Achhhh meid… wat is dit kloten voor jullie zeg!!
Weet niets anders te zeggen!
Heel veel sterkte en kracht voor jullie!!
Liefs, Melanie, (mama van Noah)
Weer een miskraam
miremady
#23
Zit hier voor me toetsenbord, en weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Damm wat zullen jullie kapot zijn, was zo blij voor je na 2 miskramen zag het er nu zo goed uit.
Heel heel veel sterkte
Liefs Michelle
MamavanRico
#26
och liever toch! wat ontzettend erg voor jullie…
ik weet gewoon niet wat ik moet schrijven heb er echt geen woorden voor…ik had zo gehoopt dat het nu goed zou gaan,
steek een kaarsje voor jullie aan…
heel veel sterkte lieverd
<a href=“http://lilypie.com”>[img]http://lilypie.com/pic/100127/Fpre.jpg" alt=“Lilypie Tweede Pic” width=“88” height=“80” border=“0” />[img]http://m2.lilypie.com/pmh5p1.png" alt=“Lilypie Tweede Ticker” border=“0” /></a>
Gewijzigd door - MamavanRico op 15 Mar 2010 20:58:31
Sandra1980
#27
Bedankt voor jullie lieve berichtjes, echt heel fijn om te lezen.
Heb een ontzettend emotionele dag gehad, dus ben heel erg moe. Zie steeds het beeld voor me van de echo, waar alleen een hoopje baby op te zien is zonder hartactiviteit. Het is zo moeilijk te bevatten dat we 2,5 week geleden een mooie echo hadden waarbij het hartje klopte en nu niks meer. Ik zag meteen op de echo dat het niet goed was.
Na mijn 2 miskramen had ik over deze zwangerschap zo’n goed gevoel. Ik voelde me zo zwanger, dit weekend een cupmaat groter van bh gekocht omdat mijn bh’s echt niet meer paste. Mijn buik is gegroeid, maar bovenal ben ik ontzettend misselijk. Ik vroeg vanmorgen ook aan de verloskundige hoe het komt dat ik nog zo misselijk ben terwijl het vruchtje al niet meer leeft. Zij gaf toen aan dat je eierstokken het HCG hormoon produceren waardoor je zo misselijk bent. En zolang het vruchtje in je baarmoeder zit gaan je eierstokken gewoon door met het produceren van dit hormoon omdat het denkt dat je nog zwanger bent.
Natuurlijk weet je altijd dat het mis kan gaan, maar het voelde zo goed dat ik echt uitkeek naar deze echo. De klap is dan zo ongelooflijk hard dat het toch weer misgegaan is. Bij de vorige 2 miskramen kreeg ik ook een bloeding waardoor het mis ging. Nu dus voor het eerst een levenloos vruchtje gezien. Volgens de metingen heeft het na de vorige echo nog maar 1 week geleeft.
Dit keer gooien ze het nog steeds op domme pech, maar als het nog een keer misgaat dan mag ik wel naar het ziekenhuis voor onderzoek. Vind het echt veel dat je eerst 4 miskramen moet krijgen voor ze gaan onderzoeken. Begrijp wel dat ze het niet te snel willen doen maar toch. Wat we wel kunnen doen is een onderzoek naar de chromosomen. Een miskraam wordt zoals de verloskundige vanmorgen uitlegde veroorzaakt door een foutje in de chromosomen. Meestal is dit niet erfelijk, maar gewoon pech. Bij 5% van de mensen die een miskraam krijgen is het wel erfelijk. Als het erfelijk is dan zorgen je chromosomen voor een miskraam of een kindje met het syndroom van down. Als we dit onderzoek willen laten doen dan moeten we naar de VU in Amsterdam. Pas 4 maanden later krijgen we de uitslag.
Zoals ik in mijn bericht al schreef zou ik vanavond door de verloskundige gebeld worden met de vraag wat ik wilde. Vond het zo moeilijk, want het liefst wil ik het vanzelf laten komen. Maar aan de andere kant zou dat nog een paar weken kunnen duren. En omdat ik zo misselijk ben terwijl het vruchtje niet meer leeft is ook niet fijn. Maar ja curetage daar zitten ook weer voor en nadelen aan. Ik was er dus niet uit, maar de verloskundige heeft me vanavond heel goed geholpen en adviseerde me toch curetage. Als ik nog een paar weken misselijk moet zijn terwijl ik niet meer zwanger ben is dat volgens haar erg zwaar en vraagt psychisch veel van je. En daarbij komt dat volgens haar curetage echt een hele korte ingreep is. Het is wel een dagopname en je wordt onder volledige narcose gebracht. Maar de ingreep duurt maar een kwartier en als je uitgeslapen bent mag je naar huis. In 99% van de gevallen is je baarmoeder daarna helemaal schoon en zijn je zwangerschapssymptomen weg. Je moet daarna wel even een paar dagen rustig aan doen om je lichaam weer even op orde te krijgen. Toen ze dit zo zei klonk het wel erg aannemelijk, dus heb toch bedacht het niet af te wachten. Ook zei ze dat in sommige gevallen de vrucht helemaal niet automatisch komt en dan alsnog curetage moet volgen. Of dat door je bloedding je baarmoeder nog niet helemaal schoon is. De verloskundige gaat meteen morgenochtend het ziekenhuis bellen. Dan kan ik morgenmiddag of woensdagmiddag langs voor een gesprek en daarna al heel snel de curetage.
Stiekem hoop ik dat het voor die tijd nog spontaan komt, maar dat moeten we afwachten. Ik hoefde niet meer naar mijn werk te komen vandaag en ook mijn man is thuisgebleven. Vind het ook zo moeilijk voor Tim, want die hadden we dit keer ook meegenomen. Bij de 1e echo niet, maar omdat die goed was nu wel. We wilde hem er zoveel mogelijk bij betrekken. Maar ja daar heb ik nu ook spijt van, want nu heeft ie alles meegekregen. Maar goed het is niet anders.
Sorry het is een heel verhaal geworden.
Groetjes,
Sandra
Pjukje
#28
Sandra, heftig allemaal. Kan je alleen maar heel veel sterkte wensen de aankomende dagen.
Liefs
miremady
#29
Geen sorry voor lange verhalen, maar dat weet je wel.
De curretage stelt(vond ik) indd niet zo veel voor. Het is toch geestelijk dat je het moet verwerken, Lichamelijk ben je er vrij snel bovenop na een curretage. Althans ik wel.
Hoe reageerde Tim erop? Want lijkt me moeilijk uit leggen op di leeftijd. En je verdriet mag hij gerust zien. Je kunt op dit moment niet vrolijk lopen doen, dan is het gemaakt en dat voelt hij ook.
Ik hoop dat je een beetje kunt slapen vannacht.
Liefs Michelle
kikie
#30
Weet nog steeds niet goed wat ik moet zeggen. Vind het echt zo verschrikkelijk voor jullie.
Ik denk aan je en denk idd net zoals wat de vk zegt dat curretage beter is anders wordt je er echt nog denk ik te lang aan herinnerd.
Liefs
lalala
#31
O, meid!
Wat is dit ontzettend lastig!
Kan me goed voorstellen dat je helemaal vermoeid en emotioneel bent.
En het is juist goed dat je het zo goed kan vertellen hier! Dus geen sorry!
Ik wil je nog maals veel sterkte wensen, en ik hoop dat je in je omgeving genoeg armen om je heen krijgt en steun krijgt.
Enne… Tim mag best weten dat je verdrietig bent, hoor.
Liefs, Anne
Mriek
#32
Fijn dat de vk je zo goed heeft kunnen helpen en adivseren.
Ik vind het nog steeds zo erg voor jullie. Hopelijk kom je de nacht een beetje goed door.
Knuffel!
Groetjes,
M
mini-boy
#33
Hoop voor je dat je vannacht beetje kan slapen … volgens mij blijft het onrustig in je hoofd. Tim mag jou verdriet wel zien en dat van papa ook … Hoe gaat het met papa?
KNUFFEL…
Saro
#34
Jeetje wat moet dit allemaal heftig voor jullie zijn zeg!
Weet ook niet zo goed iets te zeggen…
Ik denk dat je een goede keuze maakt om voor de curretage te gaan. Spreek niet uit ervaring, maar het lijkt me zo ontzettend zwaar om wellicht nog een aantal weken een kindje bij je te dragen dat niet meer leeft.
Ik wens jou en je gezin veel sterkte toe.
Denk aan je!
MamavanRico
#35
jeetje meid sta echt met tranen in mijn ogen te lezen, ikweet nog steeds niet wat ik zeggen moet…
Even over die curetage.
ik denk eigenlijk dat het in beide gevallen psychisch zwaar is,
als je wacht totdat het vruchtje vanzelf komt is dat natuurlijk wel de natuurlijkste weg, en misschien kun je er dan meer vrede mee hebben juist daarom.
aan de andere kant is dat weer “wachten op” terwijl je ook het gevoel hebt dat je emoties je dan de baas worden en je gewoon ergens ook door wil zodat je niet te lang aan de pijn herinnerd wordt.
Met curetage wordt het idd meteen weggehaald, en je baarmoeder is dan wel schoon maar ook dat is psychisch zwaar.
ik vind het heel moeilijk om dit te zeggen, maar ik denk persoonlijk dat je door curetage te abrubt ineens afstand moet doen, terwijl als je het zelf zou laten komen je misschien nog meer tijd voor jezelf hebt om afscheid te nemen ofzo.
snap je wat ik wil zeggen? het is in beide gevallen erg moeilijk om een beslising te maken, ik zou echt niet weten wat het beste is.
ik denk dat je hier zoiezo goed over na moet denken, en je 100% achter jullie eigen beslissing moet staan voordat je een keus maakt.
maar hoelang mag je bedenktijd hebben mbt de curretage?
nogmaals sterkte ik denk aan je!
mama_snoekie
#36
Ooh nee toch! wat erg… Wat ontzettend oneerlijk zeg!
Ik wens jullie heel veel sterkte ! Ik denk aan jullie!
mama_snoekie
#37
Ooh nee toch! wat erg… Wat ontzettend oneerlijk zeg!
Ik wens jullie heel veel sterkte ! Ik denk aan jullie!
Rainbow
#38
Meis! Ik zie jouw berichtje nu pas! Ik wilde je gaan mailen, omdat we dat gezellig deden om over onze zwangerschap te kletsen. En nu dit…Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Ik had dit echt niet verwacht. Het ging deze keer anders dan de andere keren, jullie hadden een superecho. Ik was zo blij voor jullie dat het deze keer goed leek te gaan. Ik kan het zelf ook gewoon niet geloven, ik heb je berichtje wel een paar keer gelezen. Dat je nu een dood vruchtje zag…dat moet vreselijk voor jullie zijn geweest. Je verheugt je op de echo en dan is dit het laatste wat je verwacht. Ik ben echt geschrokken meis, echt. We vonden het zo geweldig om samen het grote nieuws van Eva en Tim te verkondigen en dan eindigt het zo. Wat is het leven toch oneerlijk! Ik kan er even niet zo goed bij met mijn hoofd, ik moet er zelf ook even over nadenken. Ik weet nu al dat ik veel aan je ga denken. Je mag me altijd mailen, al snap ik dat dat voor jou nu misschien moeilijk is en dat je alles moet laten bezinken. Geef het de tijd, want dat het 3x mis gaat is echt heel erg. Weet dat ik bij je ben met mijn gedachten en dat ik jullie alledrie een hele dikke knuffek geef. Ik wens jullie alle sterkte. Hier komt mijn knuffel: (((Sandra))) Ik had het jullie zo gegund!
Groetjes Rainbow, trotse mama
Rainbow
#39
He, ik zit er nu alweer de hele tijd aan te denken. Ik heb je berichtje weer een paar keer gelezen. Pffff. Heftig allemaal. Ik las onze oude postings nog even terug, maar dat moet ik niet doen, dan word ik helemaal akelig. Ik hoop dat je een beetje rust vindt vannacht…Ik ga ook proberen te slapen nu…he, waarom nou Sandra?
Groetjes Rainbow, trotse mama