Eva wil alles ‘zelluf doen’. Prima, ze moet dingen natuurlijk ook leren. Eerst lieten we haar haar toetje zelf eten en met wat geknoei lukte dat best. Maar nu wil ze helemaal niet meer gevoerd worden. Ook prima, ze heeft een slab aan. Maar ze heeft nog niet de motoriek om eten goed op te lepelen en dan ook nog in haar mond te krijgen. Ze prakt met haar lepel in het eten, dan zitten er wat kruimels eten aan en dat gaat haar mond in. Zowat alles valt er onderweg naar haar mond af, als het haar al lukt om iets op te scheppen. Al met al eet ze zo dus heel weinig! Als we haar dan mee willen helpen en haar voeren náást haar eigen gestuntel - ze moet toch iets meer eten - schudt ze nee en duwt ze de lepel naar beneden. Soms laat ze wat hulp dan een paar happen toe (de stinkerd, bang dat ze anders honger houdt) en dan is het weer ‘nee, nee, nee’. Hoe gaat dat bij jullie? We kunnen het eten er niet in proppen en laten het dan maar zo. Vanavond hadden we spinazie met aardappeltjes en een soort visstickjes en met wat hulp en véél eigen geknoei at ze toch wel wat. Maar niet zoals ze eerst at! Vreemd genoeg laat ze zich bij potjes wél voeren? Waarom zou ze dat doen?
En ze moet opeens niets meer hebben van potjes fruit! Die gaan linea recta de gootsteen in hier. Terwijl jullie wel weten dat mevrouw altijd gewoon fruit weigerde! Gisteren at ze stoer een halve banaan. Maar je zult zien dat ze, als ik nu overga op vers fruit in stukjes, weer weigert. Maar mooi dat ze dan niks krijgt (ze krijgt nu ook geen alternatief als ze haar fruithap laat staan). Op het kdv eet ze namelijk al een tijdje stukjes fruit! Misschien voelt ze zich nu te groot voor de potjes?
Groetjes Rainbow, trotse mama
