Sinds afgelopen zondagavond is het bal…Robin, mijn zoontje van net 2 had een wieldopje in zijn neus gestopt en ik kreeg het er niet uit…in paniek zoeken naar een pincet…eindelijk gevonden, kijk in zijn neus…weg wieldop! Op naar de huisarsten post…jahoor daar zat ie, maar wel diep mevrouw…De boeren(…) zet een enorme hallogeen lamp op zijn gezicht en probeerd maar wat…Oh wat was de kleine bang, dat gezichtje , dat vergeet ik nooit meer…Afijn ik zeg tegen die arts "moet Robin niet plat liggen? uuh ja…zei ie toen, had ie het wel eerst anders geprobeerd…Nou toen begon het drama voor Robin…Het lukte niet dus op naar het ziekenhuis…lang gewacht tot 22uu en toen was het dopje er uit, doorgeschoten/geslikt…nu heeft hij ineen erge last van (denk ik) verlatingsangst.Hij ging altijd heerlijk slapen,kus zwaaien en bye bye weg was hij…nu is het huilen, handvast houden, niet meer willen eten, lopen enzovoort…Ik heb vannacht 3 uur naast zijn bed gezeten en dacht vanmorgen dit moet anders…Ik vind het kei zielig voor hem maar dit wordt, (ben ik bang) een eindeloos verhaal! Vanavond duurde het wel een uur maar uiteindelijk hoefde ik hem niet meer vast te houden en ook niet meer naast zijn bed te blijven zitten
Hoera! ik kon zelfs bij zijn kamerdeur gaan staan!Voor mij (en Hem) een hele overwinning. inmiddels ben ik kapot van de afgelopen 3 nachten, durf haast niet te hopen dat het nu voorruit gaat…zal het? de tijd zal het uitwijzen denk ik dan maar…Ik hoop dat ik vannacht nachtrust krijg en mijn kleine ster ook! Hebben jullie nog andere tips? Heel graag…zo dat lucht op… Daantjuh
Gewijzigd door - Daantjuh op 10 Dec 2003 22:37:53