Een weekje of wat terug postte ik hier dat Eva in haar bikini naar buiten was gerend. Dat was toen best grappig! Maar nu loopt ze voortdurend bij me weg! Gisteren stond ik met de buurvrouw te kletsen, rent ze zo de straat op. Ik had geen schoenen aan, dus de buurvrouw maakte een sprintje. Als ik zeg: ‘We gaan naar de winkel, kom’, loopt ze een stukje mee en daarna loopt ze weer terug naar huis! Ze verstopt zich achter lantaarnpalen of gaat zomaar op een plein op de grond liggen. Gisteren besloot ze dat ze naar de kinderen van het kdv wilde kijken en liep ze zelf helemaal de andere kant op dan waar we zijn moesten. Ik er achteraan met Max in de wagen. Verstopt ze zich in de struiken…Ze haalt het bloed onder mijn nagels vandaan met dit gedrag! Haar oren zijn gewoon verdwenen!
Meestal lukt het me met veel geduld om haar mee te krijgen. Ik zeg dan: ‘OF je loopt met Sarah (haar pop in haar karretje) OF ik zet je op het meerijdplankje’. Ik leg uit in welke volgorde we iets gaan doen. Maar toch is het vaak B terwijl ik A zeg. Dan zeg ik soms: ‘Ok, dan doe we eerst A en dan B’, maar dan wil mevrouw eerst B doen en dan A! Gek word ik ervan. Wat ik zeg, het lukt me wel om haar mee te krijgen, maar het kost enorm veel geduld én tijd! Wij hebben geen duowagen meer, dus haar in een kar zetten is geen optie en daar vind ik haar echt te oud voor nu. Maar in de AH loopt ze ook bijna altijd weg en geeft ze ook geen antwoord als ik haar roep.
Herkenbaar? En hoe lossen jullie zoiets op? Ik tel af en toe tot duizend!
Groetjes Rainbow