Regelmatig wakker 's avonds en 's nachts


#1

Hey meiden,

Heb even een vraagje. Eigenlijk gaat het super goed met Dani. Hij is van alles aan het ontdekken, Kan sinds vandaag helemaal uit zichzelf gaan zitten (gaat eerst op zijn knietjes zitten en dan kont omhoog en hoepla hij zit, echt zo goed), klimt overal op, wil zich overal aan optrekken en staan. Loopt al langs te tafels en in de box en probeert zelfs van de ene tafel naar de andere tafel over te stappen (niet los hoor en soms laat hij zich gewoon vallen, haha). Zijn 2 boventandjes zijn aan het doorkomen. Hij eet goed. Kortom ben helemaal trots op mijn mannetje!!

Het enige waar ik nu even mee zit is dat hij een paar keer in de avond en nacht wakker wordt of in ieder geval begint te huilen. En niet een beetje jammeren maar echt wel zielig huilen. Meestal is dit binnen ongeveer 5 minuten weer over. Ga ook niet gelijk naar hem toe dan, dus eigenlijk hoeven we er ook niet voor uit bed ofzo (hij wordt niet helemaal hysterisch ofzo). Ik ben 1 keer wel naar hem toe gegaan omdat ik het zo zielig vond. Lag toen helemaal niet klem in bed en werd door mijn komst alleen maar meer wakker.

Maar hoe zou dit komen? Is dit het verwerken van alle dagelijke ontdekkingen, een nachtmerrie. Ik kan er natuurlijk weinig aan doen, maar ik ben dan zo’n muts die me daar toch een beetje druk om maakt. En het eigenlijk ook zielig vind.

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#2

Wat jij noemt kan de oorzaak zijn : het verwerken van dingen. Ook dromen kan natuurlijk.
Maar ook die tanden kunnen een oorzaak zijn. Heb er net een topic over geopend in forum 1 -4 jaar.
En de warmte van deze dagen zal ook niet meewerken…zucht.

Groetjes van Christa


#3

Ik durf er bijna niet meer mee te komen maar het kan ook onderdeel van een sprong zijn.

Groetekes, Sje


#4

haha Sje, gewoon blijven zeggen hoor als je dat denkt. Helemaal niets mis mee
Heb alleen niet het idee dat hij in een sprong zit. De rest gaat nl prima. Een week of 2 geleden zat hij er naar mijn idee wel in. Niets was goed, alleen maar piepen en huilen als hij wakker was, slapen 's nachts was ook onrustiger enzo. Wilde alleen maar bij mama zijn, maar ondertussen ook weer niet (handig, haha) Maar goed misschien een nasleepje???

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#5

Kan nasleepje zijn, maar de kans dat-ie begint met dromen is ook heel reëel.

Groetekes, Sje


#6

Beginnetje van verlatingsangst misschien?

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker


#7

Mriek: dat hij dan ineens wakker wordt en wij zijn dan niet in de buurt bedoel je en dat hij zich dan alleen voelt.

Als we hem nl in bed leggen heeft hij er geen problemen mee en slaapt hij meestal vrij snel.

Blijft toch altijd gissen he…helaas kunnen ze zelf nog niet kletsen, dus zullen we er ook niet achter komen, maar dat is juist soms zo lastig.

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#8

Ja Saro, dat bedoel ik. Dat het daarvan een beginnetje is, Dani heeft daar nu wel de leeftijd voor langzamerhand. Rond de 9 maanden was het hier ook aan de gang, maar dat was gelukkig met slapen na een klein weekje over.

Dromen kan natuurlijk ook heel goed. Dat doen ze al van kleins af aan en als je ziet hoe actief Dani allemaal al is, dan kan het heel goed dat 'ie heel veel te verwerken heeft 's nachts.

Sterkte en hopelijk is het snel weer voorbij! Komt iedereen weer aan z’n broodnodige nachtrust toe…

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker


#9

Morgan heeft dat rond die tijd ook gehad. Wij keken het altijd even aan en soms ging ik even langs voor aan aai over dder bol, maar meestal sliep ze weer snel. Heeft ongeveer 2 weken geduurd. Toen ik (pappa hoort haar 's nachts niet) er aan gewend was was het weer over zeg maar.

Groetjes,

Michèle


#10

Wil, dus Bo heeft hetzelfde. Zal het inderdaad toch bij de leeftijd horen. Op zich slaap ik zelf wel redelijk goed hoor (op een paar keer wakker worden dan), maar vind het zo zielig voor hem. Al vraag ik me af of hij er echt last van heeft…Gisteravond hoorde ik ineens even hem kletsen. Was echt 3 seconden ofzo (bababa deed hij) en toen weer muisstil. Misschien wel kletsen in zijn slaap. Doet zijn papa ook weleens

Vervelend dat Bo moeilijker in slaap komt, maar kan heel goed dat hij een beetje verwacht dat jij weer even naar hem toekomt. En natuurlijk kan het begin van verlatingsagnst zijn. Op het KDV merk ik wel dat Dani als ik wegloop me achterna gaat tijgeren, maar nog niet echt moet huilen ofzo. Als hij dan weer de aandacht op iets anders heeft gevestigd (bijvoorbeeld een ander kindje) dan is het ook weer goed.

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#11

Hoi,
Ook Seth heeft hier last van!
Ik denk dat hij in zijn sprongetje is gekomen. Hij begint standaard te krijsen als papa of mama uit beeld verdwijnen (knap lastig!)
En ook slapen is een drama… nou is dat hier nog nooit super gegaan, hoor!
Maar nu is het drama, hij krijst de hele boel bij elkaar.
En 's avonds en 's nachts is hij meerdere keren wakker, de ene keer slaapt hij inderdaad nog, en heeft hij alleen een speen nodig. De andere keer staat hij op zijn hoofd en heeft even een knuffel nodig, of even een hulpje omm in slaap te vallen, en een enkele keer is hij wel 3 kwartier wakker, en speelt, of krijst de boel bij elkaar.
Ik hoop dat het van het sprongetje komt, maar ik weet het niet, Seth heeft namelijk in totaal misschien 10 dagen in zijn leven doorgeslapen (en dit is misschien veel).
Dus ik wordt zo onderhand wel een beetje moe van dat heen en weer geren, en ook hier slaapt papa vrolijk verder…
Liefs, ANne

Lilypie


#12

Dat is wel heftig Anne, zulke gebroken nachten breken je zelf denk ik ook behoorlijk op? Moet je er 's nachts vaak uit voor Seth? Misschien een idee om papa ook eens wakker te maken?

We gaan 's nachts eigenlijk nooit naar Dani toe of hij moet heel erg huilen of ziek zijn natuurlijk. En toen hij nog niet van zijn buik naar rug kon moesten we er ook regelmatig naar toe omdat hij dan beetje in paniek raakte. Dani heeft ook geen speen, dus dat scheelt dan natuurlijk wel…die kan dus niet uit zijn mond vallen.

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#13

Ik ga er ook altijd pas heen als hij echt gaat huilen, maar eigenlijk is dat heel vaak zo. Ik moet zeggen dat ik ook wel redelijk op ben op dit moment.
De eerste keer ga ik altijd zelf, en de volgende schop ik mijn vriend eruit, dus dat doe ik wel, anders hou je het echt niet vol.

Op dit moment stuitert hij gewoon nog heel zijn bed door en ik vind hem dan ook regelmatig met zijn hoofd in een hoek van het bed, op handen en voeten, en tjaah… dan zit hij klem
Ik hoop van harte dat hij binnenkort toch eens een keer goed gaat slapen.
Liefs, Anne

Lilypie


#14

Ik hoop het ook voor je meiss!
Wat betreft het rommelen in bed en dus ook klem zitten…Dani heeft dan ook nog wel eens, maar al minder als een paar weken geleden, dus dat wordt steeds beter. Tot natuurlijk de volgende fase gaat beginnen (bij ons zal dat het staan in bed zijn denk ik…nog niet aan de orde gelukkig)

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#15

op dit moment slaapt hij in een campingbedje, dus dan zal hij ook nog niet gaan staan in bed, maar ik ben bang dat als hij weer in zijn eigen bed gaat slapen, hij ook binnen no time gaat staan. Hij is nu ook hard bezig in de box om te gaan proberen om te staan , als hij ligt op zijn buik, en dat lukt bijna (gewoon gaan staan doet hij al een tijdje), dus ik ben bang dat het niet lang meer duurt

Ik zelf zit op dit moment ook niet zo lekker in mijn vel en ik ben bang dat hij dit ook aanvoelt… dus ik momet misschien ook eerst daar wat aan gaan doen, en wie weet wordt het dan nog wel beter met slapen. Voorlopig is het gtewoon even doorzetten!
Liefs, Anne

PS: Dani is (net als Seth) volgens mij ook snel met dingen als langs de tafel lopen ed. Wel echt een leuk gezicht he, zo’n klein wurmpie staand

Lilypie


#16

Rot dat je niet lekker in je vel zit! Die kleintjes merken dat zeker…ook al wil je het verbergen. Herken ik wel…Hoop dat je je snel weer wat lekkerder voelt en je hart luchten kan hier altijd he…

Ja ik denk dat Dani ook best snel is. Op het KDV zeggen ze dat ook. Komt denk ik door zijn enorm actieve en ondernemende karakterje. Het is echt leuk om te zien hoe die kleine lijfjes dit allemaal kunnen doen. Nu ook dat Dani helemaal zelf kan gaan zitten…zo schattig. Dat karakter zorgt er ook wel voor dat ze af en toe best pittig kunnen zijn, maar dat herken je wel denk ik haha.
Maar Seth is ook snel zeg, nu al goed kunnen staan!! Knap hoor!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#17

Morgan heeft even de tik gehad om ook 's nachts te geen huilen en er was niks. Op een gegeven moment ben ik het gaan negeren en wat bleek ze wilde aandacht. Na 2 nachten was het over met een geschreeuw. Als ze nu huilt weet ik dat er ook wat is. Ik moet wel zeggen ik heb een camera in haar kamer dus ik kan zo zien wat er is zonder dat ik naar haar toe moet. Misschien dat we daarom ook wat ‘makkelijker’ zijn met negeren. Was even een aanschaf maar hij is ideaal. Bij een eventuele 2e ga ik weer voor een camera.

Groetjes,

Michèle


#18

Ja, dat is wel ideaal!
Maar om dat nu nog even aan te gaan schaffen…
Overdag als hij gaat slapen, dan laat ik hem ook rustig even huilen, maar als ik dan ga kijken, staat hij 9 van de 10 keer op zijn hoofd ‘klem’ in een hoekje.
Dus jaa… dan denk ik dat hij daar zelf niet echt relaxt uit kan komen.
En 's nachts bespaar ik mezelf het liefst zoveel mogelijk moeite, en het was dus altijd handig om zo snel mogelijk even te gaan, en dan was het over, maar ik weet niet of dit nu ook nog de beste oplossing is.
Liefs, Anne

Lilypie


#19

Ik weet niet precies wat reflux is… en wat de symptomen zijn?

Heb hem net weer op bed gelegd en dit ging goed!
Ben 1x geweest, na 5 min huilen, stond hij natuurlijk weer op zijn hoofd, met zijn hoofd in de hoek…
Even goed gelegd, en nu is hij zelf in slaap gevallen!! en ligt hij met zijn duim in zijn mond, met knuffel en ongeveer op zijn buik, zo schattig!

@wil: ik zou hem 's nachts ook wel eens willen laten huilen, maar hij is zo snel overstuur, dat ik bang ben dat hij helemaal niet meer stil te krijgen is.
En ook omdat hij zo snel overstuur is, denk ik dat hij misschien ook wel een beetje bang is of zoiets. (weet niet of dat al kan nu)

Ideaal dat Bo in ieder geval wel goed slaapt, geniet er maar van!
Iedereen zegt altijd tegen ons dat wij zo’n makkelijk kind hebben, maar zij maken hem 's nachts niet mee
Nu wil ik niet zeggen dat wij het verschrikkelijk hebben, ik bedoel je hebt kinderen die de hele dag huilen, maar het zou wel iets beter kunnen…
Maar, ik ben geduldig, en wacht af!!

Overdag is het slapen trouwens ook heel wisselend, vandaag heeft hij een keer maar 20 min. geslapen, en ook een keer ruim 2,5 uur, er is geen peil op te trekken.

Liefs, Anne

Lilypie


#20

Hmm… lastig!
Ik denk niet dat hij er last van heeft (je weet het nooit natuurlijk…), hij is namelijk ook wel een tijdje hele dagen achter elkaar vrolijk geweest en heel gezellig. Hij spuugt niet tot nauwelijks (meer), maar dat hoeft niet uit te maken natuurlijk. Ik ga er eens op letten of Seth zuur kijkt, of soort van herkauwt, maar ik denk het niet.
Helaas, ik heb gewoon een slechte slaper:S (mijn ouders zijn voor mij ook de eerste 2(!!!) jaar elke nacht hun bed uit geweest).

Ik wil niet zeggen dat Seth echt verschrikkelijk is, maar soms moet ik wel even tot 10 tellen. En als hij bij anderen is gedraagd hij zich altijd voorbeeldig, rustig stilzitten ed en als hij dan een beetje gewent is, dan breekt hij de tent af, haha.

Wat ik ook al zei: ik zit niet helemaal lekker in mijn vel. Heb een kort lontje en als Seth moeite heeft met in slaap vallen, ben ik het al snel zat, en dat zal hij best aanvoelen. Sommige dagen stoei ik me echt door de dag heen, zo lang als hij lijkt te duren. Heb dan ook geen zin om met Seth te spelen (en vaak is hij dan heel zeurderig) en ook weinig zin om iemand op de koffie te krijgen oid. Dan kan ik weer mooi weer gaan zitten spelen, en daar heb ik vaak geen zin in. Ik zou het er natuurlijk ook met hun (vrienden) erover kunnen praten, maar ik heb niet het idee dat ze het zullen gaan begrijpen…ik bedoel niemand heeft kinderen, en snapt hoe het is om heel de dag voor een kind te zorgen.
Het is heerlijk hoor, begrijp me niet verkeerd, maar soms kan ik het gewoon even niet aan. En op andere momenten kan ik intens van hem genieten, als hij lekker tegen me aan ligt, of heerlijk aan het spelen is en aan het brabbelen.
Pff… het is lastig, ik worstel er al een tijdje mee, maar kom er niet echt uit. Ook mijn vriend wil me wel helpen dmv praten enzo, maar uiteindelijk kan hij er niet echt iets aan veranderen, natuurlijk.,

Heel verhaal, maar het lucht wel op dat ik het toch even eruit heb kunnen gooien. Soms begrijp ik mezelf gewoon niet!
Liefs, Anne

Lilypie