Na veel denken en bespreken ook met mijn moeder en mervin ben ik voor mijn werk op het volgende gekomen. Ik ga nog steeds om me heen kijken maar ik probeer het te rekken, zeker omdat het nu niet de tijd is waarin je meteen een vaste baan aangeboden krijgt en die heb ik toch wel hier. Maar ik ga wel lid worden van de vakbond, dan sta ik met hun en een rechtsbijstand sterker want zij kunnen meer voor mij doen dan. Ik moet alleen nog even uitzoeken hoe of wat.
En 2 de dictafoon komt met officiele gesprekken gewoon op tafel. Ik heb recht op een derde persoon erbij en als die niet in een daad werkelijk persoon kan komen dan maar zo. Ook met beoordelingen en evaluatiegesprekken. Volgens mijn stiefvader mag een beoordeling niet eens een op een gevoerd worden omdat het later een welles nietes spelletje kan worden. Mochten ze overigens bezwaar maken tegen de dicctafoon of een 4e persoon aan tafel weet ik ook meteen waar ik aan toe ben natuurlijk. Ik ga er alleen voor zorgen dat ik op elk punt ingedekt ben mochten ze mij willen ontslaan. Oh ja ik hou de dictafoon ook in mijn tas aan maar das puur voor mezelf omdat ik toch wel graag wil weten wie wat over mij zegt als dat zo is natuurlijk.
Ik weet dat ik daar niet veel mee kan in een zaak, maar wel voor mijn eigen gemoedsrust. Zo kan ik er misschien ook achter komen wie ik wel en wie ik niet kan vertrouwen want ik voel me nu echt op een eilandje zitten.
Groetjes,
Michèle