Tuurlijk is respect voor ouderen enzo ook belangrijk, maar ik vind dat je ook best respect voor kinderen mag hebben. Als ik zie hoeveel ouderen zich waardeloos gedragen (alleen al in het verkeer, of voordringen in winkels terwijl er eigenlijk een kindje eerder in de rij stond), dan vind ik persoonlijk niet dat we ouderen altijd alleen maar op een voetstuk moeten zetten. Ik heb het idee dat er ouderen zijn die ook misbruik maken van het feit dat iedereen maar vindt dat je respect op moet brengen voor ouderen. En daar kan ik slecht tegen.
Kinderen zijn net zo belangrijk. Vergeet niet dat de kinderen van nu degenen zijn die er straks, als wij in verzorgingshuizen wonen, voor moeten zorgen dat de maatschappij op een zo goed mogelijke manier draaiende wordt gehouden.
Daar mag dan nu best ook wat respect voor kinderen tegenover staan.
Voorbeeld: wij mochten vroeger door de week geen frisdrank (alleen ranja en melk), maar mijn vader kwam wel 's avonds met 2 flesjes bier tegelijk uit de gangkast. Als we daar iets van zeiden, hadden we blijkbaar een grote mond. Waarom mag hij wel zijn frisdrank dan? Wat is het verschil?
Bij het ontbijt lagen er 2 kaasschaven op tafel: eentje die dunne plakjes sneed en eentje die dikke plakjes sneed. Die laatste werd gebruikt door mijn vader, die andere was voor ons. Belachelijk toch eigenlijk? Maar we moesten er vooral niks van zeggen want dan hadden we een grote mond.
Daar heb ik altijd zo’n hekel aan gehad. En ik heb me destijds voorgenomen dat met mijn eigen kinderen anders te doen. En dat doe ik dus ook! Als mijn kinderen mij erop wijzen dat ik verschil maak of dat ik zelf dingen doe die ik hun verbied, dan geef ik gewoon eerlijk toe dat ze hartstikke gelijk hebben en dat ik er volgende keer op zal letten. Niks mis mee! Je mag je best kwetsbaar opstellen naar je kinderen toe.
Dus in die zin bedoel ik, je moet kinderen ook weer niet zo opvoeden dat ze tegen volwassenen opkijken alsof die allemaal perfect zijn. Kijk ook maar eens naar kinderen. Tegen sommige kinderen mag je ook opkijken. Onze meiden zijn bijv. nog altijd blij met hele simpele dingen! Daar kunnen heel veel volwassenen nog wat van leren.
Kinderen zijn wel kleiner, en ze moeten nog heel veel leren om levenservaring op te doen, maar onderschat kinderen niet! Ze zijn op sommige punten gelijkwaardiger aan volwassenen dan je denkt.
En natuurlijk blijft er nog altijd wel verschil tussen kinderen en volwassenen maar dat is niet meer zo strak als het altijd geweest is. En zolang onze meiden weten dat er met ons niet te sollen is, dat er echt wel regeltjes in huis zijn (die niet meer dan normaal zijn!), dat wij bepaalde beslissingen niet zomaar nemen maar in het belang van hun eigen gezondheid en veiligheid en dat ze weten dat wij altijd open staan voor een gesprek over wat dan ook wat ze dwars zit, is het toch goed?
Ze weten echt het verschil wel, maar ik vind dat volwassenen niet per definitie moeten profiteren van dat verschil. Zie kaasschaafvoorbeeld hierboven bijv.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 01 Dec 2011 12:21:01
