Ontpillen?


#41

meis, ik herken je helemaal! Dat is precies wat ik ervaar na het hele ongeluk gebeuren etc van mijn (inmiddels ex) partner. Zijn inderdaad de voortekenen van overspannenheid/burnout. Alsjeblieft luister ernaar en ga het wat rustiger aan doen. je lichaam geeft niet voor niks aan dat je even een stapje terug moet doen. Doe je dat niet en ga je door, omdat je denkt dat je alles moet doen en het niet anders kan, (net als ik) dan val je net als ik dat heb gedaan in een diep zwart gat waar je echt niet in wil belanden. Verschrikkelijk, angstaanvallen, paniekaanvallen, depressieve gevoelend en alles wat daarbij hoort. Ook daar kom je weer uit, maar het is beter om dat te voorkomen en om naar de signalen te luisteren die je lichaam afgeeft! Ook ik dacht in eerste instantie aan wat lichamelijks en heb alle testen en bloedonderzoeken doorstaan zonder dat daar wat uit kwam en ja, je kunt ook hyperventileren zonder dat je het door hebt. Hyperventileren is niet alleen maar wat je op tv ziet, dat iemand ineens heel snel en benauwd gaat ademen. Als je gespannen bent kan je ook onbewust te hoog en te diep gaan ademen en dat heet ook hypervenileren, de chronische vorm. je merkt daar weinig van maar ervaart toch alle klachten! Sterkte en aub luister naar je lichaam !

mama1980

Lilypie Third Birthday tickers


#42

@mama1980: jouw verhaal ken ik inderdaad, heel heftig. Daar wil ik inderdaad niet in terechtkomen, waar jij in bent beland. Ik neem het echt serieus hoor, al is m’n manier van denken niet ineens 180 graden omgedraaid. Dat gaat niet zo snel, maar ik probeer me zeker bewust te zijn van m’n lijf en wil ontspanning zoeken waar het kan. En niet te veel moeten inderdaad; soms WIL ik gewoon dingen (manlief doet NLP, hij leert dat je nooit tegen jezelf moet zeggen “ik moet”, maar dat “ik wil” beter is. Dan voelt het niet zo als iets doen tegen je zin…). En ik ga dus starten met yoga binnenkort en wat meer hobby’s oppakken.

Hyperventileren doe ik wel hoor, als ik inderdaad stress ervaar. Dan ga ik heel hoog ademhalen en niet meer door m’n buik. Daar ben ik me gelukkig van bewust, dus ik kan er direct iets mee doen.

Hoe gaat het nu met jou dan? Ben jij weer wat opgekrabbeld?

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”


#43

gelukkig ben je je ervan bewust en voel je dat er wat moet veranderen. Da’s al het halve werk! Met mij gaat het redelijk. Met vlagen nog wel mijn terugvallen, maar die periodes worden gelukkig korter dus het gaat de goede kant op. Alleen voor mijn gevoel duurt het nu al eeuwen en kan het niet snel genoeg gaan. Geduld geduld geduld…

mama1980

Lilypie Third Birthday tickers


#44

Fijn dat het iets beter gaat. Tja, geduld hebben is inderdaad lastig. Is ook niet mijn sterkste punt Maar je bent op de goede weg en daar gaat het om! Ik hoop dat jij je snel weer prima voelt. Ik duim voor jou, duim jij voor mij?

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”


#45

Mriek: Als je er echt niet uitkomt, of je manier van denken moeilijk om kan buigen, is NLP misschien ook wel iets voor jou. Je hoeft natuurlijk niet direct een training te volgen, maar je kan ook een paar sessies bij een NLPcoach doen met die leervraag ontspannen.
Omdat je er al bekend mee bent, klinkt het misschien ook aannemelijk dat je er echt iets aan kunt hebben.

Kwam gewoon even bij me op nav je eigen reactie.

Succes!

lfs