Toch wel “apart” sommige dingen…zoals dat weg kijken enzo…
Het heeft trouwens ff geduurd maar ik heb de naam e.d. van die osteopaat
Chris Vos
www.osteopathie-vos.nl
Tel.nr. heb ik ook, maar weet niet of ik dat hier op de site zal zetten.
Dat mail ik je dan wel als je het hebben wil.
Die internetsite van hem lijkt me wel handig.
Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?
Even 1 voorbeeldje van die site!!
Hieronder geef ik een voorbeeld van een osteopathische behandeling bij een huilbaby.
Huilbaby
De ouders kwamen met hun baby van twee maanden oud in de praktijk. De baby huilde vrijwel altijd als hij op zijn rug lag, ook keek de baby bij voorkeur naar links en de achterkant van zijn hoofdje was aan de linkerkant iets afgeplat. Als de baby op zijn buikje op de arm lag of op de buik van één van de ouders, huilde de baby niet en kon de baby de slaap wèl vatten. Tevens moest hij vaak overgeven (reflux). Na onderzoek bleek dat de eerste nekwervel niet goed naar rechts draaide.
Dit heeft als gevolg dat als de baby op zijn rug ligt, het hoofdje en de nek een druk krijgen, die pijnlijk is voor de baby. Als hij op de buik ligt, heeft hij deze pijnlijke druk niet. Hierdoor komt er ook druk op een hersenzenuw (N. Vagus), waardoor deze zenuw geïrriteerd raakt en de regulatie van het maagklepje verstoord (deze zenuw zorgt voor het open en dicht gaan van het maagklepje). Dit verklaart het spugen van de baby.
Na 2 behandelingen waren de klachten verholpen en kon de baby beter het hoofd draaien. Tevens spuugde de baby niet meer, wat aangeeft dat het maagklepje nu beter functioneert.
Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?
Hai Bianca,
Echt hartstikke bedankt hoor, daar heb ik echt wat aan. Ga de site bekijken. Tel.nr. kan ik wel vinden in de site.
Wat zielig toch zeg, voor zo’n baby’tje. Ben je net op de wereld…
Misschien is het gek maar Jonathan huilt dus niet persee als hij op z’n rug ligt…nou, ik ga wel een afspraak maken in ieder geval, want heel veel symptomen heeft hij wel, babykwaaltjes in tienvoud! Ik neem nu liever het zekere voor het onzekere vooral omdat het wel gevolgen kan hebben in de toekomst.
Aan de ene kant hoop ik dat het het is, dan heb ik een verklaring, aan de andere kant hoop ik van niet, en groeit hij er misschien gewoon overheen. Maar…als het zo makkelijk op te lossen is!
Wat wel apart is, is dat sinds ik daar aan denk deze week, het een beetje beter lijkt te gaan!
In ieder geval…morgen heb ik een afspraak bij de huisarts voor een verwijsbriefje (geen staking!)
Voor nu: slaap lekker !
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
Nou, dokter wilde er helemaal niets van weten. Zegt dat het nooit bewezen is en vindt het erg dat ik me nu al zorgen maak, omdat ik zei dat het gevolgen kan hebben in de toekomst als je het niet behandeld…
Heb over twee weken een afspraak bij de kinderarts, leg het nog wel aan haar voor…!
Vind het best lastig dit soort dingen…maar probeer maar op m’n gevoel af te gaan…
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
Zat er dik in, dat ze er niks van willen weten…
Ga inderdaad ook gewoon op je eigen gevoel af hoor! (en natuurlijk naar het advies van de kinderarts luisteren, hihihi )
Succes!
Groetjes Bianca, mamma van Stephan en ?
dank je nou, ik hou het wel in de gaten…gelukkig is hij nog erg jong stel dat het wel zo zou zijn, dus ben wel op tijd…!
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
Hallo Etty,
Ik heb net je berichtjes gelezen over je zoontje. Je vraagt naar de mening van anderen over het Kiss-Syndroom. A.s. vrijdag wordt mijn jongste zoontje 1 jaar oud. Net als bij mijn eerste zoon (nu 4 jaar), was het een zeer snelle bevalling. De eerste 2 weken leek alles prima te gaan, maar beide kinderen begonnen na zo’n 2 weken verschrikkelijk te huilen. Ik zal even in het kort vertellen wat er allemaal aan de hand was. Borstvoeding verliep niet goed, het aanleggen lukte niet echt en als ze dronken, dan was het steeds maar voor even, steeds het hoofd wegdraaien en weer huilen. Borstvoeding om de anderhalf uur, waarbij elke voeding zo’n 3 kwartier in beslag nam. Veel overgeven, steeds alle melk er weer uit en weer huilen, nouja… schreeuwen. Steeds verdrietig kijken, met een hulpeloze blik in de ogen. Troosten hielp niet. Moeilijk slapen etc. Het CB gaf allerlei adviezen, maar echt niets hielp. Ik moest minder borstvoeding geven en het schreeuwen negeren, we moesten hem inbakeren, ze zijn naar de fysio geweest, het ziekenhuis, kinderartsen etc. Het huilen/schreeuwen werd alleen niet minder. De kinderen even in een wipstoeltje neerzetten of in de box leggen was er ook niet bij, alleen lopen met de kleine op de arm zorgde voor wat rust in zijn lijfje. Overdag en s’nachts liepen we dan door de kamer in de hoop dat hij weer ging slapen. Nooit eens een paar uurtjes lekker slapen, nee, steeds een half uurtje(als hij dat al volhield. Af en toe ging het wat slapen betreft wat beter, maar dan hadden we meer het idee dat dat kwam omdat hij bekaf was, dan dat het echt beter ging. Met de jongste zijn we naar een Orthomanuele therapeut geweest. Dit omdat we via o.a. de kraamverzorgster informatie hadden gekregen over het Kiss-syndroom en mijn schoonzus en zwager toevallig bij een andere moeder in de in wachtkamer van die arts zaten. Zij vertelde van de behandeling en de klachten die haar kindje voor de behandeling had. Omdat het hele verhaal behoorlijk overeen kwam hebben wij ook een afspraak gemaakt. Met voorang konden we er gelukkig ook terecht. Hij was toen 2 1/2 maand oud. Yardi (zo heet onze jongste zoon)is op een maandag bij die arts geweest. Hij constateerde dat zijn bovenste nekwervel vastzat en heeft dan met een zachte beweging hersteld. Halverwege de behandeling moest hij ophouden omdat Yardi helemaal niet meer te troosten was(zoals zo vaak). Een week later moesten we voor de zekerheid terug komen. De terugweg in de auto was Yardi rustig, hij heeft niet eens gehuild!!! De dagen erna was het weer helemaal mis, schreeuwen!!!Maaaaar vanaf die vrijdag… een heeeeeel ander kind!!! Echt!! On-ge-lo-ve-lijk!!! Die maandag er op heeft hij alles weer nagekeken, maar hij gaf aan dat hij verder niks kon vinden! Wij vonden het allemaal best!! Het ging ineens echt zoveel beter!! Yardi kon ineens slapen, zo maar een paar uur achter elkaar!! Hij had ineens verschillende huiltjes, voor honger, vieze luier etc. Ineens was hij ook te troosten als er iets was, hij keek anders uit zijn ogen en was VROLIJK!! Ik kan er echt nog uren over praten. KISS bestaat!! En er is iets aan te doen!!Toen we het verhaal vertelden bij het CB en dat hij dus nu niet meer huilde etc. gaven ze aan dat dat zoiezo wel een keer was opgehouden… De rest van de reacties van het CB zal ik maar even niet beschrijven. Het CB… wij gaan er nu alleen nog maar heen voor de noodzakelijk prikjes. Zowel bij de eerste als bij de tweede hebben wij er niks aan gehad. Natuurlijk hoeft het niet meteen na de eerste behandeling helemaal goed te gaan, maar je kindje knapt er zeker van op! Zoals ik al zei; Yardi wordt a.s. vrijdag 1 jaar. De laatste tijd huilt hij weer veel en vanaf januari is hij wel heeel erg vaak ziek. Hij is steeds verkouden(wat natuurlijk wel vaker gebeurd bij kinderen)maar Yardi eet dan ook niet meer zo goed, geeft weer over, is veel aan de diaree, slaapt onrustiger etc. Hij heeft al 2 keer antibiotica gekregen omdat hij alleen nog maar in zijn bedje kon liggen en verder niks meer kon. Ook nu weer werd er door de huisarts en het CB aangegeven dat het allemaal wel weer over zou gaan. Maaaar we hebben toch maar weer een afspraak gemaakt bij de therapeut. De laatse weken begon Yardi zich ook weer te overstrekken etc. Afgelopen maandag zijn we heen geweest en wat bleek?? Zijn bovenste nekwerveltje zat weer vast, maar nu aan de andere kant. Dit is dus weer verholpen, ook nu weer veel gekrijs na de behandeling, maar ook dat ging weer over. Hij geeft nu nog steeds (zomaar ineeens) over en wil niet echt gaan slapen en schreeuwt weer. Maaaar ook deze keer zal het even een paar dagen duren voordat alles weer is hersteld, daaar gaan we dan maar vanuit. Niet alleen voor de kleine en de oudste, maar ook voor ons en de directe omgeving is het best zwaar. We gaan er maar weer vanuit dat de behandeling weer aan zal slaan en hij als een vrolijk mannetje zijn eerste verjaardag zal vieren!
Ik hoop dat jij (en misschien anderen) iets aan mijn verhaaltje hebt/hebben en dat het ook met jouw zoontje snel beter zal gaan!! Sterkte… Mail gerust als je iets wilt vragen!!
Groeten Ilonka
Jee, wat super dat je je verhaal hier zo uitgebreid neer hebt gezet zeg!
Ik hoop dat deze laatste behandeling inderdaad weer goed aanslaat (maar dat zal ongetwijfeld) en alvast gefeliciteerd met zijn eerste verjaardag!
Groetjes Bianca, mamma van Stephan en…?
Hallo Ilonka,
dank je voor je reactie, inderdaad super dat je je verhaal hier zo uitgebreid neerzet.
Ik herken er heel veel in, bij mijn zoontje gaat het ongeveer net zo.
Hij is nu bijna 5 mnd en houdt het nog steeds niet langer dan een kwartier vol in de box en in de wipstoel.
Op het moment wordt ik heen en weer gesleept tussen allerlei twijfels. Mijn omgeving zegt bv dat hij gewoon gewend is dat ik hem zo snel oppak. Misschien is dit zo…maar geloof me…hij huilt door!
Soms denk ik zelf dat hij gewoon heel snel verveeld is…aan de andere kant geloof ik dat allemaal niet.
Een baby van 5 mnd hoort toch vrolijk te zijn? (is ie af en toe natuurlijk wel, het is ook een lieverd, maar hij zit grotendeels niet lekker in zijn vel, dat vind ik moeilijk om te zien: waarom is mijn kindje zo vaak ongelukkig?)
Ook zegt mijn omgeving, je moet er gewoon doorheen, zoveel mensen hebben een “huilbaby”…
Dus , ik weet het allemaal niet, maar volgende week (21 juni) is dus de afspraak met de kinderarts, ben heel benieuwd hoe dat gaat.
Mijn hoop is nog steeds gevestigd op een behandeling bij een osteopaat of manueel therapeut (ik weet het verschil niet echt).
Soms voel ik mij ondankbaar, dan denk ik: jee, wees blij dat je zo’n gezond kind hebt!! Dat ben ik natuurlijk ook, maar ik vind het toch vermoeiend.
Hij slaapt niet langer dan een half uur – en dan kruip ik snel met de koffie en een broodje achter Ikkben ! – dus het valt me gewoon wat zwaar dat ik nooit mijn handen vrij hebt, en …hoe vermaak je je kind 10 uur op een dag???
Een week lang heeft hij weer goed gedronken (zie : " Jonathan drinkt weer!" maar dit is inmiddels ook weer niet zo, ja, nu komt hij 's nacht weer omdat hij zo’n honger heeft!
Wat het moeilijk maakt is dat mijn vriend, vooral na het horen van de mening van de huisarts, er totaal niet achterstaat. Hij is bang dat we een bepaald traject ingaan.
Nou, ik ben het weer even kwijt…ik durf er soms niet meer met mijn omgeving over te praten omdat het in mijn aard ligt om wat “overongerust” te zijn en mensen denken dit hiervan ook. Ik wil niet als een zeur lijken.
Maar toch voel ik dat het in dit geval niet zo is.
Wat leuk dat je zoontje morgen 1 jaar wordt!!! Lijkt me heel bijzonder, zo’n eerste verjaardag
Alvast gefeliciteerd (morgen ben ik er niet en heb geen computer in de buurt)en geniet er lekker van met z’n allen! Ik hoop dat je zoontje weer lekker vrolijk is!
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
hoi Esther,
ik meng me ook even in de berichten, eigenlijk vooral om je aan te moedigen om de osteopaat te bellen, en niet te wachten tot de kinderarts.
Mijn zoontje had veel vergelijkbare symptomen die jij vermeld hier, heel veel huilen, alleen halve uurtjes slapen, vreselijk vermoeid zijn, borstvoeding lukte niet, kind zat overduidelijk niet lekker in zijn velletje, heel veel darmkrampen en hij kon ook onverklaarbaar hartverscheurend gaan huilen etc etc. Na één behandeling bij de osteopaat vroegen zelfs de mensen op het kinderdagverblijf wat er met Jasper gebeurd was… hij was zo vrolijk ineens!
Inmiddels zijn we een aantal behandelingen verder en gaat het hartstikke goed met hem (Jasper had niet precies KISS maar iets met ‘te strakke hersenvliezen’), en ik wil aangeven dat een osteopaat ECHT iets kan doen voor je kind.
De eerste keer moet je een enorme vragenlijst invullen, en na de intake en eerste behandeling hoor je ook of de osteopaat iets voor je kind kan betekenen.
Ik was zelf ook in de twijfelstand (doe ik zelf niet iets verkeerd, misschien overdrijf ik wel, het zijn zulke vage klachten…), en ben overgehaald door een vriendin (met KISS-kind) en een collega (ook KISS-kind) die harstikke enthousiast waren en zagen hoe het aan mij vrat. Daar ben ik ze nog dankbaar voor!!
Echt Esther, bellen!!
groet, Claudi (mama van Jasper)
Hoi Claudia,
ook hartstikke bedankt voor je reactie, ik ga zeker bellen!
Ik ben blij dat het bij jullie helpt.
En dit motiveerd me de twijfels toch een beetje aan de kant te zetten.
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
Hallo Etty en de rest,
Nouje hoort het…bellen!Yardi is dus weer heen geweest en sindsdien gaat het een heeeel stuk beter. Hij slaapt weer beter, hoest niet meer zo,spuugt ook niet meer.Maandag 13 juni is hij heengeweest en sinds de donderdag erna kruipt hij ook op zijn knietjes. hij tijgertje alleen,wel heel snel en het is natuurlijk ook effectief…maar nu… hij kruipt overal op zijn knietjes naartoe, gaat uitzichzelf zitten en staan.Dit zijn natuurlijk normale ontwikkelingen bij een baby/dreumes maaaar het is wel heeeeel toevallig dat sinds hij weer heen is geweest hij ineens allemaal nieuwe dingen doet en zich makkelijker voortbeweegt. Hij zwaait nu naar ons, geeft ons dingetjes aan etc.Het heeft allemaal echt weer geholpen. Voor ons is het echt duidelijk en ook onze omgeving is de voortuitgang van Yardi duidelijk opgevallen. Ik snap best dat het voor jou moeilijk is om te bedenken wat het beste voor jou kindje is, al die verschillende adviezen van derden, het consultatiebureau etc. Maar als je gevoel zegt dat er iets met je kindje aan de hand is en de verhalen van anderen over hun KISS kindje komen overeen… je kunt altijd een afspraak maken. Baat het niet…het schaadt zeker niet. En laat je je a.u.b. niet wijsmaken dat je te overbezorgd bent. Als jij ziet dat je baby niet helemaal lekker in zjn vel zit, dan zal dat ook zo zijn. Jij kent je kindje als geen ander! Laat je niks wijsmaken door mensen die hem maar af en toe zien. Yardi was vaak ook wel rustig als er visite was… Want…die liepen dat wel met hem rond en die vermaakten hem dan wel… Je kindje even laten huilen is niet slecht, maar dan hoor je wel aan zijn huiltje dat hij straks wel op zal houden. Als een kindje niet meer huilt maar aan het schreeuwen is… dat heeft het geen zin, net zoals jij zegt…hij huilt wel door. En dit doet hij niet om alleen maar je aandacht te trekken zodat jij hem snel op zal pakken. Zo “denkt” een baby nog helemaal niet. Hij huilt omdat er iets is, hem iets dwars zit… Ik hoop echt dat het snel beter met jullie allemaal gaat!
Gr. Ilonka.
Sterkte!
Hallo Ilonka,
Dank je voor je stimulerend en meelevend bericht.
Fijn dat het zo goed gaat met Yardi en dat het weer geholpen heeft! Het is inderdaad wel erg “toevallig” dat hij opeens kruipt.
Met Jonathan gaat het op het moment wel goed, hij is best een vrolijk mannetje, nadat hij een kuur van de dokter gekregen heeft (steeds koorts, oog- en oorontsteking, hoesten, etc.) maar zie nog steeds wel opvallende dingen die typerend schijnen te zijn voor Kiss.
Hij drinkt nu wel meer, maar doet dat nog steeds het liefst liggend. Wat hij ook doet tegenwoordig is achter zijn oortjes krabben en terwijl hij drinkt friemelt hij constant aan zijn gezichtje. Maar dit hoeft niets te betekenen natuurlijk, op een gegeven moment ga je overal wat achterzoeken…
Ik zou heel graag naar de osteopaat willen gaan, maar heb nog steeds twijfels omdat mijn huisarts zei: " natuurlijk zeggen ze dat hij Kiss heeft" en toen ik zei zo’n behandeling is verder toch helemaal niet schadelijk zei hij " dat weet je niet, dat is niet bewezen" dus daar ben ik een beetje bang voor, stel dat hij het niet heeft, kan zo’n behandeling dan gevolgen hebben en is het waar dat ze altijd zeggen, ja hij heeft het.
Blijft lastig, maar ik doe het maar stapsgewijs. Aanstaande vrijdag komt er een kinderfysiotherapeut omdat de CB arts wel had geconstateerd dat hij een beetje een scheve houding heeft. Volgens de CB arts kan de fysio kijken of het nodig is om hem door te verwijzen naar de osteopaat. Vond ik wel positief van de CB arts!
Dus…we zien het wel weer!
Hoe was je zoontjes eerste verjaardag??
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
Hallo Etty,
Ik vind het fijn voor je dat het CB je nu toch wel serieus neemt. Anders zouden ze geen kinderfysiotherapeut langs sturen zodat er ook gekeken kan worden of een doorverwijzing naar een Osteopaat een goed idee is. Dus hij heeft ook een beetje een scheve houding?
Yardi sloeg tijdens het drinken ook heel vaak tegen zijn flesje, hij krapte ook in zijn oor. En hij was heeel vaak enorm verkouden en van het hoesten kreeg hij ook steeds last van zijn keeltje. Ook steed maar weer dikke slijm ophoesten… Jouw verhaal komt mij dus ook nu weer niet onbekend voor. Hoe gaat het nu met slapen en spelen? Kom je zelf ook een beetje tot rust?De reactie van de arts over het KISS syndroom is ook voor mij bekend, niet van mijn eigen huisarts maar van de arts van het CB. Zij vertelde al 19 jaar arts te zijn en nog nooit van het KISS syndroom te hebben gehoord. Nadat ik er wat over verteld had en haar de internetsite heb doorgegeven etc. gaf ze ineens aan dat we wel mazzel hebben gehad met de behandeling, want het gebeurd ook heeel vaak dat hetniet goed afloopt en dat het kindje zelfs verlamd kan raken door een behandeling tegen KISS. JAJA… eerst had ze er nog nooit van gehoord en ineens… Mijn moeder was die keer ook mee naar het CB, ook zij werd behoorlijk boos toen die arts ineens zo begon te praten… Ik heb er inmiddels al heel wat overgelezen en ook van mensen uit mijn omgeving postieve dingen gehoord over de behandelingen. Negatieve reacties ken ik niet. Zo’n arts zal in eerste instantie ook alleen maar kijken en zachtjes voelen hoe de werveltjes staan. Het is niet zo dat hij of zij maar alles zal kraken ofzo, zeker niet bij baby’s en kinderen. Zo’n arts weet heel goed wat hij of zij wel of niet kan doen. Maar goed, eerst vrijdag maar even afwachten dus. Ik ben heel benieuwd. Succes alvast.
Yardi eerste verjaardag was heel gezellig, heel leuk al die cadeautjes en het taart eten enzo… Yardi heeft natuurlijk meteen zijn handen erin geslagen…We hebben de verjaardag vrij rustig gehouden, niet teveel mensen, zo was het heel leuk en gezellig. Nou, sterkte nog deze week en twijfel niet teveel aan je eigen intuitie/gevoelens.
Gr. Ilonka
Hai Ilonka,
Nog hartelijk dank voor je bericht hoor!
Wat een rare reactie van die arts zeg, volgens mij zegt hij dan ook maar wat!!
De fysiotherapeut heeft Jonathan nog onderzocht en volgens haar zat het nekje wel goed los. Ze zegt dat ze het goed kan zien en dat ze ook wel kinderen ziet waarvan het nekje wel vast zit en het dus goed kan beoordelen…aan de ene kant ben ik wel opgelucht hierover, maar heb natuurlijk geen verklaring voor zijn gedrag. Ik denk nog steeds dat het wel ergens mee te maken heeft, maar ik merk wel verbetering nu. Hij is ontzettend vrolijk nu, het is alsof ik een ander kind heb! Dit is echt genieten zeg!
Hij gaat nog wel een keer na de fysio om te kijken naar zijn scheve houding maar volgens haar viel het heel erg mee gelukkig.
Ik heb nu zo’n houding van als het goed gaat, dan gaat het goed en als het weer minder wordt, dan kijk ik wat ik er dan aan kan doen.
Wat fijn dat Yardi’s eerste verjaardag zo gezellig was. Hoe gaat het nu met hem? Is hij nog lekker aan het kruipen?
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
Ik heb al die berichten op deze topic een beetje doorgelezen.
Wat geweldig dat het beter gaat. Mijn neefje heeft ook KISS en
jammer genoeg is het bij hem nog niet over. Hij is nu 3 jaar
en dat komt gelukkig niet veel voor. Als hij valt of een rare beweging
maakt, moet er meteen een afspraak met de fysio worden gemaakt.
Hij krijgt dan 9 van de 10 keer last van zijn nek.
Ik heb nog een vraag aan jullie.
Is het jullie opgevallen dat een kind met KISS het als zeer onprettig
ervaren als je aan hun hoofdje komt? In mijn omgeving ken ik een aantal
KISS kindjes die dat hebben.
Liefs Kristel
Hai Kristel, wat vervelend voor je neefje dat hij zo snel last van zijn nekje krijgt…
Of Kiss-kindjes het onprettig vinden als je aan hun hoofdje zit weet ik eigenlijk niet.
Ik ken zelf geen Kiss-kindjes uit mijn omgeving. Ik kan het wel eens aan de fysiotherapeut vragen?
Wel weet ik dat ze het zeer onprettig vinden als je iets over hun hoofdje aan of uittrekt.
Ook Jonathan wordt altijd op dat moment erg overstuur, hij vind het echt niet leuk. Maar ik kan me voorstellen dat (sommige) “normale” baby’tjes dit ook niet prettig vinden…
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
hmmm…kwam er een leidster naar me toe die zelf een Kiss-kindje heeft, met de vraag of ik er wel eens aan gedacht had dat mijn kindje misschien Kiss heeft? Ze herkent veel in hem wat haar eigen zoontje ook heeft.
Nou weet ik het ook niet meer hoor! Heb het nog niet verteld aan mijn vriend, omdat hij er totaal niet achterstaat…hij denkt dat het een afgesloten hoofdstuk is omdat de kinderfysio zegt dat hij het niet heeft terwijl ze ook wel eens kindjes doorstuurt) ik denk dat ik z’n ontwikkeling en humeur maar goed in de gaten houdt…als dit minder wordt misschien toch m’n vriend overtuigen om eens langs zo’n osteopaat langs te gaan…moest het even kwijt
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan
Hallo Etty,
Jemig, het blijft ook een heen en weer gehannes zo he?! Ik bedoel… lijkt het even alsof je goed zit bij die fysio(en als het met je zoontje beter gaat dan is da misschien ook wel zo…) en dan krijg je ineens weer te horen dat hij misschien ook wel KISS heeft… Zolang het met je zoontje goed gaat, zou ik me er maar niet te druk over maken. Inderdaad in de gaten houden, mocht het weer slechter gaan. Dan kan je altijd nog naar een Osteopaat gaan. Hoe gaat het de laatste tijd? Je had verteld dat het een tijd geleden weer beter ging, dat hij lekker vrolijk is enzo… Is dat nog steeds zo? Met Yardi gaat het sinds de laatste keer dat hij bij de therapeut is geweest nog steeds geweldig goed!! Hij is verschrikkelijk vrolijk, kruipt ontzettend snel overal naartoe, gaat overal staan, loopt langs de tafel enzo… Heel fijn om te zien allemaal! Echt genieten zo!! Ik hoop dat bij jullie ook alles goed gaat! Succes ermee!
Tot later!
Gr. Ilonka
Hi Ilonka, dank je weer voor je reactie! Ja, echt een gehannes! Maar gelukkig gaat het inderdaad wel goed met hem, hij is wel vrolijk. Hij houdt dingen nogsteeds niet zo lang vol, maar ja, misschien is dat wel normaal op die leeftijd en volgens het CB vinden sommige baby’s het gewoon niet leuk in de box. Op de grond spelen houdt hij langer vol! Ja, ik zie het wel, maar blijf het lastig vinden hoor dat gevoel van stel dat…dan voel je je wel schuldig als moeder. Volgens de leidster van de creche heeft hij dezelfde blik (verbaasd) in de ogen als haar zoontje. Ik heb nog een afspraak bij de kinderfysio, dus ik ga het wel even melden…maar wat ik zeg, hij is wel vrolijk nu
Wat fijn dat het zo goed gaat met Yardi! En dat hij zich zo goed ontwikkeld en je zo lekker van hem geniet! Leuk om te horen hoe het met jullie gaat.
Tot gauw!
Groetjes, Esther, mamma van Jonathan