wat super zeg dat je daar lekker van kan genieten. maar vraag idd niet te veel van jezelf, maak echt zo veel als nodig gebruik van de hulp die je krijgt aangeboden. en wat fijn ook dat de therapie al begint aan te slaan.
liefs,
Rinske
Post partum depressie
mini-boy
#23
wat een fijn bericht. Houdt vol meis… een tegenslag kan iedereen overkomen maar je weet nu hoe je ermee om moet gaan. Ga niet te snel… want dan is de tegenslag eens ze hard. Kop op meid… het gaat jullie lukken!! Heb bewondering voor jullie hele gezin!!
miremady
#24
Wat fijn meid dat het zo lekker gaat, maar inderdaad ga niet te snel want dan werkt het straks tegen je
Liefs Michelle
yavahn
#25
Hoi hoi,
van de week (eergisteren) werkte het dus idd tegen me dat we zo snel zo goed gingen… ik hield mezelf denk ik een beetje voor de gek dat alles nu ineens zo goed ging, want donderdag had ik dus weer een terugval met als gevolg een mega jankdag en paniekaanvallen. Inmiddels ben ik al wel terug geweest naar het Erasmus en daar wilde de endocrinoloog me laten prikken op de hele ratteplan… 6 lange buizen en een belafspraak mee voor over 2 weken voor de uitslag… nou belde ie dus al gisteren met spoed op, dat ik zo snel mogelijk calciumtabletten moet gaan slikken (die heb ik voor het laatst 2 jaar geleden geslikt, omdat toen per ongeluk een bijschildklier verwijderd is ipv een lymfeklier, lang verhaal weer…) en vitamine D om de kalkopname te bevorderen, mijn hele calciumhuishouding staat op zijn kop en is drastisch laag… dit zou eventueel ook paniekaanvallen kunnen geven, dus ik hoop dat dit ook weer helpt in het herstel… pfff, langzaamaan gaat het wel weer wat beter, maar ik doe het nu wel rustiger aan… gelukkig komen mijn ouders vandaag terug en kan ik weer tegen mijn moeder persoonlijk praten ipv over de telefoon, want merk dat dat toch wel een hoop scheelt…
Bedankt weer voor het lezen van mijn gezwets, maar moet het ff van me afschrijven…
Grtz Von
Michele1
#26
Daar zijn we hier voor meid. En wat naar dat je een terugval gehad hebt. Gelukkig luister je wel meteen naar deze waarschuwingen. Hopelijk kan het oplossen van de lichamelijke problemen ook goed meerwerken aan je herstel want als je lichaam niet meewerkt kun je je ook knap beroerd voelen. Ik kan het weten.
Sterkte meid enne ik lees je gezwets gewoon hoor.
Groetjes,
Michèle
Michele1
#28
Oh je moet eens weten Michelle, Je lichaam is net een machine, als een onderdeeltje laag staat of op is dan kan het zo allemaal in de soep lopen.
Groetjes,
Michèle
miremady
#29
ik heb nl ook paniekaanvallen al jarennnnnnnn maar toen ik 16 was heb ik mijn been gebroken heeft een half jaar geduurd omdat ik te weinig kalk aanmaakte vandaar mijn vraag.
Liefs Michelle
Michele1
#30
Nou ja als door de kalk wat zei al zegt te weinig vitamine opgenomen worden dan krijg je paniekaanvallen. Ik had na ze bevalling een te kort aan B. Ik heb dage zitten janken omdat ik dacht dat de wereld verging (deeltjesversneller in zwitsterland) na het slikken van de B6 ging het stukken beter.
Groetjes,
Michèle
kikie
#33
@ yavahn
Ik ken je problemen ook hoor. Ik heb dan niet de depressie vorm maar de uitputtingsvorm. Tegenover m’n kind is dus alles ok alleen ik ben gewoon continu moe en lusteloos. Alles voelt gewoon te zwaar.( Burn-out)
Qua werken enzo…
Hopelijk gaat het snel beter met je
Liefs
Michele1
#35
Hier ook oververmoeid en met een D tekort en te hoog sukker gehalt, maar daar werken we aan.
Groetjes,
Michèle
Michele1
#37
Ha ha ha als we niet meer 24-7 achter ze aan moeten rennen en wij weer uit kunnen slapen Michelle. Maar het schijnt het waard te zijn.
Groetjes,
Michèle
Michele1
#39
Ja jij kan het weten, ik moet nog maar zien wat er allemaal op mijn pad komt
Groetjes,
Michèle