijn? Ik weet dat ze zeggen dat het niet helpt etc etc, maar hier was ze er toch dusdanig van onder de indruk dat ik niet denk dat ze nog s zo'n kraaltje in haar keel propt. maargoed, leuk is anders natuurlijk. Het zal wel bij de leeftijd horen idd, maar ik vind er zo even weinig aan meer op het moment. Ik ben de hele dag aan het: nee dat mag niet-en, aan het afleiden en aan het straffen zowat en mijn dochter is vervelender met de minuut lijkt het wel. Hoe doorbreek je in godsnaam die cirkel...... Positief benaderen werkt echt niet bij mevrouwtje, want het is een gehaaide en dan loopt ze echt over je heen! Waar ik ook zo gek van wordt is dat gejengel en gehuil om elke scheet! Heeft ze nooit gedaan maar nu! Echt om alles. Ze wordt zelfs huilend wakker voortaan. Gewoon om niks dus. pfff
Als een pedagogische tik zo pedagogisch zou zijn, zouden ze ook op peuter speelzalen en kdv’s ingezet worden. Het tegendeel is waar. Men houd een groep van ongeveer 10 kinderen in bedwang zonder tikken uit te delen. Wat voor mij aangeeft dat het ook zonder kan.
Ook het aan hebben van een luier of iets maakt voor mij geen verschil. In mijn ogen is de handeling op zich dan nog steeds hetzelfde.
Onze jongste haalt op dit moment het bloed onder zijn zus dr nagels vandaan en omgedraaid kan zij hem ook enorm irriteren. Hierbij wordt zo nu en dan onderling uitgehaald. Iets wat hier dus niet mag. Ik doe het niet, papa niet en dus jullie ook niet. Slaan doen we hier niet, is bij ons een duidelijke boodschap. Daar houd ik me aan. Maar hoe zou ik ze dat kunnen leren als ik zelf me niet aan deze boodschap kan houden ?
Maar zo denk ik erover en wel zonder verder ook maar iemand van wat dan ook te beschuldigen
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Dit is mijn laatste reactie in dit topic. Nogmaals: ik heb nooit gezegd dat iemand z’n kind mishandelt en dat één tik (gepaard met het nodige schuldgevoel) gelijkstaat aan een beschadigd kind voor het leven. Ik kan me alleen maar weer aansluiten bij Asje in mijn mening en in hoe ik het bedoeld heb.
Tenslotte (in reactie op iets wat MamaVanRico zegt): geestelijke mishandeling vind ik net zo erg als fysieke. De gevolgen zijn identiek en misschien nog wel erger. Je kan als het om mishandeling gaat niet zeggen dat het een minder erg is dan het ander. Dat zou voor degenen die het is overkomen nogal wat zijn…
En voor mij is het nu klaar, want blijkbaar wordt het niet goed begrepen.
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
@ Asje en Mriek, ik snap heel goed wat jullie bedoelen en deel jullie mening voor een groot deel, maar denk dat ik net wat luchtiger ben dan jij Mriek wat betreft die studies en onderzoeken etc etc. Verder vind ik het fijn dat jullie een en ander verduidelijkt hebben wat betreft hoe berichten bedoeld waren. Zo geschreven kan een en ander wel eens anders over komen dan bedoeld en ik denk dat dat hier is gebeurd. Opgelost dus wat mij betreft.
mama1980
quote:
@ Asje en Mriek, ik snap heel goed wat jullie bedoelen en deel jullie mening voor een groot deel, maar denk dat ik net wat luchtiger ben dan jij Mriek wat betreft die studies en onderzoeken etc etc. Verder vind ik het fijn dat jullie een en ander verduidelijkt hebben wat betreft hoe berichten bedoeld waren. Zo geschreven kan een en ander wel eens anders over komen dan bedoeld en ik denk dat dat hier is gebeurd. Opgelost dus wat mij betreft.mama1980
<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/hfhTp1.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” /></a>
![http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/hfhTp1.png"](http://lilypie.com/%22%3E%5Bimg%5Dhttp://lb3f.lilypie.com/hfhTp1.png%22){kind=link}
Dan is dit écht het laatste bericht : fijn dat het opgehelderd is.
En wat die onderzoeken etc. betreft: da’s misschien beroepsdeformatie. Ik werk bij de Raad voor de Kinderbescherming namelijk…
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
oh hahaha, dan snap ik je reacties gelijk een stuk beter. maar meis, heel goed wat jullie doen, ga vooral door want er zijn helaas een heleboel kindjes die het nodig hebben, maar ik vind wel (en dit bedoel ik niet persoonlijk, maar over de organisatie en regels in het algemeen) dat soms juist door al die regels, rapporten en studies aan het gezonde verstand voorbij wordt gegaan. En dat is nu juist wat door menig instantie als bureau jeugdzorg en de kinderbescherming meer gebruikt moet worden. Neem nou die afschuwelijke verhalen dat een vader of moeder haar kind wat aandoet en dat dan later blijkt dat die gezinnen al heel lang bekend waren bij bureau jeugdzorg en er door allerlei regels/wetten etc niet was ingegrepen. Zo boos kan ik daar om worden! Al realiseer ik mij ook dat alleen de gevallen waarin het mis gaat in de media komen en we van de goede dingen vaak niks horen.
mama1980
@Mriek: ook dit is mijn laatste bericht hierover, maar wilde toch nog even iets duidelijk maken: ik sprak niet over slaan en schreeuwen dat ik dan schreeuwen erger vind, ik bedoelde dat tegen je kind schreeuwen meer schade geeft dan die corrigerende tik die “wel eens” is gegeven door een ouder. Snapje? ben het verder 100% met je eens dat slaan onder mishandeling valt (ben het alleen niet eens dat een corrigerende tik hetzelfde is als slaan en dat dat dan per definitie mishandeling is.) en ik geloof niet dat ook maar iemand hier dat doet van de meiden van ikkeben zoals ik ze van het forum ken.
Met je eens, MamaVanRico! Ik snap je
@mama1980: jeugdzorg en kinderbescherming zijn helaas nooit 24/7 bij een gezin over de vloer. Dus dat soort incidenten zullen nooit altijd voorkomen kunnen worden, hoe graag we dat misschien ook zouden willen. Mensen zijn toch altijd een in zekere mate onvoorspelbaar en je kan nu eenmaal kinderen niet zomaar uit huis plaatsen. De toetsing daarop is heel streng (door de kinderrechter) en we kunnen niet zomaar ingrijpen. Je moest eens weten hoe onze medewerkers of de medewerkers van jeugdzorg aangeslagen zijn als er zoiets gebeurt in een gezin waarmee ze bemoeienis hebben/hadden. Niemand wil dit, ook wij niet. Maar wat ik zei: ouders hebben ook altijd nog hun eigen verantwoordelijkheid en niet alles kan voorkomen worden. Heeft niets met gezond verstand te maken, naar mijn mening. Want ik durf bijna voor ons allemaal te spreken als ik zeg dat gezond verstand voorop staat in ons dagelijks werk.
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
dat snap ik absoluut Mriek en ik geloof meteen dat iedereen enorm zijn best doet en ernorm is aangeslagen als zoiets dan toch gebeurt, maar wat ik bedoel ik wat je zelf al aangeeft. Een kind kan niet zomaar uit huis geplaatst worden, daar zijn strenge regels voor en wordt bepaald door de kinderrechter. Nou, die regels en dat bedoel ik nou. Zo’n rechter zou meer moeten luisteren naar de meningen van bijvoorbeeld jeugdzorg, kinderbescherming etc etc en dan zouden een paar gevallen misschien voorkomen kunnen worden. Dus eigenenlijk bedoel ik meer osn rechtssysteem wat meer naar gezond verstand zou moeten luisteren dan naar de regels der wet.
mama1980
Rechters luisteren naar wat de kinderbescherming zegt hoor; wij dienen alleen zulke verzoeken in als het echt noodzakelijk is voor zo’n kind en dan wordt het in 9 van de 10 gevallen ingewilligd. En de verzoeken die we niet doen, tja…wat ik zei: je kan niet alles voorkomen en voorzien. Niets zo onvoorspelbaar als de mens.
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
Dit is mijn laatste reactie in dit topic want meningen verschillen nu eenmaal en dan kom je toch niet op een lijn en dat hoeft ook niet. In mijn ogen loopt er wel veel niet goed bij desbetreffende instanties en in de wet en bovenal in de samenwerking tussen alle partijen, maar logisch denk jij daar anders over omdat je er zelf werkt. Ik ken namelijk zelf iemand die in een huis werkt waar deze kinderen worden opgevangen als ze uit huis zijn geplaatst en hoor daar toch regelmatig hele andere verhalen van. Dat ze soms met pijn in hun hart een kind terug moeten laten gaan naar de ouders omdat de rechter dit heeft bepaald, maar zij vooraf al kunnen zeggen dat dit kind een hoop ellende tegemoet gaat en soms zelfs het kind hartverscheurend smeekt om niet terug te hoeven. Dat is dan de andere kant… kinderen liegen niet en zo’n huilend snoetje vol met angst zegt meer dan 1000 regels.
mama1980
<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/hfhTp1.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” /></a>
Gewijzigd door - mama1980 op 15 Mar 2012 21:25:17
ja en zo heb je ook wel is kids die onterecht uit huis worden geplaatst. of onterecht onder toezicht staan. die verhalen hoor je ook, maar die slechte verhalen hoor ik meer over jeugdzorg. Er is zelfs een heel tv programma over geweest vond dat behoorlijk heftig!, maar denk wel dat de kinderbescherming qua dat betreft beter te werk gaat dan jeugdzorg.
Nu vraag ik me ineens af, wat is nu eigenlijk precies het verschil? Wanneer wordt de kinderbescherming ingeschakeld en wanneer bureau jeugdzorg? En wat is het verschil tussen beide organisaties?
mama1980
Uhhhhm misschien iets voor een andere topic ?
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
jeugdzorg helpt bij opgroei of opvoedproblemen. dus zowel voor het kind als voor de ouder, zij geven ondersteuning b.v. terwijl de kinderbescherming eigenlijk wel voor zich spreekt, ik denk dat zij oa klachten van het AMK en / of Jeugdzorg onderzoeken en “behandelen” mbt het verwaarlozen en/of mishandelen e.d. van een kind. zeg ik het zo goed Mriek?
@Asje: ja das waar haha