Hoera, ik word een grote broer

[Mriek]

Zit hier ook met vlinders in m’n buik van de spanning. Is er al nieuws Sandra? Wat ontzettend naar dat je alleen moest, zonder je man.

@Valentine: wat een slecht nieuws voor je meid. Veel sterkte.

Groetjes,
M

[mini-boy]

moet zo werken … en kan dan pas om 23.00 uur pas weer zien hoe het was…

Help … ben zo benieuwd!

[Sandra1980]

Ook hier helaas geen goed nieuws.

De bloeding is de miskraam geweest. Mijn baarmoeder was al helemaal leeg, dat gebeurd vaker als er in dit stadium een miskraam is. Volgens de verloskundige wel fijn dat mijn baarmoeder al leeg was. Want weghalen is veel minder prettig.

Zeker omdat ik mijn borsten nog bleef voelen, bleef ik toch nog hoop houden. Ik had me wel ingesteld op een miskraam, maar toch komt de klap hard. Er was nog een vol blaasje in mijn eileider te zien en dat blaasje maakt je zwangerschapshormoon aan. Omdat die blaas nog helemaal vol zat met dat hormoon, heb ik dus nog spanning op mijn borsten.

Ik was natuurlijk nog niet zo lang zwanger en ik blijf ook wel positief, maar ja de klap komt toch wel hard aan.

Iedereen alvast heel erg bedankt voor het meeleven en meeduimen. Helaas heeft het deze keer niet geholpen, maar dat heeft zeker niet aan jullie gelegen. Het is heel fijn dat ik hier mijn verhaal kon en kan doen.

En terwijl ik dit schrijf lopen de tranen over mijn wangen. Pff het doet toch wel heel veel met me, ondanks dat het allemaal zo pril was.

Liefs,
Sandra

[gytha_en_Lieke]

ooooooo meis!

heel veel sterkte gewenst!!!
Neem lekker even de tijd voor jullie zelf om het te kunnen verwerken!

Dikke knuffel

Gytha

[mini-boy]

meis toch… wat een klap. Net wat je zegt… je weet het op een gegeven moment niet meer hé… je gevoel en je hoop het is allemaal zo dubbel!

Neem tijd voor jezelf… ook al was het maar kort … het was zó welkom!!

Sterkte en een hele dikke digi-knuffel

[Mriek]

Lieve Sandra wat erg. Ik had zo gehoopt dat het anders was. Het was jullie heel erg gegund. Heel veel sterkte voor jou en je man om dit te verwerken en kom hier maar lekker je verhaal doen als je daar behoefte aan hebt.

Knuffel,
M

[Michele1]

He san wat rot nou. Kan me voorstellen dat de bevestiging toch een klap is. Neem de tijd meid enne we zijn gewoon hier als je je ei kwijt wilt.

Groetjes,

Michèle

[Sandra1980]

Bedankt voor jullie lieve berichtjes.

Het liep allemaal uit toen ik bij de verloskundige kwam, dus toen ik binnenkwam zat er nog een stel te wachten. Zij waren voor me en zij had precies hetzelfde als ik. En we waren net zo ver zwanger, maar bij haar was het wel goed. Daardoor kreeg ik ook weer wat meer hoop.

Heb net moeders voor moeders afgebeld, want daar had ik morgen een afspraak mee. Pff dan barst ik toch weer in tranen uit na dat gesprek. Ben op dit moment echt heel emotioneel.

Ben ook heel moe, maar dat zullen alle spanningen zijn.

Groetjes,
Sandra

[Tweetyx]

och meis wat een pech zeg, ik weet helaas dat het erg hard aan kan komen, ook al is het nog zo pril.Fijn dat alles al weg is uit de baarmoeder dat scheelt een hele hoop sterkte en 1 tip geef het de tijd om het te verwerken.

Liefs en dikke kus brenda en charissa

[Saro]

Wat ontzettend naar Sandra! Vind het echt heel erg voor jullie.
Tuurlijk het is nog pril, maar daardoor niet minder erg. Neem inderdaad de tijd om dit te verwerken. En krop geen emoties op, maar laat het maar even gaan de komende tijd…dit helpt het ook meer te verwerken.
Veel sterkte

[Mriek]

Logisch dat je moe bent, dit soort emo-dingen vreet energie. Vanavond maar lekker vroeg onder de (warme) wol. Hoe is je man eronder?

Groetjes,
M

[MJ1]

hé meisy toch wat een triest nieuws.
neem alle tijd die je nodig hebt om dit te verwerken.
tis toch een keiharde klap, de natuur kan zo wreed zijn
sterkte.

Groetjes Marianne mama van Ruben

[Sandra1980]

Mijn man is gelukkig heel lief voor me Mriek en we kunnen er samen goed over praten. We zijn er allebei heel verdrietig onder alleen ben ik op dit moment heel emotioneel en dat heeft hij helemaal niet. Ondanks dat hij het net zo rot vind.

Vind het moeilijk om te omschrijven hoe ik me voel. Ik weet ook wel dat ik pas iets meer dan 6 weken zwanger was, maar het raakt me wel veel meer dan ik had gedacht. Ik voel me gewoon superverdrietig ondanks dat het natuurlijk nog heel pril was. Ondanks alles geloof ik er wel in dat deze miskraam niet voor niets is geweest. Dan zal er iets met het vruchtje niet goed zijn geweest, waardoor het is afgestoten door mijn lichaam.

We zijn allebei heel positief ingestelde mensen, dus wat dat betreft gaat het wel goedkomen. En ondertussen genieten we volop van Tim natuurlijk.

Volgens de verloskundige is het geen probleem om direct weer zwanger te worden. Maar beter is om even te wachten totdat mijn volgende ongesteldheid is geweest. Ze verwacht dat ik gewoon over een paar weken mijn eisprong weer heb, maar dit hoeft na een miskraam niet altijd zo te zijn. Soms duurt het allemaal wat langer.

Het is wel heel dubbel, want aan de ene kant heb ik zoiets van ik wil zo graag zwanger zijn, dus ik wil er meteen weer voor gaan. Maar het gevoel om te wachten tot mijn volgende ongesteldheid overheerst wel. Denk dat dit laatste toch het beste is voor je lichaam hoe graag je iets ook wilt. Denk dat we nu beter even de tijd kunnen nemen dit te verwerken en er daarna pas weer voor gaan.

Bedankt voor jullie steun, daar heb ik echt superveel aan gehad en nu nog steeds.

Liefs,
Sandra

[Michele1]

Gewoon even de tijd nemen denk ik. Ook om het een plekje te geven. Ik snap best dat je snel weer wilt. Zou ik ook hebben denk ik, maar loop jezelf niet voorbij. Daar heb ik wel ervaring in, in jezelf voorbij lopen. Sterkte en je man natuurlijk ook.

Groetjes,

Michèle

[miremady]

he dames wat een kl*te bericht voor jullie allebei, neem er de tijd voor om het te verwerken dat heb je nodig

knufffff

Liefs Michelle

[Mriek]

Fijn dat je man en jij er zo goed over kunnen praten. En tja, ieder uit z’n verdriet op z’n eigen manier hè. Jij bent emo en hij niet, maar dat betekent dus niet dat hij zich niet ook rot voelt. Zolang je daarover blijft praten krijg je ook geen misverstanden en begrijp je elkaar tenminste.

Ik zou denk ik ook zeggen: even wachten en daarna weer proberen. Wat is nou die paar maanden? Je bent beide keren zo snel zwanger geworden tenslotte, dat ben je vast zo weer de volgende keer. Klinkt heel rationeel, maar denk echt dat het beter is om even de tijd te nemen. En als jullie dat níet vinden: super! Ga ervoor en veel succes!

Groetjes,
M

[Sandra1980]

Ja, idd Mriek. Ben ook normaal niet zo emo, maar nu dus echt wel. Heb ook besloten om er niet meteen weer voor te gaan. Eerst dit verwerken en een tweede komt wel. Die paar maanden maken dan idd ook niet uit.

Groetjes,
Sandra

[mini-boy]

quote:

---

Het liep allemaal uit toen ik bij de verloskundige kwam, dus toen ik binnenkwam zat er nog een stel te wachten. Zij waren voor me en zij had precies hetzelfde als ik. En we waren net zo ver zwanger, maar bij haar was het wel goed. Daardoor kreeg ik ook weer wat meer hoop.

Groetjes,
Sandra

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb2f.lilypie.com/N9bVp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie” /></a>

---

Hé ook dat nog … ja dan ga je met nog meer hoop de echo te gemoed… en dan komt de klap (ondanks dat het gevoel met je op de loop ging) nog harder aan.

Geef jezelf echt de tijd om het te verwerken… de hormonen in je zijn ook niet echt rustig … die moeten ook weer even worden hersteld… dus luister goed naar je lichaam (ons ons! … ). Jammer dat je vakantie erop zit anders zou ik zeggen pak je koffers en ga met manlief en zoonlief lekker even weg…

Hoe reageerde je familie? of had je ze niks verteld?

[Sandra1980]

Ik merk idd dat mijn hormonen nog in mijn lichaam zitten mini-boy. Ik voel me gelukkig wel weer rustiger dan gisteren.

Ik kreeg vandaag een heel mooi boeket thuisgestuurd van mijn werk, dus dat vond ik wel heel erg lief.

Niemand wist nog dat ik zwanger was. We hebben het nu beide ouders wel verteld, maar verder nog even voor ons gehouden. Het is nog zo pril allemaal, dat we op dit moment nog even niet de behoefte hebben het meteen met iedereen te delen.

Groetjes,
Sandra

[Mriek]

Wat lief van je werk Sandra. Dat doet je vast goed. Hoe reageerden jullie ouders, konden die het een beetje bevatten?

Groetjes,
M