Wel of niet eerder inleiden?

#1

Pfff net terug van het 3e ziekenhuisbezoek en 3e groei echo. De baby ligt nog steeds 2 week voor. De gyneacoloog wil nu ook verder geen echo’s meer doen, omdat de metingen vanaf nu niet betrouwbaar meer zijn.
Maar we hebben vandaag alles verteld van mijn vriend zijn depressie en dat ik ook echt niet lekker in mijn vel zit en van de lichamelijke kwaaltjes. Maar inleiden lijkt echt not done in dit ziekenhuis, of in ieder geval bij deze gyneacoloog…
We vroegen aan hem of ik eerder ingeleid kon worden en hij zei weer hetzelfde… Dat het daar niet de normale gang van zaken is en dat het achterhaald is dat dit de beste oplossing is als een baby voorloopt op groei. Hij zei dat het inleiden ook veel risico’s met zich meebrengt, dat je dan sneller een keizersnee krijgt…
Ik heb dit ook op internet gelezen…

Op het moment trek ik het allemaal bijna niet meer. Ik moet bijna elke dag wel huilen, ik voel me zo slecht… Lichamelijk vallen de kwaaltjes best mee en heb ik niet veel te klagen. Maar ik ben zooooo ongelooflijk moe, niks wil, niks kan en ben zo snel boos en verdrietig…
En daar voel ik me ook weer schuldig over omdat mn vriend depressief is en Sylvie kan er niks aan doen, maar zij worden er wel de dupe van…
Gelukkig snapt mijn vriend het allemaal wel en steunt hij me zoveel hij kan, maar ik ben het echt zo zat…

De gyneacoloog zegt dat ik heel veel kans heb op uitscheuren of ingeknipt worden als we wachten tot de baby uit zichzelf komt. Ook is de kans op een keizersnee groter omdat de baby 2 week voorloopt op groei…
Daar zit ik dus allebei eeeeeecht niet op te wachten…
Hij zegt dat inleiden achterhaald is en dat er dan een veel grotere kans bestaat op een keizersnee… Onder andere doordat het dan een onnatuurlijke bevalling is en de ontsluiting dan zomaar kan stoppen.

Wat is nou wijs… Wat denken jullie? Heeft mijn gyneacoloog gelijk en moeten we mijn zwangerschap gewoon uitzitten en zien hoe het gaat of zouden jullie op je strepen gaan staan en zeggen ik wil dan en dan ingeleid worden punt uit. Het lijkt me namelijk dat je zelf nog altijd de baas bent en dat als wij het perse zouden willen ze het dan ook moeten doen??
Maar op het moment zie ik het gewoon echt allemaal even niet meer zitten en ik kan voor mezelf ook absoluut nu geen verstandig besluit maken. Ik weet niet eens hoe ik er eigenlijk zelf over denk… Het liefst wou ik wel dat de baby met 37 week spontaan uit zichzelf kwam, maar dat zit er sowieso niet in…
Als we trouwens wachten tot de bevalling spontaan begint is er een grote kans dat ik over de 41 week ga lopen.

Wat denken jullie, wat lijkt verstandiger?

Ik heb over 2 week een andere gyneacoloog en daar gaan we mee praten. We hebben zelf het idee dat met deze man sowieso niet te praten valt en het klikt ook niet echt met elkaar…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#2

Tja… Ik ben ingeleid en ik ken heeeeeeel veel vrouwen/meiden die ook ingeleid zijn waarbij geen keizersnee of andere rare dingen aan de orde waren.

Uitscheuren heeft niet zozeer te maken met wel of niet inleiden en ook niet met hoe groot je kindje wel of niet is. Het gebeurt of het gebeurt niet, maar dat is wat mij verteld is door diverse gyn’s.

Ik weet dat er diverse ziekenhuizen enorm zwaar tillen aan inleiden.
Iemand die ik ken hebben ze uiteindelijk met 43!!! weken pas ingeleid.
Met alle gevolgen van dien en dat kindje was gewoon normaal, 3300 gram.

Het is lastig, als je echt graag ingeleid wil worden zou je een 2nd opinion aan kunnen vragen. Ik denk niet dat je het in dit ZH waar je nu loopt op de spits moet drijven. Stel dat er wel iets mis gaat… Wat dan?
Lastig allemaal hoor.

Hopelijk kom je er snel uit.
Oh, trouwens, je zou ook nog even kunnen wachten, wie weet beval je wel “gewoon” met 37 weken :smiley:

#3

Op je strepen staan! En ik dacht meteen: second opinion. Goed om te lezen dat je een gesprek hebt met een andere gyn, dus dat is al geregeld Dit kan zo toch echt niet langer doorgaan, jouw welzijn is ook van belang!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#4

Hoi Hanna,
Persoonlijk zou ik zeker niet wachten tot na de 40 weken, maar ik geloof ook niet dat ze jou zo lang rond laten lopen hoor.
Ik heb bij mijn zoon de keuze gekregen… òf een keizersnede of inleiden met 39 weken (eerder deden ze niet in het ziekenhuis).
Uiteindelijk het advies voor een keizersnede omdat mijn zoon 4 weken voor liep op groei (was met 38 weken 5170gram).
De keuze voor keizersnede kreeg ik echter alleen omdat ik bij mijn eerste bevalling een totaal ruptuur heb gehad.
Waarom zou jij meer kans hebben op inscheuren of een knip? Een grote baby wil niet altijd zeggen dat het niet goed gaat en zeker omdat het de tweede is…
Ga voor jezelf na wat jij graag wilt, waar jij je goed bij voelt en wat reeel is. Bespreek dit met de gyn en goed dat je voor de second opinion gaat.
Succes
Groetjes Nancy

Gewijzigd door - Zwelgje74 op 06 Sep 2011 19:45:30

#5

Hoi hanna… moeilijke situatie waar je in zit. Ik heb nog niet veel op je gereageerd. Wel een en ander gelezen. Wil wel dat je weet dat ikmet je meeleef. En net als zoveel anderen hier weet ik heel goed wat t is depressief te zijn. Maar goed, daarover gaat je topic niet

Weet wel, dat als je bij de eerste pas na 41 weken bent bevallen, dat dit geen garanties zijn dat de 2e ook zo laat komt. De 2e komt vaak eerder!
Verder is 2nd opinion geen slecht idee.
Persoonlijk ben ik geen fan van inleiden. Bij mij is er mee ‘gedreigd’ vlak voor de geboorte van de 2e. Dus heb me er toen ook in verdiept. Toch hanteren ze ook hier de regel dat gewoon natuurlijk bevallen beter is. Zowel voor moeder als kind. En dat denk ik zelf ook…

Maar het is jouw lijf, jouw situatie! Persoonlijk zou ik proberen nog even rustig af te wachten… en bijv afspreken dat je bij 40 weken ingeleid wordt ofzo. Dan heeft de baby wel kans op normaal te komen.
En inknippen… joh dat is zo erg nog niet hoor! Weet dat ze int ziekenhuis alles proberen te doen om een ruptuur te voorkomen.

Kun je nu niet, om wat meer rust in je situatie te krijgen, bijv sylvie even doen logeren bij opa/oma? Of hulp krijgen bij je huishouden? Joh…heel logisch dat je nu moe bent!! Probeer zelf ook je rust te nemen. En even lekker uithuilen bij een goede vriendin. Jezelf serieus nemen hoor!

#6

Thanx allemaal voor de reacties. Ik krijg volgende keer alleen een andere gyneacoloog omdat mn eigen dan op vakantie is
Ik zit er ook aan te denken om het ziekenhuis te bellen om te vragen of dit alleen zijn mening is of dat het de opinie van nij smellinghe is…

Ten eerste: De gyneacoloog die ik nu heb heeft zelf gezegd dat ik meer kans heb op uitscheuren/ingeknipt worden als ik over de 40 week loop. Ik ben bij Sylvie ingeknipt omdat ze met haar handje naast haar hoofdje lag en er zo niet door pastte. Ik heb hier 8 dagen echt helse pijn van gehad, kon amper zitten en lopen en dit wil ik dus absoluut niet nog een keer meemaken…

Ten tweede: Ze laten mij zeker weten wel langer dan 40 week lopen als ik niks doe. Ze willen een natuurlijke bevalling en als die pas met 42 week komt, prima niks aan de hand… 2 weken voor op groei is niet genoeg om maatregelen te treffen…

Ten derde: Als je met de eerste bevallen bent met bijna 42 week heb je grote kans dat je met de tweede ook weer over tijd gaat. Met Sylvie ben ik bevallen met 41 week en 5 dagen en dit dmv strippen. Als ik niet gestript was wie weet hoe lang ik dan nog had doorgelopen…
Mijn moeder heeft 7 kids gehad en allemaal over tijd (op 1 na vanwege zwangerschapssuiker). De bevalling is bij mijn moeder bij geen een uit zichzelf begonnen, maar elke keer door strippen of inleiden (na 40 week!)
Mijn gevoel zegt dus ook dat ik zeker weten niet spontaan voor de 40 week ga bevallen…

En als laatste: Natuurlijk is een spontane bevalling beter en ik wil zelf ook niets liever. Maar als dat pas met 42 week is?
Ik zeg ook niet dat ik met 38 week wil worden ingeleid, maar ik zeg dat ik liever niet zo lang wil blijven rondlopen als bij Sylvie…
Verder… mijn vriend zit dus in de ziektewet door zijn depressie. Hij helpt genoeg in het huishouden dus zo veel doe ik al niet meer.
Sylvie is wel even in een uittest fase maar over het algemeen is het zo’n makkelijk en heerlijk kind!
Ik ben lichamelijk ook niet op, maar geestelijk. Ik ben gewoon dood en doodmoe. Er gaat veel te veel in mijn hoofd om. Ik huil dagelijks uit bij mn vriend. Toen we bij de gyneacoloog vanmiddag weg kwamen moest ik alweer huilen… Omdat ik niet gezegd en gevraagd heb wat ik wilde en omdat ik niet te horen kreeg wat ik wilde…
Ik heb tot nu toe niet het idee dat mijn zwangerschap er onder lijd. Ik heb niet vaker harde buiken als normaal en ons meisje doet het verder prima. Mijn bloeddruk is ook elke keer gewoon goed.
Maar ik voel mezelf gewoon zo ellendig en vraag me af hoe ik dit nog 6/7 week moet volhouden…
Ik sleep op het moment mezelf de dag door zeg maar… Genieten is er haast niet meer bij. Ik kan zo de hele dag wel slapen. Zo moe ben ik. Als ik overdag op bed ga slaap ik zo 2 uur achter elkaar en ik word nog veel vermoeider wakker als dat ik ging slapen…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#7

Wat vervelend dat je je zo rot voelt. Wat ik vreemd vind is dat je gynacoloog heeft gezegd dat de kans groot is dat je nu overtijd gaat, omdat dit bij Sylvie ook zo is. Volgens mij is dit helemaal niet zo. Iedere zwangerschap staat op zich en kan heel anders zijn. Ook dat de 2e eerder komt is een fabeltje. Het komt wanneer het kind er aan toe is. Daarom ben ik persoonlijk net als domino niet zo’n voorstander van inleiden. Tenzij het echt nodig is, omdat de baby in gevaar is. En dat is gelukkig bij jullie niet zo, hoe vervelend het natuurlijk ook is dat je er geestelijk doorheen zit.

Ook inknippen/scheuren kan je nooit van te voren weten. Wat voor reden gaf de gynacoloog aan dat de kans deze keer groot is? Ik ben ingeknipt, terwijl Daan maar 3700 gram was bij de geboorte. Hij lag meer dan 2 weken voor op groei en is zoals je weet ook bijna 4 weken te vroeg geboren. De groote van het kind zegt helemaal niks, dus ook niet dat je al 2 weken voor ligt op groei.

Het lijkt mij dat als je echt heel veel risico hebt op uitscheuren/keizersnede dat ze echt wel actie ondernemen. Maar nogmaals ik vraag me dan af waar dit op gebaseerd is.

Als het niet goed voelt voor jou en je echt ingeleid wilt worden, dan zou ik naar een ander ziekenhuis gaan om dit te bespreken.

Succes!

Groetjes,
Sandra

Lilypie Fourth Birthday tickers
Lilypie First Birthday tickers

#8

Ik heb er nog eens goed over na gedacht en we wachten gewoon het gesprek met de andere gyneacoloog over 2 weken af.
Misschien kan ik met haar beter praten en klikt het dan wel.

Ja, niet alleen de gyneacoloog, maar ook mijn verloskundigen zeiden allemaal dat als je eerder over tijd bent bevallen, dat bij de volgende de kans dan groter is om weer over tijd te bevallen.
Ik heb zelf ook echt het idee dat deze kleine ook niet uit zichzelf eerder dan 40 week komt.
Maar ja het is en blijft afwachten en misschien willen ze me dit keer in ieder geval met 40 week strippen, dat zou al heel wat zijn.
Vorige keer begon mijn bevalling namelijk 2 dagen na het strippen.

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#9

Ik ben bij Anouk bevallen met 36 + 5 en ben ook (een beetje) uitgescheurd en gehecht. Anouk was 2820 gram. Dus volgens mij zegt dat niet zoveel. En ook al ben je alleen geestelijk op, misschien is het toch lekker dan Sylvie ff een middagje naar iemand anders toegaat. Dan heb je even tijd voor jezelf en even een zorg minder. Ook al is ze lief en vrolijk, als ze rondhuppelt heb je toch niet zoveel tijd om bij te tanken.

Groetjes Natasja

#10

@Natasja: Mijn vriend is nu elke dag thuis he. Dus ik kan gelukkig slapen wanneer ik wil.
Wat raar dat jij ook bent uitgescheurd… Dat zou je inderdaad niet zeggen met zo’n kleine gup…

Komende zondag gaan mijn vriend en ik even lekker samen een dagje weg en is Sylvie bij opa en oma.

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#11

ik ben zelf ook ingeleid, was toen 41 weken en 6 dagen.
Gewoon op een natuurlijk bevalling is me dochter geboren met 42 weken, ben wat ingeschuurd maar niet schrikbarend.
Bij de geboorte was ze 53 cm.

#12

Hey Hanna,

Hoe is het nu met je?
Heb het even doorgelezen en ik begrijp echt niet dat er zo weinig begrip is voor jullie situatie. Wellicht als die andere gynaecoloog niet beter meedenkt een ander ziekenhuis proberen?
Ik ben zelf ingeleid met 41 weken en 6 dagen van mijn eerste kind (een jongen) hij woog 4125 gram en was 52 cm. Maar omdat ons mannetje erg brede schoudertjes heeft (van papa haha) en bovendien hoog en scheef in mijn bekken lag ging dit niet van een leien dakje. Achteraf bezien hadden ze me nooit zo lang mogen laten lopen, vooral ook niet omdat die laatste weken teveel van mij gevergd hebben in lichamelijk en emotioneel opzicht. Ik was al doodmoe voor ik aan de bevalling begon en ik denk niet dat dat erg gezond is. Je weet natuurlijk nooit hoe het een volgende keer loopt maar ik heb mezelf ook voorgenomen de volgende keer meer voor mezelf op te komen en gewoon te eisen (ipv voorzichtig voor te stellen) wat ik wil dat er gedaan wordt. Het is jouw lichaam meid en jij voelt wat het beste is voor jou! Niemand anders (en ook niet een of andere geleerde) kan dat voor jou bepalen!

If it’s happening now, we’re going to deal with it now!

#13

Het gaat wel. Ik heb flink ijzertekort dus slaap ontzettend veel en kan bijna niks. Op het moment sleep ik mezelf de dagen door. Mijn dag bestaat nu echt letterlijk uit hangen, zitten en liggen. Ik vind er niks meer aan.
Maar over het inleiden, dat is dus inderdaad de algemene denkwijze van het ziekenhuis en zelfs strippen doen ze niet.
Ik weet nog niet zo goed wat ik wil gaan doen, maar we gaan eerst gewoon op de normale manier naar de 40 weken toe. Daarna zien we wel verder. Ik denk dat er niet veel anders op zit dan gewoon mijn tijd uit te zitten en op zich vind ik dat ook niet zo heel erg, maar liever wil ik niet weer wachten tot 42 weken… Maar goed als het zo moet zijn dan zij het zo…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

Gewijzigd door - goudvisje20 op 19 Sep 2011 10:19:52

#14

Je kan natuurlijk ook eens kijken naar natuurlijke dingen om te proberen je weeen op gang te brengen; zoals Ananas, S*X, tepelstimulatie etc, ik zou eens mensen hier om tips vragen, misschien dat er iets helpt!


#15

Hahahaha Nou die dingen zijn allemaal al achterhaald he
Sex helpt alleen als de bevalling al op het punt staat te beginnen en ananas, bitter lemon en al die andere dingen schijnen gewoon puur toeval te zijn als daarna je bevalling begint
Het enige wat wel echt zou helpen zijn bepaalde drukpunten op je voeten masseren, maar ja vind ze maar eens en als je ze gevonden hebt doe het maar eens precies zoals het moet

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#16

Nou ik zou het toch echt allemaal proberen, als je er zo ontzettend klaar mee bent, echt hoor, maar dat ben ik! Ik heb alles gedaan, 5 km gelopen elke dag vanaf week 39, heb alles gedaan ook ananas etc, ik was er ook wel klaar mee toen zeg! nou iig kun je niet kijken over die drukpunten en je vriend je mooi even laten masseren?


#17

Haha nou ik ben ook wel zo van baat het niet, het schaad zeker niet Maar ananas lust ik niet, heb ik echt nooit lekker gevonden Bitter lemon hebben we wel in huis maar ik heb gigantisch last van maagzuur dus werkt niet echt lekker samen Voeten masseren kunnen we proberen maar ik ben enorm kietelig onder mn voeten dus voetmassages heb ik nooit plezierig gevonden
En sex hebben we wel, al is het nu wel wat minder natuurlijk want mn buik zit echt in de weg en het is minder fijn dan normaal
Enne 5 km lopen? Hallelujah!!! Als ik naar de winkel ben gelopen heb ik al een mega harde buik en kramp Dus dat gaat me echt never niet lukken

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#18

Ohhh als ze hadden gezegd; ga op je hoofd staan had ik het gedaan! Was er ook zo klaar mee. Hihih ze is ook snel gekomen na dat lopen, precies op de uitgerekende datum!


#19

Hihi we hebben vanmiddag even een flink eind gewandeld. Wat was dat heerlijk en wat was ik daar aan toe!! Lekker in het zonnetje! Dat gaan we vanaf nu vaker doen!!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#20

Goedzo meis, fijn dat je even een ontspannen middag hebt gehad en het zonnetje je even wat extra vitamine heeft gegeven!
Hoop dat die kleine merkt dat zn mama het nu toch echt wel zwaar begint te krijgen en besluit toch maar wat eerder te komen!!!

Knuffel van deze kant!

Lilypie Premature Baby tickers