Gisteren zulk vreselijk nieuws gekregen, het zoontje van onze vrienden (en mijn neef), 11 maanden oud, blijkt heel ernstig ziek…er waren de laatste tijd al onderzoeken dus we wisten dat hij ziek was, maar nu blijkt pas echt hoe erg.
Hij heeft een ziekte waarbij hij helemaal geen afweerstoffen aanmaakt. Het enige dat hem kan helpen is een behandeling met chemokuren en een beenmergtransplantatie en daarvoor zijn ze nu op zoek naar een geschikte donor, eerst z’n zusje en ouders in de hoop dat een van hen een geschikte donor is en anders verder zoeken b.v in de familie. Het is allemaal maar afwachten hoe het gaat lopen en of het en of het allemaal weer goed komt. Vind het zo erg, en voel me zo machteloos. Wat moet je zeggen als je niet weet of het wel goed komt? M’n vriendin zit er helemaal doorheen, en er staat ze nog zoveel te wachten… ik zou haar wel iets willen geven, een symbolisch iets dat staat voor kracht, vertrouwen, geluk o.i.d een hangertje of een beschermengeltje, een beeldje… iets waarmee ik duidelijk maak hoe moeilijk ik het voor ze vind, dat ik aan ze denk en hoe sterk ik hoop dat dit allemaal weer goed komt. Iemand een idee?
Liefs Carolien.
