{{{{{{{Sophie en dochters}}}}}}}
Groetekes, Sje
Uiteen
sophievdb
#22
@ Kimmetje: Ik denk ook niet dat ik ze bij hem ga weghouden hoor. Dat is een eerste reactie van boosheid op hem. En omdat ik vind dat hij z’n kinderen niet verdient, omdat hij er nauwelijks naar omkijkt. Maar ik denk wel dat ik ze om het weekend bij hem ga laten. Maar meer zit er absoluut niet in.
Over mijn stiefdochter: die zal altijd welkom zijn bij mij om met haar zussen te spelen. De vraag is alleen of haar mama wel wil dat ze bij mij komt nu ik niet meer bij mijn man ben natuurlijk…
Zwelgje74
#23
Wil je heel veel sterkte wensen in deze rottijd voor jou maar zeker ook voor je dochters… Hoop dat je snel wat rust kunt vinden.
Sandra1980
#24
Wat goed van je dat je deze stap hebt gezet. Het is niet niks, dus logisch dat je erg emotioneel bent. Helaas blijven mensen vaak bij elkaar vanwege de kinderen, maar dat is juist niet goed. Düs dapper dat je dit gedaan hebt. Ondanks dat het niet leuk is om terug te gaan naar je ouders, zou ik dit wel doen. Bij elkaar in een huis, terwijl je niks meer met elkaar hebt lijkt me geen prettige situatie. Ik denk dat het veel meer rust zal geven als je niet meer op elkaars lip zit.
Heel veel sterkte!
Groetjes,
Sandra
sophievdb
#26
Bedankt allemaal voor de reacties. Begin nu al m’n spullen te pakken, zodat ik vandaag nog kan vetrekken. Dan kan het geregel beginnen. Naar de bank voor een nieuwe rekening te openen, enz…
Denk dat ik met m’n auto wel een paar keer over en weer moet vandaag voor al onze spullen…
Heb al de halve nacht wakker gelegen en liggen huilen… Maar meer voor domme dingen, zoals mijn nieuwe mooie droomkeuken die ik moet achterlaten, het speeltuig van de kinderen in de tuin, hun mooie slaapkamer.
En wat ik ga doen met Noa’s school… Ze is nu net een volledig schooljaar geweest en als ik haar nu bij mijn ouders om de hoek naar school moet doen, is het weer een hele verandering voor haar. Maar als ik haar op haar oude school laat, kunnen we niet naar school fietsen en moet ze altijd weggedaan worden.
Moeilijk…
Rainbow
#27
Oh meid, dit komt echt als donderslag bij heldere hemel. Ik dacht dat jullie nog gelukkig waren, zeker omdat de kleine Fleur nog zo jong is. Dan verwacht je niet dat het eigenlijk al langer niet meer ging…Heel verdrietig als een relatie niet blijkt te werken, voor iedereen. Ik kan me voorstellen dat je veel huilt. Zoveel om te regelen ook, dingen die niet meer doorgaan…Je voelt je op dat moment ineens heel erg leeg, alsof je hart eruit wordt gerukt. Het doet gewoon pijn! Ik wens je heel erg veel sterkte!
Groetjes Rainbow
sophievdb
#28
Het is beginnen slecht gaan toen ik net zwanger was van Fleur.
En idd, het voelt net alsof je hart eruit gerukt wordt…
Ook omdat m’n man net een sms stuurde of ik mosselen wilde meebrengen van de supermarkt. En ik terugstuurde: dat zal niet lukken. Ben alles aan het inpakken. Verhuis deze namiddag nog, want het blijven samenwonen, daar komt alleen maar meer ruzie van.
Oké, niet netjes dat ik het via sms even laat weten, maar i ken hem, als ik het persoonlijk zeg, doet hij er alles aan om mij te laten blijven. Nu ook, stuurde hij terug dat ik moest wachten, dat hij binnen een uur thuis was. Normaal werkt hij zeker tot 18u. Pff.
Mriek
#29
quote:
En aangezien instanties als Jeugdzorg enzo vaker gericht zijn om de kinderen bij de moeder te laten en niet bij de vader, en het afzwakken van bezoekregelingen enzo, dan denk ik dat je best wat mogelijkheden hebt.M.
Een beetje generaliserend en gebaseerd op veel beeldvorming, Marsel.
Je zou je kinderen helemaal nooit bij de andere ouder weg moeten willen houden, tenzij die andere ouder ongeschikt is tot contact met z’n kinderen wegens persoonlijke problematiek.
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
Mriek
#30
Een moedig besluit Sophie. Veel sterkte met het gaan en met alle besluiten die op je pad gaan komen!
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
Nemo
#31
Ik denk dat je er goed aan doet om bij je ouders te gaan wonen voorlopig!
Ze kunnen je natuurlijk ook goed steunen door deze rot tijd.
En wat betreft, dat je het moeilijk vind dat je kids dadelijk in het weekend na de papa gaan! kan ik heel erg goed begrijpen, zoiezo omdat je al verteld dat hij er amper naar om kijkt.
Ik hoop dat je je snel een beetje beter gaat voelen! ik leef met je mee
Liefs X
Mama_van_Jasper
#33
Lees dit hele verhaal nu pas, heftig meid!
Heel veel sterkte voor jullie, hopelijk wordt je door je ouders goed opgevangen,
en kan jij met de kids een beetje tot rust komen en bedenken hoe het allemaal verder moet…
Sterkte,
Groetjes Carolien.
sophievdb
#34
Pff, moeilijk hoor. Half de nacht gehuild nog. Gisteren was m’n vader nog gaan praten met m’n man en die hoopt dat alles nog in orde komt.
Dan deze nacht bericht van m’n man dat hij zo’n spijt heeft en z’n best wil gaan doen en hij zal er alles aan doen om het terug goed te maken. Ik weet het echt niet meer hoor. Hij zal wel spijt hebben ja,nu hij alles kwijt is. Maar dat het ook goed blijft gaan na een tijdje, is een heel ander verhaal.
En ook, mijn gevoelens zijn weg. Volgens mij kan dat ook niet meer terukomen.
Sandra1980
#35
Kan me goed voorstellen dat je er moeite mee hebt. Zeker als je hoort dat je man spijt hebt. Tja, ook al voel je zoals je zelf zegt niks meer voor hem. Het is toch de man waar je lang mee samen bent geweest. Dus logisch dat het je wat doet als je hoort dat hij spijt heeft.
Wat je kunt doen is even afstand nemen van je man. Wat je natuurlijk al gedaan hebt door bij je ouders te gaan wonen. Spreek bijv. af even een mand geen contact te hebben. Dan kun je zelf proberen tot rust te komen en in die maand kun je nadenken wat je wilt. Nu is het nog te vers en om dan meteen al van alles te gaan regelen mbt scheiding is misschien wat snel. Na die maand kun je bekijken wil je hem nog een kans geven of niet. Belangrijk is nu dat je tot rust komt en goed nadenkt wat je wilt.
En als hij de kinderen wil zien dan zou je misschien kunnen regelen dat hij die op komt halen als jij er niet bent. Of dat je ouders die bij hem brengen.
Nogmaals heel veel sterkte!
Groetjes,
Sandra
MarselenDiana
#36
quote:
Een beetje generaliserend en gebaseerd op veel beeldvorming, Marsel.Je zou je kinderen helemaal nooit bij de andere ouder weg moeten willen houden, tenzij die andere ouder ongeschikt is tot contact met z’n kinderen wegens persoonlijke problematiek.
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
Niet echt. Ik ken een aantal gevallen van redelijk dichtbij waar dit op gebaseerd is.
En ja, ik denk en hoop dat het vaak wel goed en rechtvaardig afgehandeld wordt.
M.
MarselenDiana
#37
quote:
Kan me goed voorstellen dat je er moeite mee hebt. Zeker als je hoort dat je man spijt hebt. Tja, ook al voel je zoals je zelf zegt niks meer voor hem. Het is toch de man waar je lang mee samen bent geweest. Dus logisch dat het je wat doet als je hoort dat hij spijt heeft.Wat je kunt doen is even afstand nemen van je man. Wat je natuurlijk al gedaan hebt door bij je ouders te gaan wonen. Spreek bijv. af even een mand geen contact te hebben. Dan kun je zelf proberen tot rust te komen en in die maand kun je nadenken wat je wilt. Nu is het nog te vers en om dan meteen al van alles te gaan regelen mbt scheiding is misschien wat snel. Na die maand kun je bekijken wil je hem nog een kans geven of niet. Belangrijk is nu dat je tot rust komt en goed nadenkt wat je wilt.
En als hij de kinderen wil zien dan zou je misschien kunnen regelen dat hij die op komt halen als jij er niet bent. Of dat je ouders die bij hem brengen.
Nogmaals heel veel sterkte!
Groetjes,
Sandra
Dat vind ik een heel goed voorstel.
Tijdelijk afstand nemen, even rust, even goed nadenken.
Ook hier maak ik me niet geliefd mee:
Houd er ook een beetje rekening mee dat de jongste
nog maar 6 maanden is, wat betekent dat jij nog niet
helemaal ontzwangert bent…
Marsel mompelt iets over hormonen…
En wat die kerel betreft: Hij moet ook donders goed
nadenken over hoe hij verder wil.
Want nu is het natuurlijk heel interessant voor hem om
zielig te zitten doen en je proberen vast te houden,
maar daarmee komt hij er niet.
M.
sophievdb
#38
Ja, dat van die hormonen, daar is wel iets van natuurlijk
Maar daar praat je zijn gedrag natuurlijk niet mee goed hé, alleen het mijne
Rainbow
#39
Even generaliseren: mannen vinden het vaak heel beangstigend om dingen kwijt te raken, dus ik kijk er niet zo van op dat hij zegt spijt te hebben…Maar ik geloof daar zelf meestal niet zo in, een mens verandert niet. Wij weten natuurlijk niet precies watvoor man je hebt en wat hij deed, maar ik zeg het gewoon in het algemeen. Meestal vallen ze weer terug in hetzelfde gedrag…
Ik sluit me verder aan bij Sandra’s advies!
Groetjes Rainbow
