Ze eet niet wat de pot schaft

#1

Hoi Meiden,
Mijn dochter 1 jaar wil niet eten wat de pot schaft. Sinds gister dacht ik: ik wil van de olvaritpotjes af dus ik maak een beetje meer. Ik en mijn vriend vonden het eten lekker maar kleine Nina moest er niks van hebben. Na een paar keer geprobeerd te hebben heb ik toch maar weer een potje gepakt want dat eet ze wel. Vandaag precies hetzelfde verhaal pfff. Misschien houd ze niet van mijn kookkunsten. Als ik het morgen weer probeer wat kan ik dan het beste doen? Heeft iemand hier ervaring mee? Ik kan haar toch moeilijk met alleen een toetje op naar bed laten gaan? Als ik dat wel zou doen is ze me dan s’nachts weer wakker van de honger. Ben benieuwd hoe jullie over zijn gestapt van potjes naar zelfgekookt eten. Alle tips zijn welkom!
Groetjes Chantal

chantal

#2

1 jaar? = Uitprobeerfase!
Toverwoord? = negeren!
Iemand ervaring mee? = Iedereen!

Wij hebben hetzelfde gehad dat ze potjes veel lekkerder vonden dan met de pot meeëten. Maar ik kocht gewoon geen potjes meer. Ze konden eten wat ik voor ze maakte en anders maar niet. Op een gegeven moment gingen ze alsnog gewoon eten.

Ze krijgen door de dag heen zat voedingsstoffen binnen dus ze komen niks tekort. Als ze hun vocht maar krijgen.

Zorg in elk geval dat je geen alternatieven aanbiedt. Dus niet alsnog een potje geven want ze heeft goed genoeg door dat ze dat elke dag voor mekaar kan krijgen. Ook geen brood ofzo.

Wij gaven zelfs ook geen toetje. Jammer dan.

Verder hield ik in de gaten of ze de volgende ochtend hun ontbijt extra gulzig aten. Dat is nooit het geval geweest dus ze zijn ook nooit met honger naar bed gegaan als ze hun avondeten niet op hadden.

Groetekes, Sje

#3

Iederee doet het op zijn manier hoor.
Maar ik vind e echt niet kunnen tegen een eejaige zeggen dan geen toetje.
belachelijk gewoon.
alsof zo een klein moppie dat al snapt.
tuurlijk moet je je niet laten beetnemen, maar ik als ik merk dat lars iets niet eet krijgt hij wat anders,ik blijf het wel aanbieden op eenader tijdstip.
maar ik eet ook niet iets als ik er geen trek in heb.
en dat heb ikmet de oudste ook zo gedaan en das een makelijke eter.

#4

Hoi,

Heel herkenbaar voor iedereen denk ik wel. Maar het is natuurlijk wel een overgang he van zoetig smakende olvarit naar ineens het harde van zelfgemaakte pot. Dus zou haar geen keuze geven. Duidelijk maken vanaf nu hebben we geen potjes meer je eet wat op je bord ligt en niets anders. Haar ook niet iets vervangend gaan geven zoals een boterham. Gewoon het zelfde stramien aanhouden. Dan gaat ze op een gegeven moment en dat is vaak na drie dagen vanzelf mee eten want dan krijgt ze honger. wees niet bang dat ze niet genoeg binnenkrijgt. Het lichaam van een baby en een peuter tot 4 jaar hebben een radar ingebouwd gekregen ze zullen niet meer eten en drinken dan nodig en zullen ook daarom niet minder eten dan nodig.
Laat haar duidelijk ook zien dat je echt geen potjes meer hebt op de plaats waar ze altijd staan en geef haar de komende 2 a 3 weken niet weer een potje. Ook als je weggaat. dan is ze snel genoeg gewent aan het eigen gekookte eten.

Ik heb dit probleem niet gehad want ik was z’n moeder die alles vanaf het begin zelf heeft klaargemaakt maar mijn broers hebben wel ook dit probleem gehad en zo uiteindelijk aangepakt en het werkte

groetjes

lon106

#5

hier ook zo’n dametje.
vanaf de geboorte al een pitsertje!

warm eten wat ik klaar maak neemt ze 3 happen van en dat laat ze het zo uit de mond lopen. brood gaat wel goed.
als ze het uit de mond laat lopen gooi ik het gewoon weg, ga er echt niet mee liggen vechten. Bij mij krijgt ze wel een toetje.
Want of ik het nu wel of niet geef maakt geen verschil heb ik gemerkt.
Denk niet dat ze dit al begrijpt.

maar we houden vol.
de aanhouder wint!

groetjes Gytha

#6

emmer ik vind dat sje wel gelijk heeft wij hebben het met het toetje wel gedaan maar ze proberen je uit hoe dan ook.

niet willen eten is bij mij krijgen ze ook niets anders ze eten maar wat de pot schaft of ze nu willen of niet iets anders

wat anders aanbieden zou ik niet doen.

ze moeten toch leren vers te eten

#7

Kindjes van 1 jaar snappen meer dan je denkt.

Als ze hier rond die leeftijd niet wilden eten, ze kregen geen toetje en zagen ons wel aan een toetje zitten was het in het begin even simmen. Elke keer bleven we zeggen dat ze dan iets hadden moeten eten. En na een paar dagen was het volledig duidelijk voor ze. Het simmen stopte want ze wisten heel goed waarom wij wel een toetje aten en zij niet.

Als je pas op latere leeftijd gaat invoeren dat ze geen toetje krijgen als ze niks eten, dan is voor die kleintjes de omschakeling veel moeilijker. Bij ons weten ze van jongs af aan niet beter: niet eten, ook geen toetje! Een toetje is gewoon voor het lekker, niet om de maag te vullen.

Overigens, krijgen ze als ze redelijk gegeten hebben of als ze op z’n minst iets nieuws wat op tafel staat geprobeerd hebben wel een toetje (gewone simpele yoghurt met nog geen theelepeltje vruchtenhagel erin). Ze zijn hier nooit verplicht om hun bord leeg te eten. We hebben nooit een strijd van eten gemaakt. Zonde van mijn eetlust.

Groetekes, Sje

#8

precies sje zo is het toen ze bij ons zo klein waren aten ze wel wat de pot schaft dus ook toetje nu is het vaak zo ik hoef niet dan ook geen toetje.

#9

Hier zeurden ze als ze heel slecht gegeten hadden af en toe weleens om een toetje (ze zijn nu 3 en 4). Dan vroeg ik “Heb je honger dan?”. Kwam er een “Ja!”. En dan ging ik hun bord met warm (inmiddels koud!) eten van het aanrecht terughalen. Zaten ze heel betrapt te kijken en aten vervolgens natuurlijk nog steeds geen hap! Haha!

Inmiddels zeuren ze nooit meer want ze weten waar ze met ons aan toe zijn.

Groetekes, Sje

#10

ben het er niet mee eens. Eten moet leuk zijn en geen staf. Een toetje hoort bij de maaltijd en moet niet gezien worden als machtmiddel.

Dit is mijn mening. Ieder zijn eigen ding.

#11
quote:
Eten moet leuk zijn en geen straf.

Precies! En op die manier bekijk ik het vanuit papa&mama. Ik doe mijn best altijd een lekkere maaltijd op tafel te zetten. De dames zitten 9 van de 10 keer te zeuren (zit er courgette in? ik wil geen champignons) over wat ze op hun bord hebben.

Verder is het voortdurend overleven met geknoeid eten van de tafel, geknoeid eten van shirtjes halen, een omgevallen beker melk, “ik moet een plas”, een snottebel onder een neus.

Eten moet inderdaad leuk zijn en daarom leven we niet alleen maar op toetjes hier. Als ze weten dat ze sowieso toch wel een toetje krijgen, eten ze helemaal niks meer van hun warm eten! Wij gebruiken het toetje dus niet als machtsmiddel maar als stimulans. Dat is heel wat anders.

En als ze iets echt niet lusten (tot kokhalzen toe) hoeven ze het echt niet te eten, maar ze lusten gewoon alles hier.

Ik ken volwassenen die nooit iets hebben hoeven proberen van hun ouders en die nu bijna niks lusten omdat ze gewoon geen kennis gemaakt hebben met allerlei smaken en wel toetjes gekregen hebben “omdat ze toch iets moesten eten”.

Dat wil ik voorkomen met onze meiden!

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 20 May 2008 21:21:20

#12

Ik geef mijn zoon af en toe een toetje na het eten. Hij laat zien dat hij eigenlijk genoeg heeft aan zijn warm eten en wat drinken.

Om een voorbeeld te geven…bij mijn vriend z’n zus, die heeft een kind rond dezelfde leeftijd en die wilt alleen maar toetjes. Ze geeft dat omdat hij zijn warme eten niet wil eten. Dus ja, nu MENGT ze het avondeten samen met yoghurt

Haar kind is zo gewend een toetje te krijgen zodra hij begint te vechten van ik wil geen avond eten.
Dus nu heeft zij heel veel moeite met het geven van warm eten. Hij krijgt misschien maar 3 lepeltjes binnen en dan begint hij al te gillen tot hij zijn toetje krijgt.

Ik geef mijn kind genoeg rond de dag. En mijn zoon weegt al best veel ook al is hij best lang. En om eerlijk te zijn ben ik bang dat hij aan het toetje gewend raakt en straks niet meer zijn avond eten wilt eten.

Toetjes zijn nou eenmaal veel lekkerder dan brood, warm eten etc. En dat weten kinderen heel goed :stuck_out_tongue: Maar ik straf mijn kind niet als hij zijn maaltijd niet helemaal op eet. Ik zie het zo: blijkbaar heeft hij niet zon honger. En hij klaagt ook niet dus ja, ik ga er verder niet moeilijk over doen. Ik heb ook dagen dat ik minder wil eten dan anders.

Maar Chantal als ik jou was zou ik gewoon blijven aanbieden hoor. Het komt met de tijd dat kleine Nina het wel ineens lekker vindt
Ik ben nog steeds bezig met het aanbieden van beleg op brood (want mijn zoon eet het liever zonder niks erop) Met de tijd komt het wel, ik ga me er verder ook niet druk om maken want dan eet hij helemaal niet

Heel veel succes en ik hoop dat het goed komt!


#13

Lekker slim inderdaad om warm eten te mengen met yoghurt! Die eet op z’n 18e nog yoghurt door alles heen! Een tante van mij doopte elk hapje brood voor mijn neefje vroeger in de suiker! Ook lekker slim!

Ze krijgen hier alleen maar geen toetje als ze helemaal niks eten. Als ze een paar happen eten krijgen ze een klein beetje yoghurt. Eten ze meer happen, krijgen ze iets meer yoghurt. Eten ze hun bordje leeg, krijgen ze extra veel yoghurt.

Net wat je zegt, als ze hun bordje niet helemaal leeg eten, hadden ze blijkbaar niet zo’n honger en een hapje yoghurt fietst er dan evt. nog wel in. Zo streng zijn we nou ook weer niet.

Overigens om jullie een idee te geven om welke hoeveelheden warm eten het hier gaat: 1 gewone eetlepel. Dat is dus misschien 5 of 6 hapjes!
Zo weinig? Ja, zo weinig! En daar gaat meestal de helft nog niet van op.

Mij maakt het niet uit, ze gaan nooit met honger naar bed blijkbaar. En ze groeien goed, dus ze zullen wel genoeg hebben aan dat mini-beetje.

Groetekes, Sje

#14

ik vind een toetje niet bij de maaltijd horen hoor hier krijgen ze het ook niet altijd thuis heb ik het oo niet altijd gehad bij ons thuis was het ook zo niet eten is ook geen toetje.

gister heeft kevin heerlijk danoontje gehad had zijn poffertjes bijna opgegeten had er behoorlijk wat opgedaan

hier word hij beloont met toetje geen eten is geen toetje moetje zien hoe snel ze eten tis geen straf maar heb zoiets van wel eerst toetje en dan pas warm eten mooi niet .

zeg altijd voor dat we gaan eten als jij je warm eten op eet krijge vla na

#15

Ja het is idd niet echt slim en ik heb haar zo vaak geadviseerd dat ze niet moet opgeven en gewoon warm eten moet geven. Maar ja zij doet het op haar manier dus verders kan ik er niks over zeggen. Het is tenslotte haar kind die zij opvoedt . Ik ga me niet met andermans zaken bemoeien.
Wat ik alleen jammer vind is om te zien dat hij totaal haar onder zijn duim heeft en dat zij daar makkelijk op ingeeft

En lieke, ik ben het met je eens hoor met dat een toetje niet bij de maaltijd hoort en dat het af en toe gegeven kan worden. Maar ja, ieder wilt het op zijn/haar eigen manier doen, NIET dat ik wil zeggen dat wij als ouders onze mening hierover niet mogen uiten,want dat mogen wij Mening kan geen kwaad vind ik, zolang men anderen niet zwart gaat zitten maken


#16

Ik heb nooit strijd van het eten gemaakt. Er geldt hier echter 1 regel, eerst proeven dan bah zeggen. We hebben wel toetjes, maar ik vind het niet standaard bij de maaltijd horen. Ik eet zelf amper toetjes bv, maar omdat mijn kinderen niet van melk houden, krijgen ze met een yoghurtje toch wat melkproducten binnen ( ook wel met yogi en zo ). Helemaal niet eten, is hier ook geen toetje. Als ze echt geen honger hebben zie ik dat snel genoeg. Met dingen die ze niet lusten hou ik wel wat rekening, zo mag Evianne de courgette eruit halen en olijfjes houden ze ook niet van whahaha, verder zijn het beide geen pitsers. Ze groeien goed, zijn amper ziek en hebben een gezond snoetje, dus ik maak mij er niet druk om als ze een keer amper iets eten, een leuke sfeer aan tafel vind ik belangrijker. Wel hebben ze beide van de week hun bordje helemaal leeg gegeten en dat was reden voor een gek dansje met mama waar de kinderen enorm veel plezier aan hadden. Vaak mogen ze meehelepen met koken, aardappeltjes aangeven die ik schillen moet en dat ze die daarna in het water gooien, topjes van de boontjes snijden ( bot mesje dan wel ) of champignons snijden ( dan maar geen mooie plakjes, maakt qua smaak weinig uit )
Met andere woorden, ik stimuleer positief gedrag en negeer het ongewenste gedrag en dat werkt super zolang je je zelf dan ook maar niet van binnen loopt op te vreten.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#17

hier was het ook altijd strijd niet meer doen zei ge voogd en het gaat nu geweldig

ik eet zelf ook nooit een toetje na het eten meestal wat fruit

#18

Hoi meiden,
Bedankt voor al jullie reacties. Nou gister was het weer zo ver. Nina wilde weer niet eten wat ik klaargemaakt had. Ze laat het eten zo uit haar mond lopen.(een grote zooi) Ik werd zo boos dat ik naar de gang was gelopen om tot 10 te tellen. Vervolgens kwam ik afgekoeld terug en liet ze het weer uit haar mond lopen. Ik het eten weggezet haar stoel omgedraaid en ik en mijn vriend aten verder. Na 5 minuten weer geprobeerd. Deed ze het weer. Ik weer stoel omgedraaid. Vervolgens nog 1 keer geprobeerd deed ze het weer. Ik had het eten weggedaan want wij waren klaar met eten. Ik heb haar ook geen toetje gegeven. Om 11 uur krijgt zij nog een fles. S nachts wakker geworden van de honger ik haar water aangeboden. Ik dacht nu volhouden je krijgt geen een fles melk. Om 7 uur normaal 8 uur haar uit bed gepakt en ontbijt gegeven wat ze erg gulzig at. Ik heb nu dubbele gevoelens van de ene kant vindt ik me een slechte moeder dat ik haar geen avondeten of alternatieven heb gegeven en zijnachts honger had. Van de andere kant denk ik ze heeft die strengheid nodig. Nu ben ik benieuwd of ze vanavond het avondeten gaat eten. Ik hoop echt dat het niet allemaal voor niks geweest is. Een vriendin van mij zei tegen me dat ik eens moest proberen het avondeten in een leeg olvaritpotje moet doen. Maar ja of dat nu zoeen succes is…
Nou ik hoop echt dat ze vanavond wel met de pot mee eet. Ik hoop wel niet dat ik zoveel danoontjes overhou dat ze overtijd gaan zodat ik ze weg moet gooien. Ik laat haar vandaag ook in het kasje kijken dat er geen olvaritpotjes staan. (dat vond ik ook een goede tip)Mijn vriend vind mij erg hard dat ik het allemaal op deze manier aanpak vind ik voor mezelf ook maar ik heb denk ik geen keus. Hij is ook erg gesteld op zijn nachtrust. Ik gezegt dat het maar voor een 3 dagen ongeveer is en dat we wel natuurlijk op een lijn moeten zitten anders werkt het niet. Hij heeft heel veel moeite als zij huilt en haar zin niet krijgt. Een echt papakindje ze weet dat papa er gevoelig voor is als ze pruilipje trekt. Maarja we zullen vanavond zien…
Groetjes Chantal

chantal

#19

chantal dat is erg belangrijk dat jullie op een lijn blijven hoor
anders krijgje later veel problemen ze krijgt van jou haar zin niet en vanje vriend wel dan heb je grote problemen want bij mama mag het niet en bij papa wel

als zei haar eten uit haaar mond laat vallen is puur testen wat ze doet kijken hoe ver ik kan gaan niet boos om worden hoor gewoon negerten

#20

Hoi Lieke
Daarom was ik al naar de gang gelopen zodat ze mijn boosheid niet kon zien.
groetjes chantal

chantal