Vraag over slaan

#1

Hoi allemaal,

Ik zit met een hele grote vraag. Continue als wij op bezoek gaan bij mijn vriend zn moeder, dan komt zijn zus die ook een kind heeft van dezelfde leeftijd.
Maar hij slaat continue mijn kind. Hij ziet mijn zoon alleen spelen en gaat vervolgens naar hem toe, klimt op hem (zijn moeder zegt dat hij alleen wilt knuffelen) maar vervolgens slaat hij mijn zoon lekker op zn hoofd en krapt in zn gezicht, en dat terwijl mijn zoon een rustig kind is en te lief is. Hij doet niks terug en huilt alleen.

Mijn vriend heeft zijn eigen zus verteld dat zij haar zoon duidelijk moet vertellen dat het niet goed is. Maar vervolgens zegt zij ik doe mijn best om zijn gedrag te veranderen, maar hij blijft continue mijn kind slaan.

Waarom slaat hij mijn kind?

Heeft iemand hier ervaring mee?

Groetekes!

Gewijzigd door - Christina_Dingemans op 20 Jul 2008 22:17:30

#2

ooo arme christina,

mn nekharen gaan overeind staan, wat zit jij in een lastige positie. Omdat ik niet weet hoe oud je kindje is, vind ik het lastig om je vraag correct te beantwoorden. Vanaf 2 jr zeggen ze dat het geweten ontwikkeld is, maar mijn ervaring en mening(mijn kind is bijna anderhalf) is dat het opvoeden allang begonnen is. Milo (mn zoon) heeft zich maar te gedragen, en hij weet donders goed wat hard en zacht is en wat lief en niet lief. Hij krabbelt of slaat ons ook weleens “per ongeluk” nou reken maar van jes dat hij op zn donder krijgt. Hij moet het ook goedmaken (kusje of “aai”) en dat hebben wij al in het begin gedaan, met de poes bv. “zachtjes doen” snapt ie echt wel.
Ik vind dat die zus zich er wel erg gemakkelijk van af doet. Kijk, kinderen kunnen natuurlijk wild en onbesuist uit de hoek komen, en dat zal je kind op het kdv of peuterspeelzaal straks ook tegen komen. dat is ook niet erg, daar wordt ie weerbaar van. Hij leert van zich afbijten (dit bedoel ik niet letterlijk hé). Maar als ik dit lees gaat het niet over een speelgoedje afpakken, maar wordt ie half afgeronseld. krabben en slaan kan echt niet, die zus moet dat kind ook direct corrigeren, anders snapt ie het niet. en ja, misschien moet ze dat honderd x doen, maar dat is met alles zo, consequent zijn h;e, de gouden regel.

Maar wat moeilijk zeg voor jou. Als zij zich niet fermer opstelt mag jij dus leidzaam toekijken hoe je zoontje overrompeld wordt. Ik heb een zelfde familiesituatie, en ik zou er echt wat van zeggen. Eerst misschien spelender wijs, “kom jongens, lief zijn voor elkaar, samen spelen”. Maar als zij niks doet, zou ik haar erop aanspreken, zij is verantwoordelijk voor HAAR kind, dus zij moet het heft in handen nemen. (Ik wordt echt gek van de opmerking: ik probeer zijn gedrag te veranderen, maar hij blijft slaan". maar als ik jou verhaal lees krijg ik meer het idee"stond erbij en ik keek ernaar". ).
Op deze leeftijd is de truuk juist 100x herhalen. Net zolang tot ie het wel snapt. Elkaar onderzoeken en dan per ongeluk iets te hard in een velletje knijpen ala, maar slaan en krabben, dat hoort niet, en dat is echt goed af te leren, ook al zijn zenog zo klein.
sterkte meid.

x Floss

#3

ze probeerd zijn gedrag te veranderen, doet ze dat dan op dat moment?

gr Tries

#4

Haar zoon is 15 maanden oud en de mijne is morgen 14 maanden oud.

Ze staat toe te kijken en ZELFS de familie zegt van ja hij wilt alleen maar knuffelen. Mijn zoon heeft mij 1 keer in mn gezicht geslagen, ik heb hem gelijk beetgenomen en duidelijk verteld dat dat NIET MAG. Sinds die dag heeft hij het nog 1 keer geprobeerd, weer aangetoond op een duidelijke manier van het mag niet dat doet pijn. En mijn zoon doet het niet meer!!

Nou … ze probeerd ons eerder te overtuigen dat hij wilt knuffelen en kusjes wilt geven, terwijl ik duidelijk zie dat hij echt letterlijk over hem heen gaat en hem begint te slaan. Terwijl mijn zoon wordt aangevallen blijft ze herhalen dat hij alleen maar wilt knuffelen. Pas wanneer mijn zoon echt begint te krijsen DAN KOMT ZE AANZETTEN. En wat krijgt haar zoon van haar te horen: ’ dit mag niet je moet lief zijn’. Dat is alles. Het komt niet eens geloofwaardig over. Ik word er doodziek van. Nu heeft mijn zoon een wond aan de zijkant van zn nek omdat zij haar zoon niet goed aanpakt.

Ik vind het moeilijk om haar eens te vertellen wat er letterlijk in mijn hoofd omgaat, want dan staat de hele familie achter haar en word ik gehaat. En ik heb niemand hier in noorwegen. Alleen de familie op dit moment. De vader verteld haar hier en daar dat zij haar zoon goed moet aanpakken, laten zien dat zij het meent van wat zij zegt. MAar ja dan gaat de hele familie tegen hem lopen zeuren van hallo het zijn nog kleine kinderen joh, doe rustig aan, stel je niet aan…

#5

nou christina,

Sorry als ik het te lomp zeg maar ik zou uit mijn slof schieten.(zoals wij dat zeggen)
Zeker als er al een aantal keer iets van gezegd is.
Ik laat mijn kind niet slaan door iemand anders zijn kind en zeker als jou zoon te lief is en niks terug doet.
Dan zou ik toch voor hem opkomen, en zelf de touwtjes in handen nemen.
Ik zou hier niet tegen kunnen. Zeker als er al meerdere malen wat over gezegd is door je man. En als dat niet helpt zou ik het doen. Gewoon van je afpraten dan ben je maar even de boeman, dat gaat ook wel weer over.
Het is jou kind waar het om gaat en die er de duppe van is.

succes meis,

groetjes GYtha

#6

Dank je voor de reactie, Ik ga dit onder 4 ogen met haar bespreken. Heb geen zin om dit voor de hele familie te doen. Dat is niet leuk voor haar en ook niet voor mij.

Groetekes!

#7

zou ik zeker doen christina!

Wens je veel succes

groetjes Gytha

#8

Hoi Christina,

Dit is echt niet nodig! Mijn zoontje had er ook een handje van om andere kinderen te slaan of erg lomp te doen. We hebben gelijk van het begin af het in de kop gedrukt. Duidelijk gezegd dat dit niet mag en ook laten voelen hoe het voelt als je iemand slaat (dat werkte goed!), hij doet het nu niet meer.

Als je schoonzus dit allemaal toestaat, krijgt ze later een heel vervelend jongetje! Misschien is het handig om op internet wat leesstof hierover op te zoeken en dat aan je schoonzus te geven. Vraag ook eens waarom ze dat gedrag toestaat.

Groetjes

jantje

#9

Ik zal dat eens aan dr vragen Janniek, maar ik denk dat ik als antwoord zal krijgen wat ik altijd hoor: ‘Ik doe mijn best om zijn gedrag te veranderen’.

Veel zal ik niet uit haar krijgen. Wat ik van haar broer (de vader van onze zoon) heb gehoord is dat zij wat jaloers is. Toen zij hoorde dat ik ook zwanger was op dat moment, kon zij het niet verdragen. En in plaats van ons te feliciteren kregen wij te horen van: Zijn jullie er wel klaar voor…

Zij wilde liever haar zoon de fles geven en zag dat ik borstvoeding gaf aan de mijne. Belde zij mij zelfs continue op alleen om te zeggen dat ik ook over moest gaan op de fles want borstvoeding is voor luie mensen …

Ik kan veel meer zeggen maar dan lijkt het alsof ik de boef ben. Ik zal een serieus gesprek met haar aangaan, als het nog niet veranderd dan ziet zij mijn zoon gewoon niet meer, of tot haar kind eindelijk eens veranderd. En dit zal de rest van de familie ook te komen weten. Dan maakt het mij niet meer uit hoor. Mijn kinderen zijn veel belangrijker

Groetekes!

#10

Hallo

Onze zoon is anderhalf en heeft er ook een handje van om te slaan en nu zelfs te bijten!! Natuurlijk kun je het niet altijd voor zijn, maar gebeurtd het waar ik bij ben dan krijgt hij het echt wel te horen!! En hij weet het donders goed want daarna geeft hij een kusje.

Succes

#11

Leuk!!! Zo’n schoonzus!!!

Je gezin gaat voor! Altijd!

#12

Ik ga een gesprek met haar houden en ik zie en hoop dat er verandering in komt. Zo niet dan is er helaas verders niets meer aan te doen dan gewoon haar aan de kant te zetten.

Bedankt voor alle reacties dames

Groetjesss

#13

Ik zou een peuterboksbal voor je zoontje kopen, er een foto van zijn neefje opplakken en in het kader van assertiviteitstraining je schoonzus uitnodigen kijken of ze dat leuk vindt?
Want die boksbal voor haar zoon dat is dan jouw kind.
Gewoon aanspreken op haar gedrag en als ze daar niets mee doet, ach je neefje is toch ook jouw familie doe haar dan maar voor hoe ze haar kind moet opvoeden want dit 'opvoed’gedrag gaat haar en jouw hele (schoon)familie gegarandeerd heel veel problemen opleveren.

Sterkte ermee! (En ik zou mijn advies niet echt opvolgen maar zeker wel aanspreken en anders zelf ingrijpen en ja je zoontje mag zelf ook wel wat assertiever worden!)

#14

Die boksbal klinkt toch wel aantrekkelijk als je in zo’n situatie zit Maar dat is uiteraard niet de bedoeling. Pratend oplossen is altijd beter!

Misschien kijkt je schoonzus wel heel erg op tegen jou en weet ze er allemaal geen raad mee. Misschien kun je het zo brengen dat je het samen met haar op wilt lossen?! Dan heeft ze wel het gevoel er niet alleen voor te staan en jij bereikt je doel!

Succes en laat het ons weten hoe ze reageerd!

#15

Heheh, nee zo geweldadig ben ik niet

Ik ben altijd iemand geweest die moeite heeft met het voor mezelf op te komen. Dit komt puur omdat mij dit is niet aangeleerd door mijn ouders. Die hebben mij zowat altijd neergehaald als kind. Vooral mijn vader was daar goed in… maar goed dit allemaal terzijde.

Heb haar nog niet gesproken. Ik ben er eerlijk gezegd op dit moment niet echt op voorbereid. Heb slechte weken gehad, omdat ik niet goed kan slapen (dit komt door continue buikkrampen). Ik wil mijn emoties er buiten laten als ik met haar spreek. Ik ben nu eenmaal een emotioneel persoon, en vooral nu omdat ik zwanger ben. Zelfs een beker kan mij laten huilen… Dit wil ik niet in haar gezicht gooien, want dan denkt zij dat ik gewoon een slechte dag of week heb.

Ik wil haar duidelijk maken door kort en krachtig en gevoelloos over te komen. Ik wil haar gewoon zeggen dat het tijd is om haar kind duidelijk aan te geven dat het slaan niet mag. Zie ik geen verandering dan wens ik verder geen contact meer met haar.

Groetekes! en nogmaals bedankt voor de reacties allemaal

#16
quote:
Ik wil haar gewoon zeggen dat het tijd is om haar kind duidelijk aan te geven dat het slaan niet mag. Zie ik geen verandering dan wens ik verder geen contact meer met haar.
Wat wil jíj (accent op 'jíj', lees: 'ík', hoort bij je gratis assertiviteitstraining!) nou bereiken? Een verstoorde relatiekluwen in je schoonfamilie? Jij wil gewoon dat je neefje ophoudt met meppen! Maak het niet zo moeilijk, joh!

Gewoon zeggen: als jij je zoontje niet in de hand houdt dan doe ik dat voor je. En uitleggen wat in de hand houden dan is b.v. “Ik wil niet dat jouw zoon op mijn zoon kruipt” of “Ik wil niet dat hij hem slaat”.Waarschijnlijk is dat voor haar helemaal geen aanleiding om ‘geen contact meer’ te onderhouden, en dat lijkt me ook niet jouw belang, maar opent het wel de weg naar een psycho-emotioneel onderhandelingsveld waarbinnen je een compromis en heldere afspraken kunt vinden!

Assertiviteit is een ‘state of mind’ en hoe eerder je dat wilt beseffen hoe sneller je je kind er mee kan verrijken.

Cheers,

Thijs
DePapaVanLau

#17

Nou, hier zit ik dan, heel blij moet ik zeggen.

Ik heb gisteren uiteindelijk een gesprek met haar gehad. Heb haar precies verteld op een rustige manier, wat ik van deze situatie vind (het geslaan enz.). Heb haar gewoon eerlijk verteld (ook al was dat best angstig, omdat ik iemand ben die niet zo goed voor drzelf opkomt) dat ik vind dat zij haar zoon niet goed aanpakt wanneer het met slaan, schoppen etc te maken heeft en dat het tijd wordt dat zij dit serieus neemt voordat het uit de hand loopt.

Uit verbazing werd ze gelukkig niet boos. Ze was wel wat verbaasd omdat ik zelf hier niet eerder over heb geklaagd en dat ik mijn vriend het heb laten doen. Moet eerlijk zeggen dat ik me erg schaam omdat ik zo zwak ben

Maar goed dit even terzijde…

Na lang met zn tweeën gesproken te hebben, heeft zij mij verteld dat zij echt verandering in hem ziet. En dat zij echt haar best doet… Dus vandaag zijn we met zn allen mijn vriend zn moeder gaan bezoeken. Nou vandaag heeft haar zoon in ieder geval wat verandering laten zien. Heel toevallig, maar ik zie wel verder. Na 1 keer ben ik helaas er nog niet van overtuigd.

Ben in ieder geval blij dat ik eindelijk voor mijn zoon ben opgekomen als moeder! Het geeft mij een goed gevoel. En ik weet dat ik niet zo moeilijk moet doen, want dit gaat tenslotte om mijn zoon. Ik maak er een hele grote drama terwijl dat helemaal niet hoef.

Als het de volgende keer weer gebeurt dan is het wat makkelijker om het gewoon te zeggen.

Groetekes!

#18

In iedergeval gaat het de goede kant op! Fijn dat je schoonzus zo reageerd en er wel wat mee wil doen. Het opkomen voor je kind is denk ik echt een kwestie van moederinstinct. Vroeger moest je voor jezelf opkomen en je hebt dat niet zo goed geleerd (ik ook niet trouwens ) nu voor je kind opkomen is iets anders, wat hij is afhankelijk van jou. Dan komen er een soort van Oerkrachten los ofzo denk ik!!

#19

Nou nogmaals wat een rotsituatie maar je kan nog beter je kind leren assertiever te zijn dan het zelf te ontdekken.

#20

1 vraagje heb ik nu:

Kan ik nu al mijn kind dat 14 maanden is, leren assertief te worden? Zo ja, hoe doe ik dat? Ik weet wat assertiviteit betekent, alleen lijkt het mij best moeilijk een kind van deze leeftijd het aan te leren. En dit is vooral omdat hij zelf dit nog niet begrijpt.

Nog bedankt voor de reacties, stel ik zeer op prijs

Groetekes!