Hoi allemaal,
Mijn zoon Rens is nu 9,5 maand oud en het kriebelt weer bij mij. Ik wil zowieso wel wachten tot februari ivm met vakantie ed. Ik ben beiuwd naar ervaringen van andere moeders die hun kinderen ook snel na elkaar kregen.
Zelf geef ik nu al 9,5 maand bv( ben aan het afbouwen nu) en dat zou ik bij een volgende wel weer willen doen. Alleen hoe combineer je dat?
Groetjes Ramona
He Ramona,
wij hebben er ook bewust voor ‘gekozen’ om niet lang te wachten met een tweede. Het blijft natuurlijk altijd de vraag hoe snel je weer zwanger wordt, maar bij ons zit zometeen 18 maanden tussen de twee kleintjes. En achteraf ben ik daar wel blij mee, want als het direct raak was geweest had ik nu al een aantal maanden met twee kleintjes die niet kunnen lopen gezeten. Hadden we toen niet helemaal beseft.
Ik denk echter wel dat het leuk is voor de kinderen als het leeftijd verschil niet te groot is. Dat is in ieder geval wel mijn eigen ervaring. Mijn broertje en ik schelen nog geen 13 maanden en dat was altijd erg leuk!
Wat betreft borstvoeding kan ik je niets vertellen, want ik ben bij Kimo na 3 weken er mee gestopt en heb besloten om er deze keer helemaal niet meer aan te beginnen. Ik weet wel van meerdere collega’s die het goed te doen vonden met een kleintje van 1,5 of 2 in huis.
groet
Gwen
[img]http://lb2f.lilypie.com/wmnkp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Second Birthday tickers” />
[img]http://lbdf.lilypie.com/0YKAp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Pregnancy tickers” />
He gwen bedankt voor je reactie.
Wij wilden in de eerste instantie wachten tot Rens 2 zou zijn voor we er weer voor zouden gaan. Maar nu vind ik dat toch te lang. Ik denk wel dat we wachten tot jan/feb want ik wil toch graag nog wel op vakantie komende zomer. Dit jaar zijn we niet geweest omdat ik dat nog niet zag zitten met rens. Stom achteraf want dat had best gegaan.
Maar goed wil niet op het punt van bevallen staan als we met vakantie gaan voor zover je dat kan plannen dan.
Bij Rens was het de eerste keer gelijk raak, ga daar niet vanuit dat dat weer gebeurd maar hou er wel rekening mee.
Als ik in oktober/ november zou bevallen dan is rens 22/23 maanden.
Lijkt me wel een mooie tijd. En dan hoop ik dat Rens loopt.
Hij is behoorlijk vlot maar dat zegt natuurlijk ook niks.
Kan gek lopen trouwens, vorige maand moest ik er niet aan denken om weer zwanger te worden en nu kan ik niet wachten tot jan/feb
Groetjes Ramona
Zelf nog geen ervaring mee, maar om me heen wel aardig wat mensen die twee kindjes vrij snel na elkaar hebben gekregen. Wat ik van hen terug hoor, is dat het vooral het eerste jaar (van de tweede) best pittig is. Inderdaad omdat de eesrte dan nog niet echt goed kan luisteren, lopen en/of helpen. Daarna is het juist ideaal, hebben de kleintjes veel aan elkaar en ben je ook snel uit de luiers.
Wij willen nog wel even wachten. We willen in mei nog een feest ter ere van onze bruiloft van afgelopen jaar geven. Toen was ik zwanger, dus wil nog even niet zwanger zijn met dat feest, daarna gaan we denk ik is stoppen met de pil en hopen dat we weer zo’n wondertje mogen ontvangen. Merk aan mezelf dat ik er nu nog niet klaar voor ben. Fysiek wel, maar emotioneel nog niet. dat is natuurlijk heel personlijk, dus lekker je gevoel volgen erin!
Liefs, Liske
Mijn zus heeft haar kinderen ook dicht op elkar gekregen en dat ging prima. Het is wel druk, omdat je er natuurlijk twee moet verzorgen. Maar ze spelen nu wel leuk met elkaar. Mijn vriend en zijn zus schelen een jaar (!) en dat gaat ook heel goed. Nou, daar moet ik niet aan dénken hoor. Dat is veel te snel.
Eva is nu 13 maanden en wij willen ook graag een tweede. Of je weer meteen aan zult tellen is de vraag, want die kans is niet zo groot. Ik was met Eva ook meteen zwanger en nu is het al voor de 4e keer niet gelukt. Dus…ik wil je niet ontmoedigen, maar 1x veel geluk is geen garantie! Misschien kun je daar met plannen toch een beetje rekening mee houden?
Succes!
Groetjes Rainbow, trotse mama
Gewijzigd door - Rainbow op 05 Oct 2009 09:32:38
Wij hebben er ook voor gekozen om de kindjes snel na elkaar te krijgen. Ik mocht een half jaar na mijn keizersnee weer zwanger zijn, en zo lang hebben we ook gewacht. Ik ging er niet van uit dat het weer direct raak zou zijn, maar dat was dus wel zo Joey zal straks 15 maanden zijn als de baby word geboren… Ik kan je zeggen dat het zwaar is, een zwangerschap met zo’n kleintje in huis! Ik kan niet meer even gaan liggen als ik dat wil, ik moet veel tillen nog met Joey en dat is zwaar. Ik heb deze zwangerschap dan ook al veel last van harde buiken waardoor ik niet meer mag werken.
Maar ik wil niet klagen hoor, ik ben er heel blij mee dat het ons weer gegunt is. Ik vind het ook heel leuk om de kindjes straks in de nieuwe duo wagen te hebben, en ze zullen zeker veel aan elkaar hebben met zo’n klein leeftijdsverschil. Maar het is ieders persoonlijke keuze hoe lang je wacht. Alles heeft zo zijn voor en nadelen. Ik denk dat je vooral moet bekijken of je het al weer aan kan, een zwangerschap en een kleine baby naast een ondernemende peuter!
Het is idd heel persoonlijk of je ze snel achter elkaar wilt hebben. Ik heb nooit gedacht ik wil er zoveel maanden tussen hebben. Ik had zoiets van ik merk wel wanneer ik er weer aan toe ben en wanneer we er allebei weer voor willen gaan. Want ja hoeveel maanden je er tussen wilt valt toch niet te plannen. Toen Tim 11 maanden was hadden we allebei het gevoel we willen er weer voor gaan. Met Tim was het direct raak en ook toen weer. Helaas is dit een miskraam geworden en heb ik pas mijn 2e miskraam gehad. Het is ook zeker niet gezegd dat je bij de 2e weer meteen zwanger bent, omdat dit bij de 1e ook zo was. Natuurlijk kan het, maar er kan zeker ook een hele tijd tussen zitten. Besef dus wel dat het niet altijd meteen raak kan zijn.
Groetjes,
Sandra
Ik stoor me eerlijk gezegd een beetje aan de titel, kan aan mij liggen hoor, maar ze komen echt niet op bestelling, het moet je toch echt gegund zijn. Ik heb na mijn eerste bevalling lichamelijk veel problemen gehad en die heb ik nu nog zodat ik de gok om zwanger te worden niet eens durfde te nemen. Uiteindelijk begon het toch te kriebelen en toen ben ik 9 jaar bezig geweest om Dylano te krijgen daar tussen zat 1 miskraam.
Dus ik hoop voor je dat het lukt en dat is de reden dat ik me stoor aan de titel. Ze moeten je wel gegeven zijn, en niet van nu is het tijd voor een tweede
Liefs Michelle
Als ik voor een derde zou gaan, zou ik pas beginnen met klussen wanneer de meiden ongeveer 3jaar zou. Dan zijn ze al wat zelfstandiger op het moment dat de 3e komt. Mij lijkt het namelijk totaal niet praktisch 2 leeftijden kort op elkaar (bijv met de slaapjes, zindelijk maken van de eerste als je nog een baby hebt bla bla)
Als ik die hele kleintjes zie kriebelt het wel weer bij mij en ik weet ook dat Mervin er best al weer voor wil gaan, maar we hebben gezegd als Morgan 2 is. Als het snel gaat is ze nog geen 3 en anders ouder. Zo is ze toch wat zelfstandiger enne kan ik gewoon mijn eigen gezondheid weer een beetje op de rit krijgen want das ook belangrijk.
We hebben wel gezegd we zien wel hoe snel het komt, we gaan er geen klok op zetten zeg maar. En ook heb ik gezegd dat als het niet meer lukt of het duurt lang dat ik dan geen medische molen in wil. We hebben een gezonde prachtige dochter en als daar een tweede bij mag komen heel graag en zo niet dan hebben we daar ook vrede mee. Dan nemen we wel een kat die we de naam geven die we voor een tweede bedacht hebben. Ja klinkt raar maar de naam hebben we al. Eigenlijk omdat Mervin daar mee kwam laatst
Groetjes,
Michèle
Precies Michele, dat gevoel heb ik dus ook. Als er een tweede komt is dat super, maar ik ga ook geen molen in. Het moet je gegeven zijn en Eva bewijst dat het medisch gezien bij ons kan. Je hoort vaker dat een tweede gewoon niet meer komt, dat was bij mijn vriendin en collega ook zo. Daar moet je je dan bij neerleggen. Tenminste, dat doen wij. Ik word 36 he en mocht ik zwanger raken, dan gaan wij geen enkele test doen. Iedereen moet dat voor zich weten, maar wij vinden dat, als ons kindje iets zou hebben, dat het dan zo moet zijn en dat wij er dan ook goed voor moeten zorgen. Hoe moeilijk dat ook is, dat begrijp ik wel. Maar het is en blijft ONS kind en dat is het belangrijkst! Ik ben blij met Eva en als het daarbij blijft, dan ben ik daar al dankbaar voor. Ik ben 5 jaar na een relatie alleen geweest en dacht dat ik überhaupt geen mama zou worden. Dus ik vind het al heel fijn zo!
Groetjes Rainbow, trotse mama
Ja ik ben wel jonger dan jij, maar bij mij speelt mijn gezondheid nu mee natuurlijk. Niet dat het niet meer kan, maar het is moeilijker met suiker is me verteld. We wachten het rustig af. Al is het wel lekker dat je geen pil meer kan vergeten
Groetjes,
Michèle
En als de kinderwensen zijn vervuld Michèle dan gauw knoopje bij manlief erin dan ben je van de hele pil af. Is heerlijk hoor
Liefs Michelle
Ik heb altijd gezegd ik wil graag een groot gezin…ongeveer 4 kindjes. Nu Dani er is en ik nu dus pas echt ondervind hoe het is om een kindje te hebben (ontzettend super, maar af en toe ook best zwaar) ben ik wel teruggekomen van een groot gezin. Toen we Dani net hadden dacht ik zelf “als Dani naar school gaat, dan wil ik het wel weer gaan proberen”, Nu kom ik daar iets van terug en lijkt het me een mooi moment wanneer Dani ongeveer 2,5 jaar is. Maar goed we zien dat tegen die tijd wel. Bij Dani heeft het een jaar geduurd voordat ik zwanger was, maar hier ga ik geen rekening meehouden de volgende keer.
Ik moet zeggen dat mijn vriend nog niet helemaal zeker is dat hij voor een tweede wil gaan. Hij zegt: we hebben nu 1 gezond kind en daar mogen we ook heel blij mee zijn. Heeft hij ook helemaal gelijk in. Nou ja we zien het nog wel in de toekomst!
Ja of bij mij Michelle, als ik toch weer een rits zou krijgen kunnen ze dat meteen meenemen toch.
Groetjes,
Michèle
Geloof niet dat ze dat gelijk doen.
En mijn vorige ha deed het niet bij mij omdat er dan een kans schijnt te zijn op vergrote kans op baarmoederhalskanker. Moet zeggen dat ik dat nog nooit gehoord hd en naderhand ook niet meer. Is maar goed in ieder geval anders was onze kleine deugeniet er nu niet geweest
Liefs Michelle
quote:
Ik heb altijd gezegd ik wil graag een groot gezin...ongeveer 4 kindjes.
Vind je dat groot?? haha … hier zijn grote gezinnen met kinderen van 10-12-14 kinderen. Kom zelf uit een huishouden van 11 kinderen. Eerlijk gezegd hebben wij het hier niet over hoeveel kinderen we willen etc. Dat is voor ons echt een geschenk. We willen graag meer dan 1 kindje (ook voor Jurian) maar de verantwoordelijkheid vind ik ook altijd nog heel groot. Kijk eens in wat voor wereld we leven. Je kindje komt daar middenin te staan. Dat vind ik altijd wel heel huiveringwekkend. Maar dat houdt ons niet tegen om die verantwoordelijkheid ook (in afhankelijkheid van ons geloof) te nemen. Of Jurian een broertje of zusje mag krijgen en hoeveel … dat wordt voor ons bepaald… Het is en blijft het mooiste geschenk.
Waar kom je dan vandaag Mini Boy? Je woont toch ook in Brabant he? Wonen jullie echt in een streek waar je bijvoorbeeld niet laat inenten of geen voorbehoedmiddelen mag gebruiken? Of zijn dat hele brutale vragen? Je weet dat mijn vriend ook gelovig is he, maar ik ben toch wel blij om een beetje zelf in de hand te hebben dat er straks geen 10 kindjes rond lopen…Hmm, wordt ook wel moeilijk gezien mijn leeftijd, maar toch!
Groetjes Rainbow, trotse mama
quote:
Je hoort vaker dat een tweede gewoon niet meer komt, dat was bij mijn vriendin en collega ook zo. Daar moet je je dan bij neerleggen. Tenminste, dat doen wij. Ik word 36 he en mocht ik zwanger raken, dan gaan wij geen enkele test doen. Iedereen moet dat voor zich weten, maar wij vinden dat, als ons kindje iets zou hebben, dat het dan zo moet zijn en dat wij er dan ook goed voor moeten zorgen. Hoe moeilijk dat ook is, dat begrijp ik wel. Maar het is en blijft ONS kind en dat is het belangrijkst
Hier wou ik even op reageren hoor Rainbow,
Niet om je aan te vallen … totaal niet, dus begrijp me aub niet verkeerd
Maar ik vind het wel heel makkelijk gezegd dat, mocht jullie kindje iets hebben, dat je daar dan voor moet zorgen.
Je hebt zeker gelijk hoor in een bepaald opzicht …
Maar ik werk zelf bij zwaar lichamelijk/geestelijk & gedraggestoorde gehandicapten , & ik kan je vertellen dat is niet zomaar iets, vooral niet als je al een kleintje hebt! Je gezin komt echt onder druk te staan op het moment dat zo’n kleintje word geboren met beperkingen.
En ik ben het er uiteraard over eens, het is & blijft je kind en je zult er net zoveel van houden …
Maar door testen te doen die aangeboden worden hier in NL, heb je wel duidelijkheid over jou toekomst & die van je opgroeiende kind!
Want mijn cliënten zijn niet eens mijn kinderen & ik loop er af&toe als een blok tegen aan, dat mijn zoon van 1, mijn cliënten van 16 voorbij gaat met zijn ontwikkeling!
En kdenk dat we met die testen die hier aangeboden worden geprezen mogen zijn, want in sommige landen kan of mag dit niet eens. Dus ik vond het wel erg kort door de bocht gezegd, vooral ook als ik zie hoe de ouders van mijn cliënten ermee stoeien, of na bijv 16 jaar nog steeds periodes hebben waarin ze een emotioneel brak zijn of de situatie even niet aan kunnen.
Ik bedoel zeggen: Het heeft natuurlijk niet alleen gevolgen voor jullie als ouders, maar ook voor het kindje wat je nu al hebt!
Maar ik begrijp natuurlijk gezien je leeftijd, dat je een kind niet neemt maar krijgt!
Dat is sowieso al een levenszin van mij …
Kinderen neem je niet, kinderen krijg je. En je moet blij zijn als je kinderen uberhaupt mag krijgen!
Nayaro - Danil / 14 September 2008
Ik heb wel degeleijk de testen gedaan toen ik zwanger was nr 1 ivm me leeftijd, was 40 en als ik op de leeftijd vna mijn ouders zou sterve nzou het kindje pas 20 zijn en dan zou madelon er voor opdraaien en dat wou ik absoluut niet. Heeft het ok nog wle een papa natuurlijk , maar toch, en ik had dat lichamelijk met mijn rug en bekken niet aangekunnen, Dylano weegt nou 9.5 kilo en dat trek ik 's avonds al niet meer om te tillen.
Stel dat hij dan 15 kilo ofzo zou wegen.
en geloof me als ik die beslissing had moeten nemen hadden ze gelijk door naar een psych kunnen sturen want dat had ik echt niet in me eentje verwerkt gekregen.
De nekplooiing was niet goed de vlokkentest gelukkig wel en toen hebben we de punctie dus niet meer gedaan.
Wat i kwel erg vind is dat sommige mensen een kindje weg laten halen voor en hazenlipje ofzo en klompvoetjes want dat gebeurt ook en ik vind dat daar een ziekenhuis eigenlijk niet aan mag meewerken.
Liefs Michelle