Peuterpuber of probleempeuter

#1

Halle allemaal. Ik vraag me af of mijn dochter Celise, van 11-01-09 nou echt alleen maar aan het peuterpuberen is, of dat er gewoon echt iets fout gaat.

Hier wat voorbeelden:
-Slaat, knijpt, bijt en krabt wanneer ze boos wordt
-wordt boos als er ook maar iets is wat ze niet zelf mag doen of niet wil
-knijpt de kittens fijn
-doet alsof ze vermoord wordt als je haar luier wil verschonen of als je haar uit bad haalt
-gooit met eten als ze niet meer hoeft
-slaat het drinken uit je handen wat je aan haar geeft omdat ze het in dr eentje wil vasthouden.
-blijft als je dr naar bed brengt net ze lang gillen tot je haar er weer uithaalt. (letterlijk uren achter elkaar)
-gaat gillen schoppen knijpen slaan bijten als je in de speeltuin bent en haar mee naar huis probeert te krijgen. Ze doet er dan alles aan om haar niet mee te laten nemen. Wurmt haarzelf uit je handen en gaat plat op de grond liggen gillen.

moet ik nog doorgaan?
ik heb geen idee meer wat ik met haar aanmoet. Ze is ongeloofelijk sterk en ik ben het zat om elke dag weer het gevecht aan te gaan.
Wat moet ik doen?!

#2

Hoe oud is ze?? Want klinkt als volle peuterpubertijd met een heel groot temperament, Eentje waar je volgens mij heel strak en heel consequent mee moet zijn.

Morgan is ook wel pittig, maar dieren pijn doen doet ze niet, en ze is dol op der bed, maar de rest is best herkenbaar alleen heeft ze bijvoorbeeld gooien met eten 1 keer gedaan, ik heb der boord weggehaald en der zonder toetje in bed gelegd, dat heeft ze nooit meer gedaan daarna. Maar gillen schreeuwen knijpen bijten slaan op de grond liggen, allemaal herkenbaar. Alleen ik negeer het of straf haar door der in de hoek te zetten en dat haat ze.

Groetjes,

Michèle

#3

Ze wordt in januari 2.

Ze is sinds deze week ook nog eens begonnen met haar “nee” periode. God wat is dat irritant zeg! Kom je uit bad? Nee. Blijf je zitten? Nee. Wat wil je dan? Nee.

en ja negeren heb ik nog niet echt gedaan omdat ik niet wist of dat wel kon. Kan ik haar als ze haarzelf helemaal overstuur aan het gillen en huilen is als ze naar bed moet gewoon een paar uuur negeren? Ik ga meestal na een hulfuur toch weer kijken en dan begint ze weer opnieuw.

#4

Ze kn nook in der laatste sprong zitten. Morgan was toen ook een ramp en ik vroeg me af waarom ik ook alweer in vredesnaam een kind wilde.

Wat wij bij morgan altijd doen is negeren als negeren mogelijk is. Dus gaat ze in de appie op de grond liggen krijsen stap ik er overheen en laat haar liggen. Hoe meer aandacht ik dan geef hoe leuker het is. Overigens kap ik gelijk mensen af die het nodig vinden om haar op dat moment wel aandacht te geven. Als het niet negeerbaar is zoals het gillen in bed dan vertellen we haar wat er gaat gebeuren. Ten 1e hebben we een heel strak bedritueel en waar ze ook is dat wordt altijd zo gedaan. Dus ze weet al dat ze naar bed gaat. Dan als ze gaat gillen vragen we wat er is. Soms wordt er hier ook geroepen en dan is ze iets kwijt. Van de week de tul dus lag onder een beer. Als ze blijft gillen dan zeggen we dat het niet nodig is en dat we beneden zijn. Als het doorgaat dan loopt pappa naar boven en zegt dan dat het klaar is en dat we niet meer naar boven komen. En dat doen we dan ook niet meer, meestal slaapt ze dan heel vlot. Nou zijn wij wel een beetje uit dat gegil hoor.

Als ze iets doet dat echt niet kan dan is het straf. Meestal de hoek en daar moet ze even nadenken en als we haar roepen dan sorry zeggen en een kus/ knuffel geven. Dit zijn de gooi en sla momenten, dan moet ze in de hoek. Dus als ze iets op de grond gooit expres ze weigerd op te ruimen, of als ze op de bank blijft springen, maar ook als ze ons knijpt of bijt omdat ze haar zin niet krijgt.

En met dit alles heel conseqent zijn en blijven natuurlijk. Want anders neemt ze een loopje met haar. En geloof me hoe duidelijker de regels hoe soepeler je door de pp gaat al lijkt dat soms niet zo.

Groetjes,

Michèle

#5

Nou dan gaan we al die tips maar eens in werking stellen.

Zo heeft ze idd wel een bedritueel maar het KAN strakker en duidelijker en beter. En ik de hoek zetten had ik eigenlijk nog nooit aan gedacht,

We gaan t allemaal maar gewoon uitproberen.
Ik ben allang blij dat ze in ieder geval een normale peuterpuber is.

Ennum, Hoe oud was ze toen ze leerde sorry zeggen??
Dan gaan we dat er ook maar in prenten…

#6

Klinkt niet als problematischer dan gewoon de peuterpuberteit. Welkom! Wij hebben er ook mee te dealen.

Het is echt uitvinden wat werkt: negeren bij een driftbui of juist afleiden? Doorpakken bij wat jij vindt wat moet gebeuren en geen open vragen stellen waar ze met ‘nee’ op kan antwoorden. “Wil je in bad?” dus niet maar “We gaan in bad.” En op dingen voorbereiden wil ook wel helpen: “we gaan bijna eten en dan moet je stoppen met spelen” ipv “we gaan nu eten, stoppen met spelen.” Heb je een afkoelplek? Hoek, gang, etc.? Bij onacceptabel gedrag (dieren pijn doen bijvoorbeeld) twee keer waarschuwen en bij de derde keer op die afkoelplek zetten.

Sterkte, maar het gaat weer over ooit. Hoor ik van anderen. Om weer gevolgd te worden door de kleuterpuberteit, etc…

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers

#7

Morgan is nu 2 en zegt ineens sinds kort ‘sorry he’ maar sorry zeggen bedoel ik voor jou meisje meer een knuf en een kus geven. Echt sorry zeggen snappen ze nu toch nog niet. Alhans spijt betuigen snappen ze niet.

En die hoek doe je maar een minuutje tenzij ze echt doorgaat dan doen we het bij morgan iets langer en laat je niet verlijden door gillen schreeuwen of nog erger lachen want ze moet even weten dat ze fout is. Enne niet ondertussen doen wat zij moest doen dus als het om opruimen ging dan dat haar laten doen als ze uit de hoek is anders weet ze binnen no time dat het toch wel gedaan wordt voor der en das niet de bedoeling.

Groetjes,

Michèle

#8
quote:
Morgan is nu 2 en zegt ineens sinds kort 'sorry he' maar sorry zeggen bedoel ik voor jou meisje meer een knuf en een kus geven. Echt sorry zeggen snappen ze nu toch nog niet. Alhans spijt betuigen snappen ze niet.

Groetjes,

Michèle

Erik zegt sinds kort ook te pas en te onpas “solly”. Vanmorgen wilde 'ie tegen mij aan komen staan, maar dat had ik niet door en ik stapte opzij. Met als gevolg dat hij viel en tegen mij zei: “Solly, mama.” Och popje toch, dan moet IK sorry zeggen. Oftewel, hij snapt het ook nog niet helemaal

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers

#9

kijk kijk kijk ik ben gewoon te lief voor dr
strijdpakje aan en helm op en we gaan dr tegenaan

#10

Helaas xjox maar je slaat de spijker op zijn kop. deze leeftijd is heeeeeel leuk maar ook heel pittig en vermoeiend soms. En een van regels en consquentie. Oh ja en een tip, misschien doen jullie dat al, maar jij en pappa moeten op 1 lijn zitten want geloof me ze spelen je uit anders want dat weten ze dondersgoed.

Groetjes,

Michèle

#11

Succes!

Oh enne, probeer het niet als een strijd te gaan zien. Dat scheelt een hoop energie. Het wordt pas een strijd als je dat er zelf van maakt. Snappie? Probeer het vooral zo te zien dat zij het heel moeilijk heeft met zichzelf en dat het eigenlijk ook heel lastig is voor haar. Hoe consequenter en duidelijker jij bent, hoe meer je haar daarmee uiteindelijk een dienst bewijst (alhoewel ze dat misschien niet zo zal laten blijken).

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers

#12

het klinkt idd als een gewone peuterpuberteit maar wel best jong begonnen.
Rico heeft het niet zo erg moet ik zeggen. maar wat niet is kan nog komen.

@Mriek: haha geweldig, dat erik solly zegt terwijl jij opzij ging staan. echt grappig.

#13

welkom in de pp ik zit er al tijden in lijkt geen einde aan te komen hahaha er zitten ook wel goeie dagen tussen hoor waar hij onwijs lief is maar af en toe heb ik spijt dat ik geen behang heb hahahaha

iig je meisje is heel normaal hoort er allemaal bij ,jammer dat ze geen gebruiksaanwijzing hebben als ze geboren worden zou een stuk makkelijker zijn haha

hier is sorry kollie haha denk ook wel dat hij langzaam aan begint te snappen wanneer hij nou wel of niet sorry moet zeggen

before you judge me, try hard to love me

#14

sorry wordt door Lindsey helemaal nog niet gezegd. ja laatst zei ze het maar dat komt omdat ze mij napraatte toen ik sorry tegen Daan zei.

xjox: de kleine mop is zeker geen probleempeuter hoor. maar zoals je zelf ook al zegt ben je waarschijnlijk wat te toegeeflijk wanneer dat juist niet moet.
het is ook lastig, dat is absoluut zo. maar hoe beter je met deze periode omgaat hoe makkelijker het in de toekomst wordt. je dochter moet gewoon simpelweg leren dat er met mama absoluut niet te sollen valt, nu kan ze daar namelijk wel mee wegkomen en dat weet ze!

en idd zoals mriek ook al zegt, maak er niet meer strijd van dan nodig is. probeer zo luchtig mogelijk te blijven. natuurlijk moet je af en toe stoom uitblazen maar doe dat niet waar je dochter bij is, hoe moeilijk dat soms ook is.

veel succes ermee.

liefs,
Rinske

#15
quote:
... Bij onacceptabel gedrag (dieren pijn doen bijvoorbeeld) twee keer waarschuwen en bij de derde keer op die afkoelplek zetten. ... M

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/15r3p2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” /></a>

In het geval van de dieren pijn doen is het na 1 keer waarschuwen afgelopen.
Dat laat je die beestjes toch niet aandoen?
(Zeg ik, die volstrekt niet van huisdieren houd…)

Verder klinkt het inderdaad wel bekend allemaal.
Strak in de hand houden, consequent blijven.
En niet na een half uur gaan kijken of het alweer gaat
na een gil-concert.

Houdt dat allemaal een week, misschien twee vol, en ze is om!

M.

#16

[font=Ariel]]Zo zo ik moest even bijlezen. Wat een tips.

We zijn begonnen met het waarschuwen en in de hoek laten zitten.
We proberen een vaster ritme te vormen bij het naar bed gaan. Zo gaan we eten, flesje warme brinta, (evt bad anders wassen), omkleden en in bedje, boekje in bedje, even voorlezen dan mag ze even zelf kijken, dan muziekbeesje aan knuffeltje, speen, kusje, slapen.

EN HET WERKT:D

alleen de kittens laat ze nog steeds niet echt met rust. Soms doet ze heel zachtjes maar ook vaak genoeg niet. Ik denk dat ze gewoon een keertje terug moeten meppen met de pootjes. Dat doen ze als ze ietsjes ouder zijn. Tot nu toe gewoon nog niet in dr eentje laten aaien dus.

Gelukkig zitten papa en mama wel op dezelfde lijn ja.

Als er nog meer tips zijn zet ze maar neer dan lees ik ze steeds weer bij

ook handig voor de rest van de peuterpuber moeders[/font=Arial]

#17

tips zijn idd altijd handig.
vaak zat lees ik iets waar ik zelf stomweg nog niet aan had gedacht.

maar wat betreft het omgaan met de kittens. dit zou ik toch echt nog duidelijk maken aan d’r dat dat echt niet mag.
Lindsey heeft van kleins af aan ook getracht onze kat van de bank af te trekken aan d’r staart of zelfs aan d’r oren. 1x waarschuwen, niet luisteren betekend de gang op. nu is het zo dat de kat niet op de bank mag van Lindsey, maar ze trekt niet ze zegt dan ‘poesje magnie oppe bank’. ik zeg dan dat de kat ook op de bank mag, meestal gaat dit even heen en weer want Lindsey is t er niet mee eens maar ze weet dat ik win dus ze geeft al snel op haha.

liefs,
Rinske

#18

Hallo xjox,

Ik vind het best heftig peuterpuber gedrag en ik denk idd dat concequent zijn het beste/belangrijkste is. Ze lijkt ook wel erg temperamentvol te zijn want als ik kijk naar mijn dochtertje die 4 maanden ouder is dan zie ik die heftigheid niet. Voor mij is dit lezen dus wel relativerend.

Fabienne gooit zich weleens op de grond als ze boos is en soms gooit ze met haar beker of iets anders, af en toe wat dwars maar dat is het dan ook. Met onze poezen gaat ze lief om en dikwijls zegt ze sorry! Straffen door haar in de hoek of op de gang te zetten, hebben wij nog niet hoeven doen. Alleen al een keer stem verheffing zet haar al aan het huilen !!!

Hier kan ik nog wel vragen stellen, dit werkt zonder tegen te pruttelen.

Een milde peuter pubertje dus of zou dit nog komen??

#19

Xjox ik moest wel lachen om je opsopmming van stout gedrag
Zoals al gezegd het hoort erbij en de een heeft het heftiger dan de ander en jij hebt, net als ik overigens , een pittige tante. Minke was toen ze anderhalfjaar oud was al aan het peuterpuberen dus die was er ook vroeg bij. Ik heb wel het idee dat het de laatste weken opeens veel beter aan het worden is, omdat ze nu echt grote sprongen maakt in haar praten en dus meer gewoon kan uitleggen/ vragen/zeggen. Maar qua tips is verder alles al genoemd geloof ik, dus het einge wat ik wil zeggen is geniet ook van de leuke momenten want je hebt soms de neiging om te balen ( Ik heb deze momenten ook wel eens) en te vergeten hoe leuk ze ook zijn.
Succes en oh ja nog een tip: lees hier vaak mee, dan voel je je een stuk beter omdat je niet de enige bent haha!


Gewijzigd door - Linette1 op 04 Oct 2010 13:23:16

#20

Oh wat herkenbaar allemaal… dan denk je soms … kinderen wat is er leuk aan? Maar ze zijn onwijs leuk! Alleen sommige momenten even wat minder

Hier ook een meneer die weer zijn driftbuien heeft… en omdat hij als huilbaby is geboren wekt dit bij mij op zo’n moment echt tranen op. Nu probeer ik zijn gedrag wel te negeren. Wat het beste is!! Net als vanmiddag hij ziet en hoor me dan echt niet meer… maar een dierengeluid/rolt met zijn ogen en doet gewoon eng. Ik 1x geprobeerd hem in de houtklem te nemen … daarna naar boven (was bedtijd) en gezegd. Mama legt je op bed en gaat weer naar beneden. Ik kom je straks weer halen. Hij heeft een kwartier liggen brullen als een dier, deed echt eng door op zijn kop aan het ledikant etc te gaan hangen. Maar … is later rustig geworden. Ik zei oh manneke wat was dat toch… mama houdt van jou! En hij zegt ikke ook van jou! Hij kan er denk echt niks aan doen op zo’n moment maar je hart breekt wel van onmacht.

Dus het negeren/ juiste manier communiceren (dus geen nee mogelijk) werkt hier super!!

Oh ja wat ook belangrijk is. Evalueer het gedrag niet met papa als de kleine erbij is. En kom er bij de kleine ook niet op terug als het voorbij is.


Gewijzigd door - mini-boy op 04 Oct 2010 14:24:17