@Michelle: het hoeft nog niet op orde te zijn (idd nadeel van typen waarschijnlijk bedoel je dit ook zoals ik het bedoel)
maar al wil hij al aan zijn probleem werken dan ben ik de eerste die dat toejuicht en hem helpt.
Want ik ben van mening dat als je je kinderen het alleen op laat knappen… weet je…even anders zeggen: dit probleem is niet alleen van je kind, dat is het probleem van je hele gezin.
en daar sta je samen in en dat los je ook samen op.
maar als er geen land met m te bezeilen valt en je kunt je kind niet helpen omdat hij toch alles in de wind slaat… tja dan laat ik het hem ook wel voelen. dan ben ik benieuwd hoe snel hij terug komt als hij merkt, dat de mensen mee wie hij dan omgaat geen vrienden zijn, en dat hij juist steun nodig heeft van ons.
maar geloof me, papa is geen handige kwa dat betreft, die heeft zelf nogal wat op zijn kerfstok… Dus ik weet eigenlijk vrijwel zeker dat Rico altijd met ons kan praten over alles, en dat hij niet echt heel erg tegendraads zal worden. Puur omdat ik in dingen heb gezeten, en Rijco weer in iets andere dingen, maar wel dingen die een puber/jongvolwassene kan tegenkomen in zijn leven. die je het liefste niet ziet gebeuren als ouder.
En mocht na ons relaas hij nog zijn eigen gang willen gaan? Prima dan ga je maar op je bek. maar dan durf ik er u op te zeggen dat ik degene ben die kan zeggen: i told you so!
@Michele: ja precies, dat heb ik dus ook bij mijn ouders, als ik zo terug kijk naar hoe ik was… had ik mezelf al lang en breed het huis uit geschopt
