Raar buurjongetje

#1

Hallo moeders en natuurlijk vaders.

Ik zit met iets waar ik zelf niet uit kom, mischien dat jullie mij kunnen zeggen hoe ik dit het beste aan kan pakken.
We zijn zo’n half jaar geleden verhuist naar een leuke buurt met veel kindjes en een speeltuintje voor de deur, helemaal niks mis mee zou ik zo zeggen.
Maar we hebben ook een buurjongetje gelijk naast ons wonen en hij staat elke dag 3 keer voor de deur om met mijn kindje te spelen… Ook niks mis mee verder maar dat jongetje is een jaar of 10 en mijn kindje wordt 23 november 2 jaar.
Hij wil haar de hele tijd vasthouden en geeft haar kusjes. Ook wou hij haar mee in bad doen en daar heb ik verder geen probleem mee maar hij zat telkens bij haar tussen de benen te kijken.
ik krijg hier een beetje rare ideen bij maar mischien stel ik me ook wel aan en doen alle kindjes dit.
Ik ben ondertussen al de hele tijd smoesjes aan het verzinnen om hem maar niet binnen te hoeven laten en dit vind ik echt niet kunnen in mijn eigen huis bij een kind van 10 jaar.
Mijn moeder zei ook al dat ik tegen hem moet zeggen dat ie vriendjes moet zoeken van z’n eigen leeftijd en daar heeft ze wel gelijk in denk ik.
Wat zeggen jullie van dit verhaal? Wat en hoe kan ik het het beste aanpakken zonder dat er scheve gezichten komen want het blijven toch je buren he.

Groetjes van iemand die een kind van 10 jaar nog niet eens de waarheid kan zeggen…

#2

Ik denk dat je eerst maar eens met die ouders een gesprekje moet aanknopen. Dat hun zoontje vaak bij jullie komt om met jouw dochter te spelen, maar dat je het leeftijdsverschil wel erg groot vindt. Hen vragen wat zij ervan vinden. En dan maar eens weer kijken. Als zij het nou niet zo’n punt vinden, maar jij blijft je er niet goed bij voelen, dan zeg je gewoon tegen dat jongetje dat jouw dochtertje nog te jong is om te spelen en dat hij niet meer hoeft te komen om dat te vragen.

Succes!

Groetjes,
M

Lilypie Tweede Ticker

#3

Ik vind het een vreemd verhaal en ik zou ook achterdochtig worden van een jongen van 10 die met mijn peuter van 2 zou willen spelen en maar steeds tussen haar benen zit te kijken.

Ik vind het alleen niet puur jouw taak om hem bij jullie weg te houden. Er is ook een taak voor die ouders om ervoor te zorgen dat-ie gewoon niet meer bij jullie aan de deur komt voor je dochtertje. Dus een gesprek met zijn ouders zou al geen verkeerd plan zijn.

Krijg je daar geen aansluiting, zeg dan inderdaad tegen hem dat-ie vriendjes van zijn eigen leeftijd moet zoeken en dat hij niet meer aan de deur hoeft te komen voor je dochtertje omdat zij geen geschikt vriendinnetje voor hem is. Gewoon duidelijk zijn. Ook niet om de brij heen draaien: duidelijk zeggen hoe jij hierover denkt en wat jij graag wilt vanaf nu.

Gewoon eerlijk en duidelijk zijn. En dat hoeft helemaal niet verkeerd over te komen, als je het gewoon vriendelijk brengt.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 25 Oct 2009 12:59:14

#4

Oke thanx, ik zit er best wel een beetje mee omdat het toch mijn buren zijn.
Ik moet ook duidelijk zijn maar ik draai er vaak omheen zodat ie niet huilend weg rent. Hij kijkt zooooo onschuldig maar die moet je het beste in de gate houden hoorde ik

#5

Precies, die onschuldige blik daar zou ik niet te blind op vertrouwen. Gewoon naar je buurvrouw toe. En ik zou dat gesprek met de buurvrouw aangaan als de buurkinderen niet in de buurt zijn. Die hebben daar niks mee te maken. En na het gesprek mag de buurvrouw het zelf op haar eigen opvoedkundig verantwoorde manier aankaarten bij haar zoon.

Groetekes, Sje

#6

Sje ik ben het wel met je eens, maar volgens mij zouden sommige ouders ook heel anders kunnen reageren, in de zin van: mijn kind doet zoiets niet!
ik bedoel, 9 van de 10 ouders houden toch de hand boven het kinds hoofd? (logisch natuurlijk)
en kunnen zoiets moeilijk geloven…liefde maakt blind zeker voor je kind.

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker

#7

Daarom moet dat gesprek met de buurvrouw en/of de buurman alleen plaatsvinden en niet met het kind erbij. Want dan is het risico groter dat ze het kind de hand boven het hoofd houden.

En net wat ik eerder schreef, het is natuurlijk maar net hoe je het aankaart. Als je al met een bokkepruik op aanbelt, is dat een heel andere start van het gesprek, dan wanneer je het vriendelijk aankaart.

Groetekes, Sje

#8

ja dat is ook waar, maar hoe knoop je zo’n gesprek dan aan.
oke zonder bokkenpruik maar dat is hoe je je voordoet op dat moment,
maar hoe maak je ouders zoiets duidelijk, ik bedoel als ze zoiets ove rmijn kind zouden zeggen ook al is het vriendelijk zou ik ook echt niet weten hoe ik moest reageren.

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker

#9

Ik denk niet dat ik meteen zou aankaarten dat-ie tussen haar benen heeft gekeken want daar schrikken mensen van en dan vindt de rest van het gesprek al onder bepaalde spanning plaats.

Ik zou gewoon aangeven dat ik me gevleid voel als andere mensen mijn kind leuk vinden, maar dat ik het leeftijdsverschil in dit geval veel te groot vind en dat ik het niet prettig vind als hij tig keer per dag aanbelt om te vragen of hij met haar mag spelen omdat ik hem dan elke keer moet teleurstellen.

Op die manier maak je duidelijk dat je er niet van gediend bent, maar je doet niet direct lelijk over hun zoon.

Mochten ze vragen waarom het dan niet fijn is dat-ie tig keer per dag aanbelt of waarom het niet tof is dat het leeftijdsverschil zo groot is, dan kan altijd aangehaald worden dat je je door die badkamerscène ongemakkelijk bent gaan voelen over zijn behoefte om met die kleine meid te spelen.

Groetekes, Sje

#10

Hmm zou het ook niet fijn vinden hoor.
En de manier van aankaarten bij de ouders zoals Sje zegt lijkt mij ook een strak plan.

Verder als hij bij jullie is en jullie kindje steeds optild, zeg er dan gewoon wat van; X ik weet dat je het lief bedoeld maar ik wil niet dat je naam dochter steeds optild. Ze heeft benen en voeten gekregen om mee te lopen, ze kan nu lopen dus laat haar dan ook lopen. Daarbij vind ik haar veel te zwaar voor jou.
Werkt dat niet, zeg het dan een beetje geiiriteerd, meestal komt dat wel aan.
En als hij niet meer mag tutten met jouw dochter zal het leuke er ook snel vanaf zijn.
Ook stoppen met het mee laten helpen in bad doen, zeg maar dat je samen met je dochter onder de douche gaat of dat je het liever alleen doet. Hoe vaker je nee zegt, hoe minder leuk hij het gaat vinden en hoe minder hij zal komen.

Andere dingen als aankleden e.d. hoeft hij ook niet te doen, want hij is geen pappa en dat jij als mamma dat zelf wilt doen.

Heet veel succes met het aankaarten en hopen op een verbetering!!

#11

ja dat is een goed idee Sje
waarom ben jij zo slim

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker

#12

Geen idee waarom ik zo slim ben, want ik ben nog blond ook.

Nou nee, mogelijk komt het doordat ik toen ik nog in loondienst werkte verschillende cursussen heb gehad wat betreft communicatie. Dus “hoe breng ik slecht nieuws” etc.

Dat waren dan cursussen waar acteurs (geen BN-ers) voor ingehuurd werden en waar je dan mee in een rollenspel terecht kwam.

Dus bijv. acteur is buurman (vader van raar buurjongetje) en ik ben lennie die niet wil dat het buurjongetje met haar dochtertje speelt.

Zo’n soort rollenspel en regel het gesprek dan maar. Aan de hand van zo’n rollenspel kreeg je dan allerlei tips hoe je het anders, beter kon doen. En dan nog een keer opnieuw rollenspel om te kijken hoe dat lukte.

Die acteurs waren speciaal opgeleid om het gesprek met de cursist aan te gaan en een bepaald type persoon neer te zetten. Zo kon je oefenen om zelf zo’n gesprek een bepaalde kant op te laten gaan.

Levensecht! Echt super hoe die acteurs dat deden. Ooit een cursus gehad waarin je een van de mensen voor wie je werkte aan mocht kaarten. Bijv. iemand met wie het niet zo vlotjes verliep.

Nou, zo iemand had ik wel in het team waarmee ik werkte. Ik ongeveer die persoon beschrijven en die acteur zet die persoon gewoon neer! Zelfde manier van praten, zelfde manier van reageren. Gewoon eng! Zo levensecht zelfs dat ik aan het eind van dat rollenspel zat te huilen omdat het gesprek dus inderdaad niet liep zoals ik had gewild dat het liep en ik precies hetzelfde gevoel kreeg als bij die persoon voor wie ik werkte. Hele gekke ervaring!

Nou en daarom ben ik dus zo slim dat ik Lennie een voorbeeldgesprekje kan geven!

Groetekes, Sje

#13

Oke mensen ik heb bedacht hoe ik het aan ga pakken.
Deze week heb ik afgesproken om een koppie thee te komen drinken. Ik ga dan als dat jongetje naar school is.
Ik ga echt niet zeggen tegen haar dat ie tussen haar benen heeft gekeken. Maar dat hou ik zelf natuurlijk echt wel in de gate en mijn kindje is toch altijd bij mij. Dan zeg ik gewoon dat ik het leeftijd verschil toch wel erg groot vind om elke dag samen te spelen maar dat ik niet zo goed weet hoe ik het haar zoontje moet zeggen zonder dat ie denkt dat ie niet meer welkom is, want dat is ook niet zo natuurlijk.

Zoiets mag ik toch gewoon zeggen?

bedankt voor de reacties en het is toch maar fijn dat deze site bestaat

#14

@Sje: dat klinkt erg interesant!
enne blond zegt weinig, ik ben brunette en ben zo dom als een ezel hahaha

@lennie:
tuurlijk mag je dat zeggen.
maar aan de andere kant… zou jij willen weten als jou kind zo keek naar een ander kind?
ik wel…

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker

#15

ja daar heb je ook wel weer gelijk in, goh, nu breng je me aan het twijfelen…

#16

Belangrijke tip als het gaat om slecht nieuws-gesprekken: begin niet met je eigen belang voorop te zetten. Begin met aan te geven dat je je realiseert wat het belang van de ander is.

Zolang je laat merken dat je openstaat voor de mening, het standpunt, het belang van de ander, loopt een gesprek niet zo snel op een heftige discussie uit.

Dus eigenlijk het principe “Ik begrijp jou, begrijp jij mij ook?”. Hou dat in gedachten als je ooit een moeilijk gesprek moet voeren, dan escaleert het niet zo snel.

Groetekes, Sje

#17

Dat is ook een goed punt Inge. Ik zou het inderdaad ook willen weten als mijn kind een ander kindje zo aandachtig tussen de benen bestudeerde.

Zoals ik eerder al schreef: het mag ook wel gezegd worden, maar begin niet met die informatie want dan staat het gesprek al onder spanning omdat de andere kant van de lijn schrikt.

Eerst beginnen zoals Lennie nu ook van plan is. Prima om dat zo te doen, en zeker onder het genot van een kopje thee.

Op een gegeven moment voel je vanzelf hoe het gesprek loopt en dan is altijd nog aan te kaarten van die badscene.

Groetekes, Sje

#18

Heeft dat buurjongetje een zusje? Als hij geen zusje heeft, kan het natuurlijk zijn dat-ie daarom zo geïnteresseerd is. Niet eens om je dochtertje iets te doen, maar gewoon nieuwsgierigheid van hoe ziet dat er nou uit bij een meisje.

Dus het kan ook best zijn dat hij niet eens iets kwaads in de zin heeft. Hoewel je wel alert moet blijven.

Groetekes, Sje

#19

moeilijk moeilijk moeilijk hele rara situatie en dan vooral omdat je er naast woont. Maar ja, ik ga het doen zoals ik net geschreven heb en ik zie wel waar het gesprek naar toe gaat. Kom ik straks met 2 blauwe ogen thuis haha

#20

hij heeft een oudere zus, denk dat er zo’n 4 of 5 jaar tussen zit