Jahahahaha, mensen kijken op de een of andere manier héél bang als je zegt dat je op alle dagen loopt. Alsof je ter plekke een klets vruchtwater gaat lozen. Bv in de AH net naast de vrieskist! Toen ik die kibbeling ging halen woensdag, kreeg ik ook opeens opvallend veel vragen van: hoe lang nog? Alsof mensen aan je zien dat je op klappen staat? Tricky vraag ook, aangezien je Michele-in-de-bus-taferelen kunt krijgen! Zaterdag waren we een jas voor mijn vriend aan het uitzoeken, ik zat uitbuikend op een sofa te wachten tot meneer de paskamer uit kwam. Ja, als ik zit ben ik net een bult-rog, maar wat kan ik er aan doen? Zegt zo’n 18-jarig k-verkoopstertje: ‘Nou, zo te zien sta jij echt op ontploffen he?’ Ja, toevallig wel! Zegt ze: ‘Is dat dan niet zwaar met haar (ze wees op Eva), want jij mag absoluut niet tillen zeker?’ Ik: ‘Oh, ik til haar gewoon met één arm hoor!’ Zegt ze: ‘Oh, maar dat mag helemaal niet hoor!’ Nee, een net 2-jarige springt zelf op de commode en er van af, ze klimt zelf in haar kinderstoel, kan haar handjes wassen bij de kraan en klimt zelf in bad. En oh ja, natuurlijk kan ze zelf doortrekken als mama geplast heeft (vindt Eva leuk) en klimt ze zelf de trap op én af! En de kabouters dragen hier ook boodschappen! Waar bemoeit die muts zich mee! Ga lekker kleding verkopen! Bah. We kochten daar géén jas!
En deze bult-rog verliet met een dodelijke blik de winkel!
Ze riep nog vriendelijk: ‘Succes!’, maar ik had het liefst een vruchtwaterplasje achtergelaten op hun blauwe sofa’s!
Trekt er lekker in!
Groetjes Rainbow, trotse mama

