Ik duim!
Groetjes,
M
Wordt er zo moe(deloos) van
Suzsje
#23
Hmm mijn zoon kreeg dit op den duur ook, was toen wel wat ouder al hoor, bijna 3.
Toen hebben we hem verteld dat als hij 3 werd hij te groot werd voor de tut.
Op zn verjaardag heeft ie hem zelf kapot geknipt en weggegooid daarna ook niet meer wakker geweest 'snachts! Hij kon hem tenslotte niet meer kwijtraken
Bij de jongste hebben we een doekje of popje aan de tut geknoopt, dan kan ze hem ook makkelijker vinden, en tegelijk gebruikt ze die om mee te kokkelen.
Tot nu toe geen problemen mee 'snachts.
yavahn
#25
Idd, dat vroeg ik me ook af, hoe het is gegaan vannacht! Lisa heeft overigens geen tut, maar wel een lievelingsknuffel, maar die is ze 's nachts tochh ook kwijt to in den treure! En dan ligt ie gewoon in bed, maar ligt haar slaapzak er bv op en kan ze hem echt niet vinden… Nadeel bij haar is dan wel dat ze gelijk klaarwakker is en pas na 1,5 a 2 uur weer gaat slapen!!! Ik loop dan ook 2, max 3 keer, dan zeg ik boos Nou is het klaar!!! en dan hoor ik haar ook niet meer… Ze weet dat ik niet vaak kom, dat scheelt!
karin_aaltink
#26
ik herken je probleem ook…alleen is het een beetje mijn eigen schuld…
ruben was laatst verschrikkelijk verkouden en s’nachts dus heel benauwd…hij hoeste tot ie er van ging kokhalzen en toen heb ik hem dus( meerdere nachten) er even uit gehaald. nu is hij niet meer verkouden en wil hij s’nachts uit bed!!! (domme mama)
ik ben hem nu dus weer aan het leren dat ie s’nachst slapen moet en als ie huild ga ik er heen ( maar laat hem liggen) en zeg dat ie moet gaan slapen…en boos dat ie dan word!!! krijsden slaan…alles doet ie…maar ik moet nu ff doorzetten, dus leg ik hem neer(hij gaat altijd staan) en zeg weltrusten doe dat liedjes geval aan en ga dus ook weer gewoon naar bed…wel moeilijk maar hij moet het maar ff weer leren…wel ga ik om de 10 minuten ff kijken als ie stil is…
maar ja…zoals ik al zei… mijn eigen schuld!!!
groetjes!!
karin
Michele1
#27
Vannacht is goed gegaan. Ik weet niet of het kwam doordat ik had gezegd dat ze zelf moest zoeken of omdat ze zo moe was. Maar toen ze in bed lag moest ze ineens weer huilen, pappa gaan kijken want ik had gezegd dat ik nu niet komen zou. Volgens haar huilde poes, dus volgens mij gaan we de magische fase in, maar goed ze is gaan slapen. Vanavond zeg ik het gewoon weer tegen haar dat ze zelf moet zoeken eerst. We nemen het maar even nacht voor nacht nu.
Groetjes,
Michèle
Koosje_Harry
#28
hmm… denk dat veel moeders at wel herkennen… harry heeft een knuffelhond, en die was hij ook regelmatig kwijt…eerst trapte ik er nog wel in… maar net wat veel mams hier zeggen is het volgens mij ook gewoon uitproberen…
ik ben het op den duur gaan negeren en toen ging het na een paar dagen over… nu heeft hij een nieuw smoesje… kusjes met slaapen gaan… hij roept me wel 4 x terug… als ik het zelf beu ben zeg ik dat het nu de allerlaatste is en dat ik nietmeer terug kom… een paar avonden heeft hij er wel 20 minuutjes om gejankt en op den duur gaf hij op en merkte hij dat ik het meende als ik zei dat het de aller aller allerlaatste kus was…
ik moet wel zeggen dat ik zelf echt een volhouder ben, en maar zelfde mezelf schuldig voel. ik weet wat goed voor hem is… maar ik kan ook begrijpen dat voor sommige volhouden echt pittig is. mijn zus kan het haast niet…
Groetjes