Klets op de billen

#1

Ik voel me een beetje schuldig en toch ook weer niet… Mijn dochter is een echte peuterpuber op het moment en ze doet dingen echt om haar grenzen op te zoeken. Zeg ik a doet zij b. Vraag ik of ze haar beker leeg wil drinken, gooit ze hem op de grond, Zeg ik dat ze nu echt moet gaan slapen, gaat ze expres nog meer en harder kletsen tegen haar knuffel, zeg ik in de supermarkt dat ze niet dat flesje uit het rek mag pakken, doet ze het natuurlijk juist en pats! kapot op de grond…grrrr… het hoort erbij, ik weet het, maar vandaag verloor ik echt mijn geduld en heb ik haar 2 flinke petsen tegen haar billen gegeven. Ze was met een buurmeisje kralen aan het rijgen (iets wat ze thuis niet krijgt juist omdat ik bang ben dat ze die nog in haar mond stopt) en ja hoor, ik zag ze richting mond verdwijnen. Ik zeg dus: Y kraaltjes niet in je mond doen aub, anders ruimen we ze op, dat is gevaarlijk. Stopt ze hem expres achter in haar keel. Nou, toen stikte ze zowat! Ik ben toen dus heel boos geworden en heb haar 2 flinke petsen tegen haar billen gegeven. Ze huilde heel hard en zei: mama mag niet slaan! Ik voelde me toen even heel slecht, maar eigenlijk ook weer niet. Mijn grens was echt bereikt en ik schrok me natuurlijk rot. Hoe denken jullie over een pets op de billen als peuterpubers echt niet willen luisteren en je zo aan het testen zijn? Ik weet dat ze zeggen dat het niet helpt etc etc, maar hier was ze er toch dusdanig van onder de indruk dat ik niet denk dat ze nog s zo’n kraaltje in haar keel propt. maargoed, leuk is anders natuurlijk. Het zal wel bij de leeftijd horen idd, maar ik vind er zo even weinig aan meer op het moment. Ik ben de hele dag aan het: nee dat mag niet-en, aan het afleiden en aan het straffen zowat en mijn dochter is vervelender met de minuut lijkt het wel. Hoe doorbreek je in godsnaam die cirkel… Positief benaderen werkt echt niet bij mevrouwtje, want het is een gehaaide en dan loopt ze echt over je heen! Waar ik ook zo gek van wordt is dat gejengel en gehuil om elke scheet! Heeft ze nooit gedaan maar nu! Echt om alles. Ze wordt zelfs huilend wakker voortaan. Gewoon om niks dus. pffff. wil iemand haar ff lenen een paar weekjes? Zo haha, heb weer ff mijn gal gespuugd.

Mama1980

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/hfhTp1.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” /></a>

Gewijzigd door - mama1980 op 10 Mar 2012 14:43:52

#2

ik snap jou heel goed eerlijk gezegd, dit was een reactie van jou omdat je heel erg schrok, maar aangezien je zei: als je dit nog 1 keer doet ruim ik het op. en ipv het op te ruimen een tik tegen dr billen gaf… ben ik het er minder mee eens. dat is zeg maar nogal een verschil, en zij ging ervvan uit dat je het op zou ruimen.
mijn tip; zeg wat je doet en “doe wat je zegt”. en net als in deze situatie kan ik wel begrijpen dat je heel erg schrok en even niet nadacht over die stelling… meid maak je niet druk, denk dat we allemaal wel een keer een tik hebben gekregen, maar maak er geen dagelijkse oplossing van. maar nogmaals kan me in deze situatie je handeling wel voorstellen.

#3

Ik kan me je reactie goed voorstellen hoor en je indd niet schuldig over voelen. Ik heb wat dat betreft een vrij makkelijke maar ook die heeft zijn periodes.

Je zult er echt even door heen moeten.
Woon je intussen alleen met je dochter? Want dan is het helemaal moeilijk want dan heb je ook nog niemand waar je mee kunt aflossen.

Ik denk niet dat je het kunt doorbreken alleen wachten tot het overgaat.

Sterkte!!!

Liefs Michelle


#4

Onmacht en schrik vanuit jou, ik snap je reactie. Maar ik keur het niet goed Schuldig voelen heeft geen zin joh, je kan het haar toch uitleggen en desnoods je excuus aanbieden? De volgende keer straffen op de manier zoals je dat anders altijd doet, waarom zou dat geen indruk maken? Of inderdaad het speelgoed dan opruimen in het geval van de kralen: dat zal ook echt wel als straf voelen hoor. Ik denk maar zo: ik wil niet dat m’n kind uit angst (voor slaag) naar me luistert, maar vanuit respect voor mij als mama.

Weet je wat helpt? Niets steeds zeggen wat ze niet mag doen. Praat in wat je van haar wil en niet in wat je niet wil. Dat scheelt een hoop: weg negatieve sfeer en je staat er gevoelsmatig dan een stuk positiever in, omdat je niet steeds de nadruk op het ongewenste gedrag legt. Ook voor je dochter een stuk fijner.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#5

@mamavanrico, ja dat is ook zo, dat had ik normaal gesproken ook gedaan, maar omdat ze echt begon te kokhalzen en ik me dus een hoedje schrok, rageerde ik idd in een opwelling zonder na te denken. Was dus meer mijn eigen schrik die eruit kwam.
@Miremady, nee ik woon nog niet alleen met mijn dochter. Dat wil zeggen, ik woon nogsteeds in het huis wat nog steeds te koop staat en mijn ex partner woont daar ook nog, maar hij is eigenlijk met name en vooral met zijn eigen dingen bezig. moet hem echt vragen of erop wijzen als ik s iets wil of moet gaan doen dus sta er eigenlijk zowieso wel alleen voor. Vind ik niet erg,maar in zulke fases is het wel s fijn om even een uurtje weg te kunnen om wat voor jezelf te doen.
@ Mriek, helemaal gelijk met dat je liever wil dat je kind luistert uit respect voor jou dan uit angst voor slaag. Moet er niet aan denken zeg! bah wat naar zou dat zijn. Ik ben ook helemaal niet voor die aanpak en daarom voelde ik me er ook zo rot door dat het nu dus wel een keer gebeurd is. Ik snap ook wat je zegt met die positieve benadering, maar in deze fases waar ze soms door gaan is het soms verdomde moeilijk om positief te blijven! het lijkt soms wel of ze het erom doen he haha. Vanavond ook weer. lag om half 8 in bed en ligt nu nog te kletsen in bed. is echt doodmoe, maar niet toe willen geven. ben al tig keer naar boven gelopen en heb alles geprobeerd. Eerst op een zachte en lieve toon gezegd dat beer nu ook moe is en mama graag wil dat ze nu allbei gaan slapen zodat ze morgen weer fit zijn. kwartier later weer naar boven gegaan en iets resoluter gezegd dat het nu echt slaaptijd is en dat als ik nog een keer naar boven moet komen dat beer dan gewoon mee naar beneden gaat en apart slaapt. Hielp ook niet. Weer kwartier later dus daadwerkelijk beer gaan halen. Dat was dus huilen en brullen. Niet toegegeven en na een kwartier brullen weer naar boven gegaan en beer terug gegeven. Gezegd dat als ik haar nu nog een keer hoor beer ECHT de hele nacht weg gaat. Dat hielp even maar even later begon ze toch weer te kletsen…grr… Beer dus weer gaan halen en nu is het dus weer huilen brullen. Een hele strijd dus om haar te laten slapen en zo is het met ALLES een hele strijd op het moment. Moet ik dan nergens meer iets van zeggen en het gewoon allemaal negeren? Ze moet toch weten waar de grenzen liggen, maar niks lijkt nu te helpen, wat ik ook zeg of doe. Ik vind het zoals bij dit voorbeeld even aan te houden echt niet erg dat ze even tegen haar knuffel kletst, en haar dag verwerkt, maar na een kwartier,half uurtje moet het gewoon stil zijn. maar ze doet gewoon waar ze zin in heeft en heeft lak aan wat mama zegt lijkt het wel. Hoe zouden jullie dit dan bijvoorbeeld aanpakken?
mama1980

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/hfhTp1.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” /></a>

Gewijzigd door - mama1980 op 10 Mar 2012 21:51:00

#6

Nou, ik kan me je reactie ook erg goed voorstellen! Eva doet soms ook zo en ja, toen heeft ze ook eens een pak op haar billen gehad. Dat gebeurt heeeeeeel af en toe en daar voel ik me helemaal niet schuldig over. Wat ik zeg, het is me ook weleens gebeurd dat ik dat deed , het zij zo. Eva is nu echt niet meteen bang dat ze ’ altijd geslagen’ wordt, want dat doen wij zeker niet. Dat keur ik ook af, er zijn kinderen (zie ik vaak genoeg in bv de stad) die voor alles een klap/tik krijgen. Dan heb je als ouder gewoon een slecht machtsmiddel! Waar ligt dan de grens? Maar een keer een pets tegen de billen, hmmm, daar zou ik me niet schuldig over blijven voelen. Kan gebeuren als ze zo drammiger/vervelend is. Voortaan zul je waarschijnlijk anders handelen? Toen Eef die pets kreeg, heb ik haar wel gezegd dat slaan niet mag en dat mama dat dus ook niet mag. Daarmee was het voor mij én voor haar gewoon klaar…

Groetjes Rainbow

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie Fourth Birthday tickers

#7

Over dat slapen: ik zou het hebben genegeerd. Waarom zou je van alles een strijd willen maken? Want je zegt dat alles nu een strijd is. Pick your battles wisely. Laat haar maar lekker aanklooien, zij weet echt wel dat het slaaptijd is en ze heeft zichzelf ermee als ze pas laat gaat slapen. Babyfoon uit en laten gaan.

En als je er dan toch voor kiest om naar haar toe te gaan: niet zeggen dat jij wil dat ze gaat slapen, want niets zo leuk als iets wat mama wil dwarsbomen, toch? Benadrukken dat als zij morgen leuke dingen met je wil doen (desnoods stel je alvast iets in het vooruitzicht) dat dat niet kan als zij niet uitgerust is. Dat het daarom belangrijk is dat ze gaat slapen. En het dan ook laten.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#8

Ook hier komt het wel eens voor dat ze een flinke pets voor de kont krijgen…Ik voel me daar totaaaaaaal niet schuldig over, want dan hebben ze het gewoon even verdient.
Ook Noah zegt nu MAMAAAAAAAA jij mag mij niet slaan…Nou alsof ik hem elke week een tik verkoop… doe even normaal… Als mijn grens is bereikt, en na 2/3keer waarschuwen gaat ie door, krijgt ie gewoon een pets voor de kont.

Liefs, Melanie

#9

Als hij hier gegeven wordt, keren zijn op 1 hand te tellen dan is ze er wel voor gewaarschuwd. Dus ze weet dat ie er aan komt als ze met iets door gaat. Moet overigens zeggen dat ik haar nu steeds meer met andere dingen kan straffen nu ze mijn en dijn begint door te krijgen.

Enne huilen om elke scheet is hier ook. Als ik me hand maar op der schouder leg is het al mamma je doet me pijn. Echt soms denk ik wel eens dat ik een prinses op de erwt heb ipv een doornroos.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#10

moet eerlijk zeggen dat ik dat (nog) nooit gedaan heb. nu heb ik er hier ook eentje heb waarbij het al indruk maakt als ze alleen op de gang/kamer komt dus tja dan hoef je ook niet verder te gaan natuurlijk. maar ook wel duidelijk een ‘nog’ nooit gedaan hoor, want ik kan me goed voorstellen dat als je alles al geprobeerd hebt en ze blijft doorgaan dat je ze dan een pets op d’r billen geeft. goed vind ik het niet maar ik snap het wel.

liefs,
Rinske

#11

@ Rainbow Ja ik weet wat je bedoelt. Ik zie dat ook wel eens en dan zou ik echt in staat zijn om er wat van te zeggen. Niet normaal! Ik zou idd nu anders handelen. Was echt een schrikreactie in combinatie met onmacht en woede omdat ze voor de 80e keer die dag expres tegen me in ging en er nu ook nog bijna door stikte.
@ Mriek Ik weet het,maar vind dat zo moeilijk soms. Ze heeft sinds een paar weken geen tutje meer met slapen en dat ging eigenlijk gelijk goed, maar nu eenpaar weken later slaapt ze dus slecht. Ze vraagt niet om haar tutje,m aar blijft gewoon wakker en tegen haar knuffel kletsen. hele verhalen! da’s dan wel weer grappig. overdag slaapt ze ook ineens maar amper meer eigenlijk en daarom vind ik het dus ook zo vervelend dat ze dan s avonds ook nog zo lang wakker blijft. Het is niet een dagje, maar al ruim een week nu. Ik kan dat een paar dagen laten gaan…maar daarna begin ik me zorgen te maken, vooral als ik zie dat ze gewoon dood en dood moe is overdag. Zou het dan toch helpen om helemaal niks te zeggen? Dat trucje van dat ze dan niet fit is voor leuke dingen heb ik al geprobeerd en daar is ze niet zo van onder de indruk helaas…
@Melanie-Christiaan, ik snap je hoor, het is mij nu ook overkomen,maar ik denk serieus niet dat het echt helpt. Net wat Mriek zei, je kind gaat dan luisteren uit angst voor een pak voor zijn broek en niet omdat het jou respecteert. Maar idd, na 2 - 3 keer waarschuwen nog doorgaan en express om te jennen, dan is het soms tot 10 tellen en negeren!
@ Michele haha, ja ze kunnen lekker overdrijven soms he! Hier had ik vandaag nog een heel concert omdat ze toevallig nog een puntje van een korstje op haar knie zag waar ze vorige week op haar knie was gevallen. week geen last meer van gehad en nu zag ze dus toevallig een klein puntje van dat korstje wat er nog zat en dacht: Oh ja, dat deed zeer… wheeee!!! my god…

mama1980

Lilypie Third Birthday tickers

#12

@ Rinske, Fijn hoor en ik hoop voor je dat dat ook zo blijft! Hier dus eentje die nergens van onder de indruk is en alles als een spelletje ziet. In de hoek??? Vind ze een hartstikke leuk spelletje en dan huilt ze juist als ze er weer uit mag/moet! In de gang: Leuk!! Kan ik lekker in de wc rommelen…

mama1980

Lilypie Third Birthday tickers

#13

@mama1980: pfoe da’s idd behoorlijk lastig, nou meid dan kan ik me goed voorstellen dat je ze dan een pets op d’r billen hebt gegeven. en trouwens ik weet (van m’n moeder, kan het me zelf niet eens herinneren) dat ik vroeger ook echt wel een pak op mn kont kreeg hoor en ik ben er ook niet slechter van geworden. Mijn moeder zegt zelfs dat ik er om de zoveel tijd gewoon om vroeg (niet letterlijk natuurlijk ) dan vrat ik weer wat uit wat echt niet door de beugel kon, kreeg een pak op mn billen en toen ging het weer een x aantal weken goed en dan begon ik weer, en zo dus verder totdat ik het begon door te krijgen hahahaha.

liefs,
Rinske

#14

Ik sluit me helemaal aan bij de mening van Mriek. Ik snap dat je je hier schuldig over voelt en ook dat het een keer kan gebeuren dat je je kind slaat. Maar ik ben zelf echt helemaal tegen het slaan van een kind.

Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat het mij ook 1 keer gebeurd is. Tim was toen nog een stuk kleiner en ik weet echt niet meer waarom. Maar toen heb ik hem ook een klap op zijn billen gegeven. Voelde me daar ook zoooo schuldig over, dat heb ik toen ook tegen hem gezegd. Heb hem toen gezegd sorry, mama had je niet mogen slaan maar en toen uitgelegd waarom het gebeurde wat hij niet mocht doen.

Als Tim niet luistert gaat hij de gang op, maar niet zoals bv. Mellanie na 2/3 niet luisteren een pets tegen de billen. Ik zou me daar helemaal niet goed bij voelen. En het lost naar mijn mening helemaal niets op.

Nu praat ik deels ook uit ervaring, want ik ben vroeger flink geslagen toen ik niet luisterde. En echt niet dat ik daarom beter ging luisteren.

Net als wat mriek zegt, een kind moet naar je luisteren uit respect en niet omdat het bang is geslagen te worden. En daarbij komt dat het voor mij niet goed voelt mijn kind te leren niet te slaan, terwijl je dan zelf je kind wel gaat slaan. Ook al gebeurd het dan niet iedere week.

Groetjes,
Sandra

#15

@Sandra: ik vind het een verschil hoor een tik geven of slaan. niet dat ik ervoor ben absoluut niet maar er is wel een verschil, ik ben ook fel tegen slaan maar als een tik gegeven wordt kan ik er in sommige situaties nog wel inkomen.

#16

@mamavanrico, daar heb je idd gelijk in. Dat is ook zeker anders, maar neemt niet weg dat beide voor mij niet goed voelt.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Fourth Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

#17

nee voor mij voelt beide ook niet goed, maar slaan keur ik 100% af en een tik tja wat ik al zei, kan voorkomen dat het gebeurd, en dat voelt dan idd niet goed voor mij, daarom ben ik meer iemand die rico op zn kamer zet voordat zoiets zou kunnen gebeuren (het is wel is gebeurd hoor, een tik op zn vinger, maar toen had ie m echt verdient: lees: met stiften over de tv gekleurd, nadat hij al uren aan het schreeuwen was en een grote mond opzette)

#18

Dat is ook zo hoor, mamavanrico helemaal mee eens. Want zoals ik al zei is het mij ook 1 keer gebeurd. Ondanks dat ik me hier heel erg schuldig over voelde.

Maar standaard na 2 keer luisteren een pets op de billen zou ik niet doen.

Groetjes,
Sandra

Lilypie Fourth Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

#19
quote:
@ Michele haha, ja ze kunnen lekker overdrijven soms he! Hier had ik vandaag nog een heel concert omdat ze toevallig nog een puntje van een korstje op haar knie zag waar ze vorige week op haar knie was gevallen. week geen last meer van gehad en nu zag ze dus toevallig een klein puntje van dat korstje wat er nog zat en dacht: Oh ja, dat deed zeer....... wheeee!!!!!! my god......

mama1980

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/hfhTp1.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” /></a>

Lekker he en dan maar hopen dat de buren doof zijn

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#20

@Sandra: ben ik ook helemaal met jou eens, het voelt en voelde voor mij ook niet goed en ben het er ook niet mee eens om elke keer een tik uit te delen als ze een keer niet luisteren. normaal gesproken als hij niet luistert pak ik na 2 x waarschuwen hetgeen af waar hij mee speelt of ik zet hem op zn kamer als ie nog niet luistert. maar soms… en laten we heel eerlijk zijn…gaan ze tot het naadje en heb jij toevallig net op die dag een ontzettende rotdag en lijken ze dan extra te provoceren… dan wordt een tikje makkelijker gegeven dan als je zelf al wat beter in je vel zit en je peuter gewoon soms is even niet luistert. Rico heeft soms echt dagen dat hij blijft schreeuwen, blijft provoceren dat ik echt wel kan gillen: AAAAHHHH… zou dat opluchten? gewoon lekker op het balkon gaan staan en longen uit je lijf brullen