Opeens zo eigenwijs

#1

Ja als het opeens komt is het vaak ook opeens over … dat hoop ik dan maar. Meneer is zo eigenwijs… ik kan hem soms helemaal niet meer aan. Ik weet heus wel dat dit ook door mijn eigen lichaam komt. Het is me soms te veel… Maar hij heeft nog NOOIT een driftbui gehad, en nu in een week tijd wel 3…

Driftbui: op de grond liggen, huilen huilen huilen. Niet te corrigeren. Niet beet te pakken. Draaien met de ogen… GEWOON ENG!

Wat moet ik dan doen?

Ik doe nu niks. Pas als hij iets rustiger wordt dan begin ik rustig te praten. Luister eens lieve jongen wat is er aan de hand. Vertel het mama eens… Gevolg: het wordt erger of hij luistert niet en gaat zijn eigen gang (loopt weg oid)

Mijn moederhart breekt dan weleens, dan denk ik doe ik het verkeerd? Is dit de leeftijd? Kan ik het niet aan? Oh jongen toch… ik hou van je maar je moet wel luisteren.

Begrijpt iemand mij? Tuurlijk mijn hormonen/ mijn lichaam / de situatie hier met spanning etc. / de verbouwing… Maar toch? Het ging al die tijd goed, hij slaapt al paar weken in zijn nieuwe kamertje…

#2

PP is dit, ik heb er ook een die dit doet, vandaag schreeuwen en gillen naar me in het winkelcentrum en op de grond liggen. Ik negeer het, das het enige dat helpt als ik er op in ga op wat voor manier dan ook dan vererger ik het. Gelukkig zijn het fases hier, maar het is echt peuterpuberteit en hij heeft denk ik ook door dat jij niet zo mobiel meer bent en dat er iets staat te gebeuren dus grijpt hij zijn kans en probeert alles uit. En hoe meer jij je tot wanhoop laat drijven hoe meer lol hij heeft. Dus negeer hem en spreek hem daarna aan als hij weet dat het niet helpt. En soms moet je ze gewoon even laten razen. Peuter zijn is heel frustrerend soms. Je wilt zoveel en je kan en mag zo weinig.

Groetjes,

Michèle

#3

Stiekem blij dat het herkend wordt. Je wordt er soms wel erg verdrietig van hé. Ik vind het voor Jurian ook niet leuk… je ziet nl dat hij met zichzelf geen raad weet.

Hoor ook zoveel om me heen dat 2 een (bijna) onmogelijke leeftijd is dat je er zelf ook zwaar tegenop ga zien dat hij 2 wordt rond de onrust periode hier. Maar denk dat we maar moeten laten zien dat papa en mama de baas zijn. Maar té streng is hierin denk ook weer een gevaar?!

#4

Ik ben op dit moment even heel consequent. Als morgan bijvoorbeeld uit boosheid iets op de grond gooit krijgt ze 3 tellen om het op te pakken. dan is het 1 2 2.5 3 pakt ze het niet op zet ik haar in de hoek, kan ze daar razen en tieren. Ligt aan haar bui of ze het pakt. Het moeilijkste vind ik als ze gaat gillen en schreeuwen want ze blaast zichzelf op zeg maar. Ze wordt rood en alles staat gespannen. Ik negeer het of zeg alleen HE en dan wordt ze soms wel rustiger. Ze probeert me dan ook te slaan maar dat tollereren we helemaal niet dan is het meteen hoek. Maar in eerste instantie negeer ik het want das de beste remedie. En heel soms krijgt ze een ontzettende huilbui daarna en dan troost ik haar maar das meestal als ze heel moe is.

Praat Juriaan?? Ik merk namelijk dat nu morgan meer praat dat de buien soms heel intens zijn omdat ik haar niet begrijp of ze bedaard snel omdat ze het wel uit kan leggen. Dus praten is echt het frustratiepunt hier.

Groetjes,

Michèle

#5

Herkenbaar hoor Mini-boy! Dani kan af en toe ook behoorlijke driftige buien hebben. Vanochtend nog…hij is wakker, dus kom op zijn kamertje en begint gelijk heel boos te doen/schreeuwen/slaan bewegingen maken etc. Prima dan niet en ik loop de kamer weer uit. Begint dan te huilen…ga na een korte tijd weer terug en het begint weer hetzelfde. Ik haal hem uit bed en hij begint echt als een wilde te schreeuwen…echt heel apart. Ik heb al wel een aantal driftbuien van hem meegemaakt, maar dit nog niet echt. Wat jij ook zegt je kan dan echt zien dat hij niet lekker in zijn vel zit en iets hem erg frustreert…weet nog steeds niet wat, maar een paar minuten laten (toen we even naar een andere kamer gingen waar speelgoed ligt) was het over en dan is hij weer heel lief.

Wat te doen…daar zit ik zelf soms ook mee. Negeren helpt hier goed en als hij echt heel gefrustreerd is en even niet weet wat hij moet…ik denk niet boos worden, maar een rustig zeggen dat er niets aan de hand is, dat hij een beetje rustig moet worden en als hij weer rustig is dat je dan weer verder kan spelen ofzo & hem dan maar even laten. Dit is wat ik thuis ook wel doen.
Als hij echt boos wordt omdat hij iets niet van mij mag of hij moet in het winkelkarretje zitten bijv. en dat wil hij niet. Dan heeft hij pech. Ik leg duidelijk uit waarom niet en dan is het klaar en dan negeer ik de boosheid dus ook. Het stopt dan vanzelf.

Maar lastig he meid. En zeker als je hoogzwanger bent en je niet 100% voelt lijkt met het 3-dubbel zo zwaar. Maar probeer zelf rustig te blijven. Het ligt niet aan jou…je doet absoluut niets verkeerd. Dit is normaal gedrag van een peuterpuber…maar dat maakt het niet minder lastig natuurlijk.

#6

NEGEREN is hier het toverwoord, wat de anderen ook zeggen. Eva is de laatste tijd juist een ander kind. Nu ze meer kan praten, lijkt ze juist rustiger/makkelijker te worden. neemt niet weg dat ook zij driftig kan zijn, compleet met gillen, tranen met tuiten en slaan. Soms werpt ze zich op de grond. Ik stap gewoon over haar heen, zeg: ‘Doe normaal’ en ga gewoon wat anders doen. Helpt altijd binnen 2 seconden. Als ze slaat, zet ik haar op de grond en loop weg. Ook een vorm van negeren. Ze komt vanzelf terug, zegt ‘aai’ en gaat dan aaien. Negeren helpt bij haar erg goed, wij hebben hier ook geen hoekje nog. Als ze speelgoed expres op de grond gooit, gaat het accuut de kast in en praat ik er niet meer over. Ze weet het. Soms probeert ze ons uit, maar wij winnen altijd en wat ik al zei: ze lijkt makkelijker te worden. Al blijft het een pittige lady!

Groetjes Rainbow, trotse mama

#7

Maar waarom dan bij mij (mama) zo en als papa om het hoekje kijkt … slaat hij als een blad aan de boom om. Hij doet dan zelfs alles wat ik vraag… Dit vind ik voor mezelf ook frustrerend. Denk dan echt dat ik iets verkeerd doe… maar ik zou niet weten wat. Ben zelfs soms een strenge moeder (en papa ook).

#8

Omdat mini-boy er niks veiliger en vertrouwer is dan mamma. Jij houdt onvoorwaardelijk van hem en dat weet ie. Dus hij kan zo doen omdat ie weet dat jij hem toch altijd in je armen sluit. Pappa houd ook van hem maar de wet van de natuur zegt dat de band met mamma sterker is dan me pappa zeker de eerste jaren want jij bent zijn voedingsbron en alles. Ook al zien wij dat anders, ons oerinstinct zegt wat anders.

Groetjes,

Michèle

#9

Dit hoort denk ik echt bij de leeftijd.
Rico heeft wel is driften maar die zijn nog niet zo heftig. Ik verwacht dat dit ook bij Rico gaat komen.
het is heel moeilijk ik snap je meteen!
Jij doet niks fout jij bent een goede mama, echt daar moet je nooit aan twijfelen!
Het enigste wat je kunt doen is die driftbui uit laten zingen.
als hij ergens ligt waar het niet veilig is ergens neerleggen waar hij wel veilig is en zichzelf niet kan bezeren.
dan wachten tot het over is.
een driftbui is voor hem ook heel erg eng. Als hij tot rust is gekomen, zou ik hem even knuffelen.
als hij daardoor een nieuwe drifbui krijgt zou ik hem niet knuffelen maar proberen wat af te leiden of even zn gang laten gaan totdat hij weer naar jou toekomt.

komt allemaal goed meisie!


#10

precies wat Mich♪8le zegt mini-boy jij bnt het vertouwste persoon voor hem, hij kan bij jou helemaal zichzelf zijn. Zie het als een compliment hoe moeilijk die driftbuien ook zijn. Tuurlijk is het over als papa zich laat zien, die ziet hij niet zo vaak, als jou

Liefs Michelle

Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

#11

Wat schrijf je mijn naam melodieus Michelle

Groetjes,

Michèle

#12

hahahaha ja michelle, hoe deed je dat???


#13

@Michèle

@Inge geen idee ik gebruik altijd alt 138 nu dus iets fout gegaan

Liefs Michelle

Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

#14

Lief van jullie… eigenlijk nog een eer ook om mama te zijn

Vanavond ging het weer mis. Papa kwam om kwart voor 7 thuis, dus dacht ik fijn dan kan hij de Jurian in bad doen (is momenteel echt zwaar maar dat hoort erbij). Dus papa zijn eten warm gemaakt etc. Hij hap slik weg… en letterlijk weg. Ging hij spullen halen voor de tuin… En komt nu net pas terug. Tuurlijk fijn die tuin moet ook gedaan worden … maar dan weet jezelf even niet meer hoe je het heb… Heb nl al zoveel last van mijn rug en moet rustiger aan doen van huisarts. Maar wil Jurian niet tekort doen!! Dus ik met hem nog even spelen, daarna in bad gedaan … ging goed hoor! En toen moest hij aankleden/tanden poetsen… nou hij heeft alleen maar gegild. Ik kon niks meer. Heel even in mijn arm wiegen als een baby toen was hij stil (2 minuten) daarna weer krijsen. Hem kort toegesproken. Jurian ik weet niet wat er is, mama wordt hier wel heel verdrietig van. Ik leg je nu op bed (slaapzak met moeite aangekregen) en ga naar beneden. En zo gezegd zo gedaan… nu slaapt hij … dwars in bed…

#15

Eh mini boy wil me nergens mee bemoeien verder maar zeg je dit ook tegen je man?? Dat je dit dus niet echt voor ogen had vanavond en dat Juriaan deze buien heeft met jou alleen en dat dat even te veel is nu ??? Want ik snap dat je juriaan niks te kort wil doen en geloof me als ik jou zo hoor die je dat ook zeker niet, integendeel, maar je mag ook best even dop zeggen en dop doen hoor meid.

Groetjes,

Michèle

#16

Ja helaas al zo vaak discussies over gehad… Hij vind het al heel goed dat hij smorgens laat (half 9) gaat werken en dat hij dan elke avond weg is … dat hoort erbij volgens hem. Nadeel is dat Jurian smorgens nog niet shago is, en ik ook nog vol energie… Maar mannen … …

Ach ik moet niet klagen … alleen soms

#17

Nou, mini-boy…hij kan het dan wel heel fideel van zichzelf vinden, maar kan me indenken dat jij dat niet zo ziet. Niet lullig bedoeld, maar ziet Jurian z’n papa wel genoeg? Misschien dat 'ie daarom ook wel dwars is, dat 'ie papa te weinig ziet. En jou lekker ook nog lekker kan uitproberen, want hij voelt ook wel dat jij het moeilijk hebt.

Lieverd, ik bedoel het niet aanvallend hè? Maar ik heb gewoon met je te doen. Knuffel!

Groetjes,
M

Lilypie Derde Ticker

#18

Ik ben het wel een beetje met Mriek eens, Mini-boy!
Ik weet natuurlijk helemaal niet hoe het werkt bij jullie thuis, maar hier doen wij Seth ook om de dag in bed, en is papa ook pas 8 uur weg s’ochtends. Hij gaat 's avonds wel weg, maar dan pas als Seth op bed ligt.

En hoe moet dat gaan als er straks ook een kleintje is, dan zou het wel zo makkelijk zijn om allebei 1 te verzorgen oid.

Ik zeg dit ook absoluut niet om je aan te vallen, meer om je te steunen in je standpunt!! Kan me namelijk heel goed voorstellen dat je het zwaar vind! (Ik had zelf ook zo’n dag met Seth vandaag, en was toen blij toen papa thuis was en hem even voor zijn rekening kon nemen)

Liefs, Anne

Lilypie Second Birthday tickers

#19

Dat wilde ik ook zeggen, hij holt binnen en hij holt weg. Dat lijkt me voor Juriaan ook niet fijn, ik zou ook baldadig worden dan, en gewoonlijk zou je misschien zeggen ja tuurlijk, maar je loopt op het einde van je zwangerschap die helaas ook niet over rozen gaat. Ik denk dat het voor jou heel fijn zou zijn als je ook even een stapje terug kon doen 's avonds. de ha zegt niet voor niks rustiger aan doen.

Groetjes,

Michèle

#20

Jullie zijn lief en verwoorden precies hoe ik me voel…

Soms weet ik wel dat papa het ook anders wil, maar … zijn werk laat dit niet toe. Maar zal het vanavond nog eens opgooien… Kijken hoe het hier gaat lopen. Hij is nu nog in de tuin…