Morgan heeft wel vaker dat ze 's nachts der speen kwijt is of een doekje. Meestal was het 1 keer per nacht. Gaf ze een gil of hoorde ik haar huilen. En dan liep ik naar haar toe en dan was het weer oke en ging ze weer slapen. Dat was 1 a 2 keer in de week. Maar nu is het geloof ik al een week bal mat vannacht om de 2 uur. Mamma tul vies, mamma doekie weg, mamma tul weg. Bij de 3e keer ben ik heel boos geworden en gezegd dat het over moet zijn. Maar ja toen was het 3 uur en heb ik weer 1.5 uur liggen plafondstaren. Maar wat moet ik nou. Heb ik haar te veel verwend door te lopen en te helpen zoeken, zijn dit tekenen dat ze haar bed ontgroeit dat ze niet meer doorslaapt of is het een fase. Ik ben bekkaf. Heb van de week voor het eerst in nou ja ruim een week weer een een volle nacht doorgeslapen zonder lopen of iets. Wat zouden jullie doen?
Groetjes,
Michèle