Tja..moeilijk


#21

hoi Maureen,

weinig kan ik er nog aan toevoegen maar petje af dat je hulp hebt gezocht.ik weet uit ervaring dat praten met een buitenstaander erg oplucht(net als hier je hart luchten)ze kijken toch met andere ogen tegen dingen aan.
Je moet voor jezelf kiezen,voor de buitenwereld moet het na die tijd wel weer beter met je gaan terwijl dan vaak de verwerking komt.
Ik snap zo goed wat je voelt…
heel veel sterkte de komende tijd en je kunt me altijd mailen

groetjes Janet


#22

hoi maureen ,
heel goed van je dat je de stap heb genomen .en ik sluit me verder bij de andere aan. sterkt meid .

veel liefs en knuffels marielle .


#23

Sterkte en neem je tijd!

Groetjes Mim


#24

oh lieve mensen bedankt voor jullie berichten… dat doet meer zeer goed. ik ben ondertussen geweest. de bedrijfsarts was wel wat milder naar mij toe. hij heeft mijn verhaal aangehoord en nu gaat hij de huisarts bellen. en volgende week belt hij mij om weer een afspraak met hem te maken. over ongeveer twee maanden. ik was zoooo nerveus niet normaal. maar toch heb ik de kracht kunnen vinden om hem nog wel duidelijk te maken, dat ik de nare reactie van hem en van mijn afd. hoofd mee heb genomen als balast die ik op dit moment er zeker niet bij kon hebben. en dat ik een terug slag heb gekregen al erg genoeg is. dus met andere woorden: ik wens wat meer begrip. hij knikte alleen maar . maar ik vind het wel best nu… laat maar even. kussss van mij

maureen


#25

ik moet om 13.00 naar mijn werk, ze willen met me praten… ik heb geen idee waar dat voor nodig is. alles is zoo duidelijk als wat. ik mag niet werken van de huisarts. dit weet de bedrijfsarts dus ook… aargoed ik ga maar(met vette tegenzin) de huisarts heeft me op mijn hart gedrukt dat ik geen toezeggingen mag doen naar hun toe. dat ik daar sterk voor moet zijn. nou jullie horen het wel hoe het is gegaan

maureen


#26

Hoi Maureen,

Maar dat lag toch helemaal niet “in de planning” dat je nu naar je werk toe moet voor een gesprek?
Ik dacht dat je gewoon over twee maanden weer naar die bedrijfsarts moet.
Is dit onverwachts?
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en doe gewoon zoals je het bij de bedrijfsarts ook gedaan hebt. Dat is toch goed gegaan?
Laat je niet gek maken hoor.
En wie weet valt het gesprek straks reuze mee!
Nogmaals veel sterkte en laat je ons weten hoe het geweest is?

Liefs, mamma van Stephan


#27

ja dat dacht ik ook , maar vorige week ( dat was op vrijdag) belde mijn afd. hoofd om te vragen of ik met hun wilde praten. doen ze volgens mij gewoon op hun eigen houtje… ik vroeg wat daar het nut van was, ze zei: het lijkt me goed dat je af en toe op je werk verschijnt en we willen gewoon nogmaals even je verhaal horen. als of ik het zo fijn vind om weer te zeggen hoe ik me voel. ze snappen het ook niet. want als je een depressie hebt dan heb je daar geen zin in daar zie ik ook als een berg tegenop. en ik moet me kids ook nog meenemen want ik heb geen oppas. nou dat is een hele wereld reis voor mij op het moment. maarja ik laat mijn goede wil maar zien. ik heb alleen zo’n rot gevoel. het is net aslof ik me continu moet verweren over hoe ik me nu voel, als of ze me niet vertrouwen… maarja ze kunnen ook de huisarts bellen… ik ga zo meteen gewoon en ik wacht wel af, maar moeilijk vind ik het wel hoor!!

maureen


#28

Ik vind het niet normaal dat je af en toe op je werk moet verschijnen!
Je gaat toch al naar de bedrijfsarts!!!
En inderdaad is dat een hele onderneming, naar je werk toe gaan (met je kids notabene) als je in een depressie zit.
Ze begrijpen er idd weinig van. Zo lijkt het in ieder geval.
Ik zou nu inderdaad gaan, maar wel zeggen dat het voor jou een hele opgave is en het jezelf niet ten goede komt.

Sterkte!!!

Liefs, mamma van Stephan


#29

dank je bieb… je schrijft het op zoals ik het denk…ik zal het zeker op die manier gaan zeggen, want het voelt niet goed in ieder geval…

maureen


#30

Als ik jou was zou ik eerst de bedrijfsarts bellen. Als ze het op eigen houtje doen, en je staat niet stevig in je schoenen, kunnen ze meer kwaad dan goed doen. Misschien zit er zelfs een addertje onder het gras.

Liefs Kristel


#31

Hoi Kristel,

Ja, ik vind het eerlijk gezegd ook een beetje vreemd hoor!!
Vrees alleen dat Maureen je berichtje niet meer op tijd heeft gelezen.
Het is nu bijna 13.00 uur.
We horen het straks wel.
Ik hoop echt dat het meegevallen is.

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 15 Apr 2004 12:56:25


#32

ik vindt het raar dat ze moet komen , ze kunnen haar toch ook even bellen hoe het met haar gaat.lekkere belangstelling .vooral als je depri bent .ik vindt je heel moedig maureen , ik heb echt met je te doen . laat het kaas niet van je brood eten hoor.
ik hoop dat het goed gegaan is .

veel liefs en knuffels marielle


#33

nou het is helemaal niet goed gegaan!! ik heb echt een klap in mijn gezicht gekregen… ze wile me dus duidelijk maken dat ik niet meer zoveel krediet heb ( bij mijn collega’s), daar ik me voor de tweede keer heb ziek gemeld. ze weten niet waar ze aan toe zijn. het voorstel is (wat geen voorstel is want ik heb geen keus) dat als ik er weer aan toe ben om weer te gaan werken dat ik moet reitegreren op een andere afdeling!! nou joh dit voelt echt niet fijn. je mag geen terug slag krijgen… op weg naar weer volledig werken daar hebben ze nog wel bergip voor je maar het moet niet te lang duren en je mag vooral geen terugslag krijgen. ik vind deze situatie zelf al heel verrot, dus dit is dan het gevolg vaneen terugslag krijgen. het voelt als een straf!! ik heb gisteren nog een kaart ontvangen van mijn collega’s doe rustig aan, denk aan je zelf, zorg goed voor je zelf, bla bla bla. en dan nu dit stelletje schijnheilen!! ze vroegen me natuurlijk ook nog wanneer ik weer dacht te gaan werken, ik heb gezegt dat ik dat nog niet weet. en dat ze dat wel via de bedrijfsarts te horen krijgen wanneer dat zal zijn. toen heb ik gezegt: was dit het wat jullie kwijt wilde? ja nou dan zijn we nu klaar en toen ben ik weg gegaan… ik voel me er echt verdrietig van hoor en boos. ze doen net alsof ik een groot toneelstuk aan het opvoeren ben. en de tijd die ik voor mezzelf nodig heb ben ik nu aan het verdoen omdat ik aan mijn werk zit te denken.

en ja ik las dat bericht te laat anders had ik zeker de bedrijfsarts eerst gebeld. nou ja… bedankt in ieder geval voor jullie steun. het lucht op dat ik het hier op kan schrijven… thanks en kusssss

maureen


#34

Belachelijk.
Echt!
Dit is toch niet de manier om iemand weer snel op de werkvloer te krijgen??
Dit werkt juist averechts!
Ik kan me voorstellen dat je er heel boos en ongelukkig bij voelt. Je hoopt toch juist op een beetje steun lijkt mij!
Ik vind het trouwens wel goed van je dat je het gesprek op een gegeven moment min of meer “afgekapt” hebt. En dat ze van de bedrijfsarts wel horen wanneer jij weer kan werken. Groot gelijk!

Mag ik trouwens vragen hoe lang je daar al werkt?
Was ik zomaar eens benieuwd naar.

En dat van je collega’s: kan het niet zo zijn dat hun hier verder niets van af weten?
Ze moeten anders wel érg schijnheilig zijn om eerst een kaartje te sturen met dat je maar lekker rustig aan moet doen etc.

Nou meis, take care en probeer het van je af te zetten (jaja, ik weet het, is makkelijker gezegd dan gedaan ).
Ik vind het echt onwijs rot voor je dat het gesprek zo slecht verlopen is.

Liefs, mamma van Stephan


#35

jaaaa daar heb ik ook al over nagedacht, dat mijn collega’s hier misschien niets vanaf weten…kan haast niets anders. misselijk he om het op die manier te doen? nou ik zet het van me af ik ga aan mezelf werken… ik ga voor mijn gezin en mijn werk komt wel weer!! kusssssss

maureen


#36

oh ja en ik werk er bijna 5 jaar. in juni… dus ik heb best laten zien wat ik waard ben

maureen


#37

Nou, dat lijkt mij ook als je er al 5 jaar werkt!

Groot gelijk dat je nu lekker aan jezelf gaat werken! Enne…je gezin (en jijzelf natuurlijk) gaan voor hoor!

Sterkte!

Liefs, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 15 Apr 2004 20:35:50


#38

Hoi Maureen.
Jeetje wat erg joh.
Wat een “flinkerds” zijn die collega’s van jou.
Lekker met zijn allen op die ene die ziek is.Oh oh oh wat hebben we dat weer even goed aangepakt met zijn allen.
Hier kan ik zo kwaad om worden…
Maar ja daar heb jij nu niks aan.Meid,ik zou ze er voorlopig even lekker laten inzakken met zijn allen.
Probeer het positief te bekijken.
Blijkbaar kunnen ze je op jouw afdeling missen want anders moest je niet elders reintegreren.Nou dan hoef je je dus niet schuldig te voelen ten opzichte van je werk en kun je dus lekker rustig weer alles voor jezelf op een rijtje zetten.
Sterkte meid en laat je niet klein krijgen!
Groetjes eljada


#39

neeeee daar heb ik nog geeneens aan zitten denken eljada!! misschien is het wel zo dat er op onze afdeling genoeg gediplomeerde rondlopen en er elders een tekort is… oh zouden ze mij gebruiken op die manier… het zou zo maar kunnen… nou ja we wachten wel af. bedankt dat jullie naar mij willen luisteren hoor!! allemaal een dikke knuffel

maureen


#40

Ik denk dat je er misschien nooit helemaal achter komt hoe het nou precies gaat en waarom.
Maar wat Eljada zegt zou waar kunnen zijn.

Maar wat zou jou dat? Is jouw " pakkie an" nu toch lekker niet?
Laat ze en probeer weer te genieten!!!

Liefs, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 15 Apr 2004 22:53:23