Vanaf nu onder behandeling int ziekenhuis :-(

#1

Ik meldde een paar weken terug al dat de verloskundige vermoedde dat ons kindje misschien niet zo goed groeide. Voor de zekerheid zijn wij toen naar t ziekenhuis doorverwezen om een groei-echo te laten maken. Vanmorgen moesten we terug om wederom een echo te laten maken en een afspraak met de arts. Al met al hebben we zo’n 2,5 uur int ziekenhuis doorgebracht (en dat met een meisje van 11 maanden erbij…).

Het blijkt dat ons kindje inderdaad niet zo goed groeit, het buikje blijft achter bij de rest, wat duidt op een groeiachterstand van het kindje. Gewicht van ons kindje is nu net iets onder gemiddeld, maar niet zorgwekkend ofzo, zeiden ze.
Tevens moesten we (onverwachts) ook maar gelijk een hartfilmpje van de baby laten maken (dat duurt 30 min).

Het vervolg van dit alles is dat ze toch de zwangerschap en het kindje wat beter in de gaten willen houden. Vanaf nu moeten we 2 tot 3 keer per week naar het ziekenhuis voor controle. Een keer per week voor een echo en 2 keer per week voor een hartfilmpje (CTG) van de baby en aansluitend een afspraak met de gynaecoloog.

Een gedoe! Maar goed… t is voor t goede doel. Mijn man heeft vanmorgen al contact met zijn werk gehad… vermoedelijk krijgt hij verlof om samen met onze dochter van 11 maanden en mij naar t ziekenhuis te kunnen gaan. Daar zijn we heel erg blij mee! Maar t worden spannende tijden dan… en lastig want die ziekenhuisbezoeken vallen tuurlijk net onder slaaptijd van onze dochter. Ach we zien wel hoe we t rooien… schuiven met haar slaapjes . We wonen nog niet zo lang hier dus echte betrouwbare oppas is er nog niet!

zijn jullie weer op de hoogte…

groetjes Marian

#2

Och jee meid wat vervelend allemaal…
Nou ja er zitten natuurlijke ook weer positieve kanten aan
Elke week je baby mogen bekijken En je word heel goed in de gaten gehouden, dat is superfijn natuurlijk!
Maar wel lastig met je dochtertje zeg… Wel heel fijn dat je man waarschijnlijk alle keren gewoon mee kan. Dat maakt alles een stuk prettiger. Kan hij zich bekommeren om jullie dochtertje terwijl jij bezig bent
Heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop van harte dat je kindje de groei gaat inhalen!

Oh ja en hoe is het nu met je ichsias dan?

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

Gewijzigd door - goudvisje20 op 02 May 2011 17:39:24

#3

Ik ken het meid. Mijn dochter groeide te hard zeg maar. Ik bleek ook zwangerschapssuiker te hebben en ik moest dus ook 3 keer per week naar het ziekenhuis voor echo’s ctg’s en diabetesverpleegkundige. En ik werkte ook nog gewoon dus was best lastig. Kleine tip met dat gesjouw zorg voor voldoende rust voor jezelf want mij heeft het toen best opgebroken.

Groetjes,

Michèle

#4

hai, dank jullie voor je reacties. We zijn inderdaad wel blij dat t goed in de gaten wordt gehouden. Temeer daar we vandaag op t hartfilmpje van de kleine ook 1 x een dip in de hartslag zagen (die ging naar de 77). En dat was niet mijn hartslag… Vandaar dat we morgen weer terugmoeten komen… en eind van de week weer. Mijn man moet wel elke keer op en neer van zijn werk (en hij heeft best een drukke baan), toch ruim half uur rijden naar huis en dan nog stuk verder naar t ziekenhuis. Maar goed we zien wel hoe t precies zal gaan.
Rust houden, Michele, goede tip! merk nu dat ik echt moe ben… ook al heb ik wel heel even gelegen toen onze dochter sliep. Maar je wilt soms ook in je huishouden wat doen… Gelukkig doet mijn man ineens ook extra dingen, gewoon spontaan. Zo lief van hem! Zal proberen toch steeds al dochter slaapt ook even te gaan liggen…

En verder hopen we er maar t beste van!

#5

mij heeft het toen best genekt hoor, oke mijn bevalling speelde ook mee, maar achteraf gezien ben ik te makkelijk geweest en dat is niet goed geweest. Ik bedoel sommige dingen in huis kunnen best een dagje blijven liggen als jij daarmee wat extra rust pakt. Dus inderdaad gewoon ff gaan liggen. Je krijgt het nog druk genoeg straks.

Groetjes,

Michèle

#6

Wat vervelend dat de kleine niet zo goed groeit. Hoop dat het loos alarm is en de kleine straks weer een groeispurt maakt.

Succes!

Groetjes,
Sandra


#7

ohja @goudvisje, de ischias valt nu heel erg mee. Gek genoeg bijna geen last! Ha wel blij mee, want loop al wel met steunkousen omdat ik teveel last had van spataderen…

#8

Hoi Domino,

wat vervelend meid, toch niet helemaal zoals je je zwangerschap zou willen he? Wel fijn dat men je zo goed in de gaten houdt.
Hoe ver ben je eigenlijk?

Heel veel sterkte de komende tijd, en een digi knuffel!
groetjes,
wendy

#9

Oh wel heel erg fijn dat je ichsias is afgezakt Maar wel vervelend van die spataderen zeg… Je hebt ook van alles wat he…
Bij mij begint mn rug op te spelen… Nou al…
Heel veel sterkte nog de 2e helft

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#10

ha, dank jullie voor je reacties… had gisteren al wel willen terugreageren, maar na weer een hele ochtend ziekenhuisbezoek had ik het s middag echt wel even gehad. Terwijl Elisa (11,5 mnd) lekker sliep ben ik ook maar ff gaan liggen…
Wel zagen we bij de CTG weer een dipje in de hartslag (ging terug naar rond de 80)… deed de arts nu niet moeilijk over… maar toch… ons valt het op en hopen echt maar dat dit kleintje t met t hartje enzo goed kan trekken. Ook straks tijdens de weeën.
inmiddels is bij mijn man op z’n werk duidelijk dat hij 50 uur zorgverlof krijgt, doorbetaald . En daarna als hij meer nodig heeft is het voor 40% doorbetaald. We zien wel hoever we komen. Maar echt heel fijn (ook voor Elisa) dat hij meekan! Maar voor hem ook een belasting… zijn werk gaat ook gewoon door. En ik ken hem… gaat ie harder werken en dat komt zijn RSI weer niet ten goede…
@moppiesmama: ben nu 33 weken en 3 dagen zwanger. Uitgerekend op vaderdag! Zou een leuk kadootje voor mijn man zijn als de bevalling dan inzette… maar dat zal wel niet. We gaan zelf uit van een weekje eerder… Elisa was ook 4 dagen te vroeg en een pinksterkindje. Stiekem hopen wij nu weer op een pinksterkindje (dat is het weekend voor de uitgerekende datum). Maar goed… zien we dan allemaal wel weer.
@bakmama: joh… nee dan is Jorg inderdaad met zijn 22 mnd niet zo groot. Onze Elisa is nu al 9.5 kg en 77 cm… en half zo oud als jou jorg! Van haar werd bij geboorte (en daarvoor) ook gezegd dat ze niet zo groot was, nou dat heeft ze ingehaald. Qua lengte en gewicht zit ze nu iets boven de curve schijnt… ach ja… mijn man en ik zijn ook niet zo klein…

#11

Vervelend dat je nu zo vaak naar het ziekenhuis moet, maar wel fijn dat het in de gaten gehouden word. Ik hoop dat het hartje van jullie ook sterk genoeg is voor de bevalling. Als dit iedere keer gebeurt met een CTG gana ze het toch wel natrekken?

Trouwens, leuke naam van jullie dochter Ze snapt het zeker nog niet dat er een kindje bij gaat komen?

Veel succes de laatste weken!

Groetjes Shirley

#12

Weet je Shirley als jullie het niet vertrouwen straks dan sta je op een keizersnede. Zeker zo’n bevalling is pittig voor een kleintje. Het lijkt mij dat artsen ook voorzichtig zullen zijn maar als julie je er niet goed onder voelen dan gewoon ergens vanaf 38 weken om een keizersnede vragen. Heb je deze mogelijkheid al besproken in het ziekenhuis?
groetjes,
Wendy

#13

tja… we moeten morgen weer voor een echo en dan dinsdags en vrijdags CTG+ afspraak met de arts.
We zijn erg benieuwd. Hebben zelf ook niet de indruk dat mijn buik groeit op dit moment… en daarbij tussen de 2 groeiecho’s die we tot nu toe gehad hebben zat 2 weken. Daarbij was op 2e echo buikje kindje kleiner (!) dan bij eerste echo. Dat was raar, maar ze kon t niet in pc nakijken of dat echt zo was of dat handmatig getekende grafiek fout was. Automatiseringsprobleem… maar ja als buikje nu echt niet groeit van t kindje, vraag ik me af wat ze gaan doen… Morgen en dinsdag weten we weer wat meer.
Keizersnee hebben wij t ook al samen over gehad. Als t nodig is moet dat maar. Gewoon wat beste is voor t kindje. Liefst zou ik gewoon vaginaal bevallen (en thuis! maar dat kan nu niet, dat snap ik ook nog wel). Van Elisa ben ik thuis bevallen… 7 uur nadat de vliezen braken was ze er, dus dat viel wel mee voor een eerste!
Vraag me ook gewoon af of t kindje nu (en straks ook) gewoon wel sterk en zwaar genoeg is om in leven te blijven.
Elisa (over 2 weken wordt ze 1) snapt inderdaad nog niet dat er kindje bij komt. al vertellen we het haar wel natuurlijk. Inmiddels tikt ze met haar handje op d’r eigen buik en op mijn buik… maar ja ze weet niet goed wat dat betekend (kindje in mama’s buik).

#14

Succes morgen en laat je even weten hoe het was?

Liefs Shirley

#15

@ Shirley, t is een dagje later… maar gister na t ziekenhuis was t kind op bed leggen, eten koken en uitrusten (pfff wat kan dat vermoeiend zijn zo ff een middagje ziekenhuis…)
maar goed, maandag echo gehad. Nu keken ze met name naar doorstroming navelstreng. Dat was prima, gelukkig. Volgende week met echo kijken ze naar de groei.
Gister dan CTG en artsgesprek. Zag er goed uit. Geen gekke dipjes in de hartslag enzo. Dus tja… meer dan in de gaten houden kunnen ze niet. t blijft voor nu gewoon 2 x per week ziekenhuis bezoek (Echo+ctg+arts en een keer ctg+arts). Heel gedoe maar t zij zo… we wachten voor nu gewoon verder af.

#16

Ik begrijp dat het best pittig is inderdaad. Zeker met nog een kleine thuis.
Zolang ze alles goed in de gaten houden is het fijn.

Succes en houd je ons op de hoogte?

Liefs Shirley

#17

Wel heel fijn dat er dit keer geen dipjes in de hartslag waren en nu maar hopen dat het zo blijft.
De vragen die jij hebt, of je kindje wel sterk en zwaar genoeg is om in leven te blijven, heb je die al aan de gyneacoloog gesteld?
Misschien kan hij/zij je gerust stellen. Want het lijkt me niet een lekker gevoel met zulke vragen rond te lopen terwijl je nog 5 weken moet…
Schiet trouwens al wel lekker op he

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#18

Ja het schiet zeker op… zondag nog 5 weken te gaan. En wie weet komt t kindje wel eerder (Elisa was 4 dagen te vroeg).
Gekke is dat ik me op dit moment niet eens de meeste zorgen maak om t kindje bij de bevalling. Meer om de oudste, Elisa
Zij wordt volgende week 1 jaar (hoera feest!) maar meer… hoe moet dat met haar tijdens de bevalling!? Ik ben altijd thuis dus is er geen standaard oppas… ze reageert toch wel eenkennig op vreemden. Opa´s en oma´s wonen 100 en 200 km weg (net als ooms/tantes) dus tja… da’s niet handig. De buurvrouw (75) wil dolgraag oppassen op Elisa dan. Te graag naar mijn zin. Ze heeft ook opgepast toen Elisa 3 maanden oud was en wij een nieuwe badkamer kregen. Maar totaal niet gedaan wat ik vroeg, en sindsdien moest Elisa steeds huilen als ze haar zag… t gaat nu beter, dat wel. Maar ik zie haar niet op de grond spelen met Elisa (box gaat ze niet meer in). En Elisa loopt/kruipt niet… nog niet in elk geval. Ik maak wel een lijstje met Elisa d’r ritme, maar ik weet nu al dat buurvrouw haar vol stopt met chocola, andere lekkere dingen (voor zover Elisa wil eten en niet continu zal huilen als papa/mama er niet zijn) en haar niet zal laten slapen op bekende tijden… ik weet dat ze er een zootje van gaat maken en andere buren komen wel even kijken. Is ons kleine meisje nog meer over de rooien. En dan… ja ga maar met ze spelen, dan huilt ze niet (nee ze is moe en moet slapen!! maar dat zien ze dan niet…). Kan me er dus nu al druk om maken (dat merk je al…).
gelukkig is er nog wel 1 vriendin hier int dorp die we overdag (als zij niet werkt/afspraken heeft) ook kunnen inschakelen. Haar kinderen zijn wel al ‘groot’ (18 en 19) maar ik weet dat zij wel hier zal oppassen (en buurvrouw neemt Elisa geheid meer naar haar eigen huis, en dat wil ik niet… doet ze toch als ik zeg dat ik het niet wil!). die vriendin vroeg zelf al om een lijstje met ritme Elisa. Heb ik veel meer vertrouwen in… Elisa heeft die vriendin echter niet zo heel vaak gezien, al reageert ze wel heel goed op haar als ze komt. En zij kan Elisa rustig hier optillen en mee spelen/ fruit geven waar ik bij ben. Dat accepteert ze van niet zo heel veel mensen is mijn ervaring!
Maar goed… dat zijn zorgen voor over een maandje… Met mijn man heb ik afgesproken dat we overdag vriendin bellen en s nachts geven we wel babyfoon aan buurvrouw… maar toch, ik moet het loslaten!
sorry voor mijn geratel… moet het geloof ik even kwijt! Ben best gek op mijn kleine meisje en zou t zo zielig vinden als ze zo moet huilen…( moet ze toch wel!).

en verder zie ik meer op tegen de bevalling dan vorig jaar. Gewoon omdat t int ziekenhuis moet. Al die toeters en bellen aan je bed, al die vreemde mensen… vorig jaar van Elisa thuis bevallen en hoopte daar dit keer tuurlijk weer op. Weet wel dat dat niet kan/mag nu. Maar vraag me af of ik zo int ziekenhuis wel goed kan ontspannen… en hoe weet ik nu dat t echt inzet de bevallign!? boel vragen… vorig jaar begon t met breken van de vliezen dus dat was duidelijke start .

maar goed… ik zal mijn geratel afsluiten en eens gaan rusten…

vanmiddag weer naar t ziekenhuis met man en kind!

#19

Haha meid toch! Maak je niet zo druk, denk om je bloeddruk hoor!
Maarre, ik zou zeker die vriendin inschakelen en niet de buurvrouw.
En als t snachts begint, dan maakt de buurvrouw Elisa toch niet wakker lijkt me?
En meid, ik wilde ook absoluut niet in het ziekenhuis bevallen, maar toen moest ik wel met Sylvie en wat is me dat meegevallen!! Wat een aardige behulpzame mensen! En ik had een eigen kamer, lag niet met andere mensen op 1 kamer. En ik had ook een eigen douche en wc en mn vriend een slaapstoel!

Ik weet dat niet alle ziekenhuizen zo zijn, maar dat ik dit keer wel weer in het ziekenhuis moet bevallen… Het dichtstbijzijnde ziekenhuis is namelijk een half uur van ons huis af en stel dat je plots tijdens de bevalling naar het ziekenhuis moet… Dan ga ik liever gewoon weer in het ziekenhuis bevallen. Maar omdat niet alle ziekenhuizen even toppie zijn, gaan wij van te voren kraamkamers bekijken! Daar hebben ze speciaal een rondleiding voor, waarbij ze ook vertellen hoe het allemaal precies gaat in dat ziekenhuis. Als het ons dan niet bevalt, dan gaan we gewoon naar een ander ziekenhuis, daar de kraamkamers bekijken. Net zo lang tot we ons ziekenhuis hebben gevonden
Wij kunnen namelijk kiezen uit 4 ziekenhuizen Ik weet niet of jij die luxe hebt? Maar ik zou echt waar voor je eigen gemoedsrust ook kraamkamers gaan bekijken hoor! Dat scheelt echt enorm!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#20

@goudvisje:
hjaha mijn bloeddruk… hihi die is nu al laag, dus daar zit ik niet zo over in .

kraamkamers bekijken… tja… laat ik het zo zeggen: vorig jaar wilde ik in eerste instantie in het ziekenhuis bevallen… ik wist dat veel van de thuisbevallingen toch nog in het ziekenhuis belanden (25% bij eerste kindje). Dus… wij inderdaad naar zo’n info avond in het ziekenhuis wat hier dichtbij is (Heerlen… dit heeft samenwerking met onze verloskundigen en is meest dichtbij). Dat was uiteindelijk 2 dagen voor de bevalling (dat wist ik toen nog niet). Maar na afloop van die info avond zei ik tegen mijn man: Ik wil thuis bevallen!!! Niet in het ziekenhuis!!! tja… en nu moet ik dus in Heerlen bevallen. Maar wie weet valt t wel mee… Over aantal weken weten we meer!
Toen bij thuisbevalling bleek ook dat ik niet eens meer naar t ziekenhuis had gekund al had ik gewild. Toen de verloskundige kwam kijken had ik al volledige ontsluiting (en nog niet eens zo lang weeën…).
Ach we zullen zien!