@Bianca, ik wilde al reageren…
Het is in één woord: BAL. Ik was gisteravond uit eten met vriendinnen. Toen ik thuis kwam, vertelde mijn vriend dat Eva rond 19.45 uur al begon te krijsen. Toen heeft hij haar weer getemd met die 100cc met 1 schepje Nutrilon. Dat pikte ze. Vannacht, ik lag weer met doppen in en de babyfoon uit, schrok ik wakker van een enorm gegil. Ik stond op en schrok me rot, want ik zag mijn vriend in het donker opdoemen! Was hij al bij haar geweest. Nou, dat was niet te merken. Ze krijste alsof ze werd vermoord! Zo was het gisternacht dus ook…Ik laat haar nu echt krijsen, hoe afgrijselijk dat geluid ook is. Ik kan echt niet anders meer. Ze is alleen stil als ze op schoot zit, maar dat ga je niet elke nacht doen. Ik heb mijn slaap echt nodig, ik heb ook een drukke baan nog en mijn vriend ook. Dan wil gewoon slapen, zoals het hoort. Eva MOET leren dat wij 1x komen (toch even checken wat er is) en dat ze dan op kan hoepelen met haar gebrul. Na 5-10 minuten (dat lijkt een uur) wordt ze stil en slaapt ze weer. Gelukkig huilt ze geen uur, zoals Nick. Het is zo’n rotgeluid! Bij ons is het al zo erg, dat we vroeg gaan slapen, want ‘straks wordt Eva weer wakker en dan kunnen we wat slaap meepikken’. Erg toch! Ik herken je verhalen dus helaas als geen ander. Misschien is Eva ook wel bang, maar waarvoor dan? Ze had een lichtgevend popje, maar de batterijen waren op en die hebben we dus niet meegnomen met de verhuizing naar de flat. Daar baal ik nu van, want misschien biedt dat popje wel veiligheid? Misschien ga ik er morgen toch weer eentje kopen…Ik doe alles voor mijn nachtrust!
Groetjes Rainbow, trotse mama
