Weet niet meer wat te doen!

[Babyface]

Hallo moeders en vaders,

Ik weet niet meer wat ik moet doen met mijn oudste zoon. Hij is nu 2 jaar en 2 weken oud. Wat ik ook doe met hem is nooit goed. Dan is hij ineens in een goede bui en dan ineens weer niet. Hij zoekt alleen maar naar problemen. Gestraft en genegeerd helpt hier niet. Ook met het eten gaat het niet goed. Wat ik hem geef eet hij of voor de helft op of gooit hij er lekker mee rond… En het leuke is dat de jongste dit ziet en ook zich zo begint te gedragen…

Elke dag is het geschreeuw in het huis. De kleinste is begonnen met schreeuwen omdat natuurlijk de oudste hiermee begon. Wij hebben met het CB hierover gehad. Het blijkt dat de oudste ook als een baby behandeld wilt worden. Nou hebben we dat geprobeerd. Ging 1 of twee dagen goed en hij werd er zat van en begon zelf weer te eten… Een week later tot nu is het weer hetzelfde liedje…

Ik ben mentaal kapot. Kan niet logisch nadenken…Vergeet van alles…

Ben in ieder geval blij dat mijn vriend me NU WEL uiteindelijk helpt. (ook al is het niet 100% maar hij helpt nu wel hier en daar).

Iemand enige tips??

Groetjes!

Gewijzigd door - Babyface op 11 Jun 2009 08:06:12

[Mriek]

Fijn dat je vriend meer meehelpt!

Het eerste wat in mij opkomt is: BELONEN, BELONEN, BELONEN. Dus alles wat 'ie goed doet de hemel in prijzen. Hij zal vaker beloond willen worden, dus dan ook vaker doen wat je van hem verwacht. Het negatieve gedrag zal dan vanzelf minder worden.

En niet over alles de strijd aangaan. ‘Pick your battles wisely’ zeg maar…niet alles is het waard om strijd over te voeren, levert alleen maar negativiteit en stress op. Dus dingen die je kan negeren gewoon negeren en verder veel belonen.

Succes!

Groetjes!

[Sje]

Zorg er in elk geval voor dat je vriend wel 100% gaat helpen. Pure onzin dat-ie zoveel aan jou alleen overlaat wat de kinderen betreft. Hij zorgt maar dat-ie zich als vader gaat gedragen. Niet alleen de lusten, ook de lasten!

Zodra die kleine moppen door hebben dat papa en mama niet op 1 lijn zitten, breekt de hel los want dan weten ze dat ze jullie tegen elkaar uit kunnen spelen.

Zorg dus dat je discussies over de opvoeding niet voert waar de kinderen bij zijn.

Verder wat dat rondgooien van eten betreft. Zodra ze daarmee beginnen, onmiddellijk borden weghalen! En niet meer teruggeven. Onder geen enkele voorwaarde. Ook niet als ze zielig beginnen te huilen dat ze honger hebben. Daar hadden ze dan maar eerder bij na moeten denken. Als je dit een poosje volhoudt zullen ze als het goed is niet meer van die gekke fratsen uithalen met hun eten. Kan goed dat het met een paar dagen al voorbij is.

En verder is een beloningsbord mogelijk een optie. Werken met stickertjes. Stickertjes kunnen bijv. verdiend worden als er niet met eten gegooid wordt en dat er gewoon gegeten wordt. Je kunt van alles bedenken waar stickertjes mee te verdienen zijn.

10 stickertjes gespaard? Dan belonen met bijv. een ijsje, iets anders lekkers, een kleurboekje, of iets dergelijks.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 11 Jun 2009 08:55:05

[Sje]

Oh ja, en inderdaad belonen, maar ook straffen op het moment dat dat nodig is. Want ze moeten wel weten wanneer ze iets doen wat echt niet door de beugel kan, dus niet alleen de nadruk leggen op alles wat wel goed gaat.

Onacceptabel gedrag? Dan een paar minuten op een strafplekje (kan de gang zijn, een hoekje in de kamer, wat dan ook). Vertel erbij waarom ze de hoek in moeten en zeg dat ze daarover na moeten gaan denken.

Na een paar minuten vragen of hij klaar is met nadenken. Zoja, laat maar vertellen dan waar hij over nagedacht heeft en zorg dat-ie “sorry” zegt. Zegt-ie geen sorry, dan lekker nog even in de hoek laten staan. Laat maar weer even nadenken over wat voor onacceptabels hij heeft gedaan.

Als je dit volhoudt zal hij ook merken dat er met mama niet te sollen is. De jongste ziet dat ook en die heeft snel genoeg door dat die niet moet proberen alsnog met mama te sollen.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 11 Jun 2009 08:53:46

[Babyface]

Hallo allemaal,

Bedankt voor de reacties… Heb hem net op zn strafplekje laten zitten Sje. Hijwas plantjes aan het kapot maken. Heb hem erbij verteld waarom hij daar zit en dat hij maar kan gaan nadenken over wat hij heeft gedaan. Hij kan helaas nog geen sorry zeggen, dus ik weet niet of hij het begrijpt wanneer hij sorry moet zeggen en hoe natuurlijk … (hij hoort namelijk twee talen)…

Wij gaan voortaan hem op het strafplekje neerzetten als hij stout is geweest. Als het om iets simpels gaat dan zal ik het negeren. (vind het een goede quote Mriek:’ pick your battles wisely’. Zal dit goed onthouden!)

Groetjes!

[Sje]

Nou, hopen dat het effect gaat hebben. Als hij nog geen sorry kan zeggen, kun je hem bijv. ook een hand, kus of knuffel laten geven tot hij de leeftijd heeft dat-ie wel sorry kan zeggen.

En tegen die tijd ook zorgen dat-ie sorry niet als toverwoordje gaat gebruiken. Hier zeggen ze ook makkelijk sorry maar daar komen ze niet mee weg. Ik moet wel zeker weten dat ze het menen en daarom zeg ik er dan bij “Sorry is geen toverwoordje!”. Dan weten ze dat er meer bij komt kijken dan alleen sorry zeggen.

Groetekes, Sje

[mama_van_2_kids]

Hoi,

ik vind het zo knap al die goede tips van Sje. Jij hebt de kindjes denk
ik al wat ouder??
Ik vind het opvoeden ook behoorlijk moeilijk, het gaat niet altijd even
makkelijk.
weet idd. dat als ze aan het klieren gaan met het eten, hup… bordje weg.
Maar je wilt graag dat ze goed eten, zeker als ze al vrij dunnetjes zijn…
Maar ik weet ook dat dit de beste methode is, ze krijgen dan vanzelf weer honger.
Ook het strafplekje hebben wij ingelast, de oudste snapt het dondersgoed,
maar de jongste van 20 maanden (hij zou het toch ook door moeten hebben?)
snapt het volgens mij niet.
En dan vooral ook het beloonsysteem, is voor ons ook wel goed.
zo leer je iedere keer weer hier van.
Bedankt voor je tips!

gr. Chantal

[Sje]

Mijn meiden zijn inderdaad al wat ouder: 4 en 5 jaar. Maar we zijn altijd heel consequent geweest als het om opvoeden gaat. Kinderen hebben behoefte aan duidelijkheid en die krijgen ze niet als je de ene keer zus en de andere keer zo op precies hetzelfde stoute gedrag van je kind reageert. Ze kunnen er ook niks mee als papa en mama duidelijk niet op 1 lijn zitten. Daar gaan ze van profiteren.

Hier dus altijd duidelijkheid, altijd uitleg waarom ze straf kregen en waarom ze juist beloond werden. En als er eens overleg nodig is tussen papa en mama, dan zonder dat de kinderen in de buurt zijn. Want ze luisteren niet altijd maar die oortjes werken wel degelijk hoor. Haha!

En dat werpt z’n vruchten af. Ik heb nooit doordrammerige zeurkinderen gehad (thuis niet en op een ander niet), gewoon omdat ze vanaf het begin precies weten waar ze met ons aan toe zijn. Als ze hier een “nee” krijgen op een vraag, dan blijven ze nooit zeuren, want ze weten toch dat het geen “ja” meer wordt. En als ze sporadisch toch blijven zeuren dan vraag ik “Welk stukje van het woordje nee heb je niet verstaan?”. En dan hoor ik ze niet meer.

Het komt nu allemaal heel streng over maar zo is het niet hoor. Onze meiden zitten prima in hun velletje, ze weten “als je lief bent, mag je alles. Bijna alles” en ze hebben het prima hier. Het is niet zo dat hier altijd 2 keurige prinsesjes in de plooi stil zitten te zijn. Moet er niet aan denken zeg.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 11 Jun 2009 14:04:32

[MamavanRico]

Sje ik las jou berichten zo is, en ik moet zeggen, dhr phill is er niks bij nee echt je blijft bij je standpunt en je weet gewoon de goede snaar te raken.
als ik ooit problemen heb dadelijk met rico als ie gaat peuter puberen, trek ik bij jou aan de bel ipv het cb

[mini-boy]

haha die Sje… nou een gouden kroon heb je wel verdient! Kan mezelf heel goed vinden in de manier van jouw. Hier ook manlief en ik op 1lijn en dat is echt reuze fijn! Naar familie etc komen wij wel streng over maar… de kinderen van mijn zussen vinden het echt wel fijn om hier te zijn (ondanks dat we ‘streng’ zijn) ze weten nl waar ze aan toe zijn. En hierdoor zijn ze ook minder drammerig/zeurderig. Weet nog vorige week dat mijn nichtje van 3 jaar op de tafel zat te krassen met een autosleutel en ik werd me dan toch kwaad. Ik zeg wat doe je nu?? en hup ze deed het weer. Toen tik op vingers en op voor straf op de bank. Toen dikke tranen. Na 10 minuten ben ik bij haar gaan zitten en vertelde waarom Tante Lizette niet wil dat ze dit doet. Ze zei van mama mag het wel. GRR … onbegrijpelijk dat dit mag :0 … Maar goed ze werdt dus thuis wakker volgende dag en zei mama ik mag van Tante Lizette niet op tafel krassen… (ipv goedemorgen) ze weet het dus heel goed!! Ze weten gewoon hoe ver ze mogen gaan… maar dat er duidelijk grenzen zijn. Tja en niets is dan zo belangrijk om die samen te hebben!!

Opvoeding: moeilijk-pittig-mooi-uitdagend-lief beroep!! enne full time

[Sje]

@Inge, prima hoor dat je op mij terugvalt in plaats van op het cb. Ik wil best je persoonlijke cb zijn!

@Mini-boy, wij worden in de familie ook streng gevonden. Het wordt niet met zoveel woorden gezegd, maar we merken het wel aan onderlinge blikken die ze uitwisselen. Kan me niks schelen want ik merk dat het werkt en dat onze meiden er echt niet slechter van worden. Zolang ik nog regelmatig hoor dat we de liefste papa en mama van de wereld zijn en zolang ik merk dat ze prima in hun vel zitten doen we het blijkbaar goed met duidelijkheid geven en consequent zijn.

Ik zie het verschil met mijn neefje. Daar wordt meer van gepikt, ouders niet altijd op 1 lijn en dat is dus zo’n kindje wat driftig gaat krijsen in een winkel als-ie zijn zin niet krijgt.

Dat heb ik met mijn kinderen nog nooit meegemaakt, dat gedrag.

Dus je hebt groot gelijk dat je streng was tegen je nichtje. Als ik hier van een ander kindje te horen krijg dat iets thuis wel mag zeg ik altijd “Ja maar jij hebt een andere papa en mama en hier mag het niet”. Of als onze meiden zeggen “Ja maar die-en-die mag het wel”. Ja klopt, maar die heeft een andere papa en mama en die vinden andere dingen wel of niet goed.

En met dat antwoord zijn ze tevreden.

Groetekes, Sje

[MamavanRico]

oke dat is goed dat ik het weet, kom je rico dan ook even meten en wegen??
nee we houden het maar gewoon bij de rest he

[Sje]

Komt het cb ook altijd naar jou toe dan? Als ik Rico moet meten en weten kom je maar lekker hier naar toe! Hahaha!

Groetekes, Sje

[miremady]

Ik herken me helemaal in sje zo heb ik mijn oudste dochter ook op gevoed er zijn regels en daar hou je je eigen aan, verder mocht en kon er heel veel bij mij en ze speelden ook allemaal het liefste bij mij inderdaad door de regelmaat, daar gedijen de kids nu eenmaal het beste bij. en onze meid is nog graag thuis dus zo verkeerd zal het niet geweest zijn
ook mijn nee werd nooit een ja en natuurlijk dramde ze wel is door daar was ze een kind voor maar helaas voor haar dat won ze niet want zodra ze door hebben dat je toch wel toegeeft dan is het hek van de dam. daarbij heb ik er heel erg voor gewaakt dat ze niet verwend werd want was natuurlijk enigst kind en dan is dat ow zo makkelijk gedaan.
zo was het ook altijd netjes dank je wel zeggen als ze iets kreeg, van mij of van andere, heb 1 keer in de supermarkt het worstje teruggeven aan de slager omdat ze niets zei en die stond echt vreemd te kijken maar dat was de eerste en laatste keer dat ze het niet zei

Liefs Michelle

[Sje]

Haha, ik zou ook in staat zijn om een worstje terug te geven als mijn kind geen dankjewel zou zeggen. Haha!

Hier in de supermarkt staat bij de vleeswaren altijd wel een bord met stukjes vlees die je mag proeven. Zijn zat kinderen die daar gewoon van alles vanaf pakken alsof ze thuis niet te eten krijgen. Mijn kinderen mogen dat niet. Ze moeten alsnog aan het personeel achter de balie vragen of ze een stukje worst van het bordje mogen pakken. Zie je dat personeel heel raar kijken en dan zeggen ze “tuurlijk het staat ervoor, pak maar hoor”. En dan zeg ik “Ja maar ze moeten wel leren dat het niet zo vanzelfsprekend is dat ze daar zomaar van mogen pakken”.

Op een keer moest ik naar een kinderverjaardag en de jongste weigerde het jarige kindje te feliciteren. Toen we naar huis gingen kregen ze van het jarige kindje nog een traktatie en de jongste mocht die van mij niet aannemen.

Erg lullig voor verschillende partijen, maar ze had het niet verdiend.

Maar daarna dus nooit meer problemen gehad dat ze een kindje niet wilde feliciteren want ze wist wat de consequentie was.

Wij lijken misschien streng maar we zijn goed bezig Michelle.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 14 Jun 2009 12:54:00

[miremady]

Vind ik ook sje beleefdheidsregels vind ik heel belangrijk Ik hou niet van die brutale kindjes Er mag en moet pit inzitten maar wel op een goede manier

Liefs Michelle

[Sje]

Vandaag nog zoiets. Als mijn meiden ergens met ons binnenkomen vind ik dat ze gedag moeten zeggen. Niet meer dan normaal toch?!

Mijn neefje was vandaag bij mijn ouders. Komen ze vanmiddag met z’n drieën binnen en die kleine man verrekt het gewoon om netjes “Hallo ome [naam]” tegen mijn man te zeggen als-ie de huiskamer binnenloopt en mijn man ziet zitten. Praat-ie er elke keer overheen als ik hem zeg “Zeg eens Hallo ome [naam]”.

En dan denk ik “En ik zal winnen!”. Mijn ouders zouden er al lang over opgehouden hebben want die doen er alles aan om te zorgen dat die kleine man maar vooral niet gaat huilen, maar ik kan dat niet uitstaan. Zo leert-ie het nooit.

Dus ik bleef net zolang doorgaan tot-ie netjes goeiedag zei tegen mijn man. Kom nou toch zeg! Hij wordt onderhand 3!!! Hij kletst de oren van je kop, dan moet er ook netjes “Hallo ome [naam]” uit kunnen komen lijkt me.

Groetekes, Sje

[miremady]

owwwww daar kan ik me ook zo aan ergeren hahahaha. inderdaad volhouden anders leren ze het nooit. Vindt het ook niet meer dan normaal dat mijn dochter in de bus of metro opstaat voor oude mensen of zwangere. En dat doet ze gelukkig ook.
Teo nze 4 was en naar de kleuterschool ging werd ik na een week of 3 bij de juf geroepen en kreeg een complimentje dat ze zo beleefd was dat had ze niet vaak meegemaakt ik zei dat vind ik niet meer als normaal.

Liefs Michelle

[Sje]

Leuk toch zo’n complimentje van de juf!

Zo heeft onze oudste eens een verkoopster laten schrikken. Die kleine meid was 2,5 ofzo, zat in de buggy met een tube peutertandpasta die we net bij de drogist gekocht hadden en ik was in een pashokje bij een kledingzaak even iets aan het passen. Ik had door een kiertje in het gordijn goed zicht op de wagen die meteen tegen het pashokje aan stond.

Hoor ik ineens de verkoopster helemaal verbaasd ergens op reageren dus ik steek mijn hoofd door het gordijn om te vragen wat er aan de hand was.

Vertelt ze "Je dochtertje had die tandpasta laten vallen, ik geef hem aan haar terug en ze zegt “Dankjewel”!!!

Was ze dus helemaal verbaasd dat een kind van die leeftijd dat zomaar uit eigen beweging zegt. Dus ik helemaal in een stuip natuurlijk want voor ons was dat heel vanzelfsprekend. Hahaha!

Groetekes, Sje

[miremady]

Ik zie dat gezicht van die verkoopster al helemaal voor me . Het is zo’n kleine moeite om dank je wel te zeggen. En ik ben daar bij dylano nu soms al mee bezig geef ik hem iets aan zeg ik alsjeblieft en dan pakt hij het zeg ik dank mama

Liefs Michelle