Hier nog een nieuwschierig aagje
Groetjes Marianne mama van Ruben

Ontkent zeer benieuwd te zijn naar de eerste ervaringen van Joyce op de PSZ
Zelf hebben we wat tegengestelde ervaringen gehad, Shakira wou de eerste keren niet, Fajah vond het allemaal wel best. Die heeft alleen de allereerste keer even gehuild. Nu is ze jaloers omdat zij niet zo vaak mag als Shakira
Een knuffel van een trotse vader!!
Papa van Shakira (24-12-2002)

en Fajah (17-11-2004)

ik hoop dat het goed is gegaan op de peuterspeelzaal
mijn dochtertje gaat ook naar een peuterspeelzaal
zij vind het heel leuk daar
liefs roelien
roelien veldhuizen
Hoi allemaal,
Het is erg goed gegaan op de peuterspeelzaal. Haha papa moest het ook allemaal effe zien dus wij met zijn vieren er naar toe. Na een kwartier ging Bert met de baby weg en bleven Joyce en ik in de peuterspeelzaal. Ik heb geprobeert me zoveel mogelijk op de achtergrond te houden zodat ze zelf op onderzoek uit zou gaan maar dat lukte niet zo goed. Joyce bleef heel dicht bij mij. Toen ben ik maar in alle hoekjes gaan kijken zodat ze overal even kon rondneuzen. Er is enorm veel speelgoed aanwezig. Teveel om allemaal op te noemen. Maar wat ik het allerleukste voor die kinderen vond was een trap naar boven met een open plek waar ze naar beneden kunnen kijken. Ze kunnen dan of met de trap of met de glijbaan weer naar beneden. En onder dat grote speelrek zijn allemaal kleine speelplaatsjes gemaakt met poppen, blokken puzzels enz enz.
Joyce was wel een beetje bang voor de juffrouw. Als de juffrpuw wat tegen haar zei dan deed Joyce haar arm voor haar ogen en kwam ze naar mij toe. Dat vond ik wel jammer want als Joyce daar de volgende keer alleen is, zou het goed zijn als ze zich veilig voelt bij de juffrouw.
Dus ja, de papieren maar gauw in orde maken want zodra dat allemaal is gebeurt mag Joyce al komen. Spannend hoe ze het daar gaat doen als ik er niet bijben de volgende keer.
groetjes van Miranda


Fijn dat het goed gegaan is.
Het is inderdaad belangrijk dat ze zich veilig gaat voelen bij de juf, maar dat is zo gepiept hoor. Ik verplaats me altijd maar in het kind.
Hoe zou ik het vinden als ik altijd bij mijn moeder in de buurt was en dan tussen heel veel andere kindjes bij een vreemde mevrouw werd gezet. Ook erg onwennig en ik zou ook eerst die mevrouw willen leren kennen. Voor die kleine moppen is het niet anders.
Dus gewoon de tijd geven om te wennen. En het kan best dat je haar al na een uur weer op moet komen halen de eerste paar keren, maar gaandeweg zal ze er echt aan wennen en zich zelfs gaan verheugen op de peuterspeelzaal.
Groetekes, Sje
Met onze grote kleine dame is het prima gegaan!
Bij het afscheid nemen zei ze wel tijdens een omhelzing “Mama, ik ga je zo missen! Ik krijg er bijna traantjes van”. Dus dat viel even niet mee, maar ik heb het met moeite droog gehouden. Wilde daar niet huilend weggaan.
Ze heeft heel erg genoten van haar ochtendje school. Had leuke dingen gedaan. Ze had wel heel erg om zich heen zitten kijken om alles in zich op te nemen. Net een spons, zei de juf. Hihi!
Toen ik haar op ging halen liep ze te huppelen op het schoolplein dus dat is een goed teken. En thuis kwam het hele verhaal eruit. Tot en met de details van de kleuren die ze gebruikt had op haar kleurplaat. Winnie de Pooh heeft roze oortjes! Hihi!
Morgen mag ze weer oefenen, maar we worden wel op de proef gesteld want vanmiddag belde de juf dat ze vergeten waren door te geven dat de klas morgen een uitstapje maakt.
SLIK…
Ze gaan naar de Loonse en Drunense Duinen en dan gaan ze wandelen met een gids die van alles verteld over de plantjes die er groeien en de diertjes die er leven.
Eerst dacht ik “No way dat ze meegaat!”, maar aan de andere kant, dit thema zal in de komende tijd ook wel terugkomen in de klas en dan is het toch wel fijn voor haar als ze ook weet waar het over gaat en dat er wat herkenbaars is voor haar in de klas. Echt zo’n wat-is-wijsheid-verhaal.
Dus toch maar mee laten gaan. Tuurlijk zal dat wel goed gaan want er gaan verschillende moeders mee en de juf gaat mee, maar toch, het is niet niks zo op de 2e oefenochtend op school.
Duimen jullie voor me?
Groetekes, Sje
Nou inderdaad Sje, dat is niet niets voor die kleine meid om een uitstapje te maken met allemaal nieuwe mensen om haar heen. Maar zal vast wel goed gaan.
En waarom vraag je niet of je mee mag ? Er gaan toch meer moeders mee ?


Heb er inderdaad over getwijfeld om mee te gaan, maar dan hangt ze waarschijnlijk toch weer erg bij mij in de buurt en ik wil graag dat ze echt aan haar klasje en de juf went.
Plus, ik heb eigenlijk zwemles met de jongste morgenochtend. Nou gaat het uitstapje van de grote kleine dame in dit geval voor dus als ik mee had willen gaan dan had ik dat gewoon gedaan, maar ik zal toch in de toekomst moeten wennen aan dit soort dingen. Dan maar het diepe in.
En weet je wat het is, toen ik haar vertelde dat er morgen een uitstapje zou zijn, en toen ik haar uitlegde hoe en wat, reageerde ze enthousiast. Ze wil dus zelf heel graag en dat is ook doorslaggevend. Laat haar er maar aan wennen dat ik er niet altijd bij ben als ze met school weggaat. Zullen nog zat momenten komen dat ik me wel aanmeld als mee-rijd-moeder.
Dus het is met pijn in mijn hart en ik zal heel blij zijn als het morgen 11.30 uur is en ik haar weer op kan halen, maar ik probeer echt sterk te zijn en haar mee te laten gaan.
Heb haar wel gezegd dat ze als er iets is naar een van de andere mama’s of naar de juf moet gaan en dat ze heel goed bij de andere kindjes moet blijven. En ze krijgt haar identiteitskettinkje om. Dus onze telefoonnummers in nood altijd bij de hand.
Groetekes, Sje
Goed hoor Sje, ik vind het knap van je. En weet je, je dochtertje voelt het heel goed aan als jij het eng vind en dat kun je onbewust op haar overbrengen die angst. Gewoon vertrouwen hebben en je dametje laten genieten van haar uitstapje.
Al weet ik dat dat makkelijker is gezegt dan gedaan
Ik hoop dat je morgen een verslagje uitbrengt over hoe het is gegaan.


En dan maar op naar de vrijdag he, dan gaat jouw jongste voor de allereerste keer naar de peuterspeelzaal. Ga je erbij blijven ?
Klopt, die kleintjes voelen precies aan als je gespannen bent.
Maandagochtend zat ik te huilen aan het ontbijt en toen vroeg mijn moeder (we waren met mijn familie een lang weekend weg) wat er was. Toen zei ik alleen maar “onrustig voor morgen”. Zo cryptisch mogelijk om de grote kleine dame niet ongerust te maken over haar eerste schooldag.
Het was even stil en toen zei die kleine meid “Mama, jij moet om mij huilen he?!”. Ik wist niet wat ik hoorde. Ze kon het gewoon niet weten, maar ze voelde het aan. Dus toen heb ik haar heel rustig uitgelegd dat ik het heel fijn en leuk voor haar vond dat ze eindelijk naar school mocht, maar dat ik haar ook zal missen omdat we al zo lang elke dag leuke dingen samen gedaan hebben.
Tja, hoe leg je het anders uit. Ik hoop dat ik dat zo goed gedaan heb.
Vrijdag gaat de jongste inderdaad naar de peuterspeelzaal. Ook al een in-het-diepe-situatie want gisteren belde haar juf dat vrijdag wat anders en rommelig is omdat zij en haar hulpjuf hun verjaardagen vieren. Dus extra drukte en commotie op zo’n eerste dag voor de kleine kleine dame. De juf belde zodat ik de jongste voor kan bereiden dat het een wat drukke ochtend zal worden.
Ik ga er niet bij blijven. Heb eind mei intakegesprek gehad en toen mocht de kleine meid meekomen om te spelen. Verder nog niks. Maar ik ken de juf en weet dat de kleine mop bij haar in goede handen is, dus dat komt wel goed denk ik.
En vrijdagmiddag dan gaat de oudste voor het eerst naar kleuterdans. En hoppa, daar komen mijn zakdoekjes weer tevoorschijn! Haha!
Zaterdag vieren we de verjaardag van de oudste. Zondag is ze echt jarig maar aangezien ze vanaf maandag fulltime naar school moet willen we haar zondag wat rust geven en niet een druk feest.
Oh meiden, ik zal zo blij zijn als het maandag is en als we eindelijk het gewone nieuwe ritme kunnen opzoeken. Meer mijlpalen in 1 week is bijna niet mogelijk. Hihi!
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 05 Sep 2007 21:30:11
Tjonge Sje, inderdaad, wat een hoop mijlpalen in een korte tijd.
Maar wel allemaal een hoop leuke dingen. Alhoewel : een dag na iets nieuws beleeft te hebben is Joyce vaak oervervelend. Is dat bij jullie thuis ook zo ?
Een dag na de peuterspeelzaal was er met Joyce geen land te bezeilen.
Ik denk dat dat komt door al die nieuwe indrukken.


Komt inderdaad door alle nieuwe indrukken.
Onze oudste was vandaag in prima stemming, maar ze was wel moe dus ik heb haar vanmiddag in bed gelegd. Toen ze daaruit kwam leek ze nog moe en wilde alleen maar knuffelen. Ik merkte aan haar manier van praten en aan haar blik dat de tranen haar hoog zaten.
Het is ook allemaal niet niks wat er gebeurt, dus we proberen haar maar zoveel mogelijk met rust te laten en te troosten als dat nodig is. De wereld draait nu even om haar en vrijdagochtend draait de wereld om de jongste.
We stoppen ze gewoon wat vroeger in bed 's avonds, dat scheelt ook.
Groetekes, Sje
ja voor moeders is het heel wat al die nieuwe ervaringen maar voor die kleintjes ook. en niet te vergeten de pappa’s. die ligt hier soms al om 9 uur op zijn bed haha


Nou, we hebben het “schoolreisje” achter de rug. Tjonge…
Ze was bij het afscheid nemen weer erg plakkerig en wat emotioneel maar ze hield haar traantjes in. Volgens de juf was het vanochtend erg goed gegaan, ze heeft goed meegedaan en onderweg in de auto had ze de hele tijd zitten kwebbelen met een ander meisje uit haar klasje. Dus het is goed geweest dat ik haar mee heb laten gaan! Ikzelf had genoeg afleiding met de kleinste dame die thuis nog iets moest schilderen voor haar jarige juffrouw morgen en ze had nog zwemles. Dus de ochtend vloog om.
Toen ik de grote kleine dame op ging halen wel een tegenvaller want ze negeerde me volkomen. Deed erg boos tegen me. Ze gaf als reden dat ik vanochtend bij het aankleden per ongeluk met mijn nagel langs haar wang was gegaan en daar had ik sorry voor gezegd, dus afgedane zaak lijkt me. Maar ze vond het blijkbaar nodig om daar alsnog erg onuitstaanbaar voor te worden dus voordat we thuis waren hadden we al ruzie.
Ze wilde niet eens antwoord geven toen ik vroeg “Hoe is het geweest vanochtend?”. Zelfs haar kleine zusje vroeg “Is het leuk geweest” en die kreeg ook geen antwoord. Heel sneu voor die kleine meid, want ze was echt geïnteresseerd in haar grote zus.
Ik heb haar naderhand uitgelegd dat ik echt niet van haar verwacht dat ze elke dag precies vertelt wat ze allemaal gedaan heeft (zou ik ook geen zin in hebben), maar dat ik wel gewoon elke dag ga vragen “Hoe is het geweest op school” en dat ze dan zelf kan bepalen of ze alleen maar “goed”, “niet goed”, of een heel verhaal vertelt. Ze mag van mij zelf bepalen wat ze allemaal loslaat over school maar een simpel antwoord op de vraag “Hoe is het geweest op school” lijkt me toch wel het minste wat ik mag verwachten.
Ze ligt nu in bed. Was kei-moe. Dus ik hoop dat ze daarna weer wat beter gehumeurd is.
Maar goed, de vuurdoop hebben we dus inmiddels gehad en morgen zien we wel weer met de nieuwe mijlpalen.
Groetekes, Sje
heel herkenbaar .ze is gewoon super moe en dat reageerd ze op jou af .tanja had dat ze net twee dagen op school was,een excursie naar het kabouterbos .drama .en ik had het gedaan hihihih .maar meis morgen is het wel weer over messchien straks nog .en het is heel normaal .om te vragen hoe het was .doe ik bij tanja ook altijd .met wat drinken er bij
groetjes marielle mama van tanja

O jee, dat had ik niet verwacht Sje, zo’n bui bij terugkomst.
Dat is nieuw voor mij zulk gedrag. Moet je ook maar mee om kunnen gaan dan.
Maar ja, morgen weer een nieuwe dag met hopelijk een beter humeur en leuke verhalen over hoe het is geweest.


Gewijzigd door - Miranda 1975 op 06 Sep 2007 21:00:13
Morgen hoeft ze gelukkig niet naar school. Deze week maar 2 oefenochtenden.
Komt wel goed uit want ze is verkouden en door alle drukte en spannende dingen deze week, kreeg ze er koorts bij. Normaal heeft ze dat niet bij een verkoudheid maar als je weerstand al niet super is door die spanningen dan steekt die koorts snel de kop op. Dus met een zetpil naar bed gestuurd en hopen dat ze vannacht en morgen wat bij komt. Ik hoop dat ze morgen naar haar eerste dansles kan, want daar heeft ze zich erg op verheugd.
Groetekes, Sje
He bah, ook dat nog.
Beterschap voor die kleine meid.
Dan hoop ik morgen te lezen hoe haar eertse dansles geweest is

