Hmmm ja vastbinden lijkt me een goed idee, maar niet omdat ik anders niet rustig aan doe… Eerder omdat ik anders een gynaecoloog aanvlieg! Tjeeee wat ben ik onbeschoft behandeld zeg!
Vanmorgen had ik een afspraak naar aanleiding van de opname. Ik had verwacht dat ik een inwendig onderzoek zou krijgen, om te kijken hoe het met de ontsluiting zou zijn. Maar nee, het verliep even anders!
Mijn zusje was mee, omdat ik de afstanden van de bushaltes niet meer kan lopen, en fietsen lukt al helemaal niet.
Ten eerste gooide de gynaecoloog (die ik nooit eerder had gezien) de deur voor mijn zusjes neus dicht. Ik zei dat ze mee wou, en het leek of hij dat met tegenzin goed keurde.
Na een blik op zijn pc, begon hij tegen me uit te vallen dat ik nog steeds rook (ik rook 3 a 4 sigaretten per dag, mijn eigen gynaecoloog is er van op de hoogte, en natuurlijk probeer ik het niet goed te praten, roken is gewoon niet goed, maar zij heeft mij gezegd dat als ik het bij die hooguit 4 per dag hou, dat dat minder erg is dan de stress die helemaal stoppen zou opleveren)
Kwaad als een leraar op een schoolkind, begon hij te tieren, of ik wel wist waar ik mee bezig was, roken, jeetje zeg, zo ver in de zwangerschap al, en nog niet gestopt, en dan icm met AL DAT OVERGEWICHT (en bedankt), en het feit dat je geen lichaamsbeweging krijgt, daar ging hij maar even van uit, ik moest hier maar eens heel goed over na gaan denken… Pffff alsof ik een klein kind ben dat op zijn kop krijgt!
Nou ja, toen heeft hij mijn bloeddruk gemeten en naar het hartje geluisterd, dat was gelukkig goed. Tijdens het luisteren naar het hartje begon hij tegen mijn zusje dat zij ook niet mag roken, omdat ze waarschijnlijk dezelfde erfelijke stollingsafwijking in het bloed heeft als mij, en hij schreef voor haar op wat ze allemaal moet aangeven zodra ze aan kinderen wil beginnen. Tjee zeg, dat kind is 18! en ik dacht dat ik de patient was! Hij heeft uiteindelijk meer met haar gepraat dan met mij!
Ik zag nog net kans om mijn vraag te stellen, want gisteravond had ik een paar uur om de 10 minuten harde buiken, maar niet pijnlijk. Dat was niks wist hij me te vertellen, volkomen normaal. Van de zieknhuisopname was hij niet op de hoogte trouwens… Maar het feit dat ik de prikjes voor de longrijping heb gehad moet mij daar genoeg in gerust stellen, als het komt dan komt het, we stoppen de bevalling toch niet meer zei hij… Tja dat wist ik, maar is het heel raar dat ik mij zorgen maak? ahum…
Ik moest over twee weken weer een afspraak maken, en echo’s waren niet meer nodig vond hij… Mijn eigen gyn wil elke twee weken een echo, en elke week een afspraak…
Ook is inmiddels bepaald dat het hele verhaal van de geplande keizersnede van de baan is. De placenta ligt niet meer 1, maar 2 cm van de ‘‘uitgang’’ en dat is net voldoende om het risico op een bloeding bij de bevalling te voorkomen. Dat is de reden dat ik nu maar natuurlijk moet bevallen, terwijl mijn eigen gyn nog 4 andere redenen had om mij een keizersnee te geven. Als ik nu de 40 weken haal krijg ik een hormoonveter om me in te leiden, terwijl mijn eigen gyn heeft gezegd dat dat ding niet alleen de baarmoedermond week maakt, maar ook het litteken van de vorige keizersnee waardoor die tijdens het persen kan openknappen.
Nou ja, een hoop onduidelijkheid en onbegrip dus! Grrr kan me hier zo kwaad om maken.
Ik heb bij de secretaresse gelijk gevraagd naar een afspraak met mijn eigen gyn, maar die blijkt tot 28 december geen spreekuur te hebben. Toen heb ik maar een telefonisch consult geeist, want ik neem echt geen genoegen met hoe ze me nu opeens behandelen. Eers zijn ze uitterst voorzichtig overal mee, omdat ze zelf wel heel goed weten dat ik mijn eerste kindje ben verloren door hun schuld, en nu loopt de zwangerschap bijna ten einde en gaan ze zo laks met mij om!
Aanstaande vrijdag gaat mijn eigen gyn me nu bellen, en dan wil ik 100% zekerheid van haar hebben, dat ze mijn nooit een hormoonveter gaan geven, en dat ik bij 38 weken zwangerschap een keizersnede krijg. En ik eis ook een echo, volgende week al! En wekelijks een afspraak met een gyn, maar niet die gast die ik vanmorgen had!
Pffff zo het is er uit, hahaha! wat een verhaal is het geworden… maarja, moest het even kwijt hoor!

