Heb onderstaande gevonden … misschien zit de gouden tip er bij !!! Sterkte en Succes, blijf vooral kalm …
Vraagbaak Opvoeding en gedrag - Archief
Onhandelbare peuters en kleuters
"Lijdt mijn kind aan peuterpuberteit?" is de brandende vraag van ouders, die er zelf waarschijnlijk meer onder lijden. Is het erg slecht om een onwillig of driftig kind te dreigen met straf? “Moet ik haar gedrag negeren, mag ik ook wel eens boos worden, moet ik haar om de haverklap straffen?” vraagt Lilian Raaijmakers uit Tel Aviv. “Ze is pas 2½: wat staat ons nog meer voor oorlog te wachten? Maar vooral: doen we het wel goed?” wil Doris Bartels uit Amsterdam weten. “Ik word er echt moedeloos van,” verzucht Yvonne Sielemann uit Voorburg. Wie de vijf vragen compleet wil lezen vindt ze hier Nu volgt eerst het advies van Alfred Lange.
Zeven basisprincipes
De vuistregel bij driftige en onhandelbare kinderen is dat ze moeten ervaren dat het hún probleem is om te veranderen en niet dat van de ouders. Hoe kunt u daarmee omgaan? Mijn voorstel is uit te gaan van de volgende zeven principes:
-
Straffen zijn niet verkeerd maar belonen is beter. Met andere woorden: heb een aantal dingen paraat waarvan u weet dat de kleuter of peuter die prettig vindt. Spiegel voor welke beloning er in het verschiet ligt als het storende gedrag niet optreedt of onmiddellijk stopt. Dat zal niet altijd mogelijk zijn. Daarom is het ook nodig om simpele straffen (makkelijk uitvoerbaar voor de ouder) bij de hand te hebben. Stel de kleuter of peuter van te voren op de hoogte welke straf hij of zij zal krijgen als het storende gedrag optreedt of doorgaat.
-
Niet dreigen met een straf en die vervolgens niet uitvoeren (hetzelfde geldt uiteraard voor belonen).
-
De ouder moet zijn emoties in dit verband niet tonen. Dus niet kwaad worden, dat is vaak juist belonend voor een kind, dan heeft het door dat het ‘macht’ over je uitoefent. De sanctie moet dus vrij technisch gebracht worden, het is een opvoedingsmaatregel en geen gevecht.
-
Een veel gebruikte nuttige ‘straf’ is: time out. Het kind gedurende een korte tijd in een andere ruimte zetten. Daarbij geldt het onder c genoemde: zonder veel zichtbare boosheid uitvoeren.
-
Veel storend gedrag van kinderen is een negatieve vorm van aandacht vragen. Vermijd de spiraal van alleen aandacht geven aan probleemgedrag, probeer juist extra aandachtig en belonend te zijn op momenten dat het kind zich neutraal of positief gedraagt.
-
Als een kind veel verschillende soorten probleemgedrag vertoont, zoek dan eerst een of twee doelen uit die niet te moeilijk zijn om te veranderen. Negeer de andere zoveel mogelijk. Bij optreden van verandering in één opzicht beloont u dat. Zo raakt een kind enthousiast over het meewerken aan andere probleemgebieden.
-
Het is heel goed mogelijk een kind uit te leggen hoe je de problemen met hem of haar wil aanpakken. Iets oudere kinderen kunt u zelfs mee te laten denken over het soort straf.
Alfred Lange
De vragen
Ruben (4½) is de laatste tijd opeens erg opstandig en is gauw boos. Er zijn in zijn leventje geen grote veranderingen geweest de laatste tijd. Het doet ons een beetje denken aan verhalen over de “peuterpubertijd”. In die periode had Ruben nergens last van. Kan het zijn dat hij die peuter pubertijd met 2 jaar vertraging doorloopt? Hij ontwikkelt zich verder normaal, en loopt in zijn “intelectuele” ontwikkeling duidelijk voor op leeftijdgenootjes.
Marieke van der Laan, Heeze
Onze zoon van drie is af en toe zo boos over dingen (zoals naar bed toe moeten, aankleden e.d.) dat hij onhandelbaar wordt. Soms “dreigen” we met dingen, zoals niet naar Sesamstraat mogen kijken of zelfs (als we ergens op visite zijn) hem even alleen in de auto te zetten. We hoeven het dreigenent (tot nu toe) nooit uit te voeren. Vrienden van ons zeggen dat dit soort “dreigen” een zeer slechte methode is, maar het werkt wel. Wat is uw mening?
Sigrit, Almere
Ik zou wel eens professioneel advies willen krijgen over hoe je een opstandig 4-jarig dochtertje moet behandelen. Hoe te reageren als ze om elk klein dingetje in tranen uitbarst, als ze steeds boos op me is, jaloers op haar 1½-jarige broertje is en hem steeds lastigvalt. Moet ik haar gedrag negeren, mag ik ook wel eens boos worden, moet ik haar om de haverklap straffen? Bij voorbaat dank,
Lilian Raaijmakers, Tel Aviv
Onze dochter zit middenin de zgn. peuterpuberteit. Gek worden we ervan! Gelukkig kunnen we er af en toe ook erg om lachen, maar ik merk dat ik veel vaker dan me lief is hoogst geïrriteerd raak, vooral als om half zeven 's morgens het eerste wat je ziet/hoort een schreeuwende driftige peuter is die woedend op de grond ligt te spartelen omdat jij het licht aan/uit hebt gedaan terwijl zij dat net wilde doen, je haar helpt bij de wc terwijl ze dit ineens juist absoluut niet wil of juist weer wel, en ga zo maar door. Ik word regelmatig woedend en vind het hartstikke vervelend dat ik me zo ver laat gaan, maar soms lijkt het wel de enige manier om haar tot bedaren te brengen want vervolgens is ze poeslief. Met schrik bedenk ik dan: ze is pas tweeëneenhalf, wat staat ons nog meer voor oorlog te wachten! Maar vooral: doen we het wel goed?
Doris Bartels, Amsterdam
Mijn dochter van 4 weigert absoluut om dingen te doen (jas ophangen, iets opruimen, meehelpen). Netjes vragen, iets uitleggen, honderd keer herhalen en uiteindelijk zwaarder geschut (dreigen, boos worden); niets helpt. Hoe los ik dit op? Ik word er echt moedeloos van.
Yvonne Sielemann, Voorburg
