Vanaf welke leeftijd over geld praten met kids

#1

Een paar dagen geleden vroeg J of we vanavond lekker uit eten konden gaan naar de pizzaria. Dus ik zeg; schat dat kan nu niet mama heeft niet zoveel geld. Misschien volgende week. Ik zeg dit dus wel vaker tegen J. Ik ben dat ook gewend vanaf thuis, dit werd bij ons altijd zo gedaan. Mijn man vind dat het niet goed is een kind van 3 al op te zadelen met een soort van “verantwoordelijkheid” over geld. Dat gaat haar niets aan vind hij. Ik vertel J ook altijd dat mama werkt om geld te krijgen waarbij wij dan weer eten kunnen kopen en leuke dingen kunnen doen. Ze snapt dit aardig. Tot hoever moet je gaan met je kind om ove geld te praten? Wat vinden jullie?


#2

Zoals jij het nu doet, zo zou ik het ook doen hoor. Ik snap je man zijn punt niet helemaal. Want als jij J. vertelt dat mama geen centjes daar voor heeft, dan heeft dat toch verder niks met J. te maken? Zij krijgt pas verantwoordelijkheid als je haar geld geeft en haar er zelf iets van laat kopen in de winkel.
En omdat jij haar vertelt dat je geen geld hebt om naar de pizzeria te gaan, zal zij heus niet ineens gaan denken: Oh nee we zijn arm, straks kunnen we ons huis niet meer betalen
De zorgen die wij hebben als volwassenen, die hebben kleine kinderen helemaal niet Zij denken nog lang niet als wij en daarom vind ik dat je dit gewoon kan en mag vertellen

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#3

Oh ik zeg ook rustig tegen morgan dat er nu geen centjes voor zijn. Ook nu ik thuis zit zeg ik nu niet, als mamma ook weer werkt dan kan het wel. Nioet dat ze zal snappen dat ik werkeloos ben, maar ik geef aan dat het niet kan zonder extreme details. En dat is voor nu voor beide genoeg.

Groetjes,

Michèle

#4

Ja dat vind ik dus ook, maar hij vind het dat je haar bezwaard met info dat haar niets aan gaat! Het doet er niet toe wat voor reden er is om niet naar de Pizzaria te gaan, zegt hij dan, nee is nee, daar hoeft geen uitleg bij.

Nu zijn we natuurlijk in twee verschillende werelden opgevoed. Hij in een wereld waar kinderen niet in hun hoofd haalden om; nee te zeggen, papa en mama iets te vragen zonder dat jou wat gevraagd werd, terug te praten als je mening niet werd gevraagd, etc. (heel streng dus) En ik ben juist opgegroeid met; vraag wat je wil vargen wanneer je het wil vragen, in veel dingen mochten wij meebeslissen, etc.

Ik zoek in ons huishouden erg de middenweg. Mijn man’s ouders hebben nooit gezegd dat ze van hem hielden, dat doen we wel, Mijn man werd telijf gegaan met kledinghangers, dat doen we niet Bij mij thuis waren de kids meestal de baas; dat doen we niet. Bij mij thuis kwamen er altijd 100.000 kids over de vloer, dat kan bij ons wel. Zo moet je een middenweg vinden. Hier zijn we dus nog niet over uit.


#5

Ik denk door te zeggen dat het nu even niet kan je kind op een makkelijke manier uitlegt dat niet altijd alles kan zonder ze te bezwaren met heel veel extra informatie. Zo weten ze ik kan niet altijd mijn zin krijgen maar er zijn wel mogelijkheden voor leuke dingen en bij andere dingen is nee gewoon nee.

Groetjes,

Michèle

#6

Ik denk dat je man bang is dat Jada eronder lijdt wanneer ze weet dat jullie even het geld niet hebben voor zoiets als de pizzeria? Ik snap het wel hoor, maar ik denk dat je Jada gerust kan vertellen dat je het geld even niet hebt. Kijk, als ze zou zien dat jullie er enorm onder lijden (wat natuurlijk niet zo is) dan wordt het een ander verhaal.

Groetjes,
M

Lilypie Fourth Birthday tickers

#7

Ik zou er ook niet krampachtig over doen. Waarom zou je het niet in jip-en-janneke-taal uitleggen hoe dat zit met geld en dat dingen nou eenmaal niet gratis zijn.

Heeft ze niet zoiets als een winkeltje of een kassa? Dan zou je het na kunnen spelen.

Dus ik vind niet dat je een kind van 3 opzadelt met verantwoordelijkheden over geld. Ze zijn heel leergierig op die leeftijd en ze stellen heel veel vragen. Ik heb de vragen die ik kreeg altijd zo goed en zo duidelijk mogelijk beantwoord. En nog steeds trouwens.

En als het vragen zijn waar ik zelf het antwoord ook echt niet op weet, zeg ik dat ik het op ga zoeken en dat ik er nog op terugkom. Is een antwoord te heftig voor de leeftijd die ze hebben, dan vertel ik het in aangepaste vorm die te behappen is voor ze.

En als ik ze echt nog te jong vind voor de antwoorden op bepaalde vragen dan zeg ik dat ook eerlijk. Zeg ik er ook bij dat het niet is dat ze het niet mogen weten maar dat ze er gewoon echt nog te jong voor zijn.

En dan heb ik het niet over seksuele voorlichting want vragen daarover, daar schrik ik niet voor terug. Kunnen ze gewoon (ook in jip-en-janneke-taal) antwoord op krijgen. Niks mis mee.

Groetekes, Sje

#8

@ Mriek; ik denk idd dat mijn man bedoelt te zeggen dat ze zich misschien zorgen gaat maken dat mama en papa geen geld hebben, maar Pizza is nou niet meteen de eerste levensbehoefte!

@ Sje; ze heeft helaas geen kassa of winkeltje, maar daar moeten we maar eens naar gaan kijken. Ik ben altijd erg eerlijk over geld, en ook als ik het niet heb! Dat zeg ik ook; het is op! hihihihihi. Ik vind dat je gelijk hebt hoor, ik vertel eigenlijk alles aan Jada in haar taal uiteraard, en ze lijkt veel te snappen. Over sex word me nog niets gevraagd; nou ja wel over babies en hoe die dan uit je buik komen daar moest ik toch even over nadenken, maar heb het toch maar eerlijk gezegd! (stom he, dat ik daar dan over na moet denken, ben tenslotte verpleegkundige!)


#9

Hier weten ze ook dat er een baby in de buik komt als het zaadje van de papa bij het eitje van de mama komt. Maar ze hebben nog nooit gevraagd hoe dat zaadje van de papa dan bij de mama in de buik komt. Blijkbaar is het tot nu toe informatie genoeg voor ze. Ik vind het prima.

De oudste wordt in september 8, dus ik verwacht wel dat ik binnenkort alsnog DE vraag ga krijgen. Krijgt ze gewoon uitleg op een manier dat het niet te traumatisch voor haar kan zijn. Kan me namelijk voorstellen dat het hele verhaal in geuren en kleuren best heftig kan zijn voor zo’n kleine meid.

Ze heeft zich er namelijk al eens over zitten verbazen in bad dat uit zo’n klein babygaatje (van haarzelf hoor, niet dat ze mij heeft zitten bestuderen) een baby moet komen. Als ze dan ook nog eens hoort hoe die baby er eerst in moet komen, word ik geen oma geloof ik. Haha!

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 20 Jun 2011 16:30:13

#10

@ sje nou vond ik het erin krijgen van de baby stukken makkelijker en leuker dan de baby er weer uit krijgen

Groetjes,

Michèle

#11

@Malawimama -> nee, pizza is idd geen eerste levensbehoefte. Tenminste, voor sommige mensen wel, maar voor ons ook niet

Groetjes,
M

Lilypie Fourth Birthday tickers

#12

@Michèle, ja daar heb je gelijk in! Haha!
Maar voor zo’n kleine meid is het allebei een traumatisch idee!

Groetekes, Sje

#13

Ik vind idd ook dat je hier gewoon eerlijk over kan zijn. Ze mogen best weten dat niet overal geld voor is. Wij liepen dit weekend in de Bruna en toen pakte Tim een Cars boek. Hij zei heel bijdehand, mama deze gaan we kopen. Ga je mee betalen. Toen zei ik ook dat we geen geld hadden om zomaar een boek te kopen.

Groetjes,
Sandra


#14
quote:
@Michèle, ja daar heb je gelijk in! Haha! Maar voor zo'n kleine meid is het allebei een traumatisch idee!

Groetekes, Sje

Hmmm ja das waar… laat ze dat nog maar zo’n 12 tot 14 jaar denk toch

Groetjes,

Michèle

#15

Als het aan papa ligt, dan houdt-ie ze tot hun 30e zo naïef.

Groetekes, Sje

#16

gaat ie ze in het klooster doen

Groetjes,

Michèle

#17

Ik vind het inderdaad ook niet gek dat je dat verteld aan kinderen. Seth weet ook dat papa gaat werken en dan centjes krijgt om eten te kopen.

Liefs, Anne

#18

@ Sje; ik hoop dat ik die vraag ook even kan uitstellen nog! Maar Jada ziet wel programma’s op TV (bevallingen) en hoe de babies er uit komen, dat vind ik leuk om te kijken! Erg he

@ Mriek; Nee sorry Pizza is voor ons niet ZO belangrijk!


#19

@Michèle, hij hoopt ons huis ooit tot klooster om te kunnen dopen. Haha!

Hier zagen we een keer een voorstukje op National Geographic. Geen idee van welk programma, maar op een gegeven moment een microscopische opname en komt er een spermacel voorbij zwemmen.

Oudste (toen 5 jaar): Mama, was is dat?
Ik: een zaadje
Zij: Niet!
Ik: jawel, da’s een zaadje. Een zaadje waaruit een baby kan groeien.
Zij: Niet!
Ik: Ja, echt, alleen zo’n zaadje moet je niet in de tuin stoppen. Zo’n zaadje moet bij de mama in de buik om een baby te laten groeien.

Ze keek me heel ongelovig aan en toen dacht ik “En nu komt DE vraag! Hoe komt dat zaadje dan in de buik van de mama”. En dan had ik ook wel op haar niveau geantwoord, maar de vraag kwam niet!

Blijkbaar was het weer genoeg informatie voor haar, want verder hoefde ze het niet te weten. Ze wist al dat er een baby in de buik kan komen als papa en mama helemaal bloot heel stevig tegen elkaar aan knuffelen, dus blijkbaar trok ze zo haar eigen conclusies hoe dat zaadje dan in de buik komt.

Groetekes, Sje

#20

ha hah a mooi uitgelegd Sje. Ik ga hem onthouden ook van dat knuffelen. Morgan vroeg vorig jaar in Portugal wel wat de hondjes deden… Ik heb toen de Wim Kan uitleg maar gebruikt…

Groetjes,

Michèle