Wat denken jullie over het KISS-syndroom?

#21

Hallo Ilonka,

dank je voor je reactie, inderdaad super dat je je verhaal hier zo uitgebreid neerzet.

Ik herken er heel veel in, bij mijn zoontje gaat het ongeveer net zo.

Hij is nu bijna 5 mnd en houdt het nog steeds niet langer dan een kwartier vol in de box en in de wipstoel.

Op het moment wordt ik heen en weer gesleept tussen allerlei twijfels. Mijn omgeving zegt bv dat hij gewoon gewend is dat ik hem zo snel oppak. Misschien is dit zo…maar geloof me…hij huilt door!

Soms denk ik zelf dat hij gewoon heel snel verveeld is…aan de andere kant geloof ik dat allemaal niet.

Een baby van 5 mnd hoort toch vrolijk te zijn? (is ie af en toe natuurlijk wel, het is ook een lieverd, maar hij zit grotendeels niet lekker in zijn vel, dat vind ik moeilijk om te zien: waarom is mijn kindje zo vaak ongelukkig?)

Ook zegt mijn omgeving, je moet er gewoon doorheen, zoveel mensen hebben een “huilbaby”…

Dus , ik weet het allemaal niet, maar volgende week (21 juni) is dus de afspraak met de kinderarts, ben heel benieuwd hoe dat gaat.

Mijn hoop is nog steeds gevestigd op een behandeling bij een osteopaat of manueel therapeut (ik weet het verschil niet echt).

Soms voel ik mij ondankbaar, dan denk ik: jee, wees blij dat je zo’n gezond kind hebt!! Dat ben ik natuurlijk ook, maar ik vind het toch vermoeiend.

Hij slaapt niet langer dan een half uur – en dan kruip ik snel met de koffie en een broodje achter Ikkben ! – dus het valt me gewoon wat zwaar dat ik nooit mijn handen vrij hebt, en …hoe vermaak je je kind 10 uur op een dag???

Een week lang heeft hij weer goed gedronken (zie : " Jonathan drinkt weer!" maar dit is inmiddels ook weer niet zo, ja, nu komt hij 's nacht weer omdat hij zo’n honger heeft!

Wat het moeilijk maakt is dat mijn vriend, vooral na het horen van de mening van de huisarts, er totaal niet achterstaat. Hij is bang dat we een bepaald traject ingaan.

Nou, ik ben het weer even kwijt…ik durf er soms niet meer met mijn omgeving over te praten omdat het in mijn aard ligt om wat “overongerust” te zijn en mensen denken dit hiervan ook. Ik wil niet als een zeur lijken.

Maar toch voel ik dat het in dit geval niet zo is.

Wat leuk dat je zoontje morgen 1 jaar wordt!!! Lijkt me heel bijzonder, zo’n eerste verjaardag

Alvast gefeliciteerd (morgen ben ik er niet en heb geen computer in de buurt)en geniet er lekker van met z’n allen! Ik hoop dat je zoontje weer lekker vrolijk is!

Groetjes, Esther, mamma van Jonathan

#22

hoi Esther,
ik meng me ook even in de berichten, eigenlijk vooral om je aan te moedigen om de osteopaat te bellen, en niet te wachten tot de kinderarts.
Mijn zoontje had veel vergelijkbare symptomen die jij vermeld hier, heel veel huilen, alleen halve uurtjes slapen, vreselijk vermoeid zijn, borstvoeding lukte niet, kind zat overduidelijk niet lekker in zijn velletje, heel veel darmkrampen en hij kon ook onverklaarbaar hartverscheurend gaan huilen etc etc. Na één behandeling bij de osteopaat vroegen zelfs de mensen op het kinderdagverblijf wat er met Jasper gebeurd was… hij was zo vrolijk ineens!
Inmiddels zijn we een aantal behandelingen verder en gaat het hartstikke goed met hem (Jasper had niet precies KISS maar iets met ‘te strakke hersenvliezen’), en ik wil aangeven dat een osteopaat ECHT iets kan doen voor je kind.

De eerste keer moet je een enorme vragenlijst invullen, en na de intake en eerste behandeling hoor je ook of de osteopaat iets voor je kind kan betekenen.
Ik was zelf ook in de twijfelstand (doe ik zelf niet iets verkeerd, misschien overdrijf ik wel, het zijn zulke vage klachten…), en ben overgehaald door een vriendin (met KISS-kind) en een collega (ook KISS-kind) die harstikke enthousiast waren en zagen hoe het aan mij vrat. Daar ben ik ze nog dankbaar voor!!

Echt Esther, bellen!!

groet, Claudi (mama van Jasper)

#23

Hoi Claudia,

ook hartstikke bedankt voor je reactie, ik ga zeker bellen!

Ik ben blij dat het bij jullie helpt.
En dit motiveerd me de twijfels toch een beetje aan de kant te zetten.

Groetjes, Esther, mamma van Jonathan

#24

Hallo Etty en de rest,
Nouje hoort het…bellen!Yardi is dus weer heen geweest en sindsdien gaat het een heeeel stuk beter. Hij slaapt weer beter, hoest niet meer zo,spuugt ook niet meer.Maandag 13 juni is hij heengeweest en sinds de donderdag erna kruipt hij ook op zijn knietjes. hij tijgertje alleen,wel heel snel en het is natuurlijk ook effectief…maar nu… hij kruipt overal op zijn knietjes naartoe, gaat uitzichzelf zitten en staan.Dit zijn natuurlijk normale ontwikkelingen bij een baby/dreumes maaaar het is wel heeeeel toevallig dat sinds hij weer heen is geweest hij ineens allemaal nieuwe dingen doet en zich makkelijker voortbeweegt. Hij zwaait nu naar ons, geeft ons dingetjes aan etc.Het heeft allemaal echt weer geholpen. Voor ons is het echt duidelijk en ook onze omgeving is de voortuitgang van Yardi duidelijk opgevallen. Ik snap best dat het voor jou moeilijk is om te bedenken wat het beste voor jou kindje is, al die verschillende adviezen van derden, het consultatiebureau etc. Maar als je gevoel zegt dat er iets met je kindje aan de hand is en de verhalen van anderen over hun KISS kindje komen overeen… je kunt altijd een afspraak maken. Baat het niet…het schaadt zeker niet. En laat je je a.u.b. niet wijsmaken dat je te overbezorgd bent. Als jij ziet dat je baby niet helemaal lekker in zjn vel zit, dan zal dat ook zo zijn. Jij kent je kindje als geen ander! Laat je niks wijsmaken door mensen die hem maar af en toe zien. Yardi was vaak ook wel rustig als er visite was… Want…die liepen dat wel met hem rond en die vermaakten hem dan wel… Je kindje even laten huilen is niet slecht, maar dan hoor je wel aan zijn huiltje dat hij straks wel op zal houden. Als een kindje niet meer huilt maar aan het schreeuwen is… dat heeft het geen zin, net zoals jij zegt…hij huilt wel door. En dit doet hij niet om alleen maar je aandacht te trekken zodat jij hem snel op zal pakken. Zo “denkt” een baby nog helemaal niet. Hij huilt omdat er iets is, hem iets dwars zit… Ik hoop echt dat het snel beter met jullie allemaal gaat!
Gr. Ilonka.
Sterkte!

#25

Hallo Ilonka,

Dank je voor je stimulerend en meelevend bericht.

Fijn dat het zo goed gaat met Yardi en dat het weer geholpen heeft! Het is inderdaad wel erg “toevallig” dat hij opeens kruipt.

Met Jonathan gaat het op het moment wel goed, hij is best een vrolijk mannetje, nadat hij een kuur van de dokter gekregen heeft (steeds koorts, oog- en oorontsteking, hoesten, etc.) maar zie nog steeds wel opvallende dingen die typerend schijnen te zijn voor Kiss.

Hij drinkt nu wel meer, maar doet dat nog steeds het liefst liggend. Wat hij ook doet tegenwoordig is achter zijn oortjes krabben en terwijl hij drinkt friemelt hij constant aan zijn gezichtje. Maar dit hoeft niets te betekenen natuurlijk, op een gegeven moment ga je overal wat achterzoeken…

Ik zou heel graag naar de osteopaat willen gaan, maar heb nog steeds twijfels omdat mijn huisarts zei: " natuurlijk zeggen ze dat hij Kiss heeft" en toen ik zei zo’n behandeling is verder toch helemaal niet schadelijk zei hij " dat weet je niet, dat is niet bewezen" dus daar ben ik een beetje bang voor, stel dat hij het niet heeft, kan zo’n behandeling dan gevolgen hebben en is het waar dat ze altijd zeggen, ja hij heeft het.

Blijft lastig, maar ik doe het maar stapsgewijs. Aanstaande vrijdag komt er een kinderfysiotherapeut omdat de CB arts wel had geconstateerd dat hij een beetje een scheve houding heeft. Volgens de CB arts kan de fysio kijken of het nodig is om hem door te verwijzen naar de osteopaat. Vond ik wel positief van de CB arts!

Dus…we zien het wel weer!

Hoe was je zoontjes eerste verjaardag??

Groetjes, Esther, mamma van Jonathan

#26

Hallo Etty,
Ik vind het fijn voor je dat het CB je nu toch wel serieus neemt. Anders zouden ze geen kinderfysiotherapeut langs sturen zodat er ook gekeken kan worden of een doorverwijzing naar een Osteopaat een goed idee is. Dus hij heeft ook een beetje een scheve houding?
Yardi sloeg tijdens het drinken ook heel vaak tegen zijn flesje, hij krapte ook in zijn oor. En hij was heeel vaak enorm verkouden en van het hoesten kreeg hij ook steeds last van zijn keeltje. Ook steed maar weer dikke slijm ophoesten… Jouw verhaal komt mij dus ook nu weer niet onbekend voor. Hoe gaat het nu met slapen en spelen? Kom je zelf ook een beetje tot rust?De reactie van de arts over het KISS syndroom is ook voor mij bekend, niet van mijn eigen huisarts maar van de arts van het CB. Zij vertelde al 19 jaar arts te zijn en nog nooit van het KISS syndroom te hebben gehoord. Nadat ik er wat over verteld had en haar de internetsite heb doorgegeven etc. gaf ze ineens aan dat we wel mazzel hebben gehad met de behandeling, want het gebeurd ook heeel vaak dat hetniet goed afloopt en dat het kindje zelfs verlamd kan raken door een behandeling tegen KISS. JAJA… eerst had ze er nog nooit van gehoord en ineens… Mijn moeder was die keer ook mee naar het CB, ook zij werd behoorlijk boos toen die arts ineens zo begon te praten… Ik heb er inmiddels al heel wat overgelezen en ook van mensen uit mijn omgeving postieve dingen gehoord over de behandelingen. Negatieve reacties ken ik niet. Zo’n arts zal in eerste instantie ook alleen maar kijken en zachtjes voelen hoe de werveltjes staan. Het is niet zo dat hij of zij maar alles zal kraken ofzo, zeker niet bij baby’s en kinderen. Zo’n arts weet heel goed wat hij of zij wel of niet kan doen. Maar goed, eerst vrijdag maar even afwachten dus. Ik ben heel benieuwd. Succes alvast.
Yardi eerste verjaardag was heel gezellig, heel leuk al die cadeautjes en het taart eten enzo… Yardi heeft natuurlijk meteen zijn handen erin geslagen…We hebben de verjaardag vrij rustig gehouden, niet teveel mensen, zo was het heel leuk en gezellig. Nou, sterkte nog deze week en twijfel niet teveel aan je eigen intuitie/gevoelens.
Gr. Ilonka

#27

Hai Ilonka,

Nog hartelijk dank voor je bericht hoor!
Wat een rare reactie van die arts zeg, volgens mij zegt hij dan ook maar wat!!

De fysiotherapeut heeft Jonathan nog onderzocht en volgens haar zat het nekje wel goed los. Ze zegt dat ze het goed kan zien en dat ze ook wel kinderen ziet waarvan het nekje wel vast zit en het dus goed kan beoordelen…aan de ene kant ben ik wel opgelucht hierover, maar heb natuurlijk geen verklaring voor zijn gedrag. Ik denk nog steeds dat het wel ergens mee te maken heeft, maar ik merk wel verbetering nu. Hij is ontzettend vrolijk nu, het is alsof ik een ander kind heb! Dit is echt genieten zeg!

Hij gaat nog wel een keer na de fysio om te kijken naar zijn scheve houding maar volgens haar viel het heel erg mee gelukkig.

Ik heb nu zo’n houding van als het goed gaat, dan gaat het goed en als het weer minder wordt, dan kijk ik wat ik er dan aan kan doen.

Wat fijn dat Yardi’s eerste verjaardag zo gezellig was. Hoe gaat het nu met hem? Is hij nog lekker aan het kruipen?

Groetjes, Esther, mamma van Jonathan

#28

Ik heb al die berichten op deze topic een beetje doorgelezen.
Wat geweldig dat het beter gaat. Mijn neefje heeft ook KISS en
jammer genoeg is het bij hem nog niet over. Hij is nu 3 jaar
en dat komt gelukkig niet veel voor. Als hij valt of een rare beweging
maakt, moet er meteen een afspraak met de fysio worden gemaakt.
Hij krijgt dan 9 van de 10 keer last van zijn nek.
Ik heb nog een vraag aan jullie.
Is het jullie opgevallen dat een kind met KISS het als zeer onprettig
ervaren als je aan hun hoofdje komt? In mijn omgeving ken ik een aantal
KISS kindjes die dat hebben.

Liefs Kristel

#29

Hai Kristel, wat vervelend voor je neefje dat hij zo snel last van zijn nekje krijgt…

Of Kiss-kindjes het onprettig vinden als je aan hun hoofdje zit weet ik eigenlijk niet.

Ik ken zelf geen Kiss-kindjes uit mijn omgeving. Ik kan het wel eens aan de fysiotherapeut vragen?

Wel weet ik dat ze het zeer onprettig vinden als je iets over hun hoofdje aan of uittrekt.
Ook Jonathan wordt altijd op dat moment erg overstuur, hij vind het echt niet leuk. Maar ik kan me voorstellen dat (sommige) “normale” baby’tjes dit ook niet prettig vinden…

Groetjes, Esther, mamma van Jonathan

#30

hmmm…kwam er een leidster naar me toe die zelf een Kiss-kindje heeft, met de vraag of ik er wel eens aan gedacht had dat mijn kindje misschien Kiss heeft? Ze herkent veel in hem wat haar eigen zoontje ook heeft.

Nou weet ik het ook niet meer hoor! Heb het nog niet verteld aan mijn vriend, omdat hij er totaal niet achterstaat…hij denkt dat het een afgesloten hoofdstuk is omdat de kinderfysio zegt dat hij het niet heeft terwijl ze ook wel eens kindjes doorstuurt) ik denk dat ik z’n ontwikkeling en humeur maar goed in de gaten houdt…als dit minder wordt misschien toch m’n vriend overtuigen om eens langs zo’n osteopaat langs te gaan…moest het even kwijt

Groetjes, Esther, mamma van Jonathan

#31

Hallo Etty,
Jemig, het blijft ook een heen en weer gehannes zo he?! Ik bedoel… lijkt het even alsof je goed zit bij die fysio(en als het met je zoontje beter gaat dan is da misschien ook wel zo…) en dan krijg je ineens weer te horen dat hij misschien ook wel KISS heeft… Zolang het met je zoontje goed gaat, zou ik me er maar niet te druk over maken. Inderdaad in de gaten houden, mocht het weer slechter gaan. Dan kan je altijd nog naar een Osteopaat gaan. Hoe gaat het de laatste tijd? Je had verteld dat het een tijd geleden weer beter ging, dat hij lekker vrolijk is enzo… Is dat nog steeds zo? Met Yardi gaat het sinds de laatste keer dat hij bij de therapeut is geweest nog steeds geweldig goed!! Hij is verschrikkelijk vrolijk, kruipt ontzettend snel overal naartoe, gaat overal staan, loopt langs de tafel enzo… Heel fijn om te zien allemaal! Echt genieten zo!! Ik hoop dat bij jullie ook alles goed gaat! Succes ermee!
Tot later!
Gr. Ilonka

#32

Hi Ilonka, dank je weer voor je reactie! Ja, echt een gehannes! Maar gelukkig gaat het inderdaad wel goed met hem, hij is wel vrolijk. Hij houdt dingen nogsteeds niet zo lang vol, maar ja, misschien is dat wel normaal op die leeftijd en volgens het CB vinden sommige baby’s het gewoon niet leuk in de box. Op de grond spelen houdt hij langer vol! Ja, ik zie het wel, maar blijf het lastig vinden hoor dat gevoel van stel dat…dan voel je je wel schuldig als moeder. Volgens de leidster van de creche heeft hij dezelfde blik (verbaasd) in de ogen als haar zoontje. Ik heb nog een afspraak bij de kinderfysio, dus ik ga het wel even melden…maar wat ik zeg, hij is wel vrolijk nu

Wat fijn dat het zo goed gaat met Yardi! En dat hij zich zo goed ontwikkeld en je zo lekker van hem geniet! Leuk om te horen hoe het met jullie gaat.

Tot gauw!

Groetjes, Esther, mamma van Jonathan

#33
quote:
Het vorige bericht dat ik geplaatst heb ging over buikkrampen en het slechte drinken van mijn zoontje. Heb op internet gezocht en kwam terecht op sites met info over het Kiss syndroom. Had hier nog nooit eerder van gehoord, maar ik herken zoveel dingen! Is het Kiss-syndroom bij jullie bekend? En, zo ja, ik ben erg benieuwd naar jullie mening hierover? Heeft een van jullie dit bij jullie kinderen meegemaakt? Het CB doet weer wat onverschilliger, zo van wacht nog maar even een maandje. Maar ik zit mooi met een kind (4 mnd oud) dat huilt bij het drinken en na drie weken nog steeds zo weinig drinkt, terwijl zijn buikje rammelt van de honger! Alvast bedankt voor je reactie...!

Hallo,
Ik heb zelf een zoontje van 8 weken en vermoedt dat hij ook het kiss syndroom heeft. De kinderarts heeft bij hem een reflux geconstateerd, maar ik ben van mening dat er meer aan de hand is. Ik weet dat er in Zevenaar een manueel therapeut is die gespecialiseerd is in het Kiss syndroom. Zijn naam is Andre Lohentaler. Kijk maar eens op www.fyzio.nl Ik ga er deze week met mijn zoontje ook naar toe…
Ik hoop dat je er wat aan hebt, ik weet niet waar je vandaan komt, maar misschien kan hij je anders doorverwijzen naar iemand bij jou in de buurt.

#34

Dit is een topic uit 2005

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#35

Hoi Etty,

Laat je niet ontmoedigen door het CB. Ze moesten zelf maar eens met een huilend kind zitten! Mijn dochtertje (9 weken) heeft ook het KISS-syndroom: slecht drinken, vrezelijk krijsen.
Gelukkig krijgt ze nu fysiotherapie en worden de klachten minder.
Je kan zelf naar een (kinder)fysiotherapeut stappen (zonder verwijzing) om onderzoek te laten doen. Dan heb je meer zekerheid.

jantje

#36

Hallo Etty,

ik hoop van jou een reactie te kunnen krijgen want wij hebben een dochtertje van 4 maanden met net dezelfde problemen als uw zoontje. Ben zelf ook overtijd gegaan en de bevalling werd ingeleid. Anna werd onmiddelijk blauw zien na de bevalling en werd onmiddelijk weg genomen. Ze heeft dan enkele dagen in coveuse gelegen en ter observatie omldat ze niet wou eten. Eens thuis gekomen heeft Anna 2 maanden dag en nacht gehuild en gekrijst. Wij dachten aan inwendige reflux maar de medicatie die we kregen hielp niet. Dan zwaardere medicatie maar loste ook niets op dus gestopt. Nu is ze vier en halve maand, ze drinkt ook zoals jij eerder vertelde over uw zoontje: eerst huilen, dan drinken, huilen, en na een dik kwartier heel gulzig. Ze valt ook heel moeilijk in slaap en is steeds erg onrustig. Ze gaat naar de onthaalmoeder, gelukkig is ze daar alleen maar die is ook ten einde raad en geeft vaak op met pap geven. We hebben een overnachting in ziekenhuis gehad waar anna helemmal onderzocht werd. Het resultaat: Er is niets mis! Gelukkig maar ook frustrerend want nog steeds is er geen oplossing. Ik hoop dat je mijn bericht leest en even wil reageren want ik zou ontzettend graag willen weten hoe het ondertussen met uw zoontje gaat en of jullie uiteindelijk een oplossing hadden gevonden om het allemaal wat draaglijker te maken.
Groetjes Els.

#37

Volgens mij is ze hier niet meer actief. Misschien kan je haar mailen? Op haar gebruikersnaam klikken en dan voor die optie kiezen. Hopelijk krijg je contact met haar!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#38

wil je even heel veel sterkte en succes toewensen meid.
Liefs