hey meiden,
wij zijn weer terug van vakantie.
Wat een ontzettende leuke week had moeten zijn werd een beetje een drama.
We kwamen daar aan, niks aan het handje. hadden het super gezellig met elkaar.
Die nacht begon rico ziek te worden. koorts van 39.6.
ik dacht echt van: hoe kan dit nou ineens?
de dag erna had ie s’ochtends nog steeds 39.5 en de paracetamols die ik hem die dag heb gegeven sloegen niet aan. het leek zelfs erger te worden.
hij dronk of at heel slecht en hij was heel rillerig.
Die avond ging het even zo slecht dat ze daar in preston palace de huisarts hadden gebeld, en moesten we 30 euro voor de taxi betalen (:S)
Die arts dacht aan een fikse buikgriep…maar waarom sloegen de pcm’s dan niet aan? vroeg ik. Hij vond dat ook een beetje vreemd, maar schreef hem domperidon zetpillen voor voor de maagkrampen die hij had en voor de misselijkheid.
kom ik in de hotelkamer aan na een hoop gedoe en gesleep, hadden we hem een zetpil gegeven. komen we er later achter dat dat hetzeflde spulletje is als de motillium die hij in siroop vorm krijgt:S. hadden ze dus wel eens beter op mogen letten. maar ik herkende thuis ineens die naam domperidon, en wist maar niet waarvan totdat er een lichtje ging branden…enfin hij had dus teveel van dat medicijn binnen en begon bijwerkingen te vertonen.
die nacht had hij 41.2 koorts gekregen!!! ik heb die nacht helemaal niet geslapen. de pcm’s sloegen weer niet aan, dus ik die nacht naar de nachtreceptie en daar stond een man en hij vroeg iets van: wat is er aan de hand? het is 5 uur in de ochtend??
toen liepen de tranen over mijn wangen want MIJN KINDJE IS DOODZIEK EN NIKS HELPT! en dek oorts ging niet omlaag en hij had die dag al 0 plasluiers gehad en ho maar dat er ook maar iets hielp! ik schaamde me de dag erna kapot dat ik daar midden in de nacht ineens jankend voor de balie stond maargoed op dat moment intereseerde het me niet. Hij liet me weer naar de arts bellen, en die zei mij dat kinderen ineens hele hoge koorts konden krijgen mar dat dat dan vaak een piek is, die de dag daarna weer zakt.
ik weer: “ja goed maar wat heb ik daar nu aan?” hij weer: ja vrij weinig maar dep met een washandje en dien m met een spuitje maar vocht toe.
ik was echt doodmoe toen en de bezorgdheid liep echt de spuigaten uit, was s’ochtends even ingestort van het niet slapen natuurlijk en de bezorgdheid en rico die maar bleef krijsen.
de arts zei toen nog dat als hij vlekjes begon te krijgen MET koorts, dat ik meteen moest bellen.
2 dagen daarna helemaal onder de vlekken, eerst op zijn hele buik/borst. de dag daarna over zijn gezicht e3n linkerarm, en de dag daarna (gisteren) ook over zijn rug. maar omdat hij dus uiteindelijk geen koorts meer had had ik maar niet gebeld omdat hij zei als ie met koorts vlekken krijgt.
het zijn echt geen warmtebultjes het zijn echt kleine rode vlekken. lijkt wel op mazelen alleen dan zonder bultjes zo dicht staan ze op elkaar.
zit dus te twijfelen of dat de 5e of 6e ziekte (1 van de 2 waar vlekken na de koorts komen) zou kunnen zijn, maar goed ook daar is niks aan te doen.
vanaf dat hij geen koorts meer had hadden we een paar leuke dagen gehad, en vooral met papa in het zwembad vond hij super fijn, want zo gauw zijn koorts weg was gegaan zijn we natuurlijk lekker gaan zwemmen in een niet te warm bad.
ik moet toegeven, dat was echt SUPER, aangezien dat zwembad daar echt over de top is.
de tussenliggende dagen hadden 2 vrienden van ons steeds ruzie met elkaar en ik persoonlijk trek me dat niet veel aan maar mijn vriend wordt daar echt chagerijnig van omdat hij dat echt sfeerverpestend vind. groot gelijk natuurlijk maar ik maak me daar gewoon niet zo druk om.
verder hebben wij alle 2 ook een soort van buikgriep gehad, zonder koorts maar wel de daarbij behorende klachten.
dus over het algemeen niet echt een prettige vakantie gehad, maar de dagen waar we allemaal wat fit waren waren wel toppie…
zucht… dat was het weer
