Update situatie (slecht nieuws...)

#1

Pfff heel even tijd vrijmaken om jullie even op de hoogte te brengen.
Zoals jullie weten heeft mijn vriend 15 December een auto ongeluk gehad.
Op het moment mag hij in huis zoveel mogelijk zonder krukken lopen. Lange einden lopen gaat nog lang niet. Hij krijgt nu oefeningen van een fysiotherapeute. Ze zijn zwaar en hij krijgt er veel spierpijn van maar het is voor een goed doel. De titanium pin in zijn been zou eerst ongeveer 3 maanden blijven zitten, nu is dat ineens minstens een half jaar. De chirurg wil, zolang mijn vriend er geen erge last van heeft, de pin zo lang mogelijk laten zitten.
Mijn vriend heeft een aantal week terug nieuwe antidepressiva gekregen, maar hij word er ongelooflijk sacherijnig van en krijgt woede aanvallen dus we hebben vrijdag samen met de psycholoog besloten om hier direct mee te stoppen. Hij zit nu aan de valdoxan. Deze heeft hij tijdens het ongeluk en een aantal weken erna ook geslikt en deze begon te werken. Maar zijn colitis ulcerosa (dikke darm ontsteking) speelde ineens weer heel erg op en we dachten dus dat dit van de valdoxan kwam. Dit bleek niet zo te zijn omdat hij nadat hij met de valdoxan was gestopt nog steeds last had van zijn colitis ulcerosa. We gaan de valdoxan nu dus nog een keer proberen en hopelijk word het nu echt beter, want ik trek het zo niet lang meer.
We hebben inmiddels het geld voor de auto gekregen. €6640,- Dat is een ontzettend mooi bedrag, dus daar kunnen we een mooie auto voor terug kopen. Waarschijnlijk word het een mazda 6 2.3.
We hebben inmiddels al een voorschot van €2000,- gekregen op het smartengeld en de onkosten en daar komt waarschijnlijk binnenkort nog €2500,- bij.
De eerste €2000,- is ook al helemaal op aan rekeningen, nieuwe kleren en wat cadeautjes voor de mensen die ons zo goed geholpen en gesteund hebben.
Het lijkt misschien leuk zoveel geld. Maar in zulke situaties als de onze zie je echt dat geld niet gelukkig maakt. Wat had ik graag gewild dat dit allemaal nooit was gebeurd! Al dat geld maakt niks goed…
We hebben door dit allemaal wel echt gezien wie onze echte vrienden en dierbare familie zijn… En jeetje wat valt dat soms dan tegen!
Ik heb gezien dat sommige mensen toch veel meer voor je betekenen dan je denkt, maar ook zeker weten het tegenovergestelde helaas.
Door het ongeluk van mijn vriend zien we ook nog erger hoeveel onbegrip er is voor zijn depressie… Zoals zijn psycholoog zo mooi zegt: Als je een gebroken been hebt loop je met krukken, maar als je een depressie hebt doe je geen verband om je hoofd…
Het is allemaal erg zwaar en ik ben blij dat ik het zo goed volhoud en dat ik ons gezin draaiende kan houden.
Ik ben blij dat ik er voor mijn gezin kan zijn en voor ze kan zorgen.
Een heel verhaal, maar dan zijn jullie in ieder geval weer een beetje op de hoogte.

Gewijzigd door - goudvisje20 op 28 Apr 2012 10:51:31

Gewijzigd door - goudvisje20 op 07 May 2012 13:34:18

#2

Tjonge meissie, wat blijft het toch een toestand daar. Wel fijn dat het financieel inmiddels allemaal loopt, maar net wat je zegt: geld maakt echt niet gelukkig. Hopen dat de antidepressiva hun werk goed gaan doen en dat jullie vanaf dat punt weer wat meer lichtpuntjes gaan zien.

Confronterend inderdaad dat je in zo’n situatie als deze de mensen in je omgeving extra goed leert kennen. De mensen van wie je verwacht dat ze er voor je zijn, die zie je niet en mensen van wie je het niet verwacht staan bij wijze van spreken dag en nacht voor je klaar. De wereld op z’n kop.

Alle liefs en sterkte voor jullie.

Groetekes, Sje

#3

Meer dan je best doen kun je niet en moet je ook niet willen!!! Je MOET ook aan jezelf denken!

Ik heb zelf een PPD gehad en nou het doet wat met je hoor!! (en de rest van de familie!!)
Veel liefs en sterkte!

Groetjes mama Jade


#4

Pfff, wat moeten jullie een geduld en een uithoudingsvermogen hebben. Heel veel sterkte meis, hopelijk slaan de antidepressiva snel aan. En dat geld, het lijkt inderdaad leuk en veel, maar ik geloof direct dat je er figuurlijk gesproken niets voor koopt.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#5

Respect hoor dat je alles in je eentje doet en je hoofd boven water houdt. Zal echt niet makkelijk voor je zijn. Fijn dat jullie alvast wat geld hebben ontvangen, maar wat je zelf ook al zegt geloof ik meteen. Geld maakt in zo’n situatie als waar jullie in zitten niet gelukkig. Al is het wel prettig dat je je daar nu even niet druk om hoeft te maken.

Wel heel verdrietig dat mensen die veel voor jullie betekenen je zo laten zitten. Gelukkig ook andersom, maar toch blijft het confronterend en niet leuk. Het is jammer dat mensen eerst willen zien dat iemand iets heeft. Terwijl een depressie net zo heftig is. Maar dat wordt vaak over het hoofd gezien of afgedaan met ach gaat wel weer over, is niet zo erg.

Lieverd, ik wens jullie heel veel sterkte en een dikke knuffel!

Groetjes,
Sandra

#6

Heel erg bedankt allemaal voor de lieve reacties!
En ja ik sta er zelf soms van te kijken hoe goed ik alles aankan, nu zelfs onze oudste ook nog moeilijk is door haar doorkomende hoektandjes. Het is echt ontzettend pittig! Maar desondanks kan ik gelukkig nog ontzettend genieten van onze 2 heerlijke meiden.

Gewijzigd door - goudvisje20 op 28 Apr 2012 10:52:29

#7

Respect voor hoe je het doet, meid! Petje af voor jou! Dit laat wel even karakter zien!

Heel veel sterkte verder en liefs!


#8

je doet het goed meid,respect. Pas alleen nogmaals wel op dat je naar de signalen van je lichaam luistert, want ik ken het, je gaat maar door en door,je moet wel, je hebt geen keuze! zo voel je dat, maar al is het maar af en toe, alsjeblieft, ontspan!Ik herken ook heel veel in wat je zegt over dat je de mensen om je heen zo goed leert kennen. Dat heeft mij in het nu al bijna afgelopen jaar ook zo’n pijn gedaan soms, maar uiteindelijk is mijn ervaring dat je door door een enorm diep dal te gaan, door echt de bodem van de put te bereiken en je als nooit tevoren met jezelf wordt geconfronteerd of op jezelf bent aangewezen, je daar uiteindelijk zoveel sterker uit komt! onthoud dat maar want het is echt waar. Jij weet straks precies wat je aan wie hebt, wie je vrienden zijn en wie niet en nog belangrijker, wat jullie aan elkaar hebben als gezin en hoe sterk jij zelf wel niet bent. En idd mensen vinden het vaak maar raar of zelf een beetje eng als iemand een depressie heeft, ze kunnen zich er niks bij voorstellen en weten gewoon niet hoe ze ermee om moeten gaan. heel veel sterkte gewenst nog en altijd in je gedachten houden waarj e het allemaal voor doet.

mama1980

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/hfhTp1.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” /></a>

Gewijzigd door - mama1980 op 23 Feb 2012 22:40:28

#9

Ook wij willen jullie heel veel sterkte wensen. Het zal niet altijd even makkelijk zijn maar jullie komen er vast een stuk sterker uit met z’n allen. En ik zeg altijd “geld maakt niet gelukkig maar gelukkig maken ze wel geld”.
Als je het geld niet kreeg had je daar ook nog zorgen over en dat is gelukkig niet het geval.
Je bent een topper en natuurlijk de rest van je gezin ook want voor jullie allemaal is het niet makkelijk.


#10

RESPECT!!!

Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar het is voor jou, en natuurlijk voor je vriend…
Je bent onwijs sterk, dat blijkt maar weer!

Er komt trouwens nog wat jouw kant op geloof ik
Het ligt al 3 weken klaar, moet alleen nog even naar het postkantoor!
Maar het komt eraan! Of zit ze ondertussen al in maat 74?


#11

Meid, echt petje af hoor, hoe je omgaat met de situatie!!
Logisch dat je doodmoe ben van alles. Hopelijk kun je soms nog even tijd voor jezelf nemen, hoe moeilijk dat ook is.

En dat je je echte vrienden tegenkomt, tjaah… helaas is dat zo, maar misschien ook fijn om in de toekomst te weten aan welke mensen je wel wat hebt.

Sterkte nog met alles en spui hier vooral als het nodig is!
Liefs en dikke knuffel Anne

Lilypie Fourth Birthday tickers

#12

Zo even weer tijd voor een update. Afgelopen maandag is mijn vriend weer geopereerd en hebben ze de pin uit zijn been gehaald.
Hij heeft nu weer even vreselijke pijn maar hij is heel erg blij dat het ding er uit is! Hij had er echt flink last van, vooral omdat er een schroef uit stak omdat ze het niet helemaal goed hadden gedaan. Je kon die schroef onder zijn vel voelen zitten, dus dat was echt niet best.
Nu kan hij inmiddels alweer wat meer, de eerste dagen kon hij alleen maar op de bank hangen en niks doen.
Hij kan nu weer een beetje fatsoenlijk lopen, dus het gaat elke dag beter en hopelijk is hij straks overal van af!

Met zijn depressie gaat het erg slecht en hij moet nu aan de lythium, het inmiddels 7e of 8e medicijn.
Ik wacht nu ook op een oproep voor gesprekken met een psycholoog, want ik zit er ook helemaal doorheen en ik trek het echt niet meer.
En ik wil absoluut niet dat de kids straks 2 depressieve ouders hebben. Ze lijden er al genoeg onder…
Ze vragen nu ook zo ontzettend veel aandacht van mij en juist nu ik dat helemaal niet kan geven. Als ik even aan het stofzuigen ben of de was vouwen beginnen ze allebei te mopperen en tijdens het eten koken is het helemaal drama.
Ik doe nu ook zoveel mogelijk als ze op bed liggen en ja het is even niet anders maar de tv staat nu wat vaker aan… Anders draai ik door!

Ik heb ook zo veel aan mijn hoofd. Ik heb in mijn ouderlijk gezin ook heel veel meegemaakt wat tot op de dag van vandaag nog speelt.
Mijn vader is voor de 2e keer depressief en dat kan je goed merken. We komen er dus ook niet meer als mijn vader thuis is.

Verder hebben we op het moment ruzie met de ouders van mijn vriend. Ze snappen absoluut niet dat mijn vriend depressief is en ze zeggen dat hij zo is door verveling en dat hij werk moet zoeken. En dat hij er uit moet, andere dingen doen…
We kregen ruzie omdat hij met zijn vader aan het bellen was over concertkaartjes voor de verjaardag van zijn zusje. Zijn vader vroeg of mijn vriend iemand wou bellen (omdat het perse met creditcard betaald moet worden en die hebben we allemaal niet). Wij kennen diegene helemaal niet, maar goed mn vriend zei ja bel ik morgen rond 10 uur wel. Zn vader zei dan pas? Zei mn vriend ja ik slaap zo lang door mn slaappillen. Zegt zn vader nou het kan beter 8 uur want anders is hij aan het werk en straks zijn de kaartjes uitverkocht. En toen hij dat zei hoorde mn vriend zijn moeder op de achtergrond zeuren; Wil hij het niet doen? Laat dan maar, dan doen we het zelf wel. Op een manier alsof wij nooit wat voor ze doen…
Later belde hij zijn moeder nog een keer om te zeggen dat er weer kaartjes weg waren en of hij nu niet kon bellen. Toen zei ze boos laat maar we bellen zelf wel en toen hing ze op! Ik denk dat ze even vergat dat haar zoon net een hele zware operatie achter de rug had…
Ik heb heel vaak al zoiets van wat houden ze toch weinig rekening met mijn vriend, maar nu kon ik ze wel schieten! Zo ga je toch niet met je eigen kind om!
Mijn vriend voelt zich op het moment ook echt het zwarte schaap in de familie en het kan hem allemaal niks meer schelen. Hij gaat ze ook niet opbellen ofzo, zij laten maar wat van zich horen en anders hoeft het voor hem niet…

Ik vind het zo sneu voor hem, hij heeft het al zo ontzettend zwaar… En dan laten zijn ouders hem ook nog in de steek…

Een heel lang verhaal, maar ik moest het even aan jullie kwijt.

Groetjes

#13

Heftig meissie, wat kan depressie toch een hoop onbegrip met zich meebrengen. Misschien kan de psycholoog van je vriend ze eens vertellen wat het inhoudt?

Ik hoop dat jij ook snel hulp krijgt en dat je er baat bij gaat hebben.

Sterkte nog meissie!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#14

pff da’s wel echt kl*** zeg!
en wat lullig van die ouders. dus de kids logeren bij opa en oma zit er nu ook ff niet in! ik kan me voorstellen dat je er helemaal doorheen zit. Wel goed dat jij nu ook eindelijk gesprekken gaat krijgen.
als je in de buurt had gewoont had ik xo een dagje de kids van overgenomen, maar kan helaas weinig voor je doen vanuit hier.
het enige wat ik kan zeggen is; petje af, sterkte en we leven met je mee!

liefs Gidget

Mijnticker.nl Tickers

#15

Ik wens jullie veel sterkte de komende tijd en hopelijk knapt je vriend snel weer een beetje op van de operatie.

Succes met alles

Corina

#16

Wil je een hele dikke knuffel geven, want meid wat gaan jullie door een zware tijd heen!! Respect voor jou!!

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>

#17

Heftig allemaal zeg. Ik heb er respect voor dat je de boel zo goed draaiende weet te houden. Hopelijk slaan de nieuwe medicijnen nu wel aan en gaat binnenkort voor jullie de zon weer schijnen.

Groetjes Ramona

"Lilypie <img src = der"http://lb1m.lilypie.com/Dt0Ip2.png" width = “200” height = “80” bo

#18

{{{{{Goudvisje en gezin}}}}}

Groetekes, Sje

#19

Meid, ik weet helaas als geen ander waar je doorheen gaat. Ik kan alleen maar zeggen. hang in there en echt… er is licht aan het einde van de tunnel!!! Dikke knuffel en hou vol.

mama1980

Lilypie Third Birthday tickers

#20

Heftig om te lezen al vind ik dit!!
{{{Goudvisje en gezin}}} Ik hoop echt dat jullie snel in fijner vaarwater zuller komen!

Liefs, Anne

Lilypie Fourth Birthday tickers