Wat ongelofelijk vervelend!! Echt onbegrijpelijk dat je schoonouders zo reageren!!
Heel veel sterkte!
Groetjes mama Ja
Update situatie (slecht nieuws...)
Rainbow
#22
Pfoe, wat een heftig verhaal! Ik begrijp dat je er onderhand zelf doorheen zit, niemand houdt dit zo lang vol. Ik geef je bij deze een dikke knuffel en hoop nog steeds dat het snel beter gaat! ((Goudvisje)).
Groetjes Rainbow
goudvisje20
#23
Als je denkt dat het niet erger kan…
2 weken geleden is mijn vriend geopereerd en hebben ze de pin er uitgehaald. Maar in plaats van dat de pijn minder werd, werd het erger en erger…
Vandaag het ziekenhuis maar gebeld want we vertrouwden het echt niet.
Zij vertrouwden het ook niet en mn vriend moest meteen naar de spoedeisende hulp komen…
De pin had er dus toch nog niet uit gemogen want de breuk begint weer te scheuren Overigens was de breuk echt heel voor ze de pin er uit haalden. Ze hebben mijn vriend de foto laten zien.
Nu moet hij alsnog 5-6 week met loopgips om zijn been zitten… Ik heb geen idee hoe weinig je kan doen met loopgips maar het zal er wel op neer komen dat ik NOG 5-6 week er alleen voor sta… Natuurlijk vind ik het voor hem erger, want hij heeft verschrikkelijk veel pijn en hij baalde al zo erg dat hij niks kon… En dan ook nog zulk dik gips met dit warme weer…
En het allerergste… 18 Juni gaan we op vakantie… Hoe zal dat gaan…
Oh en tussen haakjes, ruzie met schoonouders is weer over, ze doen net als altijd net of er nooit wat is gebeurd… Je zal van hun nooit sorry horen, maar goed dat is een ander verhaal…
Groetjes
Gewijzigd door - goudvisje20 op 07 May 2012 13:50:54
Sje
#24
Oh meissie, wat een toestand! Kon je er nog net bij hebben zeg. Goed dat jullie zo alert waren en toch weer gebeld hebben anders was het nog erger geworden!
Alle liefs, beterschap en sterkte! XXX
Groetekes, Sje
Suzsje
#25
Pffff jeetje!! Wanneer zit het jullie nou eens mee…?
Weet verder niet goed wat te zeggen… sterkte!
Heeeeele dikke knuffel voor jullie allemaal
Kinderen zijn geboren naäpers, ze gedragen zich precies als hun ouders, ondanks alle pogingen ze goede manieren bij te brengen.
(Joh 13:15)
MamavanRico
#26
jeetje wat heftig zeg! waarom halen ze die pin er dan uit als het niet verantwoord is. hier moeten ze wel een heel goed excuus voor hebben en dan nog?! djeez… sterkte meisie, en ik hoop echt dat er een oplossing komt mbt de vakantie!
goudvisje20
#27
We wilden die pin er zelf zo snel mogelijk uit hebben omdat de schroef uit stak (verkeerd opgemeten) en mn vriend had er zo’n pijn aan. Je voelde die schroef ook vlak onder zijn vel. De chirurg vond het blijkbaar verantwoord om hem er nu al uit te halen. Op de foto zag alles er echt heel goed uit. Mijn vriend heeft vandaag de foto gezien.
Bedankt allemaal voor het meeleven en nog even een kleine update: Mijn vriend zijn moeder heeft sorry gezegd!
En ik kan pas over 3-4 week bij de psycholoog terecht…
Heb vandaag al flink zitten huilen, maar goed het is niet anders. Ik pak mn boeltje weer bij elkaar en ga weer verder. Ben alleen gewoon zoooooo moe, heb totaal geen energie meer…
Groetjes
Mriek
#28
Sterkte wijffie!
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
goudvisje20
#29
Klinkt het raar als ik zeg dat ik zo baal dat iedereen zo’n medelijden met hem heeft en dat er niemand (behalve mn vriend) naar mij omkijkt? Ik ben zo gesloopt en kan er niet meer tegen en niemand die voor mij zorgt en het even van mij over kan nemen :’(
Groetjes
Mriek
#30
Nee, dat is niet raar. Maar wel een beetje begrijpelijk, omdat mensen nu eenmaal eerder reageren op zichtbaar ‘leed’ dan op onzichtbaar leed (verdriet, oververmoeidheid, etc.). Kortom: kom voor jezelf op! Spreek uit dat je er aardig doorheen zit en dat je behoefte hebt aan steun (praktisch en emotioneel). Als je mensen ernaar laat raden, dan komt het niet. Helaas!
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
goudvisje20
#31
Helaas is het niet zo makkelijk… De kids kunnen sowieso niet meer bij mijn ouders logeren omdat mn vader ook depressief/overspannen is. Bij mn schoonouders kan altijd maar eentje logeren en ze hebben daar nog nooit langer dan 1 nacht gelogeerd, dus dat schiet ook niet echt op… Ik kan goed met mn moeder praten maar die heeft op het moment ook haar eigen problemen…
En mijn rug werkt ook absoluut niet mee ik heb van ongeveer eind van de ochtend tot ik savonds op bed ga pijn in mn rug…
Groetjes
Kimmetje
#32
nee dat is niet slecht maar heel eerlijk!
alleen wij kunnen behalve virtuele schouders weinig voor je doen, het is gewoon balen dat je volgende maand pas terecht kunt en nu gewoon dom door moet roeien met de riemen die je hebt. sterkte wijffie
groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!
“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”
Sandra1980
#33
Natuurlijk is dat helemaal niet raar, vind het juist ontzettend knap hoe je met de hele situatie omgaat. Menig persoon in diezelfde situatie zou zich precies hetzelfde voelen als jij. Het is niet niks om een vriend te hebben die weinig tot niets kan en ook nog eens depressief is. En dat met 2 jonge kindjes die de hele dag aandacht en verzorging nodig hebben. Vind het eerlijk gezegd vreemd dat niemand naar jou om kijkt.
Echt balen dat hij nu nog 5 a 6 weken in loopgips moet. En al helemaal dat jij pas over een maand bij de psycholoog terecht kan. Probeer hoe lastig ook zoveel mogelijk met anderen te praten over hoe jij je voelt. Zodat anderen wellicht inzien hoe jij je voelt en je mogelijk kunnen helpen/ontlasten.
Dikke knuf en heel veel sterkte!
Groetjes,
Sandra
mamaJa
#34
Nou daar ben je mooi klaar mee!
Heel normaal trouwens dat jij er doorheen zit! Wel jammer dat je pas na een paar weken bij de psych terecht kan, is er geen andere waar je heen kunt zonder wachtlijst?
Heel veel succes voor jullie allemaal!
Groetjes mama Ja
goudvisje20
#35
Heel erg bedankt allemaal voor het meeleven, dat is al heel fijn. Ik voel me vandaag gelukkig al een stuk beter. Het is vooral de schrik geweest. Ik ga gewoon door en hopelijk komt er snel licht aan het eind van deze lange, lange tunnel…
Groetjes
Liske
#36
Je bent hartstikke sterk op het moment rust alles op jouw schouders. Niet gek dat dat zijn tol eist. Ik vind het ook raar dat er in je omgeving weinig begrip voor is. Hopelijk kan de psycholoog tzt wat voor je betekenen.
Ik heb het volgens mij wel eerder gevraagd, maar waar woon je? Als het mij in de buurt is, wil ik best op mn vrije dag eens twee kids opvangen zodat je even adempauze kunt nemen. Das dan weer net wat meer dan de virtuele schouder.
Ik wens je in elk geval veel kracht toe.
Liefs
Mriek
#37
Volgens mij woont goudvisje in Friesland.
Fijn dat je je ietsje beter voelt, goudvisje!
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
moon1983
#38
Sjonge jonge het zit jullie ook niet mee he? Het is begrijpelijk dat je vriend meer aandacht krijgt maar jij moet ook voor jezelf opkomen hoor. Gewoon eerlijk zijn tegen de mensen die naast je staan over hoe je je voelt en dat je wel wat hulp/steun kan gebruiken. mensen kunnen dat echt niet ruiken.
Ik hoop dat die vakanie straks jullie goed doet.
Groetjes Ramona
goudvisje20
#39
Hihi gekkerds zijn jullie, heel lief dat jullie willen helpen, maar dat hoeft echt niet hoor. En ja ik woon in Haulerwijk, inderdaad in Friesland
Een vriendin van mij heeft ook aangeboden te willen helpen, dus dat is superfijn.
Onze oudste is nu op de psz, dus dat scheelt ook weer een beetje.
Ik voel mezelf gelukkig alweer een stuk beter. Mijn vriend moet nu voor controle komende Dinsdag al komen. De chirurg die hem heeft geopereerd wou hem eerder zien dan pas over 2 week. Het lijkt er op alsof ze er toch weer een pin in willen zetten. Aan de ene kant fijn, want dan kunnen we gewoon op vakantie en hoeven we ons geen zorgen te maken dat de breuk weer open scheurt. En mn vriend zal sneller weer gewoon alles kunnen. Maar aan de andere kant vervelend en eng, aangezien het de eerste keer mis is gegaan doordat ze de pin niet goed hadden opgemeten en dat er dan WEER zo’n zware operatie op de planning staat… En je hoort ontzettend vaak dat mensen met een pin o.i.d. in hun lichaam er uiteindelijk toch te veel last van hebben en dat hij er alsnog uit moet.
We zijn er inmiddels wel klaar mee maar ja wat moet dat moet…
Groetjes
goudvisje20
#40
Vandaag naar het ziekenhuis geweest en het gips gaat niet werken. Er moet dus weer een nieuwe pin in mijn vriend zijn been. Omdat we met onze vakantie zitten wilden we dan zo snel mogelijk de operatie. Ze hadden pas volgende week tijd (met geluk) maar ze hebben ons gematst. Omdat we het over de vakantie hebben gehad en we al zoveel ellende mee hebben gemaakt, willen ze mn vriend vrijdag opereren op de acute operatietafel. Hij moet 7.15 al in het ziekenhuis zijn en ze kunnen geen indicatie geven wanneer hij ongeveer geopereerd kan worden. Maar dat hebben we er graag voor over. Dat hij op de acute operatietafel word geopereerd betekent wel dat als er dus ineens iemand binnenkomt die een aanrijding o.i.d. heeft gehad, dat die voorgaat en mn vriend alsnog pas volgende week geopereerd kan worden. Maar wie niet waagt, wie niet wint en hoe eerder die pin er in zit hoe beter, want hoe meer hij dan op vakantie kan (is 17 juni al)…
Verder ga ik morgen naar de dokter voor mijn rug (heb dat tintelinde gevoel nu bijna de hele dag :s) en morgenmiddag heb ik een intakegesprek bij de psycholoog!
Erg druk allemaal en ik ben kapot. Maar het is voor een goed doel en de kinderen kunnen misschien van donderdag op vrijdag bij opa en oma logeren…
Groetjes