Nou vandaag is het dan zover. ik moet vanmiddag in het ziekenhuis zijn voor de MRI-scan. ik heb 3 cd’s bij enigma, sarah brightman en wat tekst muziek.
ik ben er nog niet uit welke ik wil horen en als ik dat wel ben wil ik er zeker van zijn dat als er 1 cd niet kan worden afgespeeld (omdat ze zo oud zijn haha) dat ik nog een reserve heb.
een vriendin gaat met me mee…als morele steun
Gewijzigd door - MamavanRico op 10 Nov 2010 14:57:01
Spannend Inge! Je klinkt goed voorbereid Laat het maar over je heen komen, ik hoop dat het je mee gaat vallen. Succes!
Groetjes,
M
pff ik hoef alleen maar aan maandag te denken, dan moet ik namelijk naar de tandarts. hahaha dat overheerst al mijn angst wat een mri-scan betreft
boehoee!
En hoe is het gegaan? Is de muziekkeuze gelukt, deden ze het nog? Heb je gelijk de uitslag gehad of moet je daar op wachten?
Lieve meiden,
Ik ben dus samen met een vriendin gegaan.
Ik kwam binnen, mocht mijn eigen kleding aanhouden hoefde alleen mijn bh maar uit te doen.
Toen lieten ze de tunnel zien… OH MY GOSH!!! wat was hij smal!! ik had me een heel loeigroot ding voorgesteld maar het tegenovergestelde was waar.
het eerste wat ik vroeg was: hoe moeten mensen met overgewicht hier in vredesnaam in?
ze moest wat lachen en zei toen: tja dat wordt een beetje proppen…
hmm…
Nou ik begon al een beetje te hyperventileren (niet het enorme hyperventileren maar gewoon wat moeilijker te ademen)
en ik mocht liggen. ze legde een soort van eiermatje onder mijn hoofd vanwege de duizelingen.
ik durfde ineens niet meer en zei: stop wacht…
even op adem komen. dat mocht, en ze stelde mij gerust.
de koptelefoon kraakte gigantisch en dat moesten ze eerst verhelpen.
ze zeiden dat ik er aan de achterkant met mijn hoofd weer uit zou komen.
ik deed mijn ogen dicht, kreeg het alarm ding in mijn hand en in de andere hand de snoer van de koptelefoon.
toen ging het apparaat naar achteren, ik dacht echt: ohnee ik kan er niet uit!
kreeg een lichte paniek, maar ebde redelijk snel weer weg.
het middenstuk is zo donker en dan krijg je het wel op je heupen.
toen stond hij stil dus ik mijn ogen openen. zij stond achter mij en zei: oohja je bent klein dus je komt er met je hoofd niet helemaal achteruit
tja dat was ook weer iets wat te verwachten was.
maargoed
ik heb gewoon mijn ogen dichtgedaan. en dan zeggen ze: de eerste scan duurt 20 seconden (via microfoontje wat door de koptelefoon te horen is he…)
nou dan bromde dat ding wat. maar het was nog te doen.
toen 5 seconde pauze en zeiden ze dat de volgende scan 4 minuten duurde.
nouja en zo verder tot dat het klaar was (20 minuten)
halverwege viel ineens de muziek uit en ik hoorde die "**** herrie.
opzich vond ik dat ook niet eens zo heel erg, het was eerder slaapverwekkend.
toen het klaar was ging de herrie weg… maar het gekke is dat dat mij nog veel angstiger maakte dus ik begon echt zwaar te ademen.
zij drukte op die knop zodat ik weer door de tunnel ging met mijn hoofd om eruit te kunnen. Maar halverwege (het donkere stuk van de tunnel) toen begon de paniek en ik wilde er echt uit.
gelukkig was dat maar 5 seconden want toen zag ik weer licht.
toen mocht ik overeind komen en toen gebeurde waar ik bang voor was. ik werd gigantisch duizelig dus viel bijna van de onderzoekstafel af (die is redelijk hoog) ze ving mij eigenlijk net op tijd anders lag ik op de grond.
pff ik schaamde me rot maargoed. mede om die duizelingen kwam ik daar.
toen ik eenmaal zat begon het weer ontzettend te draaien in mijn hoofd, en niet zomaar een beetje maar echt heftig. zij bleef me vasthouden en zei dat ik behoorlijk wit zag (moet je nagaan ik had 3 lagen make up op gedaan…expres want ik had last van puistjes hahaha) en dat vond ik raar omdat ik zoiets had van; er zit genoeg bruine creme op mijn gezicht. Enfin. toen mocht ik proberen op te staan en zijn we even wat gaan praten over mijn klachten.
ze vond het niet normaal dat ik op mijn 22ste (toen begonnen de klachten al) al last had van bekkenklachten in de zin van: het moeilijk ophouden van urine, onwijze pijnscheuten en heftige klachten in nek/rug e.d. Ik moet woensdag terug komen. mijn vriendin gaat dan ook mee.
toen ik aanliep was ik nog wat rillerig van die duizeligheid maar ik kon tenminste weer lopen.
en ja nu ben ik thuis en ben ik doodmoe.
het erge onder die mri was ook: ik had OVERAL jeuk, mijn oogzenuwen begonnen maf te doen, ik kreeg van die snotjes in mijn oog of hoe noem je dat??
en ik kreeg jeuk aan mijn voet
en je mag gewoon niet bewegen.
toen ik eronderuit was was ook de jeuk en alles weg, ik moest inwendig best wel lachen over hoe dingen tussen je oren kunnen gaan zitten als je niet mag bewegen. maargoed ik leef nog
ik moet zeggen; uiteindelijk viel het mee hoor, alleen het einde toen ik er weer onderuit moest en dus het moment van “weer door de tunnel gaan” en het overeind moeten komen dat was echt niet tof…
Fijn dat het achter de rug is meid. Logisch dat het je benauwde op bepaalde momenten, dat zou ik ook gehad hebben. Fijn dat de arts (of wie je dan ook maar begeleidde) zo aardig was. Klinkt in ieder geval wel aardig, hoe ze deed. Dus woensdag krijg je de uitslag?
Haha en jeuk op momenten dat je niet kan krabben klinkt heel bekend Ik ben nu verkouden en krijg standaard een enorme hoestaanval als ik eventjes stil bij Erik wil gaan kijken als 'ie lekker slaapt…weet je wel…voordat je zelf gaat slapen. Dan heb ik de hele avond nog niet hoeven hoesten, maar juist dan moet ik. Psychologisch zal het wel zijn
Groetjes,
M
He gatsie meid wat vervelend dat je daar zo’n last van kraag. Wel fijn dat ze je zo goed opgevangen hebben. Wanneer krijg je nu de uitslag?? Volgende week?
Groetjes,
Michèle
Fijn dat het achter de rug is. En ik denk, hoe vervelend ook, dat het ook wel goed is dat je die duizelingen daar ook kreeg. Dan zien ze ook wat het met je doet en dat je van die klachten af wilt. Wanneer hoor je de uitslag?
Liefs!
Pfoe, klinkt allemaal wel heftig hoor! Zo’n scan lijkt me ook niet fijn! Ik ben erg benieuwd wat er uit komt en waar de duizeligheid vandaan komt. Je hebt het onderzoek overleefd meid en nu wachten op de uitslag. Laat je het ons weten?
Groetjes Rainbow, trotse mama
Wat fijn dat je het nu allemaal achter de rug hebt. Misschien kwamen al je zenuwen er aan het einde uit en was je daardoor zo duizelig. Gelukkig heb je het nu achter de rug. Hoop dat je snel duidelijkheid hebt.
Enne sterkte bij de tandarts morgen!
Groetjes,
Sandra
Pfff zo best heftig en dan ook nog naar de tandarts vandaag… kan niet op bij jou he?! Is idd heel vermoeiend he zo’n scan? En je hoeft in principe niks te doen! Komt door de heftige emoties, die trekken je leeg zeg maar… Sterkte bij de tandarts vandaag! En wanneer krijg je de uitslag?
he meis wat moet dat eng geweest zijn zeg. ik heb zelf ook wel zo’n scan gehad maar heb verder geen last van angsten gelukkig maar ik kan het me zeker voorstellen.
ben ook erg benieuwd wanneer je de uitslag krijgt.
liefs,
Rinske
haha dames, ik had al verteld wanneer ik de uitslag kreeg,
dat is dus morgen. om 12 uur, ik laat zo snel mogenlijk wat weten.
Lief dat jullie me sterkte hebben gewenst voor de tandarts (zie; “wist je dat” ik een geluksvogel ondanks slechte berichten)
@Mriek: inderdaad! psychologisch is dat. echt raar! haha maargoed de scans waren ondanks dat goed gelukt!
Zo, dat is ook weer achter de rug (was het maar waar!) uit de scan is niets geks uitgekomen.
wel heeft hij naar mijn verhaal geluisterd en moest ik al mijn klachten vertellen.
hoe klein ook.
hij wil nu dat ik zsm door een reumatoloog gezien wordt, ivm fibromyalgie.
Hij vind dat ik al te lang heb rondgelopen met die klachten waardoor hij vind dat ik snel terecht moet kunnen, niet dat hij echt vermoed dat dat het was…maar waar die arts aan dacht, dacht ik al tijden aan.
we zitten in ieder geval op 1 lijn.
ik ben blij dat het geen hernia is, haha dan was ik nog niet klaar!
ik hoopte op een klein iets, zenuw klem ofzo wat snel te verhelpen zou zijn.
maar goed nu weten we nog niets… alleen vermoedens, die ik niet alleen heb maar ook een arts.
nou we zullen zien.
kan pas eind december begin januari terecht.
ook niet in een ziekenhuis hoor dan was het pas begin april!!!
ik ga dus naar een reumatologisch centrum.
krijg over 3 weken een bevestiging binnen van een tijd en datum voor eind dec/begin januari
Nu weet je inderdaad nog niets, maar anderzijds is het wel fijn dat op de scan niks te zien was. Voor hetzelfde geld vinden ze iets waar je helemaal niet op gerekend had. Brr…
Goed om verder te zoeken naar de oorzaak van de klachten. Hou je ons op de hoogte?
Groetekes, Sje
goed dat de scan in orde was. Wat Sje zegt je moet er niet aan denken dat ze iets vinden waarvan je niet wilt dat ze het vinden. Hopelijk vinden ze in het reumacentrum wel wat.
Groetjes,
Michèle
nee ik was gigantisch blij dat er geen hernia ofzo zat
dan ben ik nog verder van huis!
maargoed ook bij de reumatoloog wil ik niet dat ze iets vinden waarvan ik het niet wil hebben, snapje… maargoed, anderzijds, ik wil wel iets weten waar ik wat mee kan want die pijn maakt me zo moe!