ja maar ruzie om haar weer aan tafel te krijgen en ze is pas 2 in mei word ze 3 maar het is een pittige dame.
jacintha
Word hier een beetje radeloos van (avond eten)
Sje
#42
Dan maar ruzie. Dat kost je een paar avondmaaltijden maar dan luistert ze wel.
Jij bent toch de baas, niet zij?!
Je laat de regie binnen het gezin nu over aan een kindje van 2! Niet intrappen! Voet bij stuk houden! Niks zo belangrijk als consequent zijn in opvoeding, en niet met je laten sollen.
Ze lacht zich helemaal suf dat ze over je heen kan lopen!
Groetekes, Sje
Rinske
#43
en dus zal ze moeten leren dat mama de regels bepaalt en niet zijzelf.
Lindsey heeft ook wel een paar keer geprobeerd uit d’r stoel te klimmen terwijl wij nog niet klaar waren met eten. maar daar krijgt ze dus echt de kans niet voor. heel duidelijk maken dat als ze niet wil eten dan maar niet maar ze zal moeten wachten totdat papa en mama klaar zijn. t zal een paar keer een flinke huil/krijsbui opleveren maar met een paar keer heeft ze dat heus wel door hoor.
liefs,
Rinske
Sje
#44
En ook geen speelgoedjes of andere trucjes tevoorschijn toveren om haar aan tafel te houden, want dan heeft ze nog haar zin.
Geen speelgoed, boekjes en/of TV tijdens het eten.
Groetekes, Sje
Mamajob
#45
Wow mijn mond valt even open.
Hier ook een peuter met een behoorlijk eetprobleem ( lopen we voor bij de kinderarts ) en een pittige peuter ook, maar mooi niet dat hij bepaald wat hij eet en wanneer.
Gewoon gezond eten op gezonde tijden, eet ie niet, dan niet, zijn probleem, dan maar met een lege maag naar bed idd.
Ik zou gewoon beginnen met haar eten aan te bieden zoals ‘‘het hoort’’, brood met korsten, gewoon fruit etc.
Wat ze ervan opeet is dan te bezien, en duidelijk regels aan tafel, iedereen blijft zitten tot het eten klaar is.
En ja dat kan strijd opleveren.
Je wilt niet weten hoe supergezellig het bij ons aan tafel was, elke avond met een brullend kind eten wat niet wou.
Maar nogmaals, jij als moeder bent de baas en jij bepaalt wat er gegeten wordt, wanneer er van tafel gegaan wordt etc, je dochter neemt gewoon een loopje met je.
Sorry als ik wat kort door de bocht ben maar ik kan hier niet zo goed tegen.
Ilovemyboy
#46
Hoi dames,
Hier hetzelfde probleem.
Heb alleen een vraagje…
Thoby raakt zijn avond eten ook niet meer aan.
Ik doe wat sje zegt. Bordje met eten voor zijn neus.
Zijn wij klaar met eten dan gaat ook zijn bord weg.
Ik bied hem dan ook niks meer aan…MAAR…nu komt het,
Hij begint zo’n 1,5 uur later echt te huilen van de honger!
Gaat voor de koelkast staan huilen en wijzen.
Hij roept dan dat hij een boterham wil.
Ik moet hem dan wel iets geven anders kan moet ik hem huilend van de honger op bed leggen…
Wat moet ik doen??
Groetjes
Mamajob
#47
Hmm das wel een lastige, mijn beide kinderen missen de aangeboren drang om te eten dus die hebben ook geen honger als ze niet eten.
Ik denk dat hij te jong is om te begrijpen dat als hij niet eet dat dan de consequentie is dat hij later weer honger heeft.
Wij moesten het volgende systeen hanteren, Job MOET een theelepel groente, eet hij die op, krijgt ie als beloning iets wat ie lekker vind, stukje pannekoek, stukje cracker met pasta of what ever.
Eet hij die niet op gaat ie accuut naar bed, dus geen toetje, niet meer spelen maar zo door naar bed voor de nacht.
Sje
#48
@Ilovemyboy, niks geven zodra hij huilend voor de koelkast staat! Zodra je daaraan begint, geef je dus wel degelijk alternatieven terwijl je juist geen alternatieven moet geven. Dan weet-ie dus dat het hem lukt om op zijn eigen gekozen tijdstippen veel lekkerdere dingen te krijgen!
Dan maar honger! Dat kost je een paar avonden en misschien zelfs nachten, maar dan weet-ie wel dat-ie beter gewoon kan eten zodra er eten voor z’n neus staat.
Echt niet intrappen hoor als-ie zo brullend voor die koelkast staat. Heel erg zielig maar eigen schuld dikke bult!
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 05 Nov 2010 17:05:56
Sje
#49
quote:
Ik denk dat hij te jong is om te begrijpen dat als hij niet eet dat dan de consequentie is dat hij later weer honger heeft.
Nee hoor, als-ie begrijpt wat “wil je een koekje?” betekent, dan begrijpt-ie ook “je kunt eten nu we aan tafel zitten want straks krijg je echt niks meer!”.
Hij is ook slim genoeg om te bedenken dat-ie nu niks eet omdat-ie dan over 1,5 uur een boterham krijgt als-ie aan de koelkast gaat staan rammelen. Dan is-ie ook slim genoeg om te snappen dat dat trucje voortaan tot het verleden behoort!
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 05 Nov 2010 17:14:35
Ilovemyboy
#50
Poe dat vind ik toch wel HEEEEEL moeilijk hoor sje.
Hij heeft nu net 5 doperwten op en een kleine danoontje, natuurlijk gaat hij straks honger krijgen.
En dan moet ik hem zonder eten op bed leggen?? Brrr ik weet eerlijk gezegd niet of ik dat wel kan.
Hij heeft dan zo’n verdriet namelijk…hij staat dan echt bijna in paniek te huilen om eten.
Kan ik hem niet hetzelfde bordje met eten aanbieden??(beetje opwarmen als hij ja zegt) Of is dat geen goede manier?
Groetjes
Sje
#51
Ja, het is inderdaad heel erg moeilijk, maar je hebt een fantastisch acteurtje in huis denk ik. Maar het is wel de enige manier om hem duidelijk te maken dat hij kan eten als het etenstijd is en dat-ie echt geen lekker boterham krijgt straks omdat-ie nu weigert om zijn warme eten te nemen.
Zelfde bordje aanbieden is geen optie want dan leert-ie nog niet dat er vaste momenten op de dag zijn dat er gegeten wordt. En dan weet-ie nog dat er met je te sollen is.
Als je hierin meegaat, kan hij soortgelijke trucjes gaan toepassen in de toekomst omdat-ie weet dat jij er gevoelig voor bent.
Beter nu bij de wortel afkappen dan heb je in de toekomst kleinere kans dat-ie met andere dingen ook de regie over gaat nemen.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 05 Nov 2010 17:46:17
Mriek
#52
@Ilovemyboy: hoe moeilijk ook, ik ben het eens met Sje. Hij raakt je precies in je moederhart door zo zielig voor de koelkast te gaan staan, maar hij heeft je dan precies waar hij je hebben wil. Probeer door te pakken en hem zonder eten op bed te leggen. Dan leert 'ie het snel genoeg hoor.
Groetjes,
M
Sje
#53
En dan ben je echt geen slechte moeder.
Zoals ik al eerder schreef: als je hem nou geen eten gaf dan was het nog wat anders, maar je biedt hem genoeg eten aan op de gewone etenstijden en dan weigert hij omdat-ie weet dat het lukt om op een later tijdstip wat lekkerders te krijgen.
Wie moet hier nou eigenlijk een schuldgevoel hebben: jij of hij?
Hij! Want hij solt met mama! Dus lekker laten gaan met dat gerammel aan de koelkast! Zolang hij door de dag heen genoeg vocht binnenkrijgt, kan-ie echt wel een tijdje voort met weinig of geen avondeten hoor!
Hier zijn ze toen ze die leeftijd hadden ook vaak zat zonder eten naar bed gegaan. Zolang ze hun ontbijt de volgende ochtend niet extra gulzig aten, waren ze blijkbaar echt niet met zoveel honger naar bed gegaan de avond ervoor!
Groetekes, Sje