S nachts niet in eigen bedje: Yes gelukt!

#1

Amy is nog geen 2 week oud, maar toch nu al mijn eerste vraag hier
Het is heel typisch maar toen de kraamverzorgster er nog was sliep Amy 's nachts keurig van voeding tot voeding in haar eigen bedje. Nu wil ze ineens absoluut niet meer in haar eigen bedje slapen… Ik voed haar 's nachts rechtop zodat ik niet in slaap val en haar rustig terug kan leggen zodra ze klaar is. Er is trouwens helemaal niks anders aan het bedje sinds de kraamverzorgster weg is. Maar tijdens de borstvoeding valt Amy in slaap en als ze dan los laat en ik leg haar terug in haar eigen bedje dan is ze klaarwakker zodra ze het matras raakt Ik word er een beetje simpel van. Ik heb er op zich niet veel op tegen als ze bij me slaapt, want ik geloof zeker weten dat het moederinstinct je wakker maakt als er wat mis gaat. Daarnaast heeft Sylvie de eerste 4 weken bij ons in bed geslapen…
Maar ten eerste slaap ik zelf veel minder diep als Amy bij me ligt en ten tweede krijg ik op een gegeven moment pijn in mijn arm omdat ik er heel lang op dezelfde manier op slaap en ten laatste wil ik gewoon graag tegen mijn vriend aan kunnen liggen omdat we overdag nu al zo weinig tijd hebben om te knuffelen met 2 kids

We hebben echt alles al geprobeerd. Van tevoren een kruik er in om het bedje warm te maken, een doekje ofzo die ik de hele dag bij me heb gehad bij haar leggen, ze ligt ingebakerd in de woombie (en ook zonder de woombie al geprobeerd), een extra deken er over, een deken minder…
We weten het echt niet meer…
De wijkverpleegkundige zei laat haar maar eens 10-15 min huilen, maar wij zitten met Sylvie. Ik wil absoluut niet dat zij 's nachts van Amy wakker word (tot nu toe 1 keer gebeurd). Nu al helemaal niet omdat Sylvie hartstikke verkouden is en daarom dus haar rust keihard nodig heeft!

Typisch is dat als ze 's ochtends rond 8 uur haar voeding heeft gehad ze zonder problemen in haar bedje gaat slapen!

Tips, adviezen? Word er zo onzeker van dat het me niet lukt!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

Gewijzigd door - goudvisje20 op 22 Oct 2011 11:58:10

#2

Lastig hè?! Ik vond die eerste tijd echt weer ff afzien. Anouk had dit in het begin ook. Overdag prima slapen, maar 's-nachts een ging ze spoken. Ze dacht dat ze in Australië woonde, denk ik.
Kan het zijn dat Amy nog honger heeft? Anouk viel ook wel eens aan de borst in slaap. Als ik haar dan weg legde, werd ze wakker. Ik voedde dan nog een borst en dan ging ze wel slapen. Eerst nog een beetje murmelen, maar niet huilen.
Inbakeren hebben wij hier nooit gedaan. Tussen ons inleggen wel (toen ze krampjes had), maar altijd wel op het aankleedkussen. Dan lag ze wat hoger. Ik probeerde altijd wel wakker te blijven, want ik vond het wel een beetje griezelig.
De krampjes beginnen nu ook zo’n beetje hè?! Dus het kan ook zijn dat ze daar last van heeft. Anouk had dit ook vaak 's-nachts. Wij hebben infacol geprobeerd, maar dat hielp hier niet zo goed. Bij Merel werkte venkelthee uitstekend, maar dat mocht niet meer geadviseerd worden.
Even laten huilen is misschien toch wel een optie. Niet te lang, maar misschien heeft ze het gewoon even nodig. En ik weet van Merel dat als ze een keer wakker werd, ze daarna wel weer ging slapen en ze haalde die slaap later wel weer in. Bij haar is het maar 1x voorgekomen.
En probeer zelf ook rustig te blijven. Amy merkt aan jou dat je onzeker/gestresst raakt omdat je bang bent dat Sylvie wakker wordt.

Succes!

Groetjes Natasja


#3

Ja het is echt weer even zoeken Krampjes zijn het echt niet, want ze trapt niet en overstrekt ook niet… Het enige wat ze doet is heel onrustig met de armpjes maaien…
Honger is het ook niet. Ze drinkt 15-20 min aan 1 borst en elke dag en nacht op bijna precies dezelfde tijden: 8.00 11.00 14.00 17.00 20.00 23.00 2.00 en 5.00 uur. Ik heb al wel vaker geprobeerd om nog eens aan te leggen maar dit wil echt niet.
Even de speen in helpt soms om weer in slaap te komen maar dan 10 min later is ze weer wakker… Snap er echt niks van
Ze schrikt gewoon echt snel wakker terwijl ze overdag echt overal doorheen slaapt…
Amy valt trouwens overdag en snachts bijna elke keer aan de borst in slaap, maar overdag is overleggen naar haar bedje of in de box geen probleem, dan slaapt ze wel gewoon verder…
Bij ons in bed slaapt ze prima maar ik wil haar gewoon echt perse in haar eigen bedje. Ik zou trouwens niet weten waar ik zelf nog moet slapen met een aankleedkussen tussen ons in Dit adviseerde de kraamverzorgster namelijk ook al, maar een aankleedkussen is zo groot!
Amy heeft ook absoluut geen zacht huiltje, dus dat maakt het laten huilen zo lastig…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#4

Wordt haar buikje ook niet hard als ze begint te huilen? Anouk overstrekte zich nl. ook niet, maar had wel flink last van krampjes.
Ons bed is 1,80 mtr breed, dus daar past een aankleedkussen nog wel tussen. Al zijn wij allebei niet één de dunsten.
Is haar kamer overdag helemaal duister? Anders zou je een nachtlampje kunnen proberen. En overdag hoort ze misschien ook geluiden van jullie. Dus misschien een zacht muziekje bij haar bed. Of door jou zelf ingezongen liedjes? Dan hoort ze jou stem.

Groetjes Natasja


#5

Nee haar buikje word ook niet hard…
Muziekje hebben we vannacht geprobeerd, werkte voor geen meter
Pfff ik weet nou ook echt niet meer wat goed is…
Amy slaapt nu bij ons op de slaapkamer vanwege rooming in op advies van de kraamverzorgster…
Maar mn moeder heeft ons juist nooit bij hun op de slaapkamer gehad en wij sliepen allemaal heel snel door, ook omdat ze ons gewoon liet huilen…
Pfff lastig zeg

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

Gewijzigd door - goudvisje20 op 14 Oct 2011 13:12:08

#6

Ik heb Merel ook in de kraamweek al in haar eigen kamer laten slapen. Ging prima. Anouk heeft, denk ik, twee weken bij ons op de kamer geslapen omdat zij wat kleiner was en ik dat een prettiger gevoel vond. Maar we werden op een gegeven moment wakker van elkaar. Dus ook naar haar eigen kamer. Eerst met babyfoon, maar omdat die elk zuchtje haast oppakt, daarna zonder. We laten gewoon onze kamerdeur wat openstaan en dan horen we haar ook. En misschien toch even proberen om te laten huilen of anders een nachtlampje.

En wat betreft de rooming in; de kraamhulp die ik bij Merel had gaf aan dat zij moeten adviseren het kind het eerste jaar bij de ouders te laten slapen. Zelf stond zij daar niet echt achter en ik al helemaal niet. Daarom hebben wij Merel bewust in de kraamtijd al 's-nachts op haar eigen kamer laten slapen. Als dat dan niet goed ging, kon de kraamhulp ons nog tips geven.

Slaapt Amy overdag ook op jullie kamer of in haar eigen kamertje?

Groetjes Natasja


#7

Doe wat je goed voelt. Dat ten eerste.
Ik ben geen voorstander van de baby bij je in bed leggen maar goed, dat is iets dat ieder voor zich moet weten. Je zou ook kunnen kijken voor zo;n co-sleeper? Heb je zelf ook meer ruimte.

Ik wilde inderdaad zeggen: Kruikje voor je haar terug leget maar dat heb je al geprobeerd. Zijn het geen regeldagen ofzo? Ik heb geen ervaring met bv dus ik weet niet wanneer dat allemaal is…

Wordt ze ook niet rustiger als je haar in haar bedje legt, een beetje op haar zij draait en haar zo en beetje heen en weer wiegt? Dat hielp hier nog weleens.
Evt. ook over haar buikje aaien. Dan krijgen ze soms het gevoel alsof je ze toch nog vast hebt…

#8

@Natasja: Mijn kraamverzorgster zei dat ze 6 maanden moeten adviseren voor rooming in maar ook zij zei dat je moet doen wat je zelf wil en wat goed voelt. Ik vind het vooral handig dat ze bij ons ligt omdat ik bv geef en ze 11 uur 's avonds haar laatste voeding krijgt en daarna dus nog 2 keer in de nacht komt. Dan blijf ik heen en weer lopen. Helemaal als ze tussendoor wakker word en gaat huilen, dan loop je soms wel 20 keer in een nacht heen en weer.
Maar ook ik word van elk klein geluidje wakker…
Wij kunnen Amy ook makkelijk horen als ze op haar eigen kamertje ligt zonder babyfoon. Maar laten huilen vind ik zo lastig, omdat Sylvie op de kamer ernaast ligt tegen de muur aan van Amy haar kamertje…
We hebben maar 1 bedje voor Amy en die staat bij ons op de kamer.

@mamaH: Ik koos in eerste instantie ook zeker niet voor de baby bij ons in bed… Maar Sylvie was zo’n moeilijke baby in het begin dat we uiteindelijk geen andere oplossing zagen…
Ik kon toen dit forum nog niet en had nog nooit van inbakeren, infacol en al die andere dingen gehoord…
Nou moet ik eerlijk zeggen dat we achteraf ook helemaal geen goede kraamhulp hebben gehad. Als we bij Sylvie deze kraamhulp hadden die we nu bij Amy hadden dan was het misschien heel anders gegaan. Maar goed dat is het verleden
Daarom wil ik er nu graag alles aan doen om Amy gewoon goed in haar eigen bedje te laten slapen.
Nee regeldagen duren 1-2 dagen en dan zit er ook geen regelmaat in de voedingen. Dat hebben we gelukkig nog wel.
Amy word wel rustig als ik bijvoorbeeld haar speen in doe en over haar wang aai. Dan valt ze weer in slaap maar doe ik het licht uit en ga zelf liggen dan 5 min later huilt ze alweer…
En wat ik dus zei, ze huilt niet zachtjes, maar meteen keihard… Er zit zo’n volume in!
Dat maakt het laten huilen zo moeilijk… En helemaal als je zelf ook graag wil slapen

Mijn moeder zei dat zij ons vroeger allemaal vanaf de eerste nacht op ons eigen kamertje in ons eigen bedje liet slapen en dat ze ons gewoon liet huilen en daardoor nooit 's nachts heeft hoeven voeden Dat klinkt echt als muziek in je oren, maar lijkt echt onmogelijk??
Een baby blijft toch net zo lang huilen tot het eten heeft gehad als het wakker word van de honger? Of hebben wij dat allemaal zelf bedacht Ghehe

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#9

Tja, zo ging het vroeger misschien.
Al ben ik er van overtuigd dat echt niet elke baby door gaat slapen door `m te laten huilen, zeker niet als de baby behoefte heeft aan een voeding. Dat vind ik zelfs gewoon zielig.

H. sliep met 3 weken door (ook geen nachtvoeding) maar daar heb ik haar niet voor hoeven te laten huilen.
Wat ik later overigens weleens deed hoor, maar toen was ze al heel wat ouder.

Lastig, zeker in het begin is het echt nog uitvogelen waar je kindje “in trapt”.
Hopelijk is het snel over!

#10

Hey,

Misschien gekke vraag maar kan het niet komen omdat ze jou nog hoort? Als ze bij jullie op de kamer ligt zijn jullie op de dag waarschijnlijk beneden? Dus als je haar s’nachts na de voeding teruglegt in het bedje hoort ze je niet weggaan maar nog rondscharrelen op je kamer of draaien in bed, ademen etc. Misschien frustreert haar dat?
Ik had nl toen lars was geboren het lumineuze plan hem heerlijk bij ons te laten slapen, in bed of in onze kamer, maar ons mannetje besloot al gauw dat hij dat maar niks vond! Slaapt nu nog niet echt vast dus wordt van elk geluidje wakker en dan is het niet fijn om samen te slapen…
Heb hem trouwens nooit echt laten huilen, later met een maand of 9 kwam dat pas een beetje als hij ging zeuren bij het op bed leggen maar ook nooit langer dan een minuut of 5 en wel gecontroleerd (ik luisterde mee door de babyfoon)
Je moet doen waar jij je goed bij voelt!

If it’s happening now, we’re going to deal with it now!

#11

Brrrrrr bij jou ik bed! Doodeng lijkt me dat. Maar goed dat is mijn mening! En wat als je nu de kinderwagenbak naast je bed zet. Dan ligt Amy wel naast je, maar niet bij je in bed.
Onze jongste heeft het de eerste weken ook gedaan. Na de voeding van 3 uur was het ook huilen. Ik ben misschien een slechte moeder…zo voel ik me niet hoor. Maar ik had zoiets van, je hebt je buik vol, je hebt een schone kont, je hebt een boer gelaten. Dus er kan niks zijn! Ik legde haar beneden in de kinderwagen bak neer. Dan daar maar huilen. Na 2 nachten was het klaar. Ik heb het er nog steeds op dat ze toen nog een verkeerd dag en nachtritme had. Ze nam er gewoon geen genoegen mee dat ik haar na de fles terug lag in bed.

Onze meid heeft trouwens ook geen zachte huil…onze oudste is er nooit wakker van geworden.

Succes, hopelijk wil Amy weer snel in haar eigen bedje slapen.

#12

Ik heb denk ik helemaal geen tips voor je heb Hannah, want als ik het zo lees heb jij alles zelf al geprobeerd Misschien moet je kleine Amy toch even in het snotje krijgen dat ze 's nachts moet slapen!
Ik wou alleen even zeggen; onze dochter is 1x wakker geworden 's nachts omdat haar nieuwe broertje moest huilen. Ik heb haar uit bed gehaald, mee genomen naar onze kamer, waar haar kleine broertje de fles kreeg. Het kind keek haar de ogen uit! Helemaal onder de indruk, maar toen was het prima! Verder is ze er niet weer wakker van geweest! Je zal je er over verbazen hoe snel die 2 meiden aan elkaar wennen hoor. Straks weet Sylvie niet meer beter, en slaapt ze er gewoon doorheen! mijn ervaring dan he?

Succes ermee in ieder geval, want je nachtrust is oh zo belangrijk!

Manderijn

#13

Wauw we hebben vannacht een super nacht gehad! Amy kreeg 22.00 uur haar laatste voeding maar kon de slaap niet vatten. 22.30 nog maar even aangelegd en uiteindelijk sliepen we 23.30 ongeveer. Toen werd Amy om 2.30 wakker en heb ik haar gevoed en daarna kwam ze 7 uur pas weer!
Ik was gewoon eerder wakker dan haar en kon niet meer slapen omdat ik het zo gewend ben eerder wakker te worden

We hebben gisteravond het aankleedkussen tussen ons ingelegd maar jeetje wat hadden wij nog weinig ruimte om te slapen… En we hebben echt wel een 2 persoons bed! Mijn vriend zei zelfs dat hij zo nog liever op de bank ging slapen Dus dat werd hem echt niet…
Ik heb na haar voeding van 22.30 dus nog een hele poos lopen stoeien met haar terug in bedje leggen maar niks hielp… Ze had echt zeker weten geen krampjes, geen boertje, geen honger en ik had een kruikje in haar bedje gelegd… Ik liet haar wel even huilen maar ze huilt echt zo hard dat ik het niet langer als 5 minuten vol heb gehouden
Dus heeft ze vannacht weer de hele nacht bij me geslapen wat uiteraard niet de bedoeling is…
Ik weet dat jullie het allemaal doodeng vinden en het word ook door iedereen sterk afgeraden. Maar wij hebben de ervaring al met Sylvie, die 4 week lang bij ons in bed heeft geslapen en er is nooit wat raars gebeurd. Ik ben ook nog nooit wakker geworden met Sylvie toen onder het dekbed of nu dus Amy.
Ik heb ook altijd mijn arm over Amy heen op het dekbed zodat het dekbed sowieso niet over haar heen kan. En ze ligt naast mijn kussen, die schuif ik altijd een eind opzij.
Maar goed we gaan nu in ieder geval haar bedje weer op haar eigen kamer zetten. We hebben haar bedje naar onze kamer verhuisd omdat de kraamverzorgster dacht dat ze dan 's nachts misschien beter in haar eigen bedje wilde slapen. Nu dat toch niet het geval is kan het bedje dus ook wel weer op haar eigen kamertje.
En dan gaan we weer verder stoeien en proberen want ik moet en zal dit spelletje winnen Amy hoort in haar eigen bedje want papa en mama willen 's nachts gewoon lekker samen zijn Hihi

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#14

De eerste weken dat Jitse er was, hebben we tegen Hylke gezegd
(slaapt ook in de slaapkamer naast de babykamer), dan als Jitse
zou gaan huilen 's nachts, hij zich geen zorgen hoeft te maken.
dat wij dan voor Jitse zullen zorgen.

En dat werkte! Jitse begon natuurlijk regelmatig te huilen,
maar Hylke is niet wakker geweest, of in elk geval heeft hij
dat niet laten merken.
Misschien dat dat bij Sylvie ook werkt?!

Wij hebben trouwens een lekkere stoel in de babykamer staan.
Wordt meneer wakker 's nachts dan gaan we daar met hem zitten.
Verlichting zacht (dimmer), beetje knuffelen,
beetje troosten, eventueel nog een flesje,
maar daarna gaat hij echt z’n eigen bed weer in.

M.

#15

Hoi hoi,

Ik heb mijn kleine man in de eerste weken in de Lodger wikkeldoek laten slapen. Hij was dan lekker warm bij mij aan het drinken en dan legde ik hem zo in de doek terug in z’n bedje.

Bij ons was het probleem da hij overdag niet in z.n bed wilde slapen

Groetjes

#16

@Marsel: Ja maar Hylke is al wel een stuk ouder he…
@Babzie: Wij hebben de woombie maar ook die helpt voor geen meter…

Vannacht een verschrikkelijke nacht gehad… Wat een drama! Kwart voor 12 Amy gevoed en daarna ging ze niet slapen… Ik ben heel lang blijven proberen haar in haar eigen bedje te laten slapen… Maar op een gegeven moment kreeg ze krampjes… Typisch want mn vriend en ik hadden beiden ook hele erge buikpijn en ik zelfs diarree…
Maar zelfs toen de krampjes helemaal over waren kon Amy gewoon de slaap niet vatten… Ze bleef maar klaarwakker en huilen en mopperen omdat ze wel heel moe was…
Uiteindelijk is ze tussen 2 en half 3 weer bij me in slaap gevallen… Ik was kapot ik ben al die tijd vanaf kwart voor 12 wakker geweest en ik kon het niet helpen maar ik voelde me verschrikkelijk en kon alleen maar huilen, huilen en nog eens huilen… Ik voelde me zo machteloos en onzeker…
Op zulke momenten denk ik steeds: Ik kan niet wachten tot ze 3 maandjes is… Ik kan wel merken dat ik niet echt een baby moeder ben… Ik vind Sylvie veel makkelijker en heb nu echt zoiets van ons gezinnetje is compleet zo en dit hoef ik niet nog een keer mee te maken… Ik hou erg veel van Amy en zou haar niet meer kunnen missen maar het is goed zo.
Dit is zeker weten de laatste keer…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#17

Ik weet nog heel goed toen mijn eerste zoon geboren was dat ik me ook heel onzeker voelde. Ik had toch een dochter al grootgebracht waarom lukte het nu niet met hem…

Die onzekerheid heb ik best lang gehad totdat er ineens een moment kwam dat dat gevoel weg was. Ik bij mijn tweede heb ik veel gehuild. Dus heel herkenbaar. Misschien een optie om het bedje te verhogen. Boeken onder de poten bij het hoofdeinde. Misschien heeft ze last van teruglopende voeding.

Het is gewoon elke keer een puzzel. Nu ik mijn derde heb, heb ik ook wel eens momenten van hoe moet dit nou. Geen enkel kind is hetzelfde en wat bij de een helpt hoeft bij de ander dus weer helemaal niet te helpen. Hier dus ook nog steeds op zoek (na een half jaar) naar de gebruiksaanwijzing van nummer 3

#18

Wat vervelend dat de nacht zo slecht is gegaan. Ik voelde me ook vaak machteloos hoor, na een paar rampnachten. Krijgt Amy al een speentje? Ik weet dat dat eigenlijk nog niet mag ivm andere zuigtechniek en zo, maar misschien kun je het eens proberen. Bij Anouk heb ik er een paar weken mee gewacht omdat die vrij klein was en ik me er niet goed bij voelde. Bij Merel zijn we er gelijk mee begonnen op aanraden van het zkh. Ze hebben beide bv gehad.

Groetjes Natasja


#19

@Babzie: Amy geeft bijna geen voeding terug, dus lijkt me niet…
@Natasja: Ja speen krijgt ze al. Onze kraamhulp is er mee begonnen ivm hele erge zuigbehoefte. Dat had Sylvie ook heel erg. Maar ze blijft de speen er op een gegeven moment steeds weer uit duwen…

We gaan vanavond proberen om Amy in haar bedje in de voetenzak te laten slapen. Hier slaapt ze overdag in de box steeds in, dus hopelijk dan ook in haar bedje…

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy

#20

Hoi,
7 maanden geleden is ons meisje Amy via een keizersnee geboren in het ziekenhuis. Ze kreeg dorstkoorts en we moesten uiteindelijk vijf dagen blijven.
Amy heeft snachts vreselijk gehuild zodra we haar in haar eigen (aquarium)bedje legden. Op een nacht werd ik wakker en toen had het ziekenhuis personeel Amy bij mij in bed gelegd en ze sliep als een roos. Ook thuis heb ik Amy nog in mijn bed gehouden op het aankleedkussen of op mijn borst. Toen ze ong. 2 weken was ben ik de puckababy gaan gebruiken omdat ik toch ook graag wat meer nachtrust zou pakken en dat ging heel goed. Ik ben er van overtuigd dat het vooral te maken had met het missen van geborgenheid en begrenzing. Amy maaide ook heel erg met haar armpjes en dan schrok ze daar wakker van en begon te huilen. Wij hebben Amy nog steeds bij ons op de kamer. We wilden haar sowieso 6 maanden rooming-in bieden, maar het is me nog te gezellig om haar naar haar eigen kamertje te doen.
Als jullie meisje Amy ook veel met haar armpjes maait mist ze toch de begrenzing en dat zal haar waarschijnlijk onrustig maken.
Het is zoeken naar waar jullie je allemaal prettig bij voelen. Veel succes vanacht.
liefs Annelies

Lilypie First Birthday tickers